,,W świecie ludzi-Ja, w świecie egoistów, w świecie nazwisk, w świecie lichwy - nie ma ani jednego czystego, prawdziwie bezinteresownego, miłosnego, słonecznego czynu. Wszystko idzie natychmiast na wagę: finansową lub metafinansową. Jeżeli nawet przytrafi się, jak ślepej kurze ziarno, zrobić coś, co ma szansę być bezinteresowne, zaraz przestaje to być bezinteresowne, a staje się interesowne, bo zaraz wychodzi na pierwszy plan autor, który nazywa to ludzkim obowiązkiem, dobrym uczynkiem, miłością bliźniego lub podobnie gromko i samochwalnie, i posyła to przez skrzydlatych Aniołów do Pana Boga, bo a nuż na Sądzie Ostatecznym ten uczynek przechyli szale dobrego i złego na stronę dobrego i będę zbawiony. A jeżeli tego do Pana Boga nie posyła (bo uważa się za człowieka wykształconego, światłego, cywilizowanego, kulturalnego ateistę), to zatrzymuje przy sobie pamięć swojego czynu, jest z siebie ogromnie zadowolony, jest samemu sobie wdzięczny, niezależnie od tego oczekuje od wszystkich wdzięczności i nie widzi, że w ten sposób sam siebie opłaca, samemu sobie wystawia honorarium, odpowiednio - rzecz ciemna - wysokie, i że to wewnętrzne honorarium jest zupełnie tym samym, co w tak zwanym świecie zewnętrznym tak zwana "żywa gotówka", cash, I'argent liquide, i zupełnie tym samym, czym dla wierzącego honorarium w zaświatach, rajskie honorarium, a więc że to wszystko biznes, a więc nie ma to wszystko absolutnie nic wspólnego z miłością. 
Nie widzi tego, że gdyby zrobił coś naprawdę bezinteresownego, coś słonecznego, to nie potrzebowałby być z tego zadowolony, nie potrzebowałby o tym pamiętać po to, żeby wspominać i roztkliwiać się nad sobą "ach, jakiż jestem dobry, życzliwy dla ludzi, wspaniałomyślny, rycerski, szlachetny" i tak dalej, i temu podobne; nie potrzebowałby żadnego z tych, żałosnych zachowań, bo cała jego radość spełniłaby się w czynieniu, w działaniu, w spełnieniu. Bo miłość jest czynieniem, promieniowaniem. Czyn zakończony, miłość zakończona. Do kolejnego czynu. Miłość i czynienie miłości to jedno. Bez czynienia miłości, miłości nie ma.'' - Jiddu Krishnamurti