AlpaDream

8 stycznia 2018 godzina 9

@Niose Twoje rzeczywiście przekonujące historie, dotyczące skuteczności zdawania egzaminów na studiach lub tej opowieści z autobusem . Zapewne byłyby przekonujące dla każdego nieświadomego lub ślepo wierzącego katolika. Pozbawionego zdolności samodzielnego analizowania procesów rządzących twoim życiem a w rezultacie działaniami. Powiem ci tak, identyczny efekt z tzw. zbiegami okoliczności, można uzyskać poprzez programowanie podświadomości przez afirmacje (pisane lub słuchane), wtedy wpływają one na działania i na te dziwne przypadki(jeżeli w nie wierzysz i powtarzasz), które ci się zdarzyły i nie ma tutaj wpływu żaden Jezus. Jeżeli znasz, wystarczająco mocne(dla ciebie) powody dla, których na coś się decydujesz, wówczas proces realizujesz szybciej. Jeżeli masz wystarczająco mocne programy w głowie. Byłeś indoktrynowany przez kościół i podświadomość wierzy , że to JEZUS, jest sprawcą twoich sukcesów w życiu, to tak się stanie, zależy, gdzie lokujesz i w co swoją wiarę. Tak się właściwie dzieje z ludźmi, mocno wierzącymi w jakąś religię i autorytet, dzięki któremu w czasie osobistych problemów i całkowicie wierząc jemu, zostali cudownie uzdrowieni lub ocaleli. Podświadomość zrealizowała proces przez postać Guru, duchownego, w którego moc wierzyliśmy ponad wszystko. Inaczej robisz bądź działasz na wstawiennictwo Boga/Chrystusa/Wszechświata/Mahometa itd. Zależy czym była karmiona podświadomość(dusza) w czasach największej plastyczności umysłu. Marek z resztą o tym wspominał, cała Biblia jak i system w jaki odprawia się msze, wpływa na decyzję podejmowane przez wiernych(czyli proces dążenie do cierpienia/bólu=chwała/sukces). Tak jak robił to przez własne życie Guru, którego nauki śledziliśmy i wierzyliśmy Zgadzam się z tym, ze wiele cytatów zawartych w Biblii jest żywcem wzięta z nauk ezoterycznych lub odwrotnie ale trzeba analizować wpływ na nas. Proponował, bym zapoznać się z książką Stosunkowo Dobry lub przesłuchać, wiele nagrań Marka o podświadomości ,zwłaszcza analizować własne decyzje. Może wtedy zrozumiesz po której stronie jest nieprzyjaciel.

@MetodyNo tak wyznaczenie celu życiowego, wynika bezpośrednio z pasji. Właśnie się zastanawiałem, z czego takie prawidłowe wyznaczanie właściwe się bierze. Czyli chcesz powiedzieć,że cel życiowy był elementem, który skłonił cię do powrotu do punktu wyjścia( czyli tej pierwotnej aktywności, która okazała się pasją). Czy były jakieś inne, wydarzenie, okoliczności na twojej drodze, które ci już delikatne sugerowały, żebyś wykonał taki, a nie inny ruch lub sięgnął do najważniejszych wartości życiowych i w ten sposób zaczął działać?

Czołem kolego! Po twoich wpisach wiele się można o tobie dowiedzieć. Wnioskuję po avatarze, że twoją pasją są motocykle. To dlatego, że poszukujesz podświadomie wolności i przestrzeni, a w konsekwencji przyjemność dlatego przy tym trwasz. Na pewno jesteś typem buntownika, dlatego otoczenie, w którym ludzie preferują związki, lub kierują się przyrodzeniem, dla zaspokojenia większych lub mniejszych potrzeb nieodpowiada ci z zasady, bo to kłuci się z twoją naturą. Pisząc, ten post na forum szukałeś pewnie potwierdzenia swojej niezależności lub rzeczywiście szukałeś rady, bo zaczynał ci ten stan doskwierać. ( być może z doła lub z kolej uwagi pod twoim adresem). Ale proponuję byś, zrozumiał jedną bardzo ważną rzecz. Budda mówił " kochaj siebie", to samo powtarzał Marek wielokrotnie. Przypuszczam, że lubisz siebie i swoją pasję, ale to nie to samo co kochać siebie. Dlaczego? Gdy zwracasz się do kobiet w sposób wulgarny, emanujesz negatywnymi emocjami w stosunku do drugiej osoby ludzkiej, czujesz niechęć to zrozumiałe. (Przez doświadczenia, które przeżyłeś) Gdybyś jednak szanował siebie to i szanowałbyś kobiety, a ich naturę traktowałbyś, jak coś, co jest po prostu, ale z uśmiechem i wdzięcznością to ważne. Pamiętaj, że to, co dajesz to, później zbierasz, nie dziw się potem, że sprawy tak się właśnie mają. Pamiętaj, o pracy jaka cię czeka ze wzorcami, które ci zaaplikowano. Posłuchaj trochę nagrań synchronizującychi popracuj z afrmacjami. Twoja energia będzie inna, dlatego przebywanie w twoim towarzystwie będzie dla nich i korzystniejsze i będą się lepiej czuły, a co ty z tym zrobisz, to od ciebie zależy. Pozdrawiam serdecznie.

Ciekawa interpretacja zaskoczyłeś po całości.

Witam Braci samców Naszła mnie pewna refleksja, dlatego koniecznie, pragnę się nią podzielić. Na studiach pewien człowiek nauki, z tytułem naukowym, doświadczył déjà vu, gdy biegał po lesie, podajże boso, wtedy wytłumaczył on sobie to zjawisko jako pamięć genetyczną. Na zasadzie,że jego przodkowie biegali w podobny sposób z dzidą i chcieli ubić mamuta. Niby miałoby to wiele sensu, ale Leszek Żądło w swojej książce komentuje tak to zjawisko: "Można przeprowadzić łatwy dowód na ograniczoność pamięci genetycznej. Z liczby możliwych konsekwencji informacyjnych, jakie płyną z kodu DNA, wynika, że liczba informacji zawartych w tym kodzie jest zbyt mała, by umożliwić różnicowanie się komórek i ich funkcji. W związku z tym w pamięci genetycznej nie ma miejsca dla pamięci doświadczeń indywidualnych naszych przodków". Z jednej strony trochę tak dziwnie wypunktować profesora( bo niby dlaczego miałby uwierzyć w reinkarnację), ale z drugiej, teza postawiona przez Leszka, też do końca nie jest potwierdzona dowodami. A wy jak uważacie? Jakie były wasze doświadczenia z Déjà vu? Mnie się czasami zdarza się ,że miewam pewne wizję we śnie, urywki miejsc, które później nie jednokrotnie odwiedzam w rzeczywistości( często w sposób przypadkowy i nieplanowany), wtedy sobie uświadamiam, że ta sytuacja miała już miejsce, zupełnie tak jakby podświadomość realizowała schemat , który zobaczyła w śnie lub to miejsce odwiedziłem astralnie (ale to chyba mniej prawdopodobne.)

Witam Miał ktoś kiedyś do czynienia z Gematria? W jaki sposób można nauczyć się prawidłowo interpretować słowa? Co oznacza geometryczny kosmogram? Czy znacie może wartościową literaturę na ten temat? Pozdrawiam

Dobrze jest, zrozumieć bardziej zagadnienie patrząc z wielu puntów widzenia. Dziękuje za radę, chętnie sprawdzę ten poradnik. Okey, czyli nawet jak doświadczając syntezy, zmierzamy się z brakiem nowych bodźców, ale pomimo wracamy za jakiś czas, by spróbować ponownie i to jednocześnie wzbudza w nas entuzjazm, to można nazwać mianem pasji? Czyli to zjawisko nie ma konkretnego horyzontu czasowego, w sensie możemy doświadczać zamiłowania do tej czynności, potem przerwać, bo możemy się znudzić i wrócić do niej ponownie nawet i za kilkanaście lat dalej z tym samym entuzjazmem. Czy wówczas wiek ogrywa tutaj rolę, na zasadzie im wcześniej podjęliśmy aktywność, tym bardziej będzie ona domagać się działania za jakiś czas?

Witam braci. Chciałbym was o coś zapytać. Mam kilka przypuszczeń, ale chciałbym poznać waszą opinię. Jaka jest różnica między pasją, a tzw.fałszywym powołaniem? Jeżeli wybraliśmy właściwie (według nas), to jak można uodpornić się na krytykę, ze strony otoczenia, dla których ten wybór jest niezrozumiały bądź głupi, i pomimo dalszych prób mogą oni (ci, których próbujemy przekonać) wciąż trwać przy swojej opinii. Natomiast, jeżeli wybór jest zły i jest to fałszywe powołanie, a nie zdajemy sobie sprawę o tym to wówczas w jaki sposób można rozpoznać, że umysł nas zwiódł przy dokonaniu wyboru. Pozdrawiam.

Tak jak napisałeś, wspinaczka opiera się na medytacji. Nie można błądzić myślami, tylko koncentrować się na ruchu, który aktualnie wykonujesz. Uodparniasz się na paraliżujący strach i poszerzasz swoją strefę komfortu. Można to traktować również jako terapię, po licznych przejściach i cierpieniach. W ten sposób stajesz się bardziej śmiały i odpowiedzialny w podejmowaniu decyzji nie tylko tych wspinaczkowych, ale głównie poza środowiskiem. Powinieneś oprócz samego bulderingu, spróbować różnych odmian wspinaczki drytoolingu, wspinaczki skałkowej lodowej, górskiej i może kiedyś free solo :)