Skocz do zawartości

Pracowałem przez rok w biurze pełnym kobiet (jako jedyny samiec)


Rekomendowane odpowiedzi

17 minut temu, Mocny Wilk napisał:

Oczywiście masz rację, no ale wtedy robiły by to wszystko z dala ode mnie :lol:

 

I to dla babek jest podstawa do tego by powiedzieć że jesteś mizoginem i szerzysz mowę nienawiści, więc to z tobą jest problem :P

 

4 minuty temu, Nomorepanic napisał:

Polecam branżę inżynierii oprogramowania. Kobiet programistek jest jak na lekarstwo (ciekawe dlaczego :P za dużo logiki?)

 

Czyżbyś chciał zasugerować, że kobiety nie studiują informatyki i innych kierunków wymagających konstruktywnego myślenia, ponieważ są mniej inteligentne?

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

8 minut temu, M.Dabrowski napisał:

Czyżbyś chciał zasugerować, że kobiety nie studiują informatyki i innych kierunków wymagających konstruktywnego myślenia, ponieważ są mniej inteligentne?

 

 

 

A to prostak! :lol:

Kobieta inżynier w olbrzymiej większości to coś jak "świnka morska".  Ni to dorodna sztunia, a już na pewno nie inżynier.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Just now, M.Dabrowski said:

Czyżbyś chciał zasugerować, że kobiety nie studiują informatyki i innych kierunków wymagających konstruktywnego myślenia, ponieważ są mniej inteligentne?

 

Jeżeli chodzi o inteligencję logiczną to tak, na ogół tak.

Z moich obserwacji wynika, że mają mniej zdolności do czysto logicznego i abstrakcyjnego myślenia. Na poznanych przeze mnie około 100 programistów było tylko 5 kobiet (i akurat znały się na rzeczy).

Pozytywnym skutkiem jest to, że zazwyczaj w zespole trafi się na maks 2 kobiety, a co za tym idzie atmosfera pracy jest czysta. Nie ma intryg, tylko zadania do których wykonania potrzebna jest konkretna wiedza i umiejętności.

 

Na ogół nie da się ściemniać, obijać, zrzucać zadań na innych bo w poprawnie ułożonym procesie wszystko widać max po kilku dniach. Trzeba wiedzieć co się robi, ile to zajmie i ewentualnie umieć przyznać się do błędu i wytłumaczyć dlaczego czegoś nie udało się skończyć w ustalonym czasie i co można z tym zrobić w przyszłości. A kobiety nie są zbyt dobre w przyznawaniu się do błędów (eufamizm :) )

 

Także ten. Chyba jestem prostak :D

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

17 minut temu, Mocny Wilk napisał:

 

A to prostak! :lol:

Kobieta inżynier w olbrzymiej większości to coś jak "świnka morska".  Ni to dorodna sztunia, a już na pewno nie inżynier.

to cos wam sie koledzy realia pojebały.obecnie na kierunkach inzynierskich jest więcej kobiet niz facetów.obecnie na magisterkach jest wiecej kobiet niz facetów,widziałem jakieś 1/3 facetów na 2/3 kobiet.mówie tu o kierunku szeroko pojetego budownictwa.

Obecnie pracuje w towarzystwie kobiet i w interwencji wiem ze mógłbym na nich polegac.są to kobiety w róznych słuzbach mundurowych,uzbrojone i nie.przedział wieku od ponad 50lat do 23%-)i nie sa babochłopami

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Kończę magisterkę zaocznie informatykę, na mojej specjalizacji na 30 osób mamy jedną kobietę.

Nie wiem jak jest na rocznikach niżej teraz, jak robiłem inżynierkę dziennie (też informatyka) to proporcje były podobne.

 

W pracy też programistek nie widzę, ani też nie słyszałem aby ktoś pracował w kobiecym zespole programistów. Zdarzają się dosłownie pojedyncze sztuki. Kobiety zazwyczaj dostają pozycje HR,PR, cokolwiek innego, ale w takim wypadku nie pracuję z nimi na codzień, więc jest luz.

 

Budownictwa nie znam, nie moja działka, być może tam już jest innaczej.

 

 

7 minutes ago, Pikaczu said:

Obecnie pracuje w towarzystwie kobiet i w interwencji wiem ze mógłbym na nich polegac.są to kobiety w róznych słuzbach mundurowych,uzbrojone i nie.przedział wieku od ponad 50lat do 23%-)i nie sa babochłopami

 

Nie twierdzę, że kobiety się wcale nie nadają do pracy np. jako programistka, tylko że jest ich zwyczajnie dużo mniej. Ściśle współpracowałem z jedną przez rok w pewnym projekcie i nie miałem żadnych zastrzeżeń.

 

Edytowane przez Nomorepanic
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

11 minut temu, Pikaczu napisał:

to cos wam sie koledzy realia pojebały.obecnie na kierunkach inzynierskich jest więcej kobiet niz facetów.obecnie na magisterkach jest wiecej kobiet niz facetów,widziałem jakieś 1/3 facetów na 2/3 kobiet.mówie tu o kierunku szeroko pojetego budownictwa.
 

Być może na budownictwie, albo jakiejś energii odnawialnej jest więcej kobiet niż mężczyzn. Na informatyce też kilka widziałem, no ale na mechanice/elektronice jest tak jak za starych czasów.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

ogólnie sytuacja ekonomiczna spierdala bardzo duzo.facet ma isc zapierdalac a w młode babki rodzice jednak ten hajs pchaja zeby miały wykształcenie(najogólniej w obecnym systemie polityczno ekonomicznym wykształcenie nie zapewnia pracy a zapewnia bezrobocie)ale stare myslenie jeszcze góruje

w średniej firmie ksiegowa ile wyciaga?2200?prace typowo biurowe bujaja sie w okolicach 2 koła.z wykształceniem czy bez przecietnie z hajsem stoi sie koło 2tys.

kiedys praca umysłowa była bardziej ceniona obecnie jest bardziej ceniona praca fizyczna.bo polaczek bydlaczek ma zapierdalac.nie miec zycia dla siebie.a hajsu ma mu stykac od1 do 20.

ja obecnie zeby dostac kredyt na mieszkanie srednio musiałbym na maks oszczednisciach zapierdalac ponad 3 lata zeby miec 15% wkładu.majac na łape ponad srednia krajowa.a potem zyłbym zaciskajac pasa przez 25 lat%-)bo srednio spłata kredytu wychodzi koło 9 stów%-)takie sa realia zycia w tej patatajni.

Edytowane przez Pikaczu
  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Pomyślałem ze też opowiem swoja historię. Mam 29 lat. Studiowałem historię zaocznie. Licencjat. W korporacji jestem od 2013 roku. Mój pierwszy zespół był złozony z samych bab. Tylko szef był facetem (choć trudno było tak o nim powiedzieć w tamtym momencie bo był skrajnie niekompetentny). Pracowałem tam przez rok... na 3 zmiany w tym jedna nocna. Zmiana nocna była ok ;) Przeważnie dziewczyny z którymi pracowałem liczyły się z moim zdaniem i zwykle podejmowałem większość decyzji (nie miałem problemu z przyjęciem rozsądnych uwag czy słusznego rozwiązania). Zabawa zaczynała się kiedy wracałem na zmianę dzienną. Zwalane na moją głowe było tyle obowiązków że nie byłem w stanie niczego ogarnąć (mimo to jakims cudem ogarniałem), do tego niekompetenty szef który ciągle mi wyskakiwał zza pleców z pytaniami z dupy. Bywały dni że nie wiedziałem w którą stronę obrócić głowę bo z kilku stron pare razy na minutę odzywały się te kretynki że robię błędy (przy okazji dodawały mi zadań). Byłem wiecznie nie wyspany, nie myslałem rozsądnie, bywały miesiące że budziłem się i nie potrafiłem sobie przypomnieć jak sie nazywam, jaka jest pora roku, czy jest dzień czy jest noc.

 

Rodzina mnie nie potrafiła zrozumieć - ojcu w końcu wykrzyczałem ze łzami w oczach, z zaciśniętymi pięściami, i na kurwach żeby sie odpierdolił (zdębiał bo nigdy mnie takiego nie widział byłem tak wściekły że się chyba przestraszył) bo już psychicznie nie wytrzymywałem a po powrocie z pracy zawsze słyszałem jaki to jestem zły że tego czy tamtego w domu nie zrobię (zdarzało sie że robił mi wyrzuty że śpię w dzień po nieprzespanej nocy) - po tej akcji w tydzień się wyprowadziłem (pomógł kuzyn którego spotkałem... na stypie) - był to dla mnie rok prawdziwego piekła. Bywało że nie spałem ponad 50 godzin (organizm przez stres się nie przestawiał normalnie ze zmian nocnych). W tygodniu średnio spałem 4 godziny. Zmęczenie totalne. Nie miałem o tym z kim pogadać (jestem typem introwertycznym raczej pustelnikiem - liczą sie dla mnie już tylko życzliwi mi ludzie ale o tym potem). Znajomych przez pierwsze dwa lata w korporacji widziałem może raz na pół roku.

 

Stres, niewyspanie, skrajne wycieńczenie, depresja, niska samoocena, strach, psychicznie wkręcały mi sie różne choroby bałem się wszystkiego byle hałas sprawiałze podskakiwałem, miałem kłopoty z układem pokarmowym (pare razy zdarzyło się że zamiast "dwójki" chlusneło krwią), pare razy uderzyłem głową w biurko i zasnąłem (po prostu urwał mi sie film). Do tego dochodziły dojazdy ponad 1,5 h (najgorsze były zimy - przesiadka po pół godziny na mrozie o 6 rano po nieprzespanej nocy i wychłodzonym organiźmie - w autobusach znałem rozstawienie grzałek pod siedzeniami) w jedną stronę z sąsiedniej miejscowości (szef miał do pracy 5 minut a ja nie mogłem sie spóźnić nawet 3 minuty - tak jak pisałem był to debil i pozostaje nim w moich oczach do dzisiaj). Znosiłem to sam. Nie miałem z kim o tym pogadać. Żeby było smieszniej uczyła mnie... feministka (która krypto-gardzi facetami - na otwarty hejt nie ma odwagi, ale manipulowała wszystkimi). Przez ten rok byłem manipulowany, lżony, poddawano mnie ostracyzmowi, donoszono na mnie, znosiłem fochy, płacze, histerie, wybuchy złości, pranie mózgu robione mi przez szefa-debila - kiedy powiedział mi że w kontaktach z pracownicami powinienem sobie schować swoja dumę w kieszeń oprzytomniałem (stwierdzając ze to debil i od tej pory stawiałem opór). Opisac wszystkiego nie sposób. W pewnym momencie wylądowałem w bardzo ciemnym zakątku mojej duszy. I kiedy tam wylądowałem miałem już tylko jedną opcję. Zacząć walczyć o siebie.

 

Poprawiać się zaczęło w roku następnym. Szef-debil odszedł (mówił że nie wytrzymywał psychicznie - popadł w dziecinny konflikt z jego przełożoną i próbował ją zdyskredytować przed jej i naszym zespołem robiąc jakieś wyrzuty i fochy przy wszystkich). Przyjęto do pracy pierwszych facetów. Wiedziałem już kogo musze od siebie odsunąć z bab i nie wchodzić w żadne rozmowy unikac jak sie da. Od razu zaczałem  wprowadzać nowych (trzeba było zbudowac ruch oporu :) ). Pierwszy gość od razu zauważył moja minę i zaczął sie domyślać co jest grane. Po kilku miesiącach mieliśmy już komitywe. On zobaczył gdzie trafił i stworzyliśmy zalążki sojuszu. Przyjmowali nowych sytuacja zacyznałą się poprawiać, ale u mnie stres nadal był potężny (nocne zmiany obowiązki trzeba było czasu żebym znormalniał). W miedzyczasie zaczałem ostro trenować, bigać, gimnastykowac się (najlepsze ćwiczenie ogólnorozwojowe - burpiees, brzuszki, sztanga, dipy, etc narzucenie sobie dyscypliny i mocne postanowienie walki z całym tym gównem. Po odejściu z tego zespołu zrobiłem wszystkie badania. Wyszło że jestem zdrowy jak tur mimo to czułem się strasznie - psychicznie jak w klatce o czym ciało dawało znać. W nowym zespole nadal pracowałem ponad miarę, zasuwałem za 2-3 osoby. Nadal się łudziłem że ktoś doceni moją pracę.

 

Nowy szef okazał się być zakochanym w korporacji karierowiczem który ludzi traktuje instrumentalnie w "drodze na szczyt" (śmiać mi się chce jak słyszę o ludziach chcących awansować w korporacji i jak oddają części swojej duszy za iluzję sukcesu - takimi gardzę). W nowym zespole trafiłem na kilku fajnych gosci którzy szybko zajarzyli co się dzieje i momentalnie połączyliśmy siły. Niektóre laski w nowym zespole podobnie jak w starym były tępe jak dzidy (w całej mojej historii zdarzały się też dziewczyny które miały zasady i naprawde dało sie z nimi żyć. Z kilkoma utrzymuje kontakt i sa to naprawdę ok osoby zdarzały isę nawet wspaniałe osoby). W miedzyczasie zapisałem się do Związku Zawodowego i zaczałem drążyć czytać o przepisach, prawie pracy etc. Dowiedziałem się że firma traktuje pracowników jak idiotów (większość ekipy nie znałą swoich praw a szefostwo upewniało się że nikt nic nie wie by wszystkimi manipulować skuteczniej). Związek Zawodowy okazał się bandą wystraszonych ludzi którzy działali w nim tylko dla osobistych korzyści (choć zdarzały się osoby z zasadami i dośc rozsądne - ale polityczna poprawność uciszałą ich skutecznie - takie korpo w korpo). Podczas w/w roku troche znormalniałem. Spotkałem ludzi z którymi byłem w stanie wymienić spostrzeżenia (firma zaczęła tak sie rozrastac że zmieniła się w istną fabrykę - co ma swoje dobre strony bo większą ilośc ludzi trudniej kontrolowac i pojawiają się nowe opinie łatwiej jest mówić prawdę i nie być poddanym ostracyzmowi co samice często stosują w korporacjach). Dzisiaj sporo się zmieniło na lepsze. Lata pracy tam nauczyły mnie pilnie obserwować ludzi i trochę przeraża mnie że jestem w stanie  tak celnie i tak szybko określić charaktery - raczej nie ma już dla mnie niespodzianek. Dzisiaj widzę że czesto jestem w stanie w lot poznać ludzkie gnidy i rozpoznaje manipulacje. 

 

Podczas mojej pracy w korporacji zaczałem się interesowac technikami oporu stosowanymi przez więźniów (szczególnie polecam książkę "Efekt Lucyfera" na temat eksperymentu więziennego - podziwiam w niej dwóch gości którzy stawili opór strażnikom - jednego którego wiecznie zamykali w izolatce żeby go złamać - z tym najbardziej się utożsamiał się wtedy mój opór - i drugiego "sierżanta" - który był w stanie fizycznie wiele znieść miał zasady których bezwzglednie się trzymał i który jest dla mnie wzorem prawdziwego mężczyzny którego przez lata szukałem).

 

Była to dla mnie szkołą "zycia" i prawdziwe piekło w jednym ale nabrałem sporo doświadczeń. Przez te lata zdrowie psychiczne pozwoliłi mi zachować nieliczni życzliwi mi ludzie (rodzina tez nie raz potrafi dac w kość), mój upór, znajomość historii, i w końcu powoli rozwijająca się wiara we własną wartość. Korporacje to dziecinada i to taka która wyniszcza i lepiej trzymac sie od nich z daleka (to co o nich mówią to prawda) bo potem ciężko odejść. Ja spędziłem tam 3,5 roku które przeleciało nie wiem kiedy. Nadal tam pracuję, ale już nie daję sobie wchodzić na głowę. Jest lepiej, ale zdecydowałem że odchodzę. Mam pewien pomysł ale na razie nie zdradzam nikomu. 

 

  • Like 7
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Levin, wielu młodych ludzi wchodzi w korpo i zasuwa w tych obozach pracy tak jak ty.
 

Nie wiem czy to dobry ruch, że objechałeś własnego ojca. Może chciał cię wyrwać z tego niewolnictwa. W końcu jest od ciebie starszy i z natury rzeczy wie więcej o życiu. 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Byłem tak zdesperowany i zgnojony że emocje wzięły górę totalnie, ale tego akurat nie żałuję. Krytykował, kpił i próbował mnie non stop kontrolować (i nadal próbuje jak wpadam do domu - już coraz rzadziej). To był bardzo dobry ruch który zmusił mnie do działania. Nadarzyła się okazja i skorzystałem. Czasem emocje dobrze podpowiadają. Dla mnie gniew i jasny cel jest najlepszym motywatorem. Nikt mi nie pomoże podjąć samodzielnej decyzji, czego nauczyć sie musiałem sam bo przez lata ojciec uwazał że on wie lepiej (od małego nie miałem wiele do powiedzenia). Do dzisiaj mam problemy z podejmowaniem ryzyka i odważnych decyzji. Irracjonalny strach często bierze górę, ale już coraz rzadziej. Powoli przesuwam granicę. Nie uważam ojca za złego człowieka. Sam błądził przez całe zycie tak jak ja do niedawna. Taki jest i go nie zmienię. Ojciec jest tak samo uparty jak ja. Tyle że ja przez lata byłem na straconej pozycji i musiałem ustępować albo stawiać bierny opór. Kiedy mu sie sprzeciwiłem zrozumiałem że to była moja wina że na tyle mu pozwalałem względem siebie, i ze On teraz musi brać pod uwagę tez moje zdanie i niczego na mnie nie wymusi. 

 

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 3 tygodnie później...

Ciekawy temat, wszystko co piszecie tutaj jest niewątpliwie prawdą. Ja także pracowałem w korpo w jednym mniejszym i w 2 większym nie będe podawał nazw bo nie o to chodzi. Tak się złożyło że team lederami były kobiety. 

 

W nr.1 leaderką była gówniara w trakcie studiów pedagogiki, co ciekawe na drugiej zmianie leaderem był facet... Różnice ? Kolosalne. Podczas jej zmiany radio odkręcone, śmiechy tańce strzelanie gumkami (normalnie przedszkole) i oczywiście obgadywanie leadera z drugiej zmiany czego to on nie zrobił na czas, ilu rzeczy nie dopilnował a kilka wiernych jej osób oczywiście wtórowało, przyklaskiwało. Gościowi się obrywało, a jego zmiana była bardziej normalna cisza spokój, na nikogo się nie skarżył jak już, to brał na indywidualne rozmowy i sprawa załatwiona....

 

nr.2 Mam podobne obserwacje jak Bracia piszący tutaj... team ledekami były kobiety ( schemat: sfrustrowane korpo 30 bez obrączki na palcu- zwracam uwage na to zawsze) co ciekawe często nad nimi  stanowisko kierownicze należy do faceta. I mailowanie do siebie, wychodzenie grupkami na fajke i obgadywanie jednej grupki na drugą....

 

Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...

Pracuję już w drugiej firmie, gdzie w swoim dziale mam zdecydowaną przewagę kobiet, i kurczę pióro, jak te istoty marnotrawią tlen, to jest niebywałe.

 

W mojej poprzedniej pracy, większość kadry stanowiły kobiety związane z firmą od wielu lat. Często proste baby, zaczynające od prostych czynności, z czasem awansujące na bardziej "prestiżowe" stanowiska. No i było to dla mnie takie trochę zderzenie z dorosłym życiem. ;] Nie potrafiłem zrozumieć, jak można sobie tak nawzajem obrabiać dupę, a potem przed obrabianą jeszcze chwilę wcześniej osobą zgrywać najlepszą przyjaciółkę, tudzież wspólnie obrabiać jeszcze inną koleżankę. Zawiść, zazdrość, obłuda. Ale oczywiście nikt ci nic w twarz nie powie. Najgorzej, że niektórzy faceci zachowywali się podobnie. 

 

No ale w tamtej firmy kobity przynajmniej zapieprzały. A teraz? Przedsiębiorstwo o powiedzmy nieco wyższym standardzie, także więcej młodych babek z wykształceniem wyższym. Atmosfera nie jest tak gęsta, obrabiania tyłka mniej, ale totalne marnowanie czasu, dezorganizacja, zajmowanie się pierdołami, choć oczywiście jak trzema ponarzekać na nadmiar obowiązków, to są pierwsze w kolejce. Godzinę przegadają o pierdołach, a jak poprosisz o przygotowanie prostej rzeczy, to nie, bo są zarobione.

 

Ze względu na specyficzną strukturę organizacyjną, mam dwoje szefów - kobietę i mężczyznę. To jest po prostu nie do porównania, jaka między nimi panuje przepaść pod względem organizacji pracy. 

Przypuszczam, że jakby zamienić z 4 laski na 2 facetów w moim dziale, to praca byłaby efektywniejsza.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

To i ja dodam coś od siebie- od niedługiego czasu  pracuję w nowej firmie. W pokoju jestem ja, 2 starsze panie i jedna młodsza. Z pierwszymi dwoma dogaduję się dobrze, w zasadzie można o wszystkim pogadać, zakląć itd Nie ma żadnych fochów i glupich gierek, a same panie są pracowite(wynika to z branży w której pracujemy). Natomiast śmieszy mnie kierownik innego działu, który potrafi przesiadywać pół dnia w naszym pokoju i flirtować z tą młodszą (osobiście obstawiam romans i nie tylko ja) . Gość przeszkadza mi w pracy, np. staje za mna i patrzy mi w ekran, po czym wymienia się spojrzeniami z tą pracownicą wtf, siada mi z boku biurka i się buja. Najlepsze jest to, że zachowuje się tak tylko wtedy gdy ta dziewczyna jest  w wpokoju. Jak jej nie ma to zachowuje się normalnie czyt. jest dalej chamski ale przynajmniej mnie nie podkvrwia. Zastanawiam się, skąd wynika to zachowanie, a że krótko tu pracuje i jestem młody, to tłumaczę sobie że nie wypada mi powiedzieć mu wprost żeby sie odpier.dolił :P. Czyli jednak kolejny dowód, że niektóre kobiety to diabły w anielskiej skórze, bo mam wrażenie że tej lasce podoba się jak on mnie podkvrwia

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

2 godziny temu, Tryq napisał:

To i ja dodam coś od siebie- od niedługiego czasu  pracuję w nowej firmie. W pokoju jestem ja, 2 starsze panie i jedna młodsza. Z pierwszymi dwoma dogaduję się dobrze, w zasadzie można o wszystkim pogadać, zakląć itd Nie ma żadnych fochów i glupich gierek, a same panie są pracowite(wynika to z branży w której pracujemy). Natomiast śmieszy mnie kierownik innego działu, który potrafi przesiadywać pół dnia w naszym pokoju i flirtować z tą młodszą (osobiście obstawiam romans i nie tylko ja) . Gość przeszkadza mi w pracy, np. staje za mna i patrzy mi w ekran, po czym wymienia się spojrzeniami z tą pracownicą wtf, siada mi z boku biurka i się buja. Najlepsze jest to, że zachowuje się tak tylko wtedy gdy ta dziewczyna jest  w wpokoju. Jak jej nie ma to zachowuje się normalnie czyt. jest dalej chamski ale przynajmniej mnie nie podkvrwia. Zastanawiam się, skąd wynika to zachowanie, a że krótko tu pracuje i jestem młody, to tłumaczę sobie że nie wypada mi powiedzieć mu wprost żeby sie odpier.dolił :P. Czyli jednak kolejny dowód, że niektóre kobiety to diabły w anielskiej skórze, bo mam wrażenie że tej lasce podoba się jak on mnie podkvrwia

 

Czy ten kierownik innego działu miałby jakikolwiek wpływ na twoją posadę? Ziomek cię wkurwia, bo chce zaimponować dziewczynie jaki to z niego twardy facet, którego wszyscy się boją - standard. A kobiety lubią takich mężczyzn. Jak mu odpyskujesz i dobitnie pokażesz, żeby wypierdalał, jej szacunek do niego spadnie do zera i skończy się kozakowanie. Dlatego pytam, czy po takiej akcji miałby on jakiś wpływ na twoją fuchę (np. przekonałby twojego kierownika, aby cię zwolnił). 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Tryq Szukaj pracy - znajdziesz - powiedz mu żeby sie odpierdolił. Zobacz jaka będzie reakcja wyciągnij wnioski. Bedzie dobrze zostań, bedzie źle spadaj. Wolnego człowieka trudniej kontrolować. Jeśli poczuje że nie ma na Ciebie haka to jesteś w domu. Inaczej te sytuacje będą sie powtarzać całe życie wszędzie. Wszędzie natrafisz na jakiegoś zjeba.

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Mam 24 lata, a ten gosc mysle ze z ok 40 plus zonka i gówniak. Szczerze mowiac przez szacunek do starszych mam jakas bariere i od poczatku daje mu soba pomiatac, w sensie ze ignoruje jego zaczepki slowne, znosze te wszystkie zachowania w duchu. Ewidentnie widac, ze on na zewnatrz zgrywa cwaniaka a w srodku ma jakies silne kompleksy czy problemy - nie wnikam, bo i nie ma po co. Mam wrazenie ze sprawa juz jest nierozwiazywalna, bo jakbym z samego poczatku sie mu postawil, to inaczej by to wygladalo. A teraz to najwyzej mnie wysmieje i dalej bedzie to robil. 

Pomyslalem, ze poczekam na moment, kiedy ucieknie sie do naprawde chamskiego zachowania i wtedy go zgaszę.

Inne rozwiazanie to pojsc do mojego przelozonego i jemu powiedziec ze gosc mnie wkvrwia, ale jakos tego nie widze.

 

Sa 2 wyjscia - tak jak Levin wspomnial na kazdym kroku spotyka sie debili, wiec albo naucze sie ignorowac takie zachowania z usmiechem na ustach, co wzialbym za duzy sukces jakby mi sie udalo, albo sie ostro postawic. Tutaj nie wiemy jak to sie skonczy

Edytowane przez Tryq
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dnia 6.09.2016 o 15:35, Mocny Wilk napisał:

Przypuszczam, że nie tylko u Ciebie. U mnie było by to 5 babek = 2 facetów :lol: Potwierdzone obserwacjami.

 

Wiesz co, nie wiem czy by w ogóle ktoś był potrzebny, jakby wykopać ze dwie z tej całej ferajny. :)

 

Na pewno byłoby spokojniej. Do szału doprowadza mnie zwłaszcza kwestia telefonów komórkowych (to się w sumie na osobny temat nadaje).

 

Otaczają mnie w bezpośrednim sąsiedztwie trzy samice. Praca przy kompie. Każda ma chyba po dwie komórki (służbowa i prywatna). Po kilka razy dziennie, napieprza ten sam dzwonek, który po tygodniu staje się nie do zniesienia. Problem polega na tym, że cokolwiek by się nie działo, telefony zawsze leżą na biurku. Nie w torebce, nie w kieszeni. Jak panny gdzieś wychodzą - a wychodzą często, na kawkę, 45-minutową przerwę obiadową, do sracza - telefon zawsze zostaje, a dzwonek napierdala na całą salę. Zadałem pytanie: po co tyle telefonów? Załóżmy zamiast tego jeden stacjonarny, będzie oszczędniej, a zamiast jakiegoś pop-wyjca posłuchamy zwykłego tradycyjnego sygnału. Odzewu oczywiście brak.

 

Do tego dochodzi nawijanie na tematy prywatne. Ja już po tonie głosu laski wiem, z kim rozmawia - z rodzicami, z chłopakiem, z koleżanką. Nie wiem, ja nawet w sprawach służbowych preferuję często wyjść i pogadać w spokoju na osobności. A w prywatnych to już obowiązkowo. 

 

No i jeszcze jedna obserwacja: wiadomo, w pracy zdarzają się okresy kiedy jest luźniej i można pociąć w chuja ;]

 

I teraz co zauważyłem: kiedy w miarę rozgarnięty facet tnie w chuja, to nikt tak naprawdę się tego nie domyśli. Bo taki gość ma zainteresowania, więc jak akurat nie ma nic do roboty, to albo coś sobie czyta z wypiekami na twarzy, albo robi jakąś prywatną fuchę, czegoś szuka, słucha muzy, pisze na braciasamcy.pl. Ale baba? Forget it! Snuje się po firmie jak smród po gaciach, drobne zadania urastają do rangi super ważnych, ciągle jakieś ploteczki, pierdolamento, zawracanie dupy. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 miesiąc temu...

To że kobiety w biurach nawet sobie nie dają rady zauważyłem i ja.

Jestem aktualnie na stażu w biurze... jako technik biurowy ale jestem w dziale logistyka...

Ostatnio jedna locha pani magister poprosiła o pomoc... mianowicie JAK ZGRAĆ ZDJ Z MMS NA PAMIĘĆ TELEFONU. 

Po prostu słabo mi się zrobiło XD telefon kilka lat świetlnych lepszy od mojego, lans bauns musi być ale podstawowych funkcji to ja nie potrafię.

A ja mam tylko średnie XD XD XD

 

Za to druga pani prosiła kierownika o radio by cyt." coś w tle brzęczało ( no tak jak się nie pracuje i opierdala to cisza jest baaardzo denerwująca i nużąca, ja np mogę pracować gdy muzyka gra i jak jest cisza ale JA COŚ ROBIE XD)". Zacząłem kobietce tłumaczyć jak zrobić radio z telefonu ( kazdy z was ma taką aplikacje na smartfonie, podłączasz słuchawki jako antena, włączasz na głośnik i masz radio :3) jak zacząłem pytać kobiete czy ma iOS, czy Androida czy WindowsPhone to zaczęła robić minę jak kot srający na dachu...

Takie podstawy... AŻ TAKIE :D

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.