Lavner i wsp. (2016) zgromadzili longitudinalne dane pozyskane na próbie 146 nowożeńców, sprawdzanych sześciokrotnie w ciągu pierwszych czterech lat małżeństwa, w celu oszacowania różnicy jak narcyzm u mężczyzn i kobiet wpływa na jakość małżeństwa.

Do określenia stopnia, w jakim pary zostały ze sobą dobrane względem narcyzmu zmierzono te i pokrewne cechy. Następnie sprawdzono ich wpływ na trajektorię zadowolenia z małżeństwa i jej zmienność w czasie.

Wysokie poziomy żeńskiego narcyzmu przewidywały spadek jakości i satysfakcji z małżeństwa wraz z upływem czasu. Z drugiej strony, męski narcyzm nie miał negatywnego wpływu.

To by wskazywało, że mężczyźni są zakłopotani narcystycznymi żonami, zaś kobiety nie dbają o narcyzm u mężów. Ten wniosek jest zbieżny z wcześniej omawianymi (1.14) dowodami, iż kobiety postrzegają narcystycznych mężczyzn jako atrakcyjniejszych i aktywnie o nich zabiegają.

Cyt.:

"Hierarchiczne modelowanie liniowe indukowało, że narcyzm i roszczeniowość żon są predyktorami spadku jakości małżeństwa w czasie, w tym głębszego spadku zadowolenia i szybszego wzrostu problemów małżeńskich."

"Wyniki narcyzmu mężów miały generalnie znikomy wpływ na jakość małżeństwa w ich własnych oczach bądź wg żon."

Lit.:

Lavner JA, Lamkin J, Miller JD, Campbell WK, Karney BR. 2016. Narcissism and newlywed marriage: Partner characteristics and marital trajectories. Personal Disord. 7(2): 169-79.