The_missing_element

Bracia, wielkie dzięki za wszystkie odpowiedzi, wiele z nich jest dla mnie bardzo wartościowych. Zawsze warto przyjrzeć się sytuacji z kilku punktów widzenia. Wydaje mi się, że zwyczajnie potrzebowałem to z siebie wyrzygać bo sytuacja jest dla mnie zbyt uwierająca. Wychodzi na to, że decyzję miałem podjętą już od samego początku, ale dopiero spisanie i uporządkowanie tego wszystkiego w głowie mi pomogło i sprawiło, że sobie uświadomiłem czego ja chce.

Dobra, widzę, że niepotrzebnie rozwinąłem temat finansowy. Opisując go miałem na celu wyłącznie zwrócenie uwagi na dysproporcje w zarobkach oraz fakt, że otrzymałem od jej pomoc gdy tego najbardziej potrzebowałem. Faktycznie, te szczegóły są raczej zbędne dla kontekstu historii więc zedytuje i usunę ten fragment. Za każde rzeczowe odpowiedzi dziękuję. edit: nie mogę edytować głównego postu więc niestety musi tak zostać

Cześć Bracia, Zwracam się do Was z opisem mojej historii oraz emocji, które się we mnie kotłują z nadzieją, że bardziej doświadczeni bracia podzielą się swoimi opiniami, radami a także własnymi doświadczeniami. Liczę również, że spisanie i wyrzucenie z siebie tego wszystkiego będzie miało dla mnie terapeutyczny efekt i pomoże mi spojrzeć na swoją sytuację z boku. Mam 35 lat i od prawie czterech lat jestem w nieformalnym związku z 33letnią panią. Mieszkamy ze sobą już ponad 2 lata, nie mamy dzieci. Generalnie jestem bardzo zadowolony zarówno z kobiety jak i naszego związku. Spędzamy

Według mnie to naturalne, że po czterech wspólnych latach masz w sobie jakieś emocje związane z rozstaniem i nie ma co się z tego powodu biczować. Nawet jeśli na poziomie racjonalnym zdajesz sobie sprawę, że to nie jest optymalna kobieta dla Ciebie to w środku możesz odczuwać dyskomfort. To przejdzie z czasem. Ty wiesz że kontynuacja relacji nie ma sensu, masz większe ambicje, jasno określone cele i plany. Ona niekoniecznie. Jak większość kobiet jest niestabilna emocjonalnie więc ona może sama nie wiedzieć czego chce. Zastanawianie się co ona robiła podczas waszej rozłąki, albo co ma teraz w g

Cześć bracia, Jestem Mateusz, czytam forum od dłuższego czasu, ale dopiero teraz zdecydowałem się zarejestrować. Wiadomo, pojawiły się problemy to „jak trwoga to do Boga”. Wierzę, że mnie naprostujecie w momencie kryzysu, a w przyszłości to może ja będę miał okazje konus pomóc. Wkrótce wrzucę swoją historię do świeżakowni. pozdrawiam, niech się darzy!