El Cucuy

Ja Panowie powiem Wam, że mam lat 31 i nadal jestem prawiczkiem. Nie mam z tym żadnego problemu. A co do diw, to nawet nie wiem jakie w moim mieście są ceny.

Po co mi kobieta? Czas leci, 31 lat na karku, chce się mieć do kogo gębę otworzyć będąc u siebie w mieszkaniu. Po co po tygodniu od zerwania? Po nic. Ja nie szukam kobiety teraz na juz.

Witam ponownie Panowie. Powiem Wam, że po tym jak w ubiegły czwartek zerwałem z poprzednią partnerką, tą z 8-miesięcznego związku na odległość, już się pozbierałem. Dość szybko poszło a to skłania mnie ku wnioskowi, że nie była to wielka miłość życia. I doszedłem do konkluzji, że powinienem zmienić taktykę. Poprzednie dwa związki miałem na odległość i zawsze sypała się kwestia ewentualnego wspólnego mieszkania i tego kto się gdzie przeprowadza i sraty taty. Czas zmienić taktykę i poszukać partnerki u siebie na rejonie. Tylko prawdę powiedziawszy nie do konca wiem jak się za to zabrać. Mieszkam w niespełna 30-tysięcznym mieście w turystycznym regionie Polski na północy. Latem - tłumy turystów z całego świata i plaże pełne. Jesienią, zimą i wiosną - cisza na rejonie, miejscowa patologia błąka się po mieście no i trochę siwy dym jest. Ze dwa kluby na krzyż w całym mieście. Sporo knajp. Rynek matrymonialny z mojej perspektywy dość bogaty nie jest - albo zajęte, albo tępe albo samotne matki. Teraz właśnie trwa okres, w ktorym jest siwy dym. Doradźcie bracia.

Panowie po wczorajszej porażce Janka Błachowicza z Gloverem Teixeirą przeczytałem komentarz jednego z dziennikarzy na Onecie. Redaktor ów napisał, że dość istotnym czynnikiem warunkującym brak skupienia Janka na walce był.... jego syn. Wysnuł tezę, że Janek, gdy nie miał dzieci, jechał na walkę jak na wojnę, a teraz była to bardziej rodzinna wycieczka i przez dziecko był przebodźcowany. Co sądzicie o tej tezie?

Dwukrotnie miałem kryzysy i chciałem napisać, ale nie ugiąłem się. Usuwałem wiadomości za każdym razem. Co ona teraz moze czuć Panowie? Wiecie jak to jest. Czasem się myśli - kurcze mam juz 31 lat a dalej nie ma kobiety. Jest myslenie, ze mogę juz nikogo nie znaleźć, że juz swoje lata człowiek ma.

Macie rację. Z każdym dniem jest coraz lepiej. Poczucie pustki znika. Dzięki, że jesteście Panowie.

Troszkę kłuje w serducho, ale wiem, że z czasem przejdzie.

Zerwałem to Panowie. Rany co za ulga. Zszedł ze mnie ciężar.

Zrosło się.

Witam Panowie, i Panie też. Słuchajcie, problem jest u mnie następujący. Od 8 miesięcy relacja z kobietą na odległość. Ostatnimi czasy próbuję posunąć ten "związek" na dalszy etap. Ostatnio odbyliśmy 2 rozmowy - o aspekcie seksualnym związku oraz o ewentualnym wspólnym mieszkaniu. Co do aspektu seksualnego, zdziwiło mnie to, iż moża aktualna partnerka przyznała, że w ogóle się nie samozaspokaja. Ze względów religijnych.... wydaje mi się to dziwne, gdyż w jaki sposób partner ma zadowolić daną osobę seksualnie, gdy ona sama nie wie co ją zadowala. Mówi mi, że do 1 sexu ona w związku chce czekać ROK. Powiem Wam, że konczy mi się cierpliwość już. Od 8 miesięcy się staram nie popełnić w relacji żadnego błędu i zaczyna mnie juz to męczyć. Bo ile mozna czekać? I robić z siebie frajera. Kolejna kwestia - wspólne mieszkanie. Ja w swoim mieście mam własne mieszkanie ktore bez problemu mogłoby pomieścić 2 osoby. Moze rynek pracy nie jest tak bogaty, jak u niej, ale coś da się znaleźć. A ona mi mówi, że ma u siebie zobowiązania, mimo ze w obecnej pracy sie nie odnajduje i nic jej w jej miescie nie trzyma. Wynajmuje tam stancję, a powiem Wam, że w pewnym wieku juz mi sie nie chce kisić na 10 metrach kwadratowych. Poprosze Was o opinie, bo juz się tą sytuacją zaczynam irytować. Jeśli będziecie potrzebowali doprecyzowania szczeółów to pytajcie, dopowiem. Mam poczucie, że nie bylaby w stanie dla mnie zaryzykowac, mimo ze ja dla niej bym mógł.

Dzięki wielkie za rady Panowie. Doceniam, że chciało się Wam odpisać na te moje pierdolety. Postąpiłem zgodnie z tym, co mi radziliście i wziąłem pod uwagę bardziej racjonalne przesłanki niż jakieś wydumane znaki. Mamy z tą panną umowę, że po roku znajomości zdecydujemy co dalej z tą relacją. Powiem Wam jednak, że na ten moment, biorąc pod uwagę całokształt tej relacji, moją decyzją byłoby rozstanie. Gdybyśmy mieli odbyć rozmowę o przyszłości jutro, odszedłbym od niej.

@krzy_siek Już odpowiadam na Twoje pytanie. Nie zostawiła mnie, pomogła, pojechała ze mną na 2 tygodnie do mojego miasta, ogarniała zakupy. I żeby nie było - szalenie to doceniam.

Pomogła mi do momentu aż ogarnąłem sobie sam życie codzienne. Nie kopneła mnie w dupe.

Cześć Panowie, mam do Was pytanie o temat związkowy, który przytrafił mi się w życiu i jestem ciekaw co myślicie. Parę miesięcy temu poznałem przez internet kobietę z innego rejonu Polski kilka miesięcy sobie tak jeździliśmy, raz ona do mnie raz ja do niej. Podczas ostatniego pobytu u niej pod koniec wakacji w jej rejonach złamałem nogę. Jestem juz po operacji, wszystko jest okej, noga się dobrze goi, ale pewne konsekwencje zawodowe i finansowe na pewno poniosę. Wiecie jakie mózg mi podsuwa myśli? O takie - nie mając kobiety żyłeś spokojnie i bez przypałów, a teraz zachciało Ci się, poznałeś i masz przypał i problemy, jeżdżenie po lekarzach. Weźcie się wypowiedzcie czy moze to być znak od losu, że zmierzam w niewłaściwym kierunku?

Witam Panie i Panowie, rozważam od kolejnego roku akademickiego wzbogacenie swoich kwalifikacji i kompetencji. Nie mam jednak wystarczająco dużo czasu na dojazdy na uczelnię do innego miasta w weekendy, więc zdecydowałem się na poszukiwanie na rynku uczelni oferujących studia e-learningowe. Macie do polecenia może jakieś uczelnie o dobrej renomie, które oferują takie studia? Wiadomo, że jak juz płacić i to robić to nie na przysłowiowej wyższej szkole robienia hałasu. Czekam na sugestie. :)