Apocalypse

Zapracowany czy nie, masz prawo @Natii uznać że Ci to nie odpowiada. Ja też jetem z tych zapracowanych a odpiszę zawsze (nie w pięć minut, ale jestem w tej grupie która do końca dnia najpóźniej stara się "ogarnąć" odpisywanie i oddzwanianie). I podobnie jak moi przedmówcy łączę to z szacunkiem do drugiej osoby - czułabym się zlekceważona, otrzymując odpowiedź na moją wiadomość po kilku dniach. Ale jesteśmy różni, co widać po dyskusji w tym wątku. :) Natii, moim okiem ten chłopak trochę się wycofuje rakiem. Zdystandowałabym się mocno. Z drugiej też strony - trochę za mocno rozkminiasz, np w pierwszym poście na trzeciej stronie :) Wrzuć na luz, co ma być to będzie, czasem zwyczajnie nie mamy na to wpływu. Wycofaj się na bezpieczną pozycję i obserwuj. Masz prawo mieć granice tolerancji tego, jak ludzie się z Tobą obchodzą. Może ten gość to taki lekkoduch, że odpisuje po kilku dniach i dla niego to spoko. Niby czemu nie, skoro ma taki sposób bycia. Ale, jeśli pytasz nas o zdanie - mi jako kandydat na partnera ktoś taki by nie odpowiadał.

A czy ja napisałam, że to tylko Panowie noszą te maski? ;) Myślę, że nosi je każdy kto z jakiegoś powodu chce być odebrany inaczej (lepiej) niż jest w rzeczywistości. Cel takiego zabiegu będzie różny. Absolutnie nie przypisuję tego do żadnej płci. Co więcej, myślę że przodują w tym Panie. Ale to tylko moje przypuszczenia.

@Cagliostro bycie sobą rozumiem w takiej najprostszej postaci - nie udawać kogoś innego, nie przypisywać sobie cech, których się nie posiada, nie zawyżać stanu posiadania i tak dalej. W takim sensie niektórzy bywają kimś innym ;) Można też w drugą stronę - ujawniać z różnych przyczyn tylko półprawdy o sobie i to jest jak dla mnie ta lepsza opcja. Przekolorowanie zawsze w pewnym momencie "pierdnie", zaś dawkowanie informacji o sobie np. na etapie poznawania się z kimś bywa wyrazem ostrożności. Nie mam tu oczywiście na myśli takich rzeczy, jak zatajanie posiadania wyroku, żony/męża czy innych takich rewelacji :) Tak, napisałam że jestem sobą w pracy i gdzie indziej i podtrzymuję to :) Cieszę się z tego, że moja praca różne inne okoliczności życiowe mi na to pozwalają. Lubię siebie, lubię być sobą i lubię być z ludźmi szczera. Wierz mi, że nie wszystkie kobiety siedzą w jednym worku. Mimo wszystko. :)

Jestem w grupie kobiet, które mają tę "męską" cechę. Nie do końca się z tym zgodzę. Noszenie maski w pracy na pewno zależy od tego, co to za praca. Jeśli czujemy się w niej pewnie, swobodnie, nie musimy i nie chcemy (mówię przez pryzmat własnych doświadczeń) za niczym się chować. Tak samo w relacji z ludźmi - kolegami, rodziną, sąsiadami czy kimś tam Myślę, że tym, co stoi za potrzebą noszenia (lub nie) maski, jest właśnie pewność siebie. Osoba pewna siebie i swojej wartości, swoich umiejętności, nie powinna mieć potrzeby koloryzowania siebie. Ja w swojej pracy jestem 100% sobą, tak samo jak w relacjach z bliskimi. I nie czuję się nudna.

@AR2DI2 a może w związku, w którym dzieję się to: ...nie dzieje się to: Nie no, ja odpadam z tematu. A fe.

Szczerze mówiąc - nie do końca kumam pytanie. W tytule pytasz o pewność siebie faceta a zachowanie kobiety - więc moja odpowiedź jest taka, że jeśli ta pewność siebie jest jak mówisz "maską" to to widać. Więc kiedy widzę jak ktoś (facet, nie facet) udaje, gra, to nie kupuję tego. Na dyskoteki, zwłaszcza w remizach, nie chodzę Więc ten przykład do mnie kompletnie nie trafia.

@AR2DI2 haha dopiero kiedy to napisałam, zorientowałam się że mogę paść ofiarą złego doboru słów Cóż, lubię dobre żarty. Również te szowinistyczne czy nawet ordynarne.

Facet w "masce pewności siebie" nie jest facetem pewnym siebie. To najczęściej łatwo zauważyć. Rozwiązanie? Nie nosić masek, nie udawać kogoś kim się nie jest.

Haha czekaj, sprawdzę, bo może żyję w niewiedzy Ten "żart" to klasyka szowinistycznych dowcipów, przypomniał mi się więc go zacytowałam. Bo w ustach kobiety jest rzeczywiście bez sensu

- Co jest najważniejsze w pozycji "od tyłu"? - Żeby być z tyłu.

@Hippie no to mamy wspólny pogląd na ten temat. Najlepiej jeszcze, żeby ograniczył się w trakcie trwania związku do liczby pojedynczej tych dam.

@Hippie a gdyby pan bywał stroną czynną w homo-relacjach, to byłabyś bardziej tolerancyjna?

Miałam w otoczeniu podobną sytuację, kilkuletni związek zakończył się za obopólną zgodą, pan wkrótce był widywany z dużo młodszymi od siebie chłopcami (piszę: chłopcami, bo to byli ludzie w wieku 18-20, kiedy on dobiegał trzydziestki). Były to czasy dużej popularności Facebooka, gdzie pan był bardzo aktywny i nie krył się ze zdjęciami nowego "szczęścia". Nie było to na pokaz, przez lata nie widziałam już tego faceta z żadną dziewczyną, co innego z tymi chłopcami. No dla mnie to ohyda totalna.

W moim przypadku absolutnie nic z tego. Nie mam nic do osób bi czy homoseksualnych, dopóki nie miałyby się one pojawić w moim łóżku. Przy czym mam na myśli stały związek, bo w luźniejsze relacje nigdy nie wchodziłam.