deleteduser14

Jak to gdzie? http://www.alfacentrum.com.pl/

Hahaha, na początku myślałem, że ten wątek jest fejkowy (jeżeli się mylę, niech autor wybaczy, ale historia naprawdę po bandzie), ale teraz zaczynam się przekonywać, że mogłem się mylić. No toż to jest ten sam zestaw firmowy, który zaserwowała mi małżonka, gdy przyłapałem ją na internetowym romansie , próbie umówienia się, wysyłania roznegliżowanych fotek a potem ciągłym zaglądaniu na profil wybranka: 1) najpierw zaprzeczanie i unoszenie się, 2) potem wielka pomroczność jasna i niewiedza: nie wie dlaczego, nie wie po co, nie wie jak, w ogóle enigmat i zagadka stulecia, 3) ale wie jedno: teraz to już zrozumiała, chce być ze mną, no i: 4) oczywiście wina była moja (właściwie to było pewnie prawie tak, że je sam jej założyłem profil, zrobiłem te fotki, wysyłałem i umawiałem się a potem co chwila zaglądałem na profil. Ale ze mnie niedomyślny wolnokojarzący troglodyta!). Co do pytania, czy to może być prawdziwe - to ci powiem, że nie wiem Może być, ale może i nie być. Ale wiemy, co jest prawdziwe: baba nie szanowała Cię, pomiatała Tobą i chodziła w taki czy inny sposób na boki. Czyli że po pierwsze ma tendencje do takich zachowań. Po drugie, będziesz z taką kobietą w związku. Ile razy w przyszłości będziesz sobie przypominał, jak Cię potraktowała? Ile razy możesz się zastawiać, czy nie robi właśnie po raz kolejny czegoś takkego? Ja bym odpuścił. W tym związku jedna osoba już się zeszmaciła i szmaci drugą. Nie jesteś mną, nie macie wspólnych dzieci, sprawa do rozwiązania w kilka minut. Nie musisz w tym tkwić.

A co nam po tym? Myślę, że pewnie by kłamały. Nie jest zresztą ważne co mówią, ale co robią. A wrażliwy mężczyzna jest dla nich słaby. Do tej pory nie mogę wyjść ze zdziwienia, ale tak niestety jest. Wystarczy spojrzeć na kryzysy w związkach - kobiety zupełnie nie zwracają uwagi na emocje, wrażliwość partnera.

Proszę o scalenie. Czy oryginalny tekst nie ukazał się czasem tutaj?:

Właśnie. (słowem wyjaśnienia - nie krytykuję samej chętki gościa na kobietę młodszą, tylko jego paplaninę). Co do nauki dla młodych czy tam innych, wszystko zależy od tego, z jakim nastawieniem się do tego podchodzi. Wiadomo, że za darmo nic nie ma i w nawet w malżeństwie rówieśników podobnie atrakcyjnych też są elementy prostytucji. Czasami jej się nie tak bardzo dziś chce, ale da. Są też takie dni, gdzie chce się jej trykania dla samego trykania i ciągnie do łożka. Rzeczą kluczową jest tu występowanie pociągu fizycznego - on musi występować. Mężczyzna może być bardziej atrakcyjny przez osobowość, siłę, wartości i to, co się z tym wiąże, ale musi być też jakoś atrakcyjny dla kobiety fizycznie per se. Taki koleś dla młodej jest fizycznie niczym. Nawet gorzej - ją on sam, jego ciało odrzuca. Nie robi się mokra. Nie odpala sobie geriatrycznego porno. Gdyby mogła tego uniknąć, to by nie chciała go nawet dotknąć. Więc się prostytuuje tylko za kasę i korzyści. Clou zatem w nastawieniu. Jeśli mężczyzna to akceptuje - jego sprawa. Trzeba się tylko wyzbyć złudzeń, po co ta kobieta się oddaje, co nią motywuje. Frajestwem jest myślenie, że ta kobieta w ogóle chciałby przez sekundę pożądać kontaktu z tak odrażającym dla niej mężczyzną. Jeśli mimo to ktoś chce się do takiej laski dobierać i za to płacić, to jego sprawa. To jest mit, że zasoby, pozycja etc. mogą zastąpić pożądanie fizyczne. Nie, one je mogą wzmóc. Samą fizycznością i brakiem zasobów wygenerujesz pożądanie. Samymi zasobami i brakiem fizyczności wygenerujesz obrzydzenie i prostytucję.

Gdybyśmy rozmawiali o doniesieniach, że facet żyje jak Heffner, to może tak. Póki co tylko gada.

Nawet jeżeli w zamyśle miała by być to wypowiedź, której sam autor nie traktował na serio, to było to toporne i walnął głupotę. Ironia powinna być lekka, nie jest zaś ironią pieprznięcie głupoty wymagające później dementowania. A mówienie tego co się myśli uważasz za takie dodatnie wyróżniające? I w dodatku męskie? Mężczyzna sukcesu nie czuje nakazu mówienia tego, co myśli. Raczej mówi to, co warto powiedzieć. Paplanie wszystkiego jest kiepskie.

Postać mi nieznana, ale z pobocznych tematów wynika, że owdowiał (żona zmarła na białaczkę w 2016 roku) i ma dzieci (13 i 10 lat w chwili śmierci matki). A, według artykułu, w "Fakcie" prawi tak: "Casting na moją żonę trwa. Sylwia była była dla mnie za stara. (...) Partnerka Karola Strasburgera jest od niego o 37 lat młodsza. To mnie inspiruje. Teraz szukam kogoś takiego. Jak już brać, to nie z second handu. Tego kwiatu to pół światu! Karol dał czadu, to ja nie będę gorszy - powiedział w rozmowie z "Faktem". W taki sposób i o takich sprawach wypowiadać się może tylko prymityw z zerową empatią i brakiem jakiegokolwiek wyczucia, medialna prostytutka męska. Na pewno dzieciom będzie miło, jak do nich dotrą te słowa. Poza tym - z czym do ludzi! 59 lat ma, a Gianluca Vacchi to on nie jest.

Właśnie. Dziękuję twórcy forum i gospodarzowi, że to zauważył i wypunktował.

Co do tego OT: Ktoś tutaj się mimowolnie wyłożył, ale i pokazał słabość całego tego zdradzatwa. Kochanek jest taki atrakcyjny, bo jest - INNY. To nie jest mąż. Kochanek to taki pasożyt. Mąż bierze sobie na głowę współwychowanie wspólnych dzieci, trzymanie w ryzach domowych spraw, humorki pani, samokontrolę - całe te ciemniejsze i bardziej wymagające strony związku z kobietą. Kochanek w tym nie jest i się tymi sprawami nie zajmuje. Jakby kochanek się ożenił i musiał na codzień nie tylko "lizać patelnię" (czy tam dolizywać po innych, co kto lubi) ale i kooperować jakoś z kobietą jako wspólokatorką i zarazem taką, która męża zna te kilka czy kilkaaście lat, to by zobaczył. I wtedy ogień by się ulotnił - do innego kochanka. Także twórcy kochankowych historii - wasze kochankowanie to nie żadne sukcesy. Wy nie jesteście tacy zajebiści - wy po prostu nie jesteście mężem. Jesteście jak te kobiety, które myślą, że jak mają cipkę to z samego tego tytułu wszytsko im się należy. Podstawiacie się pod kobietę i korzystacie, bo czarną robotę odwala ktoś inny. Tfu, słabizna i cieniactwo.

Troll i prowokator. Lepiej nie odpowiadać i nie karmić. Operuje hasłami typu "nie chce wyjść na bete" żeby stworzyć wrażenie, jakoby zgłębił rożne teorie i porady forumowe, stosował się i szuka wsparcia. Panie 2 4 U - GTFO.

Ale nie ma co przepraszać. Z punktu widzenia mężczyzn - zwycięstwo. Według mnie doszło też do przekupstwa względem dziecka, wiesz, prezenty i przekonywanie, jaki to stary jest fajny, ale w sumie nie ma co się obruszać. Ciężko zresztą ocenić, czy stary dba bo przekupuje czy po prostu się jara dzieciakiem. Z punktu widzenia sądownictwa - porażka na całej linii. Przepisy sobie stanowią, że "niezwłocznie" a będzie jak ma być, tudzież jak komuś się zechce ruszyć dupę. Było i się zdarzyło, ale więcej nie piszę, bo świat jest mały. Ok, powiedziałem, co wiedziałem, mam nadzieję, że gospodarzowi wątku coś pomogłem.

No to najwyżej będzie miała wywalone. Ale lepiej tak zrobić, niż nie zrobić. Uważasz, że takie działanie coś pogorszy? Według mnie w najgorszym razie pozostanie po prostu bez efektu. Przykład z życia: Para żyła w separacji, chyba właśnie byli w trakcie rozwodu. Facet, mieszkający w innym mieście wziął dzieciaka na ferie i nie oddał go już matce, tylko sam zapisał go do placówki u siebie w mieście. Matka wniosła o rozstrzygnięcie do sądu. Po paru miesiącach, jak sądy się do tego wzięły (realia polskiego sądownictwa) i mogła być już wydana opinia po wysłuchaniu małolata, to ten już się w nowej sytuacji zasiedział i nie chciał wracać. Dlatego mówię, ze trzeba zwiększać swoje szanse a nie cierpliwie czekać na tzw. sprawiedliwość.

No dobra może źle się wyraziłem, przecież nie chodziło mi, ze wpada na pełnej k**wie, tocząc pianę itd. Trochę wyobraźni Chodziło mi o to, że dobrze byłoby zawiadomić przedszkole (w tym na piśmie), że sprawa jest w sądzie, rodzice przedszkolaka mają odmienne zdanie co do wyboru placówki więc zastrzegasz, że - jako rodzicowi, którmu tak samo przysługuje pełnia włądzy rodzicielskiej - że nie ma Twojej zgody na to i władze przedszkola nie powinny samodzielnie tej kwestii rozstrzygać, pod rygorem skutków prawnych (nikt nie wie jakich, ale niech się domyśla).

@Stillspoko, bez bulwersacji Juz doradzam: Wytoczony jest pozew o rozwód, więc nie możesz założyć odrębnej sprawy o rozsztrzygnięcie o istotnych sprawach dziecka. Normalnie byłby włąściwy sąd opiekuńczy, którym jest sąd rejonowy właśściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka. Ale masz sprawę o rozwód zawisłą, więc: do Sądu Okręgowego, w tej sprawie o rozwód, która jest już wszczęta, wnosisz wniosek o rozstrzygnięcie o sprawach dziecka przez ustalenie, że dziecko będzie chodzić do przedszkola takiego i takiego. Robisz dodatkowo raban w przedszkolu, że jest taki wniosek, grozisz konsekwencjami itd. (cyrk i polityka). Wniosek o podlega opłacie stałej 40 zł.

Z własnego doświadczenia - dochodzi jeszcze atrakcyjność dziewczyny związana z tym, że jest z innej kultury, ta odmienność jest podniecająca. W każdym razie płomienny romans z obcokrajanką jest faktycznie czymś bardzo fajnym. A zazwyczaj i krótkim bo strony rozjeżdżają się do siebie i gra gitara. Zazwyczaj też, mając świadomość, że romans będzie krótkotrwały, ludzie nie sadzą kitów tylko są szczerzy, naturalni, otwarci i mało interesowni. Pytanie tylko, czy jak taka znajomość z zagraniczną panią się rozwinie, pani nie pokaże swojej bardziej prozaicznej strony - i jakiej (np. Belgijka umie tylko robić frytki, a te i tak przypala).

Władza rodzicielską przysługuje obojgu rodzicom i każde może ją wykonywać, ale w razie sporu o istotnych sprawach dziecka rozstrzyga sąd. Jeżeli jesteście w trakcie rozwodu, można to od razu uregulować w tym postępowaniu, w tym w drodze zabezpieczenia. Powtórzę się w którymś temacie, ale temat bardziej dla Twojego pełnomocnika, albo na poradę prawną u adwokata, niż na porady laików. EDIT: podstawa prawna: Art. 445(1) Kodeksu postępowania cywilnego: § 1. Jeżeli sprawa o rozwód lub o separację jest w toku, nie może być wszczęte odrębne postępowanie dotyczące władzy rodzicielskiej nad wspólnymi małoletnimi dziećmi stron lub o ustalenie kontaktów z nimi. W razie potrzeby orzeczenia o władzy rodzicielskiej lub o kontaktach stosuje się przepisy o postępowaniu zabezpieczającym.

Nie zwróciłem na to w ogóle uwagi, ale masz rację.

W medykamentach nie pomogę, ale chyba najlepiej będzie, tak jak radzi @Trevor być wieczorem fizycznie zjebanym. Piszesz że o 22 nie możesz zasnąć - wiec traktuję to tak, że leżysz, jest ciemno, nic nie świeci i nie przeszkadza a nie śpisz bo nie usypiasz. Odradzam w każdym razie telefon i komputer w łóżku - podobno to swiatło jakoś wybudza. U mnie działa też inna sprawa - ciągle coś sprawdzę w w necie, wiec nawet jak się kładę o 22 z zamiarem "przejrzę 15 minut i wyłączę" to zawsze znajdę coś, że w tym czasie się nie zmieszczę.

Popieram tych co twierdzą, że jednak gwiazdorzy (a zatem i milionerzy) to trochę średni przykład. Tym bardziej że dochodzi tutaj do manipulacji - pokazuje się taką Cameron Diaz czy inną aktorkę po 40-ce złapaną bez makijażu, rano, na zakupach - a nie pokazuje się w takiej samej sytuacji mężczyzny. Val Kilmer też był zajebisty i się zjebał. Axl Rose (albo W. Axl Rose, jak ktoś pamięta) był gibki, szczupły i nawet wyrzeżbiony i jakoś nie pociągnął tematu. W ogóle gwiazdor, aktor ma kasę, możiwość zabiegów, trenerów, i pracy nad wyglądem (+kontrola nad byciem pokazywanym w określonych sytacjach), więc porównania są kiepskie. Jak wygląda Tom Cruise rano, w miesiace poza planem, nie na czerwonym dywanie? Co do relacji starszy - młodsza, to jestem ciekawy, ilu jest tutaj tych starszych w relacji z młodszymi (min. 10 lat)? Ktoś tu w ogóle ma osobiste doświadczenie? Ja wiem od żony, że starszy od 20 lat to dla niej staruch odstręczający. A sam temat kto lepiej wygląda ("kto jest atrakcyjniejszy na statrość") - no to jest jasne, że w ogólności zadbany mężczyzna ma zawsze lepsze warunki niż jego tak samo zadbana rówieśniczka. Mamy inną skórę, inne warunki, wreszcie inne są kanony dla płci. Zmarszczki mimiczne, siwe włosy nie ujmują nic mężczyźnie. Mężczyznom nie opadają piersi (w każdym razie tym szczupłym). Mężczyźnie jest po prostu łatwiej mieć dobrze wyglądające ciało po 40tce. Tematem pobocznym jest przy tym, która płeć i jak sobie radzi z upływem czasu i konserwacją? Jak patrzę na ćwiczących w parkach, salach itp. to w grupie wiekowej 40+ widziałem wielu napawdę fajnie zadbanych, silnych i dociętych facetów, ale kobiet ni cholery. Wydaje mi się, że kobiety stawiają na kremy i inne kosmetyczno-medyczne rozwiązania, czy najmniejszą linie oporu w postaci medycyny estetycznej i skalpela (maskowanie, czy też raczej mimikra). Zresztą maja zupełnie z dupy target - zamiast wyglądać jak zadbana i aktywna 40-tka one dążą do wyglądania jak za czasów, gdy miały 25 lat, co daje żałosne efekty (dlatego piszę o mimikrze - one chcą udawać młodsze). Sprawa stara i sprawdzona, nawet Oskar Wilde (żonaty, ale gej) pisał w końcu XIX w., że kobieta jest szczęśliwa dopiero, gdy wygląda o 10 lat młodziej od swojej córki.

Bardzo dobry pomysł - trzymam kciuki! Za kilka dni minie 8 miesięcy od czasu, jak ostatnio piłem alkohol. Od tego czasu nie przyjmowałem procentów w jakiejkolwiek postaci. Teraz tym bardziej nie chce mi się pić, bo szkoda psuć budujący się z każdym dniem wynik. Oprócz korzyści zdrowotnych (mniej trucizn wchłanianych) bardzo sobie chwalę tę przygodę jako taką (droga jest równie ciekawa jak cel). Fajne jest uczucie, że nie masz w życiorysie białych plam ani nie ma w ciągu doby momentu, gdy jest cię łatwiej załatwić albo jesteś w czymś upośledzony (gorzej myślisz, nie możesz prowadzić, jesteś osłabiony). Bądź gotowy na lekkie zaniepokojenie w towarzystwie, ale trzeba mieć je w dupiu. Twoje zdrowie i decyzja, dlaczego w końcu musisz dla kogoś się truć? Ludzie jednak obawiają się zawsze ekstremów a, niestety, abstynencja uznawana jest za właśnie przegięcie ("Kto nie pije ten kabluje"). Pytanie tylko - czemu do końca roku? A co potem? Weryfikacja efektów, kontunuowanie albo rezygnacja?

Rozwinąłem już w kolejnym zdaniu i poprzednich postach (wyliczałem już te kwestie). Ze swojej strony temat wyczerpałem.

Przepraszam za patriarchalno-wsteczniczy ucisk. ;) Nie ma potrzeby posługiwać się taką retoryką. Widzę po prostu że ci, którzy ulegają chęci podymania się na boku i poodawania partnerki, zachowują się tak, jak inni się do tej pory nie zachowywali. Postawa tak nie znajduje uzsadnienia w rozwoju gatunku, kultury, cywilizacji czy wreszcie męskości. Co więcej, nie ma to swojego uzasadnienia ani odpowiednika w świecie innych organizmów - a zwróć uwagę, ile cech dzielimy ze zwierzętami. Natura kobieca jest jeszcze bardziej zwierzęca i atawistyczna od naszej. Nie mam problemu z tym, że tak robisz. To jest twoje życie, twoje wybory i twoje konsekwencje. Ale każdemu to odradzam - bo ryzyko zniszczenia związku (i rodziny, jeśli macie też dzieci ze swoją hotką), zeszmacenia siebie jest bardzo znaczne.

Te normy się sprawdziły. Rozejrzyj się i zobacz, że - w tym nawet ten komputer, na którym piszesz - cały świat dookoła nas jest wytworem cywilzacji, w której jeden facet miał jedną kobietę i grzomicili się w łóżku w takim właśnie składzie. Pary swingujące nie miały żadnego wpływu na ten model. Nie było tak, że rodzinę tworzyła kobieta dymana przez różnych panów na imprezach za zgodą pana i stadko dzieci - owoców tych imprez. Podaj mi przykład kultury, cywilzacji czy innych dokonań swingowych.

Interesuję się historią powszechną. Podaj konkretne przyklady o co chodzi.