jankowalski1727

Pani brana na celownik (już praktycznie jest ustrzelona) ma 22 lata wiec idealnie. Fakt faktem, czekam na swoje mieszkanie - odbiór wiosna 2019 więc stancja ma przymiot tymczasowosci.

Dzień dobry Bracia, temat jest krótki. Poznałem pewną Panią, temat się kręci na ostro, więc mysle (choć bez napalenia się), że będzie miło. Problem jest taki.. nie posiadam obecnie auta (nie opłaca mi się), a mieszkam w wynajmowanym pokoju z dwójką studentów (mam 28 lat). Dopiero w marcu przeprowadzam się do własnego mieszkania ale to za 4 miesiące dopiero. Szczerze, trochę mi wstyd za te dwa aspekty.. Niby ogarniam swoje życia ale wiecie - liczą się wizualne efekty dla Pań. Co poradzicie na to, żeby pozbyc się tego uczucia lekkiego wstydu, rozżalenia i wkurwu z tego tytułu ?

Nie dam im spokoju. Ku**** to, że płacą za mieszkanie to mają terroryzować jakimiś bzdurami z laptopa innych ? Co to za myślenie w ogóle ? Jak się zerżną przypadkiem przez nogawkę w przedpokoju to tez przemilczeć, bo "oni płacą w końcu za to mieszkanie"?

nie odbieram. Niedługo już będe mieszkał na swoim, muszę po prostu przetrzymać ten pierdolnik.

Nie opłaca mi się przeprowadzać, w grudniu przeprowadzam się już do swojego mieszkania (uffffffffff, nie moge się doczekać, Bóg mnie jednak kocha). Pogadam z nimi, a jak nic nie da to przetrzymam jeszcze te dwa miechy. Ale raczej sa ugodowi więc moze wezmą pod uwagę.

Bracia muszę sie poradzić, mam nadzieje, ze dobry dział wybrałem. Mieszkam ze dwoma chłopakami - współolaktorzy. Ogólnie są ok, normalni ludzie itd. Tylko jest problem a nie wiem jak go rozegrać, wkurwia mnie kila rzeczy. 1. Puszczanie muzy z laptopa w kuchni. Mam pokój obok kuchni, więc wszystko słyszę. Po pracy chcialbym polezec czy poczytac w spokoju a tu często lecą jakieś rapsy. Przesadzam czy nie? 2. Jeden z nich to trochę dziwoląg i rapuje do samego siebie. Wiem ze to brzmi smiesznie ale tak jest i wkurwia mnie to już ze lazi po przedpokoju i kuchni i pierd**** jakieś banialuki na cale mieszkanie. Nie wiem cyz nie przesadzam, ale przeszkadzaja mi te kwestie. Nie bedzie przesadą jak zwrócę im na to uwagę?

Seks to racja, ale boje sie wpierdolić w leki, zeby z tym gównem nie zostac na cale zycie. Chcialbym zeby skonczylo sie tylko na terapii.

Szczerze ? Ja mam nerwice lękowa i obsesyjno kompulsywno choć nie byłem u psychiatry. Nie leczę się. Wiem, głupota, pójde. Mam wahania nastrojów, stany depresyjne, ale staram się z tego wychodzić (przez nerwice tez mam kłopoty w seksie trochę). Muszę się zebrać na specjalistę. Planuję leczenie terapia plus moze jakieś środki - wiem, ze mam potencjał życiowy a samobójem byłoby to zmarnowac.

Dzięki za wsparcie, pozdrawiam Was. Jestem silniejszy.

Sprawa i stan faktyczny został przeanalizowany. Teraz oddzielam się emocjonalnie od tego grubym murem niczym mur chiński i zaczynam dalszą wspinaczkę po wysoką pewność siebie i lawirowanie umiejętne z kobietami - o dziwo jestem w ch** naładowany motywacją co do tego - chyba w końcu dojrzewam. Pozdrawiam.

Dzięki Bracia za słowa wsparcia. Pozostał mi tylko ten głupi nawyk, że teraz często w głowie robię sobie scenariusze jakbym wtedy jej mógł dowalić słownie, ale uciąć to po chamsku żeby popamiętała - takie gdybanie w myślach - mam to na co dzień - po prostu czuję niedosyt po sytuacji. Ale pracuje nad tym, żeby się tego wyzbyć, bo opróżnia mnie to emocjonalnie.

Witam Bracia półtora miesiąca temu założyłem na forum temat, że paninka z która spotykałem się na seks i bylem z nią na weselu schłodziła mnie po nim radykalnie. Teraz po półtora miesiąca mama na sucho wyłożone jakie błędy popełniłem. - dałem się potraktować jak męski zabawiacz, dziwka do poruchania i pójścia na wesele. - jak po weselu byliśmy 3 dni na wyjeżdzie zaplanowanym jeszcze - zastosowała totalny chłodnik. Zachowywalismy sie jak brat z siostra albo i gorzej. A ja zamiast wkurwić się i wrocic do siebie wlasnym srodkiem (np pociągiem) - 3 dni to znosiłem i udawałem ze jest fajnie. Pomijam ze przez 3 dni otrzymywalem testy prowokacje itd itd - ciągle udawalem ze wszystko jest ok i mnie nie rusza. To uświadomilo mi ile pracy przede mną albowiem dalem sie podejsc a i moj łagodny bezkonfliktowy charakter wygrał. Dalsza praca przed mna. Jednak wstyd mam przed sobą - ogromny - musze to zgryzc jakos. Pozdrawiam/

Tak, wiem, że od zawsze jej się podobam.

Czemu tak sądzisz?

Panowie, proszę o merytorykę.