Mundus

Witam serdecznie. Zerknąłem na dwie pierwsze z brzegu historie w temacie [ŚWIEŻAKOWNIA] - 'Moja historia' - I już wiem, że jestem we właściwym miejscu. Lat 31, samiec, już raczej doświadczony. W wolnej chwili może i "pochwalę się" swoim dramatem z pierwszą dziewczyną, ale to zapewne dla Was taki standard, że będzie mdliło hehe. W zasadzie to nie ma sensu. Generalnie jednak wiem co to znaczy pełne rozjebanie głowy przez rozstanie, wiem co to jest długa rekonwalescencja, wiem co to znaczy idealizowanie w sumie przeciętnej ex, wiem co to znaczy wysłuchiwanie wszystkich wokoło, którzy oceniają nasze "dokonania", które nigdy nie były, nie są i zapewne nigdy nie będą zadowalające. Wiem co to znaczy strata poczucia własnej wartości. Ze wszystkiego podniosłem się sam - a szkoda, bo wydaje mi się, że z Wami byłoby łatwiej i co najważniejsze - szybciej. Dosyć standardowych, starych wspomnień. Obecnie od półtora roku we względnie szczęśliwym związku. Ale, ale ... Bolesne doświadczenia odcisnęły swoje piętno, wszystko pamiętam i mimo, że minęło kilka długich latek chcę być mądrzejszy niż kiedyś. I w tym momencie potrzebne są działania prewencyjne - uważam, że mam wartościową kobietę, ale niebezpiecznie zauważam, że zagarnia ona pewne baaaaaaaaaaardzo istotne dla mnie aspekty mojego życia. Potrzebna jest mi równowaga w myśleniu. Nie chcę zniszczyć swojego obecnego, dobrego związku, nie chcę nienawidzić kobiet, ale nie chcę również stać się dojną krową, która łoży ciężko zarobione pieniądze i robi wszystko pod kobietę. Mam nadzieję, że wszystko sobie poukładam - liczę na Was. Chcę być silniejszy i rozdawać karty. Dołączam do szanownej braci w momencie, w którym jest "dobrze" po to, aby nie dopuścić do tego żeby było "źle". Nawet jeżeli obecna panna zapragnie zakosztować "lepszego" życia w ramionach "lepszego" samca. Także tego - dzień dobry.