Skocz do zawartości

DONPEDRO

Użytkownik
  • Postów

    21
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Donations

    20.00 PLN 

Treść opublikowana przez DONPEDRO

  1. Dzień dobry. Pod koniec ubiegłego roku przysłowiowa baba kupiła sobie na giełdzie Coinbase za kilkaset zł kryptowaluty. Nigdy ich nie sprzedała. Nigdy ich nie wymieniła na inne. Równocześnie zapragnęła przygód na giełdzie Capital com. - i tu zgodnie z odwieczną prawdą straciła 90% (też kilkaset zł) kapitału. W każdym razie nic i nigdy nie wpłaciła na swe konto w Polskim banku. Owszem kilka pozycji było zamkniętych z zyskiem ale generalnie na koniec roku strata. Ale nic nie zostało wypłacone. Z powrotem zostały zakupione „pozycje” giełdowe.... Czy zakup tych kryptowalut należy zgłaszać do skarbówki? Czy te „zabawy” giełdowe również się zgłasza? Wszystko było zawierane z telefonu... baba nawet nie ma komputera. Jeżeli należałoby wypełnić PIT-38. To będzie problem... Na szczęście wpłaty można udokumentować. Poszły z karty płatniczej. Pozdrawiam serdecznie. I proszę o poradę. Śmiać się ze mnie można.🙂
  2. W niedzielne przedpołudnie wybrałem się na przejażdżkę swym starym Fordem. Trasa licząca 256 km. To taka moja duża runda, jeżeli spojrzeć na mapę... Trasa wiedzie z mego miejsca zamieszkania przez Oświęcim, Kęty, Andrychów, Tresna, Szczyrk, Wisła, Ustroń itd do domku. Kiedyś może opiszę dokładnie te moje wycieczki, lecz dziś tylko jedna kwestia. Za Andrychowem jadąc na Żywiec (tam produkują piwo) mamy do czynienia z rajem dla autek z napędem na cztery koła, ostre górskie, kręte podjazdy i zjazdy. Mam tam swoją ulubioną polankę, gdzie się zatrzymuje za każdym razem... polanka jest na wysokości 666 mnp morza. - POWAŻNIE! W niedzielę padał śnieg i było około zera, wszędzie białe piękno ośnieżone góry, raj. Zatrzymałem się lekko na poboczu... i mnie ściągnęło lekko w dół po śniegu i lodzie pod nim się znajdującym. - To nawet przyjemne uczucie. Próbowałem od razy wyjechać. Niestety nie dało się. Zakopany, śnieg, lód itd... a mój Ford tylko napęd na przód... Spędziłem tam z godzinę na kombinowaniu... TO BYŁO TYLKO DZIESIĘĆ METRÓW! Ale w tym przypadku aż dziesięć. Nie będę dramatyzował ale już przed oczami miałem koszty za wyciągnięcie auta, zresztą do cywilizacji też kilka kilometrów... Samochody przejeżdżają tam sporadycznie ale zatrzymał się jeden: młody chłopak z dziewczyną w suvie chciał pomóc. Niestety po zbadaniu terenu stało się jasne, że choć jego suv ma 4x4 to nie da rady. Pojechali po pomoc do najbliższego hotelu, jak się okazało, gdzie zostali zbyci i wrócili do mnie! Cudowni młodzi ludzie. Kiedy tak już ogarnięci niemocą zaczęliśmy szukać pomocy w internecie oczywiście. Zdarzył się cud! Przyleciał smok z Krakowa! No w sumie to smoczyca z dwoma młodymi jeźdźcami. Potężna Toyota Hilux i uśmiechnięci mieszkańcy Grodu Kraka chętni, ba oni sami się "wprosili" do pomocy! Nie powiem aby wszystko poszło gładko. Nawet Hilux miała problemy, ale dała radę. Mój stary Ford uratowany! Tak to było niesamowite, że nie zdążyłem nawet podać swego imienia a oni swoich... Powiedziałem tylko dziękuje, chciałem wyciągnąć z portfela jakieś pieniądze... ale oni nie robili tego dla pieniędzy. Dobrzy ludzie są jeszcze w tym kraju. Wy czytający to tutaj, jeżeli znacie tych, którzy mi pomogli w ostatnią niedzielę, gdzieś między Andrychowem a Żywcem powiedzcie im jeszcze raz ode mnie dziękuje i aby się im dobrze darzyło.
  3. 46/174/82. - Lekka nadwaga zrobiła się sama w ostatnich kilku miesiącach.... Osobiście to dla mnie raczej problem z tych z którymi ciężko się pogodzić. Jeszcze rok temu na jesieni niemalże wbiegłem na Babią Górę, by po tygodniu bez żadnej zadyszki wejść na Trzy Korony a jak dodam, że papierosy paliłem "od zawsze" - choć w sumie nie tak dużo...
  4. Dzień dobry. Każdego ranka powtarzam sobie; iż jest dobrze i będzie coraz lepiej... Ha! Od kilku tygodni, może kilkunastu to nie działa (a może działa?) i spotkała mnie, nie znana mi do tej pory przypadłość - wysokie ciśnienie! O ile z pierwszym nie jest tak źle bo "zbiłem je" w krótkim czasie ze 180 na 138 - średnio, nie paląc zupełnie - natychmiast rzuciłem, kawa tylko raz w tygodniu i w miarę dieta małosolna, słodyczy i alkoholu też prawie wcale. Spaceruje z kijami... Niestety to drugie tak jak było 98-108! tak jest. Puls w miarę dobry 75-85. Oczywiście jak typowy facet... nie byłem z tym u lekarza. Daję sobie czas do Nowego Roku.... Może samo przejdzie??Trochę się obawiam tego, że będę musiał już brać tabletki codziennie. I co gorsza odpadają narty i wycieczki wysokogórskie. Ale to nic, trzeba żyć. Będę walczył.?
  5. Tablice z Niemieckimi nazwami miejscowości są czyste i schludne a z Polskimi, jeżeli istnieją to są w gorszym stanie. Podobnie jak wyblakłe orzełki i inne Polskie symbole... To część większej układanki. Zohydzić wszystko co Polskie. Nic nowego. Ale warto trochę niemiaszkom trochę poprzeszkadzać i nie kupować Niemieckich towarów i w miarę swych możliwości prowadzić pozytywną opartą na prawdzie "akcje informacyjną". Nie taką jaką prowadzą wobec Polski, Niemcy i Żydzi. Pełną oszczerstw i wulgaryzmów. Czyli zwykła permanentna hejterka. To zło które rozsiewają, kiedyś do nich wróci. Jest takie Chińskie przysłowie; Jeżeli ktoś ci wyrządził krzywdę, nie mścij się tylko usiądź spokojnie na brzegu rzeki i poczekaj na to jak nurt sam wyrzuci ciało twego wroga." Nas Polaków powinna cechować cierpliwość i prawda. Spokojnie odpowiadajmy prawdą - nie musimy niczego wymyślać. Nikogo szkalować. Wystarczy że mówimy prawdę... A tu znów zacytuje przysłowie, tym razem żydowskie: "Kto mówi prawdę, ten sieje niepokój."
  6. W sobotę we Wrocławiu odbył się mecz piłki nożnej pomiędzy miejscowym Śląskiem a Zagłębiem Sosnowiec. Mecz zakończył się wygraną gospodarzy 2:0. Kibice obydwu zespołów nie posiadają tzw. zgody, ale najwidoczniej panuje pomiędzy nimi niewidzialna sympatia albo potrzeba normalności. Na trybunach podczas meczu panowała przyjemna, przyjazna atmosfera, bez wyzwisk, bójek czy obrzucania się czym popadnie, ze szczególnym uwzględnieniem środków pirotechnicznych. Kibice obydwu drużyn zajmowali się dopingowaniem własnych zespołów. Do Wrocławia przybyła pomimo zakazu! Dosyć spora grupa kibiców Zagłębia Sosnowiec, wśród których na szczególną uwagę zasługują osoby niepełnosprawne. I tu zaistniała ciekawa i zarazem groteskowa scena. Autokar z niepełnosprawnymi kibicami Zagłębia Sosnowiec przyjechał jako pierwszy i został przywitany przez uzbrojonych po zęby policjantów!!! Którzy ze strzelbami gotowymi do strzału celowali do ludzi z widoczną niepełnosprawnością, ledwo co poruszających się o kulach facetów, bez nóg! I ich opiekunów. Cała ta sytuacja została rozwiązana przez Panią "Działaczkę" z WKS Śląsk, która to właśnie tam zajmuje się niepełnosprawnymi. Niepełnosprawni z Sosnowca spokojnie weszli na obiekt we Wrocławiu. Po meczu też było spokojnie tylko znów jakiś "zamaskowany kosmita" czepiał się faceta o kulach że ten za wolno idzie do autokaru?. Osoby znające temat wiedzą o co chodzi. Zwykła prowokacja... Ale tak jak mówię wszystko się dobrze zakończyło.
  7. Dzień dobry. Konferencja Jałtańska w 1945 roku "ustaliła" granice państw w Europie. Tym Polski. Bez udziału przedstawicieli jakichkolwiek władz Polskich. Bo i właściwie, po co mieli tam być? Sytuacja Polski i Polaków była tak „schizofreniczna”, że nikt nie chciał za bardzo mieć do czynienia z Polakami. Oficjalnie wśród zwycięskich aliantów. W praktyce jednak jako zniszczony, przegrany i podbity kraj. Nie mieliśmy nic do powiedzenia. Jakimś cudem - Tu należy podziękować Stalinowi. Nasza zachodnia granica oparła się na Odrze i Nysie Łużyckiej. Szczecin został dołączony do Polski „w ostatniej chwili" podobnie jak Świnoujście. Tu trochę żal, iż Stalin nie zażądał więcej, nie tylko całej wyspy Uznam, ale i dalej, dalej… prastarych Słowiańskich ziem. I tu wrócę do meritum sprawy, czyli do Gdańska. A konkretnie do „tworu" zwanego Wolnym Miastem Gdańsk. Otóż ten przepiękny skrawek lądu po zakończeniu działań wojennych był w całkowitej ruinie i nikt już szczególnie nim się nie przejmował, został wcielony do Polski na zasadzie faktów dokonanych i….. ano, właśnie tutaj jest pies pogrzebany. Na konferencji Jałtańskiej jednak zostały podpisane pewne akty prawne, które stanowiły nie przyłączenie Gdańska do Polski a tylko zwierzchnią rolę naszego państwa na lat czterdzieści. Czyli według prawa międzynarodowego Gdańsk przestał należeć do Polski w 1995 roku. Polskie władze nigdy nie uregulowały tego problemu a ostatnie "Gdańskie incydenty" sugerują, iż komuś mocno zależy aby Gdańsk najpierw stracił kontakt emocjonalny z Macierzą i kroczek po kroczu... dopowiedzcie sobie sami. Obecnie Gdańsk jest zamieszkiwany w ogromnej przewadze przez ludność Polską. I z pozoru chroni nawet nas tzw demokracja. Ale już teraz widać na ulicach Gdańska samochody z emblematami WMG. Nalepka DA - (odpowiednik PL) jest jeszcze nie bardzo powszechna ale z roku na rok jej przybywa. Demontaż państwa Polskiego postępuje powoli ale systematycznie. Górny Śląsk, Gdańsk... jestem ciekaw co będzie następne? Może dla równowagi Przemyśl? A tak przepraszam o Przemyśl też się już upominają.
  8. Dzień dobry. Najpierw opowiem prawdziwą historię. Podczas II wojny światowej szalały mrozy okrutne. Zamarzła nie tylko ziemia, tak, że trupów grzebać się nie dało i trzeba było palić nimi w piecach. - Przepraszam za ten niepoprawnie politycznie żarcik ale taka jest prawda, trochę naciągana, ale zawsze jednak. Wróćmy jednak do meritum. Moja Babcia była wtenczas nastolatką. Mieszkała sobie w Zagłębiu Dąbrowskim i pewnego dnia skierowano ją na roboty do Niemiec. Wyjaśnię, że roboty takie oznaczały katorżniczą pracę i brak wynagrodzenia. Ma Babcia miała jednak dużo szczęścia i zatrudniono ją w fabryce, gdzie malowała farbą oznaczenia na różnych sprzętach. A na zimową porę niemiecki pracodawca był bardzo hojny i podarował mojej Babci gumiaki. - A mógł zabić przecież. Te gumiaczki przymarzły mojej Babci do nóg! Takie były mrozy. Babcia do końca życia dbała o dobre buty dla siebie i swych bliskich. Ta pamięć genetyczna mieszka też we mnie i z prawdziwym zażenowaniem oglądam zimową porą przemykających nie tylko młodych ludzi w trampkach i bez skarpetek. - Tak, wiem oni tam mają tzw stupki. Ale to nic nie zmienia, im wszystkim jest zimno. Zwiedzeni modowym demonem brną w swej głupocie i nic nie da się z tym zrobić. Kiedy zaczną odpadać im stopy to dziwnym trafem nie będą tego zauważać. Na przystankach stoją przemarznięte stwory niczym z krainy absurdu. Z pogardą spoglądają na me ciepłe, wysokie skórzane buty. Chłoptasie woleli przecież dołożyć kilka stówek i kupić markowe szmaciaki. Czyżby ich mózgi, aż tak były wyprane? Mnie jest ciepło, im bardzo zimno. I żadna moda mnie nie zmusi do tego abym ubierał się wbrew swojemu komfortowi czy... przyzwoitości. Tak, przyzwoitość, dobry gust i dobry smak to są najwidoczniej me wady? Obserwując modowego demona idę o zakład, że jego pomysły będą coraz bardziej szalone. Latem przyjdzie moda na smarowanie twarzy odchodami a następnej zimy już nie szmaciane trampeczki a klapeczki będą na topie. I to oczywiście bez skarpetek! Bo wszakże największym bezguściem jest właśnie zakładanie skarpetek.
  9. Palę papierosy od 15 roku życia. Miałem ?przerwy mniejsze i większe. Zawsze wracałem, bo lubiłem sobie zapalić. Od kilku lat jakość papierosów obniżyła się drastycznie. A z tym znikło moje do nich upodobanie. Nie mogę powiedzieć, że nie palę wcale, ale od czasu do czasu sięgnę... i co? I to, że czuję jeden wielki wstręt do nich. Poważnie. Potrzeba zapalenia jest tak silna, że nie potrafię funkcjonować. Średnio raz na tydzień muszę sobie kupić cygaretkę. Są mniej syfiaste. Nie próbuję przeciągać tego, ale przerwy w nie paleniu są coraz dłuższe. Nie zależy mi na zupełnym zerwaniu z nałogiem. To przyjdzie z czasem, kiedyś znikną zupełnie... Jeżeli chodzi o alkohol to miałem więcej szczęścia. W mej rodzinnie piło się tak symbolicznie, że prawie wcale. Smak wódki napawa mnie obrzydzeniem - przypuszczam, iż to oprogramowanie wgrała mi Mama?W Sylwestra wypiłem butelkę dobrego wina. W me urodziny napiję się wina i może latem pozwolę sobie na piwko, gdzieś na plaży. To wszystko. Układam sobie życie tak aby alkohol dodatkiem raz na jakiś czas. Pijący w nadmiarze układają sobie życie pod picie. I tu jest sedno sprawy. Pan Marek nie potrzebuje nikomu przysięgać, że nie wypije. Po prostu układa sobie życie w którym nie ma miejsca na alkohol. Przysięga jedynie sprawi: że na pewno nie wypije? Za to z ciastkami już gorzej? W życiu każdego człowieka jest miejsce na odrobinę przyjemności w postaci słodkiego deseru. Słodycze w niewielkiej ilości nie są szkodliwe. Wystarczy przestrzegać prastarych "rad babuni", że słodkości tylko po właściwym jedzeniu nigdy zamiast. I tu ja mógłbym złożyć przysięgę, że będę się dobrze odżywiał. Mógłbym, ale tego nie zrobię. Złamałbym ją na pewno.
  10. Dzień dobry. Po chwili namysłu postanowiłem zamieścić tu oto pierwszy rozdział mej nie wydanej powieści.... Tekst ma już trzy lata ale jest - tak myślę. ponadczasowy.... Jeżeli znajdzie się choć jedna osoba, której się spodoba to zamieszczę rozdział drugi. Jeżeli więcej? Mmmmm.... może sprzedam auto, wezmę kredyt i się wydam własnym sumptem? Krytykę przyjmę z pokorą. Rozdział I. Dzisiaj wszyscy postawili na Włochów! Pan Ekspert obserwował młodego mężczyznę, który najwidoczniej miał zamiar popełnić samobójstwo. Mężczyzna znajdował się pomiędzy jezdniami, szerokiej śródmiejskiej alei i motał się zapalczywie w swym szaleństwie. Wykrzykując niezrozumiałe kwestie i wykonując dziwne ruchy, ukazujące pełnie swego obłędu! - Mnie to się nigdy nie przytrafi! Ja nigdy nie zagram „za wszystko”! – Zapewniał Ekspert sam siebie. A że przyglądał się szaleńcowi z wysokiego na piętro barowego tarasu to wydawało mu się, że góruje nad nim nie tylko emocjami, lecz także i rozumem. W jego mniemaniu ów tamten był zwykłym chciwym głupcem, który chce mieć to wszystko tu i teraz, nie bacząc na okoliczności i swój potencjalny wkład pracy. Ekspert zapewnił siebie raz jeszcze, iż nie obniży swego poziomu i tak nisko nigdy nie upadnie. Spojrzał z obrzydzeniem i bez wyrazu współczucia na życiowego skazańca… Tamten w dalszym ciągu szukał śmierci w amoku. Jego wykrzywiona w grymasie bólu twarz podobna była do opętanej osoby, szukającej czy to w śmierci, czy w drugim człowieku, pomocy. Ekspert nie to, że był zupełnie nie czułym człowiekiem, wręcz przeciwnie! To dosyć romantyczny mężczyzna, słusznej postury, którego los obdarzył tak chwilami radości jak i smutku. Nie mógł on jednak udzielić pomocy tamtemu, gdyż w jego mniemaniu należeli oni do zupełnie innego rodzaju ludzkiego. Tamten był przegrany zupełnie a on Pan Ekspert, był najbardziej znanym bywalcem salonów bukmacherskich w całej okolicy! A że odnosił małe sukcesiki i trafnie podpowiadał wyniki meczów piłkarskich. To i szacunkiem cieszył się w miarę względnym, pośród swego środowiska. Co napełniało go złą dumą i stawiało ponad wszystkimi innymi. A na pewno nie pozwalało zniżyć się do poziomu tamtego szaleńca! Pan Ekspert mylił się jednak okrutnie. Pomiędzy nim a tamtym wykolejeńcem nie było żadnej różnicy jakości. Owszem ilości tak, ale nie jakości! Obydwaj, byli hazardzistami i obydwaj zmierzali do piekła bram. Z tą różnicą, że tamten pośrodku drogi już tam był jedną nogą a Pan Ekspert szedł jeszcze spokojnym spacerkiem szerokim duktem pośród szemrzących zdrojów – tych małych pieniężnych wygranych, które uśpiły jego czujność, stępiły wzrok i słuch. Bo jak wytłumaczyć, iż ten w miarę rozgarnięty i rozumny facet, nie słyszy diabelskich chórów, trąb grających na czarną nutę otchłani… Pan Ekspert był święcie przekonany, że panuje nad swym żywotem, choć fakty mówiły; co innego. Kilka godzin wcześniej w obszernym salonie firmy bukmacherskiej, Pan Ekspert właśnie obserwował tego młodego mężczyznę, jak ten stawiał olbrzymie pieniądze „na pewniaka”. Bardzo dobrze ubrany młodzieniaszek, był wtenczas w zgoła odmiennym humorze. Jego piegowata roześmiana twarz i pewny młodzieńczy głos, odzwierciedlały pełnego życia mężczyznę, który ma świat u swych stóp i dysponuje dużą ilością gotówki, którą zwiększy poprzez postawienie na zwycięstwo reprezentacji Włoch w finałach piłkarskich mistrzostw świata! - Wiadomo to Włosi! Wielokrotni mistrzowie! Nie jest możliwe by odpadli we wstępnej fazie turnieju! W dodatku grają z jakimiś cieniasami… z nie wiadomo skąd! Wygrają na pewno!” – Przekonywał znajdujących się w salonie bukmachera klientów. Zwykli to byli mężczyźni, dziś pomiędzy nimi była również kobieta. Nawet śliczna blondynka przed trzydziestką z miłym uśmiechem na twarzy. Podobno miała chłopaka w Barcelonie i tam chodziła na piłkarskie mecze, których wyniki trafnie przewidywała, niestety Katalonka – tak ją nazwał kiedyś jeden pisarz – grała dość ostro i pomimo wygranych notowała też bolesne wpadki, co nie pozwalało jej zająć godnego miejsca w tej opanowanej przez mężczyzn dziedzinie. Młody mężczyzna, zanim postawił swe pieniądze, mówił tak żarliwie, że można było odnieść wrażenie, iż usiłuje przekonać nie tylko słuchaczy, ale i siebie. Widać miał do tego dar. Wszyscy obecni hazardziści jak jeden mąż; zgodzili się z jego opinią. Nawet Pan Ekspert, który to w swym zwyczaju, zwykle się z nikim nie zgadzał, wcześniej przeanalizował sytuację i również nie wydawało mu się, aby grający w pełnym składzie ze wszystkimi „zdrowymi wielkimi gwiazdami” Włosi mogli przegrać! A mecz ten musieli wygrać, by wyjść z grupy i tym samym awansować do następnej fazy turnieju. Tylko Katalonka - jedyna w tym towarzystwie kobitka kręciła noskiem i wyjaśniała: Że jej kobiece oko nie dostrzega we Włoskiej drużynie ducha zwycięstwa, którym to dysponowali ostatnio, kiedy byli najlepsi i że obecni Włosi raczej przypominają „rozkapryszone panienki”, niż herosów z Rzymskiego Colloseum… w tych to była zakochana do szaleństwa! A ci zniewieściali, nie dość, że jej się nie podobali to dodatkowo nie wzbudzali zaufania… Ale biorąc pod uwagę, kogo dziś mają za przeciwnika to i tak wygrają na pewno! - Mistrzostwa Włosi nie zdobędą, ale z grupy wyjdą! – Dodała. - „W następnej rundzie wpadają na Brazylię! A z Brazylią nie będą mieli żadnych szans! Już mam pewniaka na następną rundę!” – Przemówił siedzący przy stoliku obok Eksperta jego starszy o dwadzieścia lat kolega - Wąsaty. - Włosi są drużyną turniejową, rozkręcają się z meczu na mecz. Brazylia będzie miała z nimi ciężko! - Nie zgodził się Ekspert. To stwierdzenie tylko utwierdziło młodego człowieka w powziętej wcześniej decyzji. Upewniwszy się, co do swojego postanowienia, włożył właśnie gotówkę do kasy! Z zadowoleniem odebrał kupon potwierdzający zawarcie zakładu! Cieszył się bardzo, iż wzrósł kurs na Włochów! – Wygrana będzie większa! Jutro odbierze niemalże drugie tyle, co dziś wpłacił! Nie mógł zresztą zrobić niczego innego, skoro dwóch najbardziej wytrawnych graczy z punktu, spiera się o to jak Włosi wypadną z Brazylią w następnej rundzie. Teraz już jest po wszystkim! Włosi nieoczekiwanie zremisowali mecz, który powinni wygrać a młodzieniec stracił pieniądze ze sprzedaży domku po swych przodkach. Pan Ekspert już nie śledził dalszych jego poczynań i udał się do środka baru, gdyż ujrzał nadchodzącego typa, którego nienawidził serdecznie… - Widziałeś jak cieszą się Afrykańczycy z awansu? – Zapytał już we wnętrzu Wąsaty. - Tak, oni się potrafią cieszyć… Don Pedro tu idzie. – Ekspert poinformował i usiadł tak by nikt przy nim nie mógł zasiąść. - Don Pedro wypije jedno piwko i sobie pójdzie, my obejrzymy sobie następny mecz, szkoda, że Włosi zawalili wszystkie kupony. – Wąsaty był nie pocieszony faktem, że następne spotkanie będzie oglądane bez emocji. Ekspert obserwował jak Don Pedro zamawia piwo przy barze… I tu jego niechęć do to tego typa się znacznie zwiększyła! Bowiem Don Pedro kupił ciemne zagraniczne a nie miejscowe jasne… zagryzł tylko zęby i czekał na rozwój wypadków. - Don Pedro to pedał. – Dało się gdzieś usłyszeć. - Nie, to swój chłop, artysta, książki piszę. – Bronił znajdującego się jeszcze przy barze faceta Wąsaty. Ekspert nic się nie odezwał, nie miał zamiaru nikogo bronić, szczególnie jego. Ale też nie mógł potwierdzić oskarżeń, gdyż znał Don Pedra bardzo dobrze a znienawidził go jednej nocy, kiedy to jego własna małżonka przez sen wymówiła imię tego „gościa”! Wcześniej przez niemalże dwadzieścia lat byli sąsiadami i dobrymi kolegami. Ich drogi się rozeszły, kiedy Ekspert wziął ślub z miłością swego życia w najlepszym okresie swego życia! Ekspert miał wtenczas nieźle prosperujący interes – sklep z modnymi ciuchami w centrum i nie miał problemu z zakupem dużego mieszkania w sąsiedniej, lepszej dzielnicy, gdzie tuż po weselu przeprowadził się wraz z kochającą go małżonką. Idylla nie trwała długo. Po roku żona Eksperta urodziła maleństwo. Radość przemieniła się w smutek, kiedy się okazało, że chłopczyk jest niepełnosprawny. Ekspert cierpiał bardzo, lecz nie potrafił tego okazywać i całymi dniami siedział w swym sklepie. Don Pedro przychodził wtenczas do niego i razem popijali sobie małe, co nieco, które łagodziło ból. Któregoś dnia Don Pedro przyniósł gazetkę z bukmachera i kilka piw. Ruch w handlu był wtenczas malutki, więc bez przeszkód obstawili swe typy. I stała się rzecz straszna! Oni oboje wtenczas wygrali! Nie były to znaczne pieniądze, ale dawały one szczęście i radość… Tym sposobem pogrążyli się w nałogu, wiedząc teraz, iż w to można wygrać przestaje się liczyć porażki, które jak czarny ocean otaczają nieliczne wysepki wygranej. Teraz właśnie Don Pedro podchodził do stolika, przy którym Wąsaty, Ekspert i Zajączek siedzieli od kilku godzin… - Można się przysiąść? – Zapytał Don Pedro. - Siadaj. – Odpowiedział Wąsaty, który lubił również i jego. - Policja zgarnęła z drogi jakiegoś łebka… jak ten się rzucił pod radiowóz. – Don Pedro przyniósł nowinę. - Postawił na Włochów mnóstwo forsy. – Mimowolnie wyjaśnił Pan Ekspert. - Dziewięćdziesiąt dziewięć koma dziewięć procent graczy na świecie postawiło dziś na Włochów. – Don Pedro powiedział to z uśmiechem na ustach i by już nie denerwować towarzystwa dodał cicho: - Ja też. - Za tydzień w środę jedziemy na jeden dzień w góry. – Wyskoczył nieoczekiwanie znajdujący się jeszcze przy stoliku Zajączek. - Kto jedzie? – Zapytał Pan Ekspert i już miał swoim zwyczajem skrytykować ten pomysł, kiedy Don Pedro się odezwał: - Ja nie jadę, za tydzień są mecze… - Za tydzień w środę nie ma żadnych meczy, a postawić kupon można i w górskim kurorcie, prawda Zajączek? – Pan Ekspert był zadowolony z faktu, że przyłapał mądralę na ewidentnej niewiedzy. - Prawda. – Odezwał się Zajączek i od razu dodał: - A ja bym chciał, byśmy wszyscy razem tam pojechali! Po propozycji Zajączka zapanowała cisza. Zajączek był fajnym ogólnie lubianym gościem. Niestety był doświadczony przykro przez los. - Lekkim kaleką. Porażenie mózgu, jakie przeszedł w dzieciństwie nie pozwalało mu funkcjonować na równi z innymi, lecz nie przeszkadzało zupełnie w przebywaniu z nimi w barach, czy salonach bukmacherskich, gdzie Zajączek nawet nieźle sobie radził. Nie wygrywał, ale też nie stawiał dużych pieniędzy. Miał odłożony comiesięczny budżet i traktował ten hazardzik jako dobrą zabawę. A za zabawę jak wiadomo; należy płacić! Pośród tej krótkiej ciszy; Ekspert czekał na to, co powie Don Pedro, by się oczywiście z nim nie zgodzić, Don Pedro jednak nie mówił nic, tylko Wąsaty wyjaśnił, iż nigdzie nie jedzie, bo tu mu dobrze i już! Na to po zastanowieniu jednak głos zabrał Don Pedro i zaproponował, że można jechać w cztery osoby i tanio to wyjdzie gdyż; Ekspert pojedzie z synem a ten ma wszelakie zniżki i Ekspert nie wyda dużo forsy, bo on w końcu jako rodzic i opiekun też ma ustawowe zniżki na transport i nie tylko! - Młodego, Stara nie da mi pod opiekę… - Zaczął Ekspert. - Ja jej wytłumaczę, że to korzystne i już! Przecież ruchowo to on jest całkiem sprawny. A zresztą na górę wyjedziemy wyciągiem, tylko zejdziemy pieszo.- Don Pedro przedstawił sprawę a Ekspert tylko zgrzytał zębami na myśl, że ten typ będzie rozmawiał z jego żoną! - Ja też przecież mam zniżki jako osoba niepełnosprawna. – Odezwał się Zajączek. - Tak wiem! Ja pojadę jako twój opiekun… jeżeli się zgadzasz?- Don Pedro. - Zgadzam się! – Zajączek był bardzo zadowolony. - No to jesteśmy umówieni! Ja zmykam. – Don Pedro szybko wypił swe piwo i zanim się zaczął mecz na wielkim barowym ekranie, wyszedł z lokalu i podążył piechotą do swego mieszkania. - On mieszka przecież koło Ciebie. – Wąsaty zaczepił zafrapowanego Eksperta. - Dalej… kiedyś mieszkaliśmy w jednej kamienicy, ja teraz mieszkam tu bliżej. – Ekspert odpowiedział mimo woli i zaczął liczyć drobne pieniądze… brakowało mu na piwo. Don Pedro w tym czasie szedł już szybkim krokiem w kierunku swego miejsca zamieszkania, do przejścia miał około czterech kilometrów. Mógł jechać autobusem, miał w końcu na bilet, ale tak się przyzwyczaił do tych spacerów, że po prostu inaczej już nie potrafił i twierdził jeszcze, że dzięki nim jest zdrów i szczęśliwy! Istotnie przejście piechotą około ośmiu kilometrów dziennie sprawiało, że mężczyzna ten zachowywał zdrowy wygląd i nawet nie posiadał widocznego „brzuszka” tak charakterystycznego dla „gości” w jego wieku. Ekspert postępował podobnie, ale ten miał do przejścia o kilometr w jedną stronę mniej i że znacznie więcej pił piwa, niż Don Pedro to i „brzusio” mu urósł malutki. Ekspert nie lubił też Don Pedra z tego oczywistego spacerowego powodu… nie mógł przeboleć, że ktoś łazi sobie tak samo jak on! – Tą samą drogą do domu. Ekspert nienawidził swego dawnego przyjaciela, ale jeszcze bardziej nienawidził jego brata – Długiego! Na widok, którego, wchodzącego do lokalu powstał z miejsca i czym prędzej wyszedł… tylnymi drzwiami. Tam na zapleczu nieoczekiwanie się do niego uśmiechnęło szczęście! Znalazł prawie całą paczkę papierosów, do której był włożony banknot! O wystarczającym nominale by wrócić do baru i postawić kolejkę! Zanim jednak tam wszedł z powrotem to obszedł cały budynek, by z gracją zapalić papieroska na wysokim tarasie. Wiadomo po wprowadzeniu durnych przepisów, palenie jest w lokalach zakazane. I kiedy już delektował się zabójczym dymkiem w miłym towarzystwie to dołączył do niego Wąsaty i mu oznajmił, iż Długi przysiadł się do stolika i wszystkim postawił po piwie, jemu też. Ekspertowi chwilowo widocznie przeszła ta nienawiść i bez przeszkód po papierosku, zasiadł koło Długiego spędzając tam całe dwie godziny. Oglądając wieczorny mecz i pijąc jeszcze jedne piwo na jego koszt. Zadowolenie Eksperta potęgował fakt, iż Długi również dziś postawił w poprzednim meczu na Włochów… a o tym, że Włosi zarąbali jemu wszystkie kupony, to już sam nie pamiętał. Wszak jutro też są mecze i on posiada kilka groszy… postawi jutro. Dziś nie wie jeszcze jak będzie typował? Jutro będzie wiedział, na pewno! Piwo zaszumiało w głowie Eksperta do tego stopnia, że ten przypomniał sobie to, że jutro też jest losowanie Totolotka i pomimo, iż nie ma kumulacji to i tak sporo można wygrać! On posiadał kilka znaleźnych groszy, więc teraz nienawiść do Długiego i jego Brata zastąpiona w nim została przez wizję stania się zamożnym człowiekiem – wystarczy wszak przecież wysłać tylko kupon! - Dzisiaj wszyscy postawili na Włochów! – Zagadał Długi, Eksperta. Kiedy razem piechotą szli do swych mieszkań. - Jutro grają nasi. Ciekawe, czy zdobędą, chociaż bramkę? - Ekspert rzucił na odczepne i znów zapalił papieroska. - Oni wygrają ten mecz. – Powiedział cicho Długi i już do samego bloku, w którym mieszkał Ekspert nic do siebie nie mówili. Po pożegnaniu się z Długim, Ekspert jednak nie udał się do siebie na górę a tylko przystanął przed wejściem, by w spokoju móc zapalić jeszcze jednego papierosa, dziś już ostatniego. W swym mieszkaniu nie odważyłby się tego zrobić. Jego żona na pewno na sam zapach dymu z papierosa rozpętałaby dziką awanturę! Co prawda było już po północy i prawdopodobnie już spała, lecz Ekspert wolał nie ryzykować i stojąc tak po zmroku na dworku spoglądał w gwiazdy, tak ślicznie wyglądające na tym późnoczerwcowym niebie, że rozmarzył się nam „chłopina” nie na żarty i zapalił znów! Tym razem to był już pierwszy papieros w nowym dniu! - To już dziś, grają nasze patałachy. – Ekspert powiedział do siebie i postanowił postawić na macierzystą reprezentacje, prawie wszystkie znaleźne pieniądze, bo za te prawie to wyśle kupon totolotka… tam wygra przecież okrągły milion! Na macierzystą reprezentacje naszych bohaterów był nawet niezły kurs. Nie byli oni faworytem tego meczu i można było potroić włożoną sumę w wypadku ich zwycięstwa. Stało się to na skutek tego, że „Nasza reprezentacja” przegrała dwa poprzednie mecze na tych mistrzostwach i jako pierwsza w sumie odpadła już z turnieju. Ten dzisiejszy mecz to tak naprawdę pożegnanie z Mundialem. Przeciwnikiem jest drużyna, która już awansowała i teraz wystąpi prawdopodobnie rezerwowym składem, tak ażeby oszczędzać swe siły na lepszych przeciwników. Jest szansa na to, że nasi, strzelą honorowego gola w tych mistrzostwach. Pan Ekspert zgasił kiepa i z czystego snobizmu zamiast wyjechać windą na piętro to on podążył na nogach, zmęczył się tym trochę, lecz w duszy był szczęśliwy; dziś jest jego dzień! Postawi na swoich i potroi kasę a co więcej dziś wieczorem zakończą się jego finansowe męki, bo nie jest możliwe by ktoś inny mógł wygrać milion w totolotka. I tu uprzedzę fakty – Pan Ekspert się nie mylił. Nikt inny nie sięgnął tego dnia po ten milion! A że on również, to już jest inna kwestia, która go o dziwo wcale nie zmartwiła! Ponieważ w następnym losowaniu będzie już tak zwana kumulacja i do wygrania o kilka milionów więcej! A że to jest więcej! To znacznie lepiej niż by było mniej! Pan Ekspert ma na kupon, więc się cieszy z tego, że następnym razem wygra więcej niż zakładał. Ekspert w swym nawet dużym mieszkaniu zajmuje pokój tuż przy drzwiach wejściowych. Szybko przemyka do niego i nasłuchuje… W mieszkaniu wszyscy śpią; jego żona samotnie w swym pokoju a z synem w innym śpi jego babcia, która zwykle nim się opiekuje. Ekspert się rozbiera i stwierdza z radością, że w kieszeni ma puszkę piwa! - Tak, to Długi po drodze przecież kupił. Wypija pierwsze dziś piwo w ciemności i tylko ma problem z tym, że musi się udać do toalety – niestety musi przejść koło pokoju żony. Ta na szczęście śpi. Tak mu się wydaje i kiedy wraca do swego pokoju; to otwiera szeroko okno i zapala papierosa. Kiedy kończy palić to pluje na jarzącego się kiepa! – Jest w końcu kulturalnym gościem i zapalonego przez okno wyrzucał nie będzie! Ekspert dziś zasypia szczęśliwy. W końcu odniósł sukces. Znalazł papierosy, kilka groszy i się napił piwa czyimś kosztem. – Te dwa pierwsze w barze postawił mu Wąsaty i Zajączek. A że „uwalił” kupon na Włochach? To nie ważne. W końcu wszyscy się na nich przejechali. Martwiło go to jednak, że ze wszystkich swoich typów tylko w tym jednym przypadku się pomylił, gdyby nie dał tego meczu na kuponie to jutro by odbierał ponad stukrotność wkładu! Co prawda nikłego, ale zawsze jednak! PS. WSZELAKIE PRAWA AUTORSKIE NALEŻĄ DO MNIE! Acha.... Na forum jestem nieczęsto. Wszelakie odpowiedzi z mej strony najwcześniej we wtorek.
  11. Mocy nigdy dość a jeżeli chodzi o okulary? Cóż? W sumie to się same popsuły... Leżały sobie o tutaj obok mnie, ja się odwróciłem i trach!!! Poszły!
  12. DONPEDRO

    Powitanie:)

    Cześć i Czołem!?
  13. Przejeżdżam autkiem 12-15tys. Kilometrów rocznie. Tak już od 13 latek i żyję!!! Ba! Żadnej kolizji, czy czegoś tam... żeby nie zapeszać powiem, że życzę takiej bezkolizyjnej jazdy wszystkim, ale coś za coś. Podczas jazdy należy być zawsze "tu i teraz"! I niestety prędkość! Nie przekraczajcie dozwolonej prędkości więcej niż o 20km/h!!! I NIGDY SIĘ NIE DENERWOWAĆ! - A będzie dobrze.?Ja akurat statystyki lubię i się cieszę z pozytywów... Polska to w sumie fajny pozytywny kraj.?
  14. Jeszcze raz mówię wszystkim Dzień Dobry. Miło Was poznać. Proponuję śliczną piosenkę.... jeszcze nie przejrzałem dokładnie forum... tak poszukam działu z ładnymi piosenkami a jeżeli takiego tu nie ma? To się trzeba będzie tym zająć?.
  15. I znowu wszystko się pomieszało. Tym razem przy przesłaniu kilku groszy dotacji. Zaznaczyłem Przelew Tradycyjny. A i tak poszło "z telefonu". Mam nadzieję, że dobrze numer konta wpisałem...
  16. DONPEDRO

    Post powitalny.

    Dzień dobry. Mam na imię .......... ukrywam się pod nickiem DONPERDO - tak, tak miało być Don Pedro ale za sprawą mocy tajemnych wszystko mi się pomieszało. Przepraszam, że najpierw nie przeczytałem regulaminu. To jest pierwsze forum na jakimkolwiek zaistniałem.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.