Rbozom

Mam 25 lat, prawiczkiem nie jestem, ale obecnie dziewczyny nie mam. W związku tak naprawdę byłem w liceum. Wtedy też miałem swój pierwszy raz. Rozstaliśmy się gdy poszliśmy na różne kierunki studiów i do innych miast. Od tamtego czasu byłem sam bo do nikogo nie poczułem tego czegoś. Aż do ostatniej zmiany pracy w styczniu, kiedy poznałem Anię. Od razu coś zaiskrzyło. Ania jest dla mnie ideałem kobiety, śliczna, mądra. Doskonale nam się rozmawia. Jest tylko jeden istotny szczegół: ona ma 43 lata i syna w dokładnie moim wieku !. Co prawda syn z nią nie mieszka, usamodzielnił się, ale co to zmienia. Dużo w życiu przeszła bo facet zostawił ją rok po wpadce. Sama wychowywała syna. Obecnie na pewno nie ma faceta nie wiem jak wcześniej, Uwielbiam z nią być na zmianie (pracujemy w dwuosobowym składzie). Super nam się rozmawia i ona też mówi , że bardzo mnie lubi. Mówi, że jestem dla niej jak syn . Ja w żartach mówię do niej mamo . Wiem, że to straszne, ale ona bardzo mnie pociąga seksualnie. Niewiele jest lasek w moim wieku, na których widok mam podobnie co spotykając Ankę. Ona dodatkowo wygląda na spokojnie 7 lat mniej, jest wysportowana i bardzo dba o siebie. Dodatkowo ta dziwna nić porozumienia między nami, podobne postrzeganie wielu spraw. Musiałem się wyżalić bo nie mam komu. Wiem, że nie wolno mi dopuścić do czegoś więcej i nie mogę nawet jej otwarcie nic powiedzieć bo to doprowadziłoby do tego, że pewnie musiałbym odejść z tej pracy. Ale nie mogę przestać o niej myśleć! Gdy wiem, że mam danego dnia dyżur z Anką to jestem niesamowicie szczęśliwy. Ona mi się nawet często śni.