Kimiru

A więc, nie chcę marnować waszego czasu, to przejdę od razu do szczegółów. Moja obecna dziewczyna jest ze mną już prawie pół roku, seks uprawiamy od 3 miesięcy. Dogadujemy się dobrze, nie wchodzimy sobie na głowę, każdy ma czas i miejsce dla siebie w tym związku. Mamy wspólne zainteresowania, ale też dużo osobnych więc mamy raczej w miarę balans w tym momencie. Oboje pracujemy, często się widujemy, lubimy swoją bliskość. Moja dziewczyna jest ode mnie 2 lata młodsza. Sprawa nie tyczy się problemów w strefie życiowej związku, a bardziej w strefie seksualnej. Mój poprzedni związek był dość trudny i pełen niezrozumienia, więc szybo się z panią pożegnałem, chociaż i tak wiele z tego nadal we mnie siedzi. Pomijając inne rzeczy, to zawsze pomiędzy innymi słyszałem, że nie potrafię jej zadowolić w łóżku. Była moją pierwszą, a sama miała przede mną wielu partnerów (miała wtedy 19 lat), więc tym bardziej czułem się niepewnie w tej strefie. Ona sama też raczej nie dawała mi zbyt wiele spełnienia. Z obecną partnerką jest zupełnie inaczej. Więcej rozmawiamy o naszych potrzebach i tym co lubimy, staramy się komunikować gdy coś nam się podobało lub nie. Tu sprawa wygląda inaczej, bo to ja jestem jej pierwszym, chociaż wcale mi to nie pomaga. I o ile ja mam o niebo więcej przyjemności z seksu to jest jedna rzecz, która absolutnie siada mi na psychice, Mianowicie nie potrafię jej zadowolić. Bardzo bym chciał, bo z jednej strony ona bardzo się stara dla mnie w łóżku i w 90% przypadków mam wszystko co chcę, a z drugiej powoli zaczynam się bać stosunków z nią, bo wiem, że pewnie znowu nie dojdzie. Może to brzmi absurdalnie, ale zwyczajnie mnie to dobija. Nie mam problemów z cielesnością, ona bardzo mi się podoba i mnie pociąga, bardzo chętnie zrobibym jej dobrze ustami czy palcami, ale po którejś kilkunastej już próbie, ona mi po prostu przerywa, bo albo to nie działa, albo coś jest nie tak i zaczyna mnie zaspokajać. Dobiaj mnie absurd tej sytuacji. Zawsze sie martwiłem, że będę się starał dla kobiety i ona będzie miała cały czas dobrze, a ja nic, a tu na odwrót. Czuję się przegrywem. Ja wiem, ze nie mam wyczucia i średnio rozumiem jej feedback, ale nie spodziewałem się, że będzie aż tak źle. Ona stara się mi tłumaczyć jak, co itp, ale sama nie ma doświadczenia poza sobą samą więc też idzie to opornie. Nie naciska mnie, sama inicjuje zbliżenia, lubi się tulić i bawić "mną", a nawet chętnie prowokuje samą penetrację z której tez nie ma przyjemności. Mówi, że lubi jak jestem zadowolony, ale z każdym kolejnym razem czuję się coraz gorzej. Mam normalne wyrzuty sumienia, rozumiecie? Nie chcę jej tego mówić, bo to mój problem z psychą, a nie jej, ale gdzieś musiałem się wygadać. Ja naprawdę chciałbym sprawić, żeby było jej dobrze, żeby w końcu doszła i nie masturbowała się jak będzie sama w domu tylko czekała na mnie. Ale nie potrafię. Czytałem tutaj artykuł tutaj, jak robić minetę i próbowałem tego, ale nic nie działało. Nie jest aseksualna i może dochodzić, więc to raczej nie problem medyczny. Nie mam pojęcia co robić. Ona się stara, nigdy nie robiła mi o to wyrzutów ani nic, mówiła, że "jest ok". Ale ja nie chcę, zeby było ok, chcę żeby było "super", albo chociaż "dobrze". Minęły 3 miesiące i nic. Teraz jak zbliżam się do niej z językiem tam na dole to już widze po oczach, że ona nawet nie chce próbować. Mówiła mi, że jest jej głupio, że to nie działa i że czuje presje, żeby na siłe dojść, bo ja na to naciskam. A co innego mam zrobić, jak o niczym innym ostatnio nie mogę myśleć podczas seksu? Czy ktoś jeszcze miał taki problem i mógłby mi coś podpowiedzieć? Cokolwiek? Przepraszam jesli pisze chaotycznie, ale na samą myśl mi gorzej.

Dobry dobry, nazywam się Rafał i mam 22 lata, Pochodzę z podkarpacia i czytam to forum już od jakiegoś czasu, więc chciałbym zapytać was o radę. Interesuję się głównie ćwiczeniami, dietą. W wolnym czasie (poza sportem) sporo gram w gry i oglądam anime/filmów. Pracuję równiez fizycznie. To chyba tyle o mnie. Do zobaczenia we właściwym temacie