Irytujące automatyzmy

[Quo Vadis?]

Wczoraj wybrałem się wieczorem do sklepu, parkuję samochód, zamykam. Wchodzę do sklepu, widzę panią, która wykłada towar, a, że zawsze staram się być bą tą sivuple, pełna kultura to mówię głośno: DZIEŃ DOBRY!. Wszystko pięknie, pani uśmiechnięta, ja uśmiechnięty a tu sobie przypominam, że przecież jest wieczór  I co, żeś najlepszego człowieku narobił?

To jest tak automatyczne, że w 95% przypadków mówię: dzień dobry bez względu na porę. Jak tu zmienić taki nawyk? Przykleić sobie karteczkę na dłoni? Mieliście też takie przypadki, gdzie zrobiliście coś odruchowo a potem zdaliście sobie, że było to nie na miejscu?

[Starzec]

11 minut temu, Quo Vadis? napisał:

... DZIEŃ DOBRY!. Wszystko pięknie, pani uśmiechnięta, ja uśmiechnięty a tu sobie przypominam, że przecież jest wieczór  ...

Ja myślę, że "uśmiech" tej pani to dowód na to, że wszystko było OK ... (jej też może czasem coś takiego się wymsknie, albo co pewniejsze innym klientom)

Zresztą ... nie zawsze się liczy co się mówi, ale Kto mówi ...

 

 

A wracając do tematu ... takie rzeczy się zdarzają, chociaż ja sam już nie pamiętam kiedy ostatnio coś takiego i mnie się przydarzyło, no ale ja jestem już "stary", nigdzie nie musząc się śpieszyć, wyzwolony z kołowrotu zajęć i obowiązków (z wolną od licznych trosk i spraw głową) nie działam automatycznie (odruchowo) ... W takich warunkach (mając na wszystko czas) trudno jest wieczorem mówić "dzień dobry".

[Brat Jan]

@Quo Vadis?

A miałeś tak, że z rana , gdy jeszcze ciemno powiedziałeś "dobry wieczór"?

A znam taki przypadek.

[Gr4nt]

@Quo Vadis? Bardzo łatwo można się przejęzyczyć. Nie przejmuj się.

 

Gorzej jakbyś powiedział tej Pani - "...ty stara kurwo zmarnowałaś mi 20 lat życia..." 

[Quo Vadis?]

1 godzinę temu, Brat Jan napisał:

miałeś tak, że z rana , gdy jeszcze ciemno powiedziałeś "dobry wieczór"?

Aż tak źle to ze mną nie było za to kiedyś jak byłem strasznie śpiący to powiedziałem do brata " zgaś okno o zamknij światło "