Wiersz "Guru złamał moje serce"

[Quo Vadis?]

Chciałbym ten wiersz, napisany pod chwilą spływającej na mnie weny z niebiańskich światów zadedykować wszystkim tym, którzy schematycznie, po wyrzuceniu z forum lub otrzymaniu ostrzeżenia spinają się i machają szabelką, nie potrafiąc przyjąć do wiadomości, że wcale nie są alfą i omegą.

 

 

Obrażony jestem wielce,

Guru złamał moje serce,

Kiedy chciałem Was oświecić,

Wy komunistyczne dzieci,

 

I tak robię się czerwony,

Nie dam więcej wam mamony,

Ja wiem wszystko lepiej, kropka,

Moja zemsta będzie słodka,

 

A o Marku różnie piszą,

Przeczytałem tych stron pisiont,

Teraz wiem, że się myliłem,

I na forum darmo byłem,

 

Wszyscy mendy, chamy, szuje,

Tutaj nikt nie dyskutuje,

Tu panuje twardy reżim,

Poglądów nie można zderzyć,

 

A w tematach ciągle ostrzał,

Tutaj warn, tutaj chłosta,

Więc odgrażam się okrutnie,

Wszystkich Was dojadę, trutnie!

 

*Schematyczność tego zjawiska jest porażająca.