Co rozwija kreatywność?

[deleteduser69]

Wszelkie metody mile widziane, dzięki którym można wznieść się na wyżyny . Co wzmacnia bystrość i przejrzystość umysłu? Co rozwija kreatywność?

[t0rek]

Przejrzystość, bystrość i kreatywność to dla mnie różne rzeczy. W temacie jest kreatywność, więc odpowiem: pozbywanie się wewnętrznego krytyka, ograniczeń, oceniania przy fazie twórczej.  Ćwiczenia typu medytacje "gibberish" (poszukaj), improwizowanie, improwizowanie (nieważne jakie) z nałożonymi ograniczeniami do pokonania. Kreatywność to bardziej "flow", omijanie analitycznego, krytycznego umysłu. 

https://www.youtube.com/watch?v=KxGPe1jD-qY 

[SzatanK]

 

[mac]

Moim zdaniem kreatywność rozwija się wraz z dążeniem do mistrzostwa w danej dziedzinie. Trening minimalizmu to również dobry trening kreatywności. 

 

Sztuka, nawet amatorsko uprawiana pozwala zobaczyć coś więcej. Rysowanie bardzo polecam. Najpierw robisz bazgroły, a później starasz się w nich coś zobaczyć. I okazuje się, że faktycznie coś wychodzi z chaosu szlaczków. No i oczywiście relaks, medytacja, poczucie pozytywnego myślenia. Wtedy dopiero pojawia się coś niezwykłego przy projektach. Jak robisz coś za karę to nigdy kreatywna nie będziesz. 

 

 

Edytowane 26 Października 2018 przez mac

[Rnext]

@SzatanKrieger nie wiem na ile Peterson upraszcza bądź wręcz się myli. W każdym razie w świetle epigenetyki nie brzmi zbyt wiarygodnie. Ekspresją genów można w sporym zakresie "sterować" i zasadniczo nie powinno się przyjmować, że geny całkowicie kontrolują naszą biologię i możliwości (eksperymenty z klonowaniem komórek macierzystych Liptona już z lat '60-tych, gdzie okazało się, że nie ich DNA decydowało o tym czy są mięśniowe czy tłuszczowe, tylko środowisko/pożywka). Zresztą skoro wszyscy kreatywni powinni byli ewolucyjnie wyginąć, to skąd ich tylu? No i to nie do końca prawda, że przywódcy pozbywali się kreatywnych jednostek. Pierwszy z brzegu - von Braun. Przywódcy też zwykle nie są durniami. 

[deleteduser69]

5 godzin temu, t0rek napisał:

Przejrzystość, bystrość i kreatywność to dla mnie różne rzeczy.

Ale potrzebne do tworzenia, kreatywność to nowe pomysły, dzięki przejrzystości łatwiej się myśli, bystrość pozwala dostrzec czy to co się wymyśliło ma ręce i nogi.

 

5 godzin temu, t0rek napisał:

Ćwiczenia typu medytacje "gibberish" (poszukaj), improwizowanie, improwizowanie (nieważne jakie) z nałożonymi ograniczeniami do pokonania.

Improwizować lubię, ale medytować nie, dla mnie to strata czasu. Ale dzięki za dobre chęci.

 

Improwizacja to szybka reakcja, a do stworzenia całej konstrukcji potrzeba dłuższego i głębszego zastanowienia.

 

5 godzin temu, t0rek napisał:

pozbywanie się wewnętrznego krytyka, ograniczeń, oceniania przy fazie twórczej

Nie da się tego pozbyć, bo jeśli Ciebie coś bierze, to jest szansa, że innych też porwie. Od razu wiesz, bo czujesz, czy coś ma szansę być dobre czy nie.

 

Peterson jak dla mnie jest mało przydatny.

[t0rek]

39 minut temu, Bruxa napisał:

Ale potrzebne do tworzenia, kreatywność to nowe pomysły, dzięki przejrzystości łatwiej się myśli, bystrość pozwala dostrzec czy to co się wymyśliło ma ręce i nogi.

Ale przeważnie te "nowe pomysły" to najpierw musi pójść w głowie "zapytanie", a potem "odpowiedź" przychodzi nagle, jako olśnienie. Często w chwilach, kiedy odpuściliśmy, rozluźniliśmy się. 
Wydaje mi się, że mylisz stany "myślenia intelektualnego" z kreatywnością.

W którym momencie czarnoskóry, nie znający nut, muzyk jazzowy wykorzystuje swoją bystrość do improwizacji grając te 5 nut na sekundę? Ale może po prostu rozbijamy się o definicje.
 

39 minut temu, Bruxa napisał:

Improwizować lubię, ale medytować nie, dla mnie to strata czasu. Ale dzięki za dobre chęci.

 

Improwizacja to szybka reakcja, a do stworzenia całej konstrukcji potrzeba dłuższego i głębszego zastanowienia.

Powiedziałbym, że stan kreatywności w improwizacji oraz stan medytacyjny mają ze sobą dużo wspólnego. To jest forma "bycia w tu i teraz". 
Podam przykład: ćwiczenia improwizacji teatralnej (kiedyś zdarzyło mi się chodzić na parę takich zajęć). Ćwiczenie improwizowanej scenki w parach, gdzie za każdym razem prowadzący losowo może kazać "a zagraj to inaczej". Początkowo ludzie są przywiązani do swoich "automatycznych" zagrywek, ale z każdą powtórką wachlarz takich zagrań maleje, trzeba wyjść poza niego. Im bardziej się wychodzi poza wachlarz tych "znajomych" zagrań, tym wchodzi bardziej "flow" i ten stan mocno wpływa na kreatywność.
O takich "constraints", "utrudnieniach" wspomina też Peterson w tym wywiadzie.

Wspomniana przeze mnie "medytacja gibberish" to właśnie takie ćwiczenie, gdzie wyrzuca się z siebie potok dziwnych dźwięków bez sensu. 

39 minut temu, Bruxa napisał:

Nie da się tego pozbyć, bo jeśli Ciebie coś bierze, to jest szansa, że innych też porwie. Od razu wiesz, bo czujesz, czy coś ma szansę być dobre czy nie.

Na jakiej podstawie tak twierdzisz? Było nawet sporo prezetancji, gdzie podkreślano jak ważnym jest ODDZIELENIE fazy krytyki od fazy kreatywności, aby ta pierwsza nie zaburzała tej drugiej. Nie chce mi się teraz szukać.
Poza tym to, że Ciebie coś porywa, nie musi oznaczać, że porwie też innych.

 

Edytowane 26 Października 2018 przez t0rek

[wojkr]

Kreatywność rozwija potrzeba realizacji celów. Chcesz się rozwijać ? Znajdź cele, które chcesz osiągnąć.

[deleteduser150]

Kreatywność to nic innego jak też chęć wyrażania siebie przez różne czynności. Chęć bycia oryginalnym. By móc takim być trzeba nauczyć się przyjmować krytykę i być otwartym na różne możliwości.

Znajdź dziecinę w której uważasz, że będziesz się spełniać i oddaj się jej, próbując samemu tworzyć i wymyślać. 

Najłatwiej jest rozwijać kreatywność poprzez sztukę, muzykę. 

Ja lubię tworzyć różne ozdóbki, czasem coś odświeżyć, nadać temu inną formę - po swojemu. 

Jak gotuję to też nie zawsze trzymam się ściśle przepisu - dodaję coś od siebie, eksperymentuję. 

Przede wszystkim trzeba uwolnić się od uczucia wstydu, że ktoś to skrytykuje etc. Trzeba też otworzyć się na różne możliwości a nie ograniczać się tylko jednego. Przełamywać bariery. 

 

Podam na swoim przykładzie. Jak zaczynam gdzieś pracę i ktoś mi tłumaczy jak daną czynność wykonywać, ja na początku powtarzam sposób danej osoby. Ale gdy nabiorę już wprawy, pewności zaczynam szukać sposobu by robić to po swojemu, bo być może będzie łatwiej dla mnie. 

 

Może na początek spróbuj pobawić się jakieś rękodzielnictwo. Zrób jakąś ozdóbkę do domu albo ozdóbkę świąteczną(święta tuż tuż) Projekt dowolny. Może masa solna, może spróbuj coś uszyć jak umiesz. narysuj. Na początek zawsze możesz się podeprzeć pomysłami z neta ale ogólnie spróbuj wszystko dobrać sama.

No a jak Ciebie to nie kręci to spróbuj w inny sposób, poprzez gotowanie etc. 

Ze swojego doświadczenia wiem też, że zajmowanie się dziećmi, praca z nimi baaaardzo rozwija kreatywność.   

Popatrz na dzieci. są wolne od krytyki, wyrażają siebie naturalnie. Wystarczy zobaczyć na ich rysunki   Jaki z tego morał? Uwolnij swoje wewnętrzne dziecko i ciesz się tym co robisz.  

 

[deleteduser69]

Doszłam do wniosku, że kreatywność ma się w sobie albo nie. Fajnie, nie. W ozdóbkach to akurat jestem do kitu, mam znajomkę, która potrafi "z niczego" zrobić coś ładnego, ma do tego rękę. Ja próbuję innej dziedziny.

 

Zauważyłam, że czasami kreatywność mnie po prostu nachodzi i tyle, nie wiem czemu, kiedy to będzie.