Skocz do zawartości

Lista dewiacji i zboczeń seksualnych


Ancalagon

Rekomendowane odpowiedzi

Dość przypadkowo przeszukując sieć natrafiłem na taki oto artykuł.

Przy jednych trudno powstrzymać się od śmiechu, przy innych wręcz przeciwnie.

Seks – dewiacje i zboczenia seksualne

Wynaturzenia seksualne

Dewiacje, zboczenia i  wynaturzenia seksualne

Seks (łac. sexus – płeć) w znaczeniu ogólnym oznacza całość życia erotycznego człowieka, w znaczeniu węższym zachowania seksualne, a potocznie stosunek płciowy. Oprócz pełnych stosunków płciowych, ludzi a także niektóre gatunki zwierząt cechuje też wiele innych zachowań seksualnych. Zaliczają się do nich flirtowanie, uwodzenie – czyli zachowania i działania mające na celu zainteresowanie sobą potencjalnego partnera seksualnego, petting – czyli pieszczenie narządów płciowych lub innych stref erogennych partnera, które może doprowadzić do orgazmu, ale z wyłączeniem wejścia członka do pochwy, masturbacja, autoerotyzm – czyli doprowadzanie się do orgazmu bez fizycznej pomocy innej osoby. 

Badaniem naukowym zjawisk związanych z seksualnością człowieka zajmuje się seksuologia, a leczeniem zaburzeń i dewiacji w tej sferze – seksuologia kliniczna. Specjaliści z tego zakresu to seksuolog, androlog i ginekolog oraz psycholog. Naukowe badania zachowań seksualnych na Zachodzie mają swój początek w XX wieku, chociaż najstarszym naukowym podręcznikiem seksuologii jest niewątpliwie indyjska Kamasutra…

DEWIACJE I DZIWACTWA SEKSUALNE

Dewiacja seksualna, parafilia, trudne do precyzyjnego zdefiniowania i różnie opisywane zaburzenie potrzeby seksualnej (popędu płciowego). Cechą charakterystyczną dewiacji jest według niektórych autorów dziwaczność potrzeby seksualnej, stałe, bądź okresowo i długotrwale występujące seksualne uzależnienie od czynników niezwykłych albo nie do przyjęcia, np. popęd do dzieci (pedofilia), do zwierząt (zoofilia), do rzeczy (fetyszyzm), do obnażania się przed obcymi (ekshibicjonizm), do doznawania cierpienia (masochizm) lub jego zadawania (sadyzm) itd.

Dewiacja może występować na przemian ze stanem normalnym, zachowanie dewiacyjne może być bardziej pożądane niż zachowanie normalne, ale może też być jedynym podniecającym i zaspokajającym (normalne „nie działa”). Dewiację nazywano dawniej zboczeniem seksualnym. Termin „parafilia” użyty był po raz pierwszy przez Wilhelma Stekela w latach 20-tych XX wieku. Upowszechniał ten termin od lat 60-tych John Money, opisując parafilię jako „seksualnoerotyczne udekorowanie (embellishment), lub alternatywę dla oficjalnej, ideologicznej normy.

Szeroka definicja dewiacji obejmuje wszystkie zachowania seksualne, które są w populacji rzadkie, dziwaczne, ekstrawaganckie czy niebezpieczne (seks na motocyklu w czasie szybkiej jazdy). Współcześnie większość dewiacji nie jest uważana za chorobliwe czy wymagające leczenia, nie jest też penalizowana. Niektóre dewiacje u znacznej części osób mogą wzbudzać lęk lub obrzydzenie oraz inne uprzedzenia (np. podniecenie ze spożywania kału). Prawdopodobnie najlepiej dewiacje seksualne, w większości nieszkodliwe opisuje termin „dziwactwa seksualne” lub „dziwaczne, ekstrawaganckie upodobania seksualne”. Dewiacje mogą powodować uboczne problemy psychiczne czy seksualne, kiedy osobie trudno jest znaleźć partnera podzielającego preferowany sposób zaspokajania seksualnego, kiedy dewiacja jest dla osoby wstydliwa czy stresująca lub trudna do zaakceptowania (np. ekshibicjonizm, agorafilia, ekstrementofagia). 

Dewiacje seksualne czyli zboczenia mają trojakiego rodzaju przyczyny:

– czynniki biologiczne: zaburzenia genetyczne, neurologiczne, hormonalne, uzależnienia;
– czynniki psychiczne: uwarunkowania powstałe z fantazji erotycznych, pornografii “twardej”, urazy i szoki seksualne w wieku rozwojowym, zaburzenia identyfikacji płciowej, zaburzenia osobowości, uzależnienie od seksu;
– czynniki kulturowe: wpływ subkultury, obyczajowość erotyczna.

Termin „parafilia” pojawił się po raz pierwszy w III wydaniu DSM, z 1980. W najnowszym, IV wydaniu, wersja przejrzana (DSM-IV-TR), z 2000 roku, ogólna definicja parafilii obejmuje dwa kryteria:

Kryterium A: „Trwające przez ponad 6 miesięcy, nawracające, silne, seksualnie podniecające fantazje, seksualne pobudki (urges) lub zachowania ogólnie obejmujące: (1) obiekty nieosobowe, (2) cierpienie lub upokorzenie własne lub partnera, lub (3) dzieci lub inne nie wyrażające zgody osoby”,

Kryterium B: które „powodują klinicznie znaczącą przykrość (distress) lub pogorszenie (impairment) w społecznej, zarobkowej (occupational), lub innych ważnych dziedzinach funkcjonowania”.

Dewiacyjne zachowanie seksualne, to takie, które jest charakterystyczne dla dewiacji. Może ono jednak występować zastępczo, gdy zachowanie normalne jest niemożliwe, mimo że byłoby bardziej pożądane. Ogólnie – jest to zachowanie dziwaczne bądź nie do przyjęcia. Definicja powiada, że jest to zachowanie, w którym spełnienie jego funkcji psychologicznej (zaspokojenie potrzeby seksualnej) wyklucza spełnienie jego funkcji reprodukcyjnej (spłodzenie potomstwa) i/lub społecznej (utworzenie więzi), a przyczyna takiego stanu rzeczy leży w strukturze zachowania i jest niezależna od woli, np. w pedofilnym zachowaniu niemożliwa jest reprodukcja, niezależnie od woli.

Inaczej jednak jest w odniesieniu do antykoncepcji, której stosowanie nie ma żadnego związku z dewiacją, gdyż jest w pełni zależne od woli. Podobnie tzw. ekstragenitalne kontakty seksualne (np. oralno-genitalne) można w ramach tego samego kontaktu, zależnie od woli, zastąpić zwyczajnym stosunkiem, a więc nie mają one związku z dewiacją. To samo odnosi się do niepłodności, gdyż nie jest to cecha struktury zachowania, lecz cecha np. organiczna.

Wyjątkami od podanej definicji dewiacji są przede wszystkim zachowanie kazirodcze (kazirodztwo) i samogwałt. Pierwsze jest uznawane za dewiacyjne, choć nie spełnia kryteriów podanej definicji, drugie nie ma związku z dewiacyjnością, choć może spełniać kryteria definicji. Wyjątkiem współczesnym jest też zachowanie homoseksualne, które spełnia kryteria podanej definicji, ale nie jest przez psychiatrię zaliczane do zachowań dewiacyjnych wymagających leczenia z powodu nacisku lobby homoseksualnego.

Istotą dewiacji jest dążenie do niezwykłego obiektu seksualnego lub sposobu stymulacji seksualnej. Większość ludzi miewa bardzo różne fantazje erotyczne. Dla rozpoznania dewiacji potrzebne jest preferowanie takiego dewiacyjnego obiektu lub sposobu zaspokajania i przedkładanie go nad powszechnie uznany sposób realizacji potrzeby seksualnej. A więc ekshibicjoniście sprawia większą rozkosz akt obnażania się niż kontakt seksualny z partnerką. Sadystka preferuje upokarzający partnera sposób „kochania się” niż stosunek bez dominacji. Preferowanie nie oznacza realizacji. Do realizacji potrzebny jest proces decyzyjny.

Odpowiadamy za swoje postępowanie niezależnie od stopnia dewiacyjności. Z tego względu duża część dewiacyjnych skłonności realizowana jest jedynie w świecie fantazji. Na zewnątrz jest tylko masturbacja. I bywa do końca życia, że jest to problem jednej osoby. Jest tak wtedy, gdy człowiek idzie przez życie sam. Jeśli uda się mu założyć związek partnerski, to ukrywane nietypowe potrzeby mają wpływ na życie seksualne, które jest wtedy niejako dwutorowe. Zdarza się, że możliwe jest wplecenie dewiacyjnych skłonności w układ partnerski za obustronną akceptacją, nie jest to jednak częsta sytuacja. Zazwyczaj podawanym przykładem jest układ sadysty i masochistki. Rozpatrując różne dewiacje zwracamy uwagę, na ile dana dewiacja utrudnia lub uniemożliwia założenie układu partnerskiego.

Samotność to najczęstsze przeznaczenie osób z dewiacją. Gdy natężenie potrzeby dewiacyjnej przekracza siłę kontroli człowieka, to dochodzi do realizacji tych potrzeb. Zdarza się, że jest to możliwe za akceptacją drugiej osoby (kluby sado-maso) czy przez korzystanie z płatnych usług. Są jednak takie potrzeby, które nie mogą być zrealizowane w sposób społecznie tolerowany, na przykład pedofilia. I tutaj zaczyna się dramat. Albo zwycięża moralność i lęk przed karą i człowiek nie przekracza granic społecznych i prawnych, albo dochodzi do przestępstwa.

Zdarza się, że „ból istnienia” i brak szacunku do siebie popycha dewianta do autodestrukcji, do samobójstwa. Czasami jednak wybór postępowania nie jest wcale tragiczną walką dobra ze złem. Biegli sądowi dużo na ten temat mogą powiedzieć. Należy wyraźnie podkreślić, że tylko niewielka część ludzi z dewiacjami seksualnymi wchodzi w konflikt z normami społecznymi i prawnymi. Dewiacje mają swoją indywidualną dynamikę. U jednych dewiacja szybko postępuje, zajmuje coraz więcej miejsca w psychice, jest coraz silniejsza. A u innych jakby stała w miejscu lub ma przebieg „pulsujący”. Leczenie dewiacji, kiedy doszło już do konfliktu z prawem i stopień uzależnienia od dewiacji oraz utrata kontroli na życiem są już bardzo duże – to trudna sprawa. Właściwym czasem do leczenia jest moment ujawnienia się dewiacji w zachowaniu, kiedy już nie wystarczają fantazje i masturbacja. Problem jest dużo bardziej złożony, niż wielu chciałoby to widzieć.

Parafilia (zboczenie seksualne) – dawniej zboczenie seksualne. Dominująca u danej osoby forma zaspokajania popędu płciowego w sposób nietypowy dla danej kultury pod względem przedmiotu popędu (np. zoofilia), formy jego realizowania (np. masochizm) bądź używanych środków, niezbędnych warunków dodatkowych (np. retifizm). Może być też wyrazem zakłócenia typowego rozwoju psychoseksualnego, objawem chorób psychicznych, formą ucieczki od budzących lęk kontaktów z płcią przeciwną, a także postacią zastępczego zaspokajania potrzeb seksualnych w specyficznych warunkach. Istnieje około 60 parafilii, lecz w populacji nie są masowo spotykane. Budzą one z reguły zainteresowanie sensacyjne, rygorystyczne i karzące postawy otoczenia, rzadziej traktowane są jako choroby, które można leczyć. O wiele częściej ujawniane i nagłaśniane są u mężczyzn niż u kobiet.

A

Abasiofilia – kontakt z osobami z dysfunkcjami narządów ruchu; podniecanie osobą kulawą, chromą, pozbawioną nóg;

Agalmatofilia – dewiacja seksualna w której bodźcem seksualnym są pomniki i rzeźby;

Agorafilia- dewiacja w której bodźcem seksualnym są miejsca publiczne;

Agreksofilia – dewiacja w której bodźcem seksualnym jest podsłuchiwanie przebiegu kontaktu seksualnego innych osób;

Akrofilia – dewiacja w którym bodźcem seksualnym jest wysokość;

Akromotofilia – dewiacja w którym bodźcem seksualnym jest odmienny kolor skóry partnera;

Albutofilia – dewiacja w którym bodźcem seksualnym jest woda;

Alghedonia – Przeżywanie rozkoszy podczas doznawaniu bólu;

Algolagnia – osiąganie rozkoszy przez zadawanie bólu partnerowi lub sobie. Algolagnia to jedna z częstszych parafilii. Wyróżnia się algolagnię czynną oraz bierną. Algolagnia czynna (sadyzm) to osiąganie satysfakcji seksualnej przez psychiczne i/lub fizyczne znęcanie się nad partnerem. Może być wyrazem agresji wobec przedstawicieli płci przeciwnej, np. w wyniku urazów wyniesionych z domu rodzinnego, niepowodzeń w heteroseksualnych związkach bądź pierwszych, nieudanych kontaktów seksualnych. W skrajnej postaci zabójstwo z lubieżności (eretofonofilia), czy niszczenie dobytku (piromania seksualna), gwałcenie. Algolagnia bierna (masochizm) oznacza osiąganie satysfakcji seksualnej w wyniku cierpienia psychicznego i/lub fizycznego zadawanego przez partnera lub samemu sobie, zamiast/albo w trakcie stosunku płciowego. Formy skrajne masochizmu to: samookaleczenia (alloaptemnofilia), pozorowanie duszenia (asfiksiofilia), marzenia o własnej śmierci (tanatofilia). Oba rodzaje algolagnii występują zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, najczęściej dotyka ona osób z zaburzeniami osobowości (psychopaci) lub zaburzeniami psychicznymi.

Altocalciphilia – typ fetyszu związany z wysokimi obcasami; pociąg do obuwia i wysokich obcasów; poza uwielbieniem dla kobiet noszących buty na wysokich obcasach, znane są i bardziej nietypowe zachowania. Seksuolodzy poznali mężczyznę, który osiągał orgazm idąc za kobietą, której buty powodowały skrzypienie podłogi. Dr Juan opisuje też przypadek księdza, „dla którego fetyszem był zbiór męskich i damskich butów. Często przystawał on przy drzwiach w miejscach, gdzie ludzie zostawiali buty, przyglądał im się dokładnie, a oprócz tego całował je, lizał, wąchał i pieścił. Płacił nawet pracownikom hotelu, żeby pozwalali mu czyścić buty gości”.

Amaurofilia – dewiacja w której bodźcem seksualnym jest współżycie seksualne w ciemnościach, gdy partner ma zamknięte oczy;

Anaclitism – typ fetyszu związany z przedmiotami dziecięcymi; bywa połączony z pedofilią;

Anastemafilia – dewiacja w której bodźcem seksualnym jest partner niskiego wzrostu, karzeł lub karlica;

Andromimetofilia – dewiacja w której bodźcem seksualnym są kobiety udające mężczyzn;

Anilingus – aktywność seksualna polegająca na kontakcie pomiędzy odbytem jednej osoby a ustami i językiem drugiej. Anilingus jest zatem jednocześnie formą seksu analnego i seksu oralnego. Potocznie określany często jako rimming od kolokwializmu pochodzenia angielskiego. Często tej formie pieszczot towarzyszy również stymulacja krocza. Występuje duże ryzyko zakażenia wirusami, m.in. wirusami żółtaczki zakaźnej (HAV, HBV), pierwotniakami, grzybami, bakteriami, a także pasożytami. Ryzyko zakażenia HIV nie jest duże, natomiast znacznie zwiększa się przy mechanicznych uszkodzeniach odbytu i odbytnicy.

Autonepiofilia – dewiacja w której bodźcem seksualnym są pieluszki;

Apotemnofilia – dewiacja w której bodźcem seksualnym jest własne okaleczone ciało; częsta przyczyna licznych samookaleczeń;

Arachnefilia – dewiacja w której bodźcem seksualnym są pająki;

Asfiksjofilia – dewiacja w której bodźcem seksualnym jest niedotlenienie w wyniku duszenia się lub bycia duszonym;

Aulofobia – dewiacja polegająca na obsesyjnym lęku przed instrumentami muzycznymi, które kojarzą się z członkiem;

Autagonistofilia – Rzadka dewiacja seksualna, w której bodźcem erotycznym jest sceniczność;

Autofetyszyzm, Autofilia – dewiacja w której bodźcem seksualnym jest własne ciało lub jakaś jego część; także osiąganie satysfakcji seksualnej w wyniku samouwielbienia lub też podziwu okazywanego przez inną osobę;

Autogynofilia – wyobrażanie sobie, że jest się kobietą;

Autonekrofilia – dewiacja w której bodźcem seksualnym jest wyobrażanie siebie martwym;

Autopedofilia – dewiacja w której bodźcem seksualnym jest potrzeba bycia traktowanym jako dziecko;

Autoskopofilia – dewiacja w której bodźcem seksualnym jest oglądanie własnego ciała, narządów płciowych;

Autossassinofilia – dewiacja w której bodźcem seksualnym jest pozorowanie własnego zabójstwa;

B

BDSM skrót pochodzi od słów „wiązanie” i „dyscyplina” (ang. bondage & discipline, B&D), „dominacja” i „uległość” (ang. domination & submission, D&s, D/s) sadyzm i masochizm (ang. sadism & masochism, S&M). Odnosi się do szerokiego spektrum działań i form relacji międzyludzkich, które w wielu przypadkach nie są powszechną praktyką w relacjach seksualnych. Oprócz zachowań z zakresu dominacji, składania, dyscypliny, kar, niewoli, fetyszyzmu znajdują się dotyczące pełnego spektrum osobowości i interakcji seksualnej. Mimo że niektóre działania maja formę przymusu BDSM nie jest formą molestowania seksualnego, bowiem odbywają się za zgodą zaangażowanych partnerów. Działania i relacje w kontekście BDSM charakteryzuje fakt, że uczestnicy zazwyczaj dzielą się na osoby dominujące i uległe. Poszczególne osoby mogą stale zajmować określoną pozycję lub zmieniać ją w zależności od sytuacji tzw. switches. BDSM jest praktykowany jako odgrywanie konkretnych scen, w których występują odpowiednie rytuały. Należą do nich min. odpowiednie sygnały czy kody, a także odgrywanie konkretnej roli. W niektórych wypadkach dochodzi do uwzględnienia BDSM w codziennych aspektach życia;

Bestiofilia (Sodomia, Zoofilia) – bestiofilia jest bardzo częstym odchyleniem seksualnym, które polega na seksualnej skłonności do zwierząt. Przyczyną może być np. prymitywna psychika czy choroba umysłowa i ograniczone kontakty seksualne, które wiążą się z codziennym kontaktem ze zwierzętami (np. u pasterzy), bądź też naśladownictwo (np. pod wpływem filmów pornograficznych); najczęstszą postacią zoofilii jest skłonność do psów i świń, klaczy oraz kóz; zoofilia to także często lizanie się z pieskiem po twarzy i inne zabawy erotyczne ze zwierzętami;

C

Choreofilia – dewiacja seksualnych w której bodźcem seksualnym jest taniec;

D

Dakryfilia – typ dewiacji w której źródłem podniecenia jest prowokowanie łez u partnera, odmiana sadyzmu;

Dendrofilia – dewiacja w której obiektem seksualnym jest drzewo;

Dirty Sánchez – praktyka seksualna polegająca na wysmarowaniu kałem okolicy nad górną wargą aktywnemu partnerowi podczas stosunku oralnego, na kształt wąsów. Wykonuje się to wprowadzając sobie palec do odbytu i wycierając nim wydzieliny zgromadzone na górnej wardze partnera po stosunku oralnym (śluz, nasienie). Akt ten został zarejestrowany na filmie pornograficznym pt: Screeched z 2006 roku.

Dorafilia – dewiacja polegająca na podnieceniu zwierzęcym futrem lub skóra;

Dysmorfofilia – dewiacja związana wyłącznie z partnerami zdeformowanymi lub upośledzonymi psychicznie; częsta przyczyna molestowania osób upośledzonych, chorych psychicznie lub kalekich;

E

Efebofilia – skłonność seksualna do osób bardzo młodych, ale już cieleśnie dojrzałych; w swej istocie odmiana pedofilii na granicy wieku ochronnego; często przykrywka dla pedofilów i pedofilek; kontakty seksualne dojrzałych mężczyzn z młodzieńcami, szczególnie rozpowszechnione w starożytnej Grecji; współcześnie jedna z parafilii, która występuje najczęściej u mężczyzn i kobiet zorientowanych homoseksualnie; w wielu krajach efebofilia, szczególnie homoseksualna jest karalna tak samo jak pedofilia nawet do 21 roku życia młodej osoby, o czym należy pamiętać w czasie zagranicznych wojaży!

Ekshibicjonizm – jedna z najczęściej spotykanych dewiacji seksualnych polegająca na osiąganiu satysfakcji seksualnej przez publiczne obnażanie własnych narządów rozrodczych; źródłem przyjemności seksualnej jest zaskoczenie i przestrach wywołany przez nagłe obnażenie genitaliów, najczęściej przed osobami płci przeciwnej;

Ekstrementofagia – dewiacja polegająca na osiąganiu satysfakcji seksualnej przez spożywanie wydalin partnera takich jak kał i mocz; często kamuflowana jako seks analny, a w rzeczywistości chodzi o zdobycie kału partnera (-rki);

Emetofilia – dewiacja polegający na podniecaniu się wymiotami;

Endytofilia – dewiacja polegająca na osiąganiu satysfakcji wyłącznie z ubranymi partnerami;

Entomofilia – rzadko spotykana dewiacja seksualna. Bodźcem prowadzącym do osiągania satysfakcji seksualnej są insekty, np. mężczyzna może pobudzać własny członek prowokowanymi użądleniami przez owady umieszczone w specjalnym pojemniku; Entomofil bierze np. muchę i tej musze urywa skrzydełka, następnie wchodzi do wanny i wystawia penisa tak z wody, że wystaje jedynie żołądź. Kładzie na to muchę, która nie może odlecieć ani zejść do wody, mucha chodzi dookoła żołędzia, a jego podniecenie rośnie;

Eretofonofilia – skrajna postać sadyzmu, w której wyzwolenie seksualnej reakcji następuje podczas mordowania ofiary;

F

Felching – praktyka seksualna, polegająca na wysysaniu i wylizywaniu nasienia lub innych płynów z pochwy lub odbytu partnera tuż po odbyciu stosunku. Osoba wysysająca nasienie może je połknąć, wypluć lub przekazać z ust do ust partnerowi. To ostatnie zachowanie znane jest pod potoczną nazwą snowballing;

Fetyszyzm – dewiacja seksualna wyrażająca się potrzebą seksualną (popędem płciowym) ukierunkowanym na jakiś przedmiot nieożywiony, na rzecz, często na część garderoby; zamiast partnera seksualnego do uzyskania podniecenia i orgazmu wystarczy część jego ciała, należący do niego fragment garderoby czy jakikolwiek inny przedmiot;

Flagellacja – to samobiczowanie, dewiacja parareligijna; biczowanie ciała, pośladków, ud, podbrzusza – dawniej witkami, w czasach libertyńskich pejczem itp.; dawniej akt magiczny mający poprawić potencję oraz płodność. Nazwa pochodzi od rzymskiego flagrum, bicza składającego się z trzech rzemieni, zakończonych bądź haczykami, bądź metalowymi kulkami. W trakcie samobiczowania następuje kulminacja, po której następuje odprężenie z którym rzekomo odpływają nieczystym strumieniem nieprzystojne myśli. Higienicznym niezbędnym, dodatkowym akcesorium jest tzw, branzelszmatka, służąca do zatarcia wszelkich śladów po nieczystych myślach. Flagellacja była uważana za drogę do świętości w chrześcijaństwie, jednak zawsze miała w praktyce cechy dewiacji seksualnej biczowników.

Flatufilia – rzadko spotykana dewiacja, w której bodźcem seksualnym są gazy jelitowe kierowane na twarz lub do ust partnera; podniecanie się cudzym pierdnięciem;

Fobofilia – rzekomo rzadka dewiacja w której podniecenie seksualne jest wywoływane przez bodźce lękowe; rozkosz czerpie się z odczuwanego strachu; osoba może prowokować do zastraszania jej co daje orgazm;

Frotteuryzm (ocieractwo) – dewiacja w której źródłem satysfakcji seksualnej jest ocieranie się mężczyzn o pośladki, piersi, rzadziej inne części ciała kobiet; kobiety ocierają się o tors, ramiona lub uda mężczyzny;

G

Gerbillofilia – seks z myszoskoczkami i małymi zwierzętami; odmiana zoofilii;

Gerontofilia – rodzaj dewiacji polegający na osiąganiu satysfakcji seksualnej przez młodą osobę w wyniku współżycia z partnerem w wieku starczym; pożądanie skierowane jest w stronę osób, których ciała mają wyraźne cechy podeszłego wieku. Ta dewiacja dotyczy tylko ludzi młodych i aktywności wynikającej z seksualnego upodobania do ciał o wyglądzie starczym; gerontofilia jest dewiacją odwrotną do pedofilii;

Gwałt, Gwałcicielstwo – kontakt seksualny wymuszony przy użyciu siły. Najczęściej jego ofiarami są kobiety. Bywają gwałty homoseksualne, pedofilne, a także zbiorowe. Wyjątkowo dochodzi do gwałtu na mężczyźnie, dokonanego przez kobiety lub kobietę.

Gynotikolobomasofilia – podniecenie i orgazm powoduje widok lub dotyk czyichś uszów;

H

Hebefilia – kontakt z osobami młodymi w wieku dojrzewania;

Hirsutofilia – fetysz związany z włosami spod pachy;

Hodofilia – dewiacja polegająca na odczuwaniu przyjemności seksualnej podczas podróży;

Homeowestytyzm – dewiacja która polega na osiąganiu satysfakcji seksualnej przez nakładanie na siebie ubrania należącego do innej osoby;

Homoseksualizm – polega na pożądaniu seksualnym, fantazjach oraz zaspokajaniu się z osobą tej samej płci; homoseksualizm męski to pederastia (uranizm), a żeński to lesbijstwo (safizm, trybadyzm); do 1973 roku penalizowany praktycznie na całym świecie, często karany był śmiercią, kastracją, banicją lub przymusowym leczeniem psychiatrycznym; pierwszym krajem, który zdepenalizował homoseksualizm była Rewolucyjna Francja, co miało miejsce w 1791 roku i ponownie w 1810, potem Belgia i Luksemburg w 1972 roku; aktualnie na 2010 rok homoseksualizm jest karalny w jakiś sposób w około 80 krajach świata; społecznie nieakceptowany pomimo usilnej pracy lobby homoseksualnego na rzecz akceptacji homoseksualizmu; w wielu krajach granica ochronna wieku przed stosunkami homoseksualnymi jest wyższa niż dla stosunków heteroseksualnych, w tym w 18-tu krajach Europy, m.in.: Wielka Brytania (18), Węgry (18), Rumunia (18), Liechtenstein (18) Jugosławia (18), Irlandia (17), Cypr (18), Chorwacja (18), Bułgaria (18), Białoruś (18), Austria (18), Albania (18); od 1973 roku w krajach tzw. demokracji zachodnich homoseksualizm nie jest dewiacją karalną, ani nie podlega leczeniu psychiatrycznemu jak wcześniej; wedle badań naukowych osób homoseksualnych jest w społeczeństwach od 2 do 13 procent, zależnie od przyjętych dla oceny reguł badawczych i zwyczajów społeczności lokalnej; liczne badania pokazują, że w środowiskach homoseksualnych częściej występują samobójstwa, alkoholizm i narkomania, oraz depresja wraz ze związaną z nią agresją, po części jako reakcja na stygmatyzację, marginalizację i wykluczenie społeczne; większość uczonych przychyla się do tezy, że homoseksualizm jest uwarunkowany genetycznie, mutacjami od kilku do nawet kilkudziesięciu genów; na Bliskim Wschodzie najpopularniejszą karą za męskie stosunki seksualne była kastracja, odnotowana już w 1075 roku p.e.ch. w Asyrii; sławny filozof Sokrates został w Grecji skazany na karę śmierci za demoralizowanie młodzieży męskiej;

Hydrofilia – dewiacja w której bodźcami seksualnymi są wydzieliny ciała;

Hyfefilia – dewiacja polegająca na dotykaniu skóry, włosów, futra;

K

Kandaulezizm – rzadko spotykana złożona dewiacja polegająca na łączeniu ekshibicjonizmu z masochizmem; patologiczna forma zachowań, która polega na podstawianiu lub sprzedawaniu własnej partnerki innym mężczyznom oraz uzyskiwaniu satysfakcji seksualnej przez obserwację reakcji podniecenia u tych mężczyzn;

Kazirodztwo – kontakty seksualne między spokrewnionymi osobami; często rodzaj molestowania seksualnego dzieci przez jednego czy oboje rodziców; kazirodztwo to współżycie seksualne (zarówno stosunek seksualny, jak i inne zachowania seksualne, np. petting, pieszczoty oralno-genitalne) osób spokrewnionych. Tabu kazirodztwa obejmuje wszystkie kultury, ale szczególnie mocno dotyka chrześcijańską. Ta nietypowa forma zachowania seksualnego jest rzadko ujawniana przez rodziny, ale występuje znacznie częściej niż się sądzi. Typowe kontakty to: ojciec-córka, brat-siostra, wuj-siostrzenica lub bratanica, matka z synem. Zachowania takie spotyka się najczęściej w rodzinach alkoholików, psychopatów, marginesu społecznego. Potomstwo z kazirodczego związku jest najczęściej zabijane lub porzucane po urodzeniu.

Klaustrofilifobia – dewiacja w której satysfakcja seksualna jest osiągana dzięki współżyciu w zamkniętych pomieszczeniach;

Kleptofilia – dewiacja w której satysfakcja seksualna jest osiągana w trakcie popełniania kradzieży; wielu drobnych złodziei, którzy popełniają śmieszne, niepotrzebne i nieudaczne zabory mienia, to właśnie złodzieje z powodów seksualnych;

Klismafilia – Typ dewiacji której satysfakcja seksualna jest osiągana poprzez wlewy doodbytnicze;

Koprofagia (gr. kópros = gnój + phagein = jeść) – odżywianie się odchodami (kałem). U ludzi objaw niektórych schorzeń psychicznych lub dewiacji (parafilii) seksualnych (koprofilia), u innych organizmów (np. krowieńczak, żuk gnojowy) może być naturalnym sposobem odżywiania się, ponieważ kał zawiera dużo częściowo tylko strawionego pożywienia. Roślinożercy mający prostszy układ pokarmowy od przeżuwaczy, np. królik, świnka morska, goryl, chomik zwiększają w ten sposób wykorzystanie pokarmu. Wydalają dwa typy kału, przy czym bardziej miękki na ogół natychmiast zjadają. Młode zjadając odchody dorosłych doprowadzają w ten sposób do zasiedlenia układu pokarmowego właściwą mikroflorą pozwalającą właściwie trawić pokarm roślinny. Istnieją również koprofagiczne gatunki grzybów. Koprofagia związana jest również z koprofilią, dewiacją seksualną, w której zjadanie oraz kontakt z kałem własnym lub partnera jest źródłem bodźców seksualnych;

Koprofilia – Dewiacja w której bodźcem seksualnym jest kał i czynności związane z nim; koprofilia (gr. κόπρος, kópros – wydalina, φιλία, philia – „przyjaźń” lub „miłość”) to parafilia, w której zjadanie oraz kontakt z kałem własnym lub partnera (np. smarowanie ciała, wypróżnianie na klatkę piersiową) jest źródłem podniecenia seksualnego. Osoba uprawiająca koprofilię przeważnie jest także koprofagiem.

Korofilia – kontakty seksualne dojrzałych kobiet z młodymi dziewczętami, szczególnie rozpowszechnione w antycznej Grecji. Współcześnie rzadko ujawniana i wstydliwa parafilia kobiet o orientacji homoseksualnej, zwana także pedofilią lesbijską.

Ksenofilia – rzadko spotykany typ dewiacji seksualnej w której satysfakcję seksualną daje kontakt z zupełnie obcym, nieznanym osobnikiem czy osobniczką;

L

Laktafilia – dewiacja w której bodźcem seksualnym są wydzielające mleko piersi;

M

Masochizm – dewiacja seksualna, w której istotną cechą jest czerpanie rozkoszy seksualnej w związku z niezwykle silną uległością i podporządkowaniem się drugiej osobie; odwrotność sadyzmu: zaspokojenie jest niemożliwe bez bycia dręczonym przez partnera fizycznie, psychicznie lub na obydwa te sposoby;

Mobilofilia czyli odczuwanie podniecenia podczas prowadzenia samochodu i szybkiej jazdy. Co ciekawe dotyczy to w takim samym stopniu mężczyzn, jak i kobiet;

Moriafilia – dewiacja polegająca na odczuwaniu przyjemności seksualnej podczas opowiadania sprośnych dowcipów

Mysofilia – dewiacja w której bodźcem seksualnym jest brud (własny, partnera, otoczenia).

N

Narcyzm – tu fetyszem jest własne ciało, całe lub tylko narządy płciowe, stanowiące źródło pobudzenia seksualnego; występuje zwykle razem z masturbacją;

Narratofilia – dewiacja w której rozmowy erotyczne prowokują wystąpienie reakcji seksualnej; potocznie mówimy o takiej osobie erotoman gawędziarz, gdyż zaspokaja się opowieściami erotycznymi;

Nekrofilia – dewiacja seksualna polegająca na podejmowaniu obcowania płciowego z osobą zmarłą; włamywanie do kostnicy celem współżycia z nieboszczykami; obiektem pożądania i warunkiem uzyskania orgazmu jest kontakt z martwym ciałem; określenie to oznacza osiąganie satysfakcji seksualnej poprzez kontakt z osobami zmarłymi, umierającymi, nieprzytomnymi, pijanymi do nieprzytomności bądź mocno śpiącymi;

Nekrosadyzm – odmiana sadyzmu w jednej z jego krańcowych postaci. Szczególnie niebezpieczna dewiacja seksualna. Wyraża się śmiertelnym duszeniem, mordowaniem w celu współżycia ze świeżym jeszcze trupem; częsta u seryjnych morderców, którzy są rzeczywiście nekrosadystami i nekrofilami; nekrosadyzm – rzadko występująca parafilia, która polega na osiąganiu satysfakcji seksualnej podczas bezczeszczenia zwłok;

Nimfofilia – potrzeba seksualna bądź skłonność seksualna dojrzałego mężczyzny ukierunkowana na dziewczęta we wczesnym okresie dojrzewania; skłonność zwykle powiązana z pedofilią;

Nimfomania – hiperaktywność seksualna występująca u kobiet; nimfomanka to kobieta żyjąca tylko seksem;

O

Ocieractwo, frotteuryzm – polega na podniecaniu się przez dotykanie i ocieranie się członkiem o ciało kobiety, zwykle w tłoku, np. w środkach komunikacji miejskiej;

Oculophilia, okulofilia – fetysz związany z oczami; podniecanie się cudzymi oczami, ich widokiem lub dotykiem;

Oglądactwo – satysfakcję osiąga się poprzez podglądanie ciała, obnażonego częściowo lub całkowicie, albo czynności seksualnych innych osób;

P

Partenofilia – kontakt wyłącznie z osobami, które nie przeszły jeszcze inicjacji seksualnej; pożądanie dziewictwa lub prawiczka; w stosunku do dziewcząt zboczenie często jest uwarunkowane wyznaniem religijnym; partenofilia często jest powiązana z pedofilią;

Pederastia (uranizm) – homoseksualizm pomiędzy mężczyznami. Dawniej jednak termin ten bardziej był kojarzony z dzisiejszą pedofilią, gdyż słowo pederastia pochodzi od greckiego „paiderastia” oznaczającego „miłość do chłopców”. Grecy kojarzyli homoseksualizm jako miłość seksualną dojrzałych mężczyzn z młodymi dojrzewającymi chłopcami, co dzisiaj zalicza się do pedofilii lub efebofilii, jednak takie jest pierwotne znaczenie słowa pederastia; dzisiaj w tym sensie używa się terminów takich jak „boyloving” czy „boy loversi” – co oznacza zwolenników miłości do młodych chłopców i aktywistów walczących o obniżenie wiekowej granicy ochronnej dla dzieci; polskie słowniki staropolskie określały pederastię terminami takimi jak: „chłopcołóstwo”, „samcołóstwo”, a także definiowały pederastę jako „gwałciciel, hańbiciel chłopców”, co współcześnie uważa się za wysoce piętnujące i dyskryminujące; w starożytnej Grecji większość filozofów potępiała pederastię lub uważała, że powinna być realizowana jedynie platonicznie, a nie erotycznie; Sokrates został skazany za demoralizację chłopców; większość państw greckich uważała oficjalnie, że pederastia to „występek lub zbrodnia występująca tam, gdzie barbarzyńskie ludy mieszkają”; w wielu krajach karalne jest uwodzenie młodych chłopców przez pederastów aż do ich pełnoletności lub nawet do 21 czy 25 roku życia, w tym w Europie w 18 krajach; na Bliskim Wschodzie najpopularniejszą karą za męskie stosunki seksualne była kastracja, odnotowana już w 1075 roku p.e.ch. w Asyrii, podobnie jak później w Grecji i wielu innych krajach, gdzie w ten sposób piętnowano pederastię produkując eunuchów;

Pediofilia – typ fetyszu związany z lalkami;

Pedofilia – dewiacja seksualna polegająca na odczuwaniu potrzeby kontaktów seksualnych z dziećmi; uprawianie seksu z dziećmi, z osobami bez oznak dojrzałości płciowej; w Polsce za pedofilię zgodnie z prawem uważa się kontakty seksualne dorosłych z osobami które nie ukończyły 15 roku życia;

Phallophilia – fetysz związany z dużym rozmiarem penisa; pożądanie ogromnego penisa;

Pigmalionizm – osiąganie stanu podniecenia płciowego na widok zdjęć pornograficznych;

Piktofilia – wariant fetyszyzmu często połączonego z masturbacją, w którym rolę fetysza pełnią obrazy, rzeźby, wizerunki;

Pirolagnia – wyzwolenie reakcji seksualnej na widok ognia; może być niespodziewanym, epizodycznym przeżyciem lub formą dewiacji prowadzącą do piromanii seksualnej;

Piromania seksualna – jest to odmiana sadyzmu, w której niszczenie cudzego dobytku wywołuje u podpalacza poczucie górowania nad otoczeniem oraz powoduje reakcję seksualną; prawdopodobnie większość podpaleń bez wyraźnych motywów kryminalnych to skutek skrywanej piromanii seksualnej, podniecania się ogniem;

Podophilia, podofilia – fetysz związany ze stopami; podniecanie się widokiem stóp; podofile podniecają się podczas dotykania, całowania, lizania czy łaskotania stóp. Znany jest przypadek mężczyzny z Saint Louis, który napadał na kobiety tylko po to, aby ssać ich palce u nóg;

Przebieractwo – odmiana transwestytyzmu, polegająca na ubieraniu się w odzież właściwą dla własnej płci, ale typową dla innego wieku lub innej grupy społecznej, np. uniformy, ubrania dziecięce.

Przemoc seksualna – w języku angielskim – sexual abuse, obejmuje ona wszystkie zachowania, w których dochodzi do wymuszania (psychicznie lub fizycznie) różnych zachowań o charakterze seksualnym; może ona dotyczyć np. zespołu maltretowanego dziecka, maltretowanej żony, męża lub rodziców, od lat 60-tych XX wieku zjawisko to nasila się lub jest częściej ujawniane, a wcześniej nie było rejestrowane ani monitorowane stanowiąc powszechną normę, szczególnie w rodzinach.

R

Raptofilia – odmiana sadyzmu, polegająca na osiąganiu rozkoszy przez gwałcenie partnerów czy partnerek seksualnych czyli ofiary;

S

Sadomasochizm – współistnienie potrzeb, fantazji i pragnień sadystycznych i masochistycznych; potrzeba znęcania i bycia dręczoną dla zaspokojenia płciowego; osoba kłótliwa w związku, prowokująca awantury jest zwykle sadomacho;

Sadyzm – to uzyskiwanie rozkoszy seksualnej poprzez zdominowanie partnera i zadawanie mu cierpienia: sprawianie bólu, upokarzanie, krępowanie; sadyści stanowią zwykle trzon kryminalistów we więzieniach;

Saliromania – skojarzenie sadyzmu z fetyszyzmem, polegające na celowym brudzeniu innej osoby w celu wyzwolenia reakcji seksualnej;

Samobiczowanie – patrz flagellacja;

Siderodromofilia – odmiana dewiacji w której satysfakcję seksualną osiąga się przez współżycie w pociągach;

Sitofilia – odmiana parafilii, w której satysfakcję seksualną osiąga się przez pobudzanie bodźcami wiążącymi się z jedzeniem;

Skatologia telefoniczna – osiąganie satysfakcji seksualnej w czasie prowadzenia rozmów telefonicznych o obscenicznej treści;

Skoptofilia – przynoszące rozkosz oglądanie narządów płciowych lub obserwowanie stosunków seksualnych innych osób;

Somnofilia – zespół śpiącej księżniczki, przeżywanie satysfakcjonujących stosunków seksualnych jedynie podczas pozorowanego snu;

Stygmatofilia – Szczególny pociąg do nakłuwania i/lub tatuowania siebie bądź partnera seksualnego, co warunkuje wyzwolenie reakcji seksualnej;

Symforofilia – przeżywanie w wyobraźni klęsk i katastrof żywiołowych lub innych, w których cierpią i giną ludzie, co wywołuje satysfakcję seksualna;

T

Tanatofilia – osiąganie satysfakcji seksualnej poprzez marzenia o własnej śmierci oraz przebiegu uroczystości żałobnych. Jest to odmiana masochizmu;

Torturofilia – sprawianie bólu partnerowi; częste zboczenie inkwizytorów i tyranów, sadystów;

Transwestytyzm – tendencja do identyfikowania się z płcią przeciwną, przejawiająca się zwłaszcza w sposobie ubierania się i zachowania; zdolność do czynności seksualnych i rozkosz można uzyskać tylko poprzez zakładanie ubiorów przeciwnej płci; Eonizm – osiąganie satysfakcji seksualnej poprzez przebieranie się w odzież lub charakterystyczne elementy odzieży płci przeciwnej. Może również przejawiać się zmianą intonacji głosu, manier, zainteresowań itp.

U

Urofilia – parafilia, w której kontakt z moczem partnera jest źródłem podniecenia seksualnego. Fetyszem może być oddawanie moczu na partnera, wąchanie go, dotykanie, oblewanie się nim, wydalenie do narządów płciowych czy odbytnicy. Najczęściej połączona z dominacją jednego partnera nad drugim. Urofilia ma rysy masochistyczne. Potocznym określeniem (na granicy wulgarności) na urofilię jest pissing (albo piss) – z języka angielskiego (piss – sikać);

Urolalia – obsceniczne słownictwo związane z moczem używane w obecności partnera czy partnerki;

V

Voyeuryzm, oglądactwo – obserwowanie nie wiedzącej o tym, nie podejrzewającej tego i nie zgadzającej się na to osoby, która jest naga, zdejmuje ubranie, lub jest w trakcie czynności seksualnej; stan, w którym jedynym lub preferowanym sposobem osiągania satysfakcji seksualnej jest podglądanie praktyk seksualnych innych osób oraz wykonywanie w tym czasie masturbacji;

W

Wampiryzm seksualny – skrajna postać fetyszyzmu, gdzie rolę fetysza pełni krew partnera czy partnerki. Satysfakcja seksualna osiągana jest najczęściej w wyniku nieszkodliwego ugryzienia lub zadrapania;

Z

Zabójstwa seksualne – zabójstwa z lubieżności, eretofonofilia. Jest to skrajna postać sadyzmu, w której do wyzwolenia reakcji seksualnych dochodzi podczas mordowania ofiary;

Zespół niezróżnicowanego obiektu seksualnego – zaspokajanie popędu płciowego przez kontakt z różnorodnymi, dostępnymi w danej chwili obiektami, bez preferowania któregokolwiek; współistnienie kilku parafilii;

Zelofilia – typ dewiacji, w której satysfakcja seksualna jest osiągana wyłącznie na drodze fantazjowania i marzeń; osoba taka to potocznie erotoman marzyciel; często połączona z oglądactwem i masturbacją;

Z odbytu do ust (ass to mouth) – praktyka seksualna związana z BDSM polegająca na penetracji analnej z bezpośrednio następującą po niej penetracją oralną tym samym członkiem lub przedmiotem. Penis zwykle nie jest myty przed wzięciem go do ust, gdyż dla partnera uległego jest to dodatkowy bodziec seksualny, związany niekiedy ze skłonnościami koprofilnymi. Inne nazwy tej praktyki to A2M, ATM i Arse-to-mouth. Wariant polegający na wprowadzeniu penisa do ust partnerowi innemu niż ten, który uprzednio był penetrowany analnie, znany jest pod nazwą A2OGM (ass to other girl’s mouth). Termin ten pojawił się w styczniu 1995 roku i od tego czasu stał się dosyć popularny w filmach pornograficznych;

Zoofetyszyzm – Zaburzenia seksualne, polegające na osiąganiu satysfakcji seksualnej pod wpływem widoku partnerki seksualnej, ubranej w skórę lub futro zwierzęcia; dewiacja częściej dotyczy kobiet;

Zoofilia, Bestiofilia – rodzaj dewiacji seksualnej polegający na skierowaniu aktywności płciowej do zwierząt; skłonność seksualna do zwierząt może dotyczyć ich w ogóle lub określonego zwierzęcia i pojawiać się stale lub okresowo. Zoofilia to słowo pochodzące od greckiego ζωον, zōon – „zwierzę” i φιλία, philia – „przyjaźń”, „skłonność” lub „miłość” – rodzaj dość rozpowszechnionej dewiacji seksualnej, parafilii: stan, w którym jedynym lub preferowanym sposobem osiągania satysfakcji seksualnej jest wykonywanie czynności seksualnych przy udziale zwierząt, zwykle współżycie seksualne ze zwierzętami (pasy, kozy, owce, konie, etc), ale także rozmaite pieszczoty jak „całowanie się z kotkiem” czy „lizanie z pieskiem”. Zoofilia w Polsce jest karalna. Do klasyki humoru sądowego przeszła sprawa sądowa lekarza z pogotowia ratunkowego, który wezwany do „zakleszczenia” w czasie stosunku kobiety z dużym psem powiedział do ojca dziewczyny: „pan przytrzyma zięcia, żeby nie gryzł, bo nie mogę zrobić zastrzyku rozkurczowego!” Ojciec współżyjącej z psem dziewczyny poczuł się wielce urażony! Zoofilia córki jakoś nie była obraźliwa dla domu. Przykładowo można wymienić takie rodzaje zoofilii jak:

 avisofilia – w tym przypadku pobudzenie seksualne związane z ptakami,

 ekwinofilia – pociąg seksualny do koni; Apulejusz w „Złotym ośle” przytacza opis stosunku seksualnego kobiety z ogierem osła,

 kynofilia, dogofilia – dewiacja związana z psami, bardzo popularna, także w Polsce, gdzie zdarzają się nawet sprawy rozwodowe spowodowane zdradą małżeńską dokonaną z ulubionym czworonogiem,

 ofidyfilia – doznania seksualne związane z kontaktem z wężami;

Zoosadyzm – znęcanie się nad zwierzętami wywołujące reakcję seksualną; częsta przyczyna makabrycznych mordów na zwierzętach, np. kotach niesłusznie utożsamiana z satanizmem, do którego łatwiej się zastępczo przyznać;

Ile jest parafilii – dewiacji i zboczeń?

Na świecie wyodrębniono 113 rodzajów parafilii, ale naukowcy przypuszczają, iż jest ich znacznie więcej. Uczucie podniecenia wywołuje dosłownie wszystko: jedzenie, mundury, homilie i wykłady, ogień, łzy, zjawy i duchy, zawody sportowe, lalki, węże, pot, taniec a nawet oczy partnera. Niektórzy ludzie podniecają się dopiero w trakcie grzebania ich żywcem. Inni lubią być chłostani. Jeszcze inni muszą być zamknięci w małym pomieszczeniu (np. w windzie). Są też i tacy, którzy podniecają się na widok przedmiotów religijnych; kiedy są ścigani; mogą smakować słone wydzieliny ciała partnera lub są obrabowywani.

Interesująca jest współczesna mobilofilia czyli odczuwanie podniecenia podczas prowadzenia samochodu i szybkiej jazdy. Co ciekawe dotyczy to w takim samym stopniu mężczyzn, jak i kobiet.

Badacze przyjęli, że o parafilii można mówić w przypadku osoby, u której nietypowe preferencje występują od co najmniej 6 miesięcy. Osoba cierpiąca na jakąkolwiek parafilię doświadcza powtarzającego się, nasilonego popędu i wyobrażeń seksualnych dotyczących niezwykłych działań. Musi więc te działania zrealizować, w przeciwnym wypadku odczuwa ogromne cierpienie.

TOP 10 najbardziej dziwacznych zaburzeń seksualnych

1) Pluszofilia (plushophilia) – zainteresowanie pluszowymi, wypchanymi zabawkami. Pluszofilia ma również odmianę, polegającą na odczuwaniu pociągu do osób przebranych w pluszowe kostiumy zwierząt (np. psa Pluto w Disney World)

2) Duchofilia (Spectrophilia) – pociąg do duchów. Odczuwanie podniecenia może też następować na wskutek oglądania zdjęć, na których rzekomo zarejestrowano duchy. Dewiacja niezwykle trudna do realizacji. Przynajmniej za życia parafilika.

3) Pierdofilia (Proctophilia) – odczuwanie podniecenia w momencie, kiedy partner ma gazy. (Realizacja parafilii wymaga wyrozumiałego partnera z anosmią, bądź maską tlenową i sporych porcji fasolki po bretońsku.)

4) Posągofilia (Agalmatophilia) – pociąg do posągów i rzeźb. Występuje również w formie pociągu do lalek i manekinów. Ma dwie formy – satysfakcja odczuwana jest poprzez rzeczywisty kontakt seksualny (może boleć), bądź przez wyobrażenia na ten temat.

5) Bufonofilia (Bufonophilia) – wbrew pozorom nie jest to pociąg do niesympatycznych i nadętych ludzi, lecz do żab. Parafilia może niezbyt higieniczna i nieco ekologicznie szkodliwa – zwłaszcza przy dużym popędzie, żaby są bowiem w tym przypadku jednorazowego użytku.

6) Hagiofilia (hagiofilia) – pociąg do osób uznanych za święte. Realizacja parafilii odbywa się za pomocą masturbacji do świętego obrazka, bądź w warstwie wyobrażeniowej.

7) Złodziejofilia (harpaxophilia) – fantazjowanie o stosunku seksualnym z rabusiem. Osoby te często narażają swe życie i mienie poszukując sytuacji, w których mogłyby zostać napadnięte. Parafilia dość kosztowna i nieco ryzykowna – można bowiem stracić pieniądze, nie uzyskawszy satysfakcji.

? Mysofilia (mysophilia) – Przyjemność seksualna i podniecenie odczuwane jest w sytuacji ubrudzenia. Osoby te wybierają miejsca brudne i zapuszczone. Seligman w Psychopatologii pisał o człowieku, który przychodząc do ekskluzywnego domu uciech w Londynie, prosił aby… obsypywać go w trakcie zawartością woreczka z odkurzacza.

9) Łysofilia (peladophilia) – podniecenie jedynie wobec osób łysych. W przypadku kobiet znacznie dla partnera łatwiejsze do zaakceptowania, panowie mogą mieć problem ze znalezieniem odpowiedniej partnerki w wieku w którym jeszcze posiada zęby.

10) Czosnkofilia (alliumophilia) – podniecenie odczuwane w obecności zapachu czosnku, lub czosnku w całości. Parafilia powinna była być mocniej rozprzestrzeniona w Rumunii w czasach Vlada Palownika zwanego Drakulą.

https://himawanti108.wordpress.com/2009/03/04/lista-dewiacji-seksualnych-i-zboczen/

 

To teraz przyznać się, kto ma flatufilię czy gynotikolomasofilię?

Edytowane przez Ancalagon
  • Dzięki 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

9 godzin temu, Ancalagon napisał:

Entomofilia – rzadko spotykana dewiacja seksualna. Bodźcem prowadzącym do osiągania satysfakcji seksualnej są insekty, np. mężczyzna może pobudzać własny członek prowokowanymi użądleniami przez owady umieszczone w specjalnym pojemniku; Entomofil bierze np. muchę i tej musze urywa skrzydełka, następnie wchodzi do wanny i wystawia penisa tak z wody, że wystaje jedynie żołądź. Kładzie na to muchę, która nie może odlecieć ani zejść do wody, mucha chodzi dookoła żołędzia, a jego podniecenie rośnie;

To wygrało :D

  • Haha 1
  • Zdziwiony 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

11 godzin temu, Ancalagon napisał:

Partenofilia – kontakt wyłącznie z osobami, które nie przeszły jeszcze inicjacji seksualnej; pożądanie dziewictwa lub prawiczka; w stosunku do dziewcząt zboczenie często jest uwarunkowane wyznaniem religijnym; partenofilia często jest powiązana z pedofilią;

@Ksanti, wołają Cię (no offence) : ))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Obliteraror

Widziałem ale mnie to nie dotyczy. Tłumaczyłem z jakiego powodu chce dziewicę i jest to czysto pragmatyczne rozwiązanie.

 

Jakby co według listy także homoseksualizm, rimming, BDSM itp. to zboczenia. Wyjdzie na to, że każdy może się załapać do tego zestawienia. Tym bardziej miłośnicy/czki dominacji i uległości.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

A jak się "posuwa" pannę i się myśli że posuwa ją ktoś inny  to zboczenie?

 

Mam taki przypadek z mojego bliskiego otoczenia. Kolega posuwa swoją kobietę i dojdzie dopiero wtedy, jak pomyśli że on to nie on, tylko inny facet. :D Rozumiecie? Przyznał mi się jak napijaliśmy w pubie ;) 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 miesiąc temu...
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.