Dot.: W czym odnajdujecie sens życia?

[Perun82]

6 godzin temu, lxdead napisał:

Człowiek to człowiek, zwierze to zwierze.

Jak najbardziej nadal jesteśmy zwierzęciem. Żeby przestać nimi być musielibyśmy odrzucić swoją cielesną powłok. W niej nadal jesteśmy najlepiej przystosowanymi do życia, ale nadal - zwierzątkami. 

 

10 godzin temu, lxdead napisał:

ensem każdego żywego organizmu jest przedłużenie trwania gatunku i zapewnienie potomstwu jak najlepszej przyszłości i przygotowanie go, do życia - najlepiej jak się da. 

Gdzie jest człowieczeństwo przy przedłużaniu gatunku - jestem ciekaw:) Co robimy inaczej niż one? 

[Bohun]

9 godzin temu, lxdead napisał:

(...) Człowiek szukając „sensu” w jakichś pasjach, typu podróże, i inne tego typu pierdoly (coś co nie pozwoli mu zostawić po sobie śladu) tak naprawdę zapycha tylko w sobie pustostan, którego się nie da zapchać. (...)

IMHO podróże to nie pasja, a raczej jakiś tam rodzaj zainteresowania, ciekawości ale to nie jest PASJA.

Pasja znajduje Ciebie, a nie Ty ją i już tak Ci zostanie do końca(z przerwami czy bez).

Ooo,  tutaj człowiek z PASJĄ:

 

hehe

Cyt.:"(...)Żałuj, więcej żalu, pamiętaj że się puściłaś!(...)" lolXD

Pozdro

Edytowane 13 Listopada 2019 przez Bohun

[Ancalagon]

Pewnego razu w pracy, Łysy z Rogu powiedział:

Sensem życia jest rozmnażanie.

 

@deomi

Gdyby tak było, za swój antynatalizm mogłabyś otrzymać misję urodzenia 10-ciorga dzieci jakiemuś islamiście

 

11 godzin temu, lxdead napisał:

Życie nie ma żadnego duchowego sensu - deal with it.

Tego nie jesteś w stanie stwierdzić ex cathedra.

Zgodzę się tutaj z @Lemmon_714, gdyby nie tego typu pytania, wciąż żylibyśmy w jaskiniach (albo i gorzej).

Nie na darmo można zauważyć silną korelację pomiędzy poziomami filozofii i nauk przyrodniczych, a co za tym idzie także odkryć.

Człowiek bez abstrakcyjnego myślenia pozostawiłby za sobą jedynie kupkę prochu - tyle byłoby z jego produktywności.

[deleteduser150]

11 godzin temu, Perun82 napisał:

Gdzie jest człowieczeństwo przy przedłużaniu gatunku - jestem ciekaw:) Co robimy inaczej niż one? 

Robimy identycznie jak zwierzęta. Tak jak zwięrzęta - mamy instynkt przetrwania - to on nami kieruje.

Jedyna różnica jaka nas dzieli to to, że mamy świadomość i najlepiej rozwinięty umysł spośród wszystkich istot na Ziemi. Umysł nas jedynie hamuje ( nie wszystkich, w zależności od świadomości) od mnożenia się jak króliki. My zastanawiamy się nad konsekwencjami, my kalkulujemy, hamujemy ten instynkt w mniejszym czy większym stopniu. 

To umysł ludzki kreuje takie dziwactwa jak antynatalizm. Nie sądze, że zwierzęta zastanawiają się nad sensem istnienia jak my ludzie. 

 

 

[Perun82]

6 godzin temu, Hippie napisał:

, hamujemy ten instynkt

Jednak nasze działania nadal są podporządkowane naszej powłoce cielesnej:) 

[deleteduser151]

W dbaniu o tych których kocham.

Bo i ja zaczynam wówczas kochać siebie i dostrzegać innych.

W rezultacie czego grono osób których kocham się powiększa.

[deleteduser62]

Dzięki pracy. Sprawia, że mogę się spełnić. Być potrzebnym, docenionym. Poczuć, że moje jestestwo coś znaczy.
Również w rywalizacji i adrenalinie. Kiedyś w sporcie(trenowałem boks). Dziś głównie na polu zawodowym i hobbistycznym(motosporty).
Kobiety. Rywalizacja o nie. Czas spędzony z nimi. Gdy tulą się do ciebie, w poszukiwaniu bezpieczeństwa. Zasypiają w twoich ramionach. Pozwalają poczuć bliskość, więź z inna osobą.

Edytowane 15 Listopada 2019 przez Dakota

[deleteduser125]

Zayebisty post, @Hippie
Myślę, że nadawanie lub szukanie sensu życia jest elementarną i niezbadaną podstawą naszego życia. 

Na ten moment moim sensem życia jest : szukanie prawdy/stwierdzanie faktów dot.danego zjawiska. 
Rozwój nad sobą popchnął mnie do specjalistycznego podejścia do dziedziny nauki jaką jest psychologia. Zaczęłam studia na tym kierunku. Wiem, że w myśleniu społecznym to "gównokierunek" studiów. Oczywiście. Większość studentów studiuje psychologię, by mieć ten sławetny "papier".  Na tym kierunku mam możliwość naukowo podejść do mojej branży, czy nawet ją scalić w jedno działanie/specjalizację. Czas pokaże jakie będą efekty tego naukowego mixu. 

Z mężem mamy pierdolca na punkcie (ileż razy tu wspomnianego przeze mnie) tematu rodzicielstwa. Jeśli się nie wyrobimy z wejściem w tę rolę w ramach mojego czasu biologicznego, to staniemy się rodziną zastępczą. 
Na ten moment ciśniemy ze wszystkimi planami życiowymi, abym mogła za parę lat zostać spokojnie w domu z dzieckiem na cycu. Idea robienia dziecka na etapie, kiedy masz tylko w głowie myśl : "bo teraz chcę" , a po za tą myśl nic więcej - jest z lekka nierozsądna. Chcemy dziecko/dzieci wychować tak, by szło/szły przez życie zgodnie ze swoją osobowością i talentami, by PRZEDE WSZYSTKIM DOSTAŁY OD NAS START NA ŻYCIE W POSTACI : DOSTĘPU DO EDUKACJI, POZNAWANIA ŚWIATA, PEWNOŚCI SIEBIE, ADEKWATNEGO DO POTRZEB ZAPLECZA FINANSOWEGO. 

@MalVina bardzo lubię Twoje wpisy o rodzicielstwie. 

[deleteduser150]

Godzinę temu, maggienovak napisał:

Rozwój nad sobą popchnął mnie do specjalistycznego podejścia do dziedziny nauki jaką jest psychologia. Zaczęłam studia na tym kierunku. Wiem, że w myśleniu społecznym to "gównokierunek" studiów. Oczywiście. Większość studentów studiuje psychologię, by mieć ten sławetny "papier".  Na tym kierunku mam możliwość naukowo podejść do mojej branży, czy nawet ją scalić w jedno działanie/specjalizację. Czas pokaże jakie będą efekty tego naukowego mixu. 

Też mnie interesuje psychologia i generalnie badanie ludzkiego umysłu... i swego czasu, jak myślałam o studiach to właśnie przede wszystkim o tym kierunku. Jak ma się dobre podejście do kontaktów międzyludzkich, umie się słuchać i brać na siebie różne historie ludzi to jak najbardziej to dobry kierunek  

 

Powodzenia!

[Sagittarius A]