Skocz do zawartości

Socjonika - czyli jak zrozumieć siebie (i przy okazji innych)


Rekomendowane odpowiedzi

Za namową @SzatanKrieger, postanowiłam założyć osobny wątek dla socjoniki, czyli kolejnej typologii opartej na teorii Carla G. Junga.

Postaram się pokrótce wytłumaczyć czym jest socjonika, jakie ma zastosowanie i dlaczego jest przydatna.

Przedstawię na początku podstawy podstaw i pojęcia, którymi w socjonice się operuje. Jest to bardzo obszerny temat i wymaga poznania podstaw by móc się dobrze wytypować i dobrze się obchodzić z tym w praktyce. Jest parę metod by się wytypować. Ja później postaram się przedstawić dwie najważniejsze ale to w swoim czasie. Na początek proponuję wykonanie testu. Jeśli coś będzie nie halo, postaram się w miarę pomóc.  

Będzie tu zlepek cytatów z różnych stron ( linki podaję pod koniec w tym link do testu, który niestety ... jest tylko po angielsku * wujek Google pomoże ;) *)

Prosiłabym wszystkich sceptyków i osoby, których kompletnie nie interesuje badanie osobowości a przychodzą by dodać od siebie 5 groszy. Nie róbcie na siłę gówno-burzy w tym temacie. Dziękuję.  Temat ma być pomocny dla osób, które interesują się psychologią i chcą poznać siebie.

 

Zacznijmy od definicji:

Socjonika - teoria międzyludzkich stosunków psychologicznych, rozumianych jako wymiana informacji i działań.

U jej podstaw leży przede wszystkim model funkcjonowania psychiki (zwany modelem A od nazwiska litewskiej socjolog Aušry Augustinavičiūtė – twórczyni socjoniki). Socjoniczna koncepcja działania psychiki to połączenie koncepcji przedstawionych w Typach psychologicznych Carla Gustava Junga,  freudowskiej teorii świadomości, przedświadomości i nieświadomości, oraz hipotezy metabolizmu energetyczno-informacyjnego Antoniego Kępińskiego. Z przyjętego modelu psychiki wynika socjoniczna klasyfikacja typów psychologicznych oraz teoria relacji między nimi. Teoria powstała w latach 70. XX wieku. 

Kluczowym pojęciem socjoniki jest typ informacyjnego metabolizmu (socjotyp). Jest to o sposób wymiany informacji pomiędzy człowiekiem i jego otoczeniem. Jest on niezmienny, uwarunkowany genetycznie. Charakteryzuje się on specyficznym układem 8 funkcji psychicznych wzorowanych na Jungowskich, jednak zmienionych przez Augustinavičiūtė. Nazewnictwo podstawowych dychotomii jest podobne jak u Junga – wyróżnia się więc opozycje:

  • ekstratyczno-introtyczną
  • intuicyjno-sensoryczną
  • logiczno-etyczną
  • racjonalistyczno-irracjonalistyczną

 

Socjonikę można spożytkować na różne sposoby, wszędzie gdzie chodzi o osobowość i kontakty międzyludzkie.
 
Jeśli chodzi o profesjonalne zastosowanie, to pomoże ona wybrać najodpowiedniejszy dla danego człowieka rodzaj działalności w której najlepiej będzie on mógł wykazać swe zdolności.

Socjonika ma duże znaczenie w pedagogice. Jeśli informacja jest przekazywana w sposób 
Socjonika pomaga zrozumieć siebie, ujawnia mocne strony i pokazuje, w jakim kierunku zmierzać. Pomaga zrozumieć innych ludzi i podpowiada, jak budować kontakt z konkretnym człowiekiem. Dzięki niej zbudujecie korzystne relacje z partnerami, wykorzystując wzajemnie swe silne strony. Pomoże zbudować wzajemne stosunki w kolektywie i wnosić korekty w zachowanie.

Dzięki Socjonice stworzycie zharmonizowaną drużynę zdolną do rozwiązywania trudnych zadań. Należy w tym miejscu osobno wspomnieć o kwadrach, czwórkach najbardziej zgodnych typów. Socjonika dzieli 16 typów na 4 kwadry. Osobników w kwadrze łączą wspólne zainteresowania i o wiele mniejsza szansa potencjalnego konfliktu. Łatwo się rozumieją, i nie widzą w swoich słowach i działaniach niczego obraźliwego. Ich wspólna praca jest wydajna i łatwa. Kwadrę można utworzyć z bardzo dużej grupy ludzi, i nie jest obowiązkowe proporcjonalne rozłożenie ilości osobników każdego typu kwadry. Warto zauważyć, że jeśli do grupy dostanie się osobnik z innej kwadry, to zarówno on jak i grupa będą się czuli nieswojo.

Jednym z podstawowych pytań w Socjonice jest: czy można zmienić swój typ? Odpowiedź „klasycznych” socjoników brzmi jednoznacznie: nie. Jeżeli osoba jest „zmuszana” do zmiany typu, to prowadzi to najczęściej do nerwic i tylko powrót do wrodzonego typu powoduje ich ustąpienie.


Drugim podstawowym pytaniem jest: czy możliwy jest tak zwany „harmonijny rozwój osobowości”, to jest jednakowy dwóch lub więcej funkcji. Przy typowaniu ludzie często wątpią czy są introwertykami czy ekstrawertykami, sensoryczni czy intuicyjni. Niektórym zdaje się, że mają po równo tego i tamtego. Jung twierdzi, że: „jak pokazuje doświadczenie, podstawowe funkcje psychologiczne rzadko lub prawie nigdy nie mają równej siły, lub jednakowego stopnia rozwoju. Zazwyczaj jedna przeważa w obu kryteriach”.


Warto również zaznaczyć, iż Socjonika nie dzieli typy na „dobre” i „złe”. Wszystkie mają swoje mocne i słabe strony. Rekomenduje się skupienie na mocnych aspektach, a wtedy słabe rozwiną się wraz z nimi. Nie należy przyjmować swoich słabych stron jako niedostatków, tylko cieszyć się z silnych i pozostać sobą.

 

Zacznijmy od modelu funkcjonowania psychiki Jaki nam przedstawia Pani Aušra. Opisy typów ( a raczej linki do nich podam na szarym końcu ;)

 Model A opiera się na 8 elementach informacyjnych. Najczęściej oznacza się je przy pomocy symboli graficznych lub dwuliterowych skrótów. Wyróżniamy następujące elementy:

  • Socionics symbol Ne.svg Ne  intuicja ekstratyczna (intuicja możliwości) 
  • Oszacowywanie potencjału osoby
  • Wieloźródłowe postrzeganie świata i osób. Całościowe postrzegania rzeczy
  • Zdolność do widzenia sedna sprawy, oszacowania perspektywiczności, potencjalnych możliwości pomysłów i przedsięwzięć. Dobry wgląd w sprawę.
  • Poszukuje nowych idei, alternatyw, umiejętność widzenia całego zróżnicowania możliwości, dokonania optymalnego wyboru
  • Poczucie humoru (skłonność do dowcipnych powiedzeń, gry słownych, różnicowania znaczeń, marzycielskość, romantyczność, idealizm, abstrakcyjne teoretyzowanie.
  • Dążenie do radykalnych przemian, zdolność do zjawiania się w odpowiednim miejscu o odpowiednim czasie.
  • Socionics symbol Ni.svg Ni  intuicja introtyczna (intuicja czasu)
  • Umiejętność zrozumienia powiązań w czasie, widzenia tendencji, przewidywania serii możliwości, widzenia perspektyw. Skłonność do przewidywań.
  • Pojmowanie czasu jako pewnej substancji, "fizyczne czucie" czasu. Posiadanie "wewnętrznego zegara".
  • Umiejętność posługiwania się interwałami czasowymi, do oszacowywania czasu potrzebnego do zrobienia czegoś, do obliczania czasu wymaganego do wykonania czyjegoś działania, wyznaczania tempa, operowania swoim i czyimś czasem
  • Postrzeganie zdarzeń jako pewnych procesów. Zrozumienie zalet sytuacji w konkretnym momencie, faktyczności, znaczenia pewnych momentów.
  • Dążenie do harmonii., równowagi, odpowiedniości w zewnętrznym i wewnętrznym świecie. Mistyczne uczucia.
  • Socionics symbol Se.svg Se  sensoryka ekstratyczna (silna wola)
  • Ocenianie zewnętrznych cech ludzkich (siła fizyczna, wygląd) i siły woli, konsekwencji
  • Umiejętność stawania w obronie swoich interesów, działanie bez wahania, wytrwałość, pewność siebie
  • Umiejętność pobudzania siebie i współpracowników do osiągania celów, użycie taktyk nacisku dla osiągania celów
  • Dążenie do władzy, przywództwa, umiejętność oszacowania jak mają być ustawione siły
  • Dokładne wyczucie otoczenia, wyczucie ułożenia obiektów w przestrzeni, ich pozycji i granic między nimi. Skłonność do podróży
  • Socionics symbol Si.svg Si  sensoryka introtyczna (sensoryka odczuć)
  • Postrzeganie fizycznego „Ja” każdej osoby
  • Dąży do wygody, przytulności i zdolności do ich stworzenia, dąży do satysfakcji z fizycznych potrzeb, zaspokojenia zmysłów. Rozumie stany fizyczne, w jakich znajdują się inni
  • Dąży do nowych doznań fizycznych (nowe niezwykłe jedzenie, nowe miejsca do odpoczynku itp.). Umiejętność cieszenia się z każdej sekundy życia, chęć uniknięcia niemiłych doznań
  • Orientacja na pobieranie informacji z otaczającego świata poprzez dobrze rozwinięte organy i zmysły. Lubi taktowny kontakt.
  • Uwydatniona uwaga na problemy zdrowotne
  • Znajomość estetyki
  • Socionics symbol Te.svg Te  logika ekstratyczna (logika biznesowa)
  • Umiejętność oszacowania przydatnych cech charakteru i sprawności działań innych w interesach lub załatwianiu innych spraw
  • Umiejętność tworzenia na nowo, organizowania, ulepszania procesów technologicznych, techniki i algorytmu działań. Dokładne zrozumienie niezbędnej kolejności działań i podziału pracy.
  • Dążenie do sprawności, doraźnych celów i użyteczności w swoich i innych działaniach i decyzjach
  • Dąży do dokładności, funkcjonalności i praktyczności. Lubi zracjonalizowane działania i wynalazki.
  • Dążenie do niezawodności, wiarygodności źródeł i samych informacji, solidnych osądów. Dobrze pamięta postaci i fakty.
  • Oszacowanie cech i wartości konkretnych rzeczy. Znajomość operacyjnych czynników w obiektach (elastyczność, twardość, zdolność do przewodzenia)
  • Socionics symbol Ti.svg Ti  logika introtyczna (logika relacji)
  • Oszacowanie logiczności (konsekwencji) działań i opinii o ludziach.
  • Porównania, analizy, generalizacja i systematyzacja informacji.
  • Porównania według pewnych kryteriów teorii, systemów, zaklasyfikowania itp., definiowanie teoretycznych warunków wstępnych, odkrywanie struktur i praw, określanie prawdziwości
  • Orientowanie się w przyczynach i skutkach, rozlicza z logiczności czyjś osąd
  • Wypracowane standardy, reguły i prawa. Orientuje się w strukturze hierarchicznej. Sprawiedliwy podział wszystkiego, przyznawanie równych możliwości.
  • Dążenie do symetrii, powielania form geometrycznych
  • Socionics symbol Fe.svg Fe  etyka ekstratyczna (etyka emocji)
  • Zrozumienie stanu emocjonalnego osoby, wpływanie na jej nastrój.
  • Umiejętność wymuszania na kimś by ujawnił swoje emocje, pokazał swoje uczucia. Zdolność do znalezienia indywidualnego podejścia do osoby.
  • Szczere wyrażanie emocji, okazywanie uczuć, epatowanie, skłonność do teatralności
  • Bezkrytyczność, spadki nastroju, pasja, fanatyzm, ożywianie różnych obiektów
  • Tworzenie atmosfery emocjonalnej w jakimś zbiorowisku ludzi lub społeczeństwie (sytuacje stresujące, entuzjazm, zwiększanie emocji). Zarządzanie tłem emocjonalnym.
  • Upodobanie do wygłaszania mów, artyzmu (pełne spektrum intonacji, pełne wyrazu pauzy, znaczący wzrok, bogata mimika
  • Socionics symbol Fi.svg Fi  etyka introtyczna (etyka relacji)
  • Moralna ocena uczynków i opinii innych
  • Umiejętność zrozumienia, oceny relacji międzyludzkich, zbioru zachowań przyjętych w zorganizowanej społeczności
  • Emocjonalna ocena czyjejś postawy i ekspresji (sympatia, antypatia, zaufanie, uwielbienie itp.). Ocena publicznych postaw (sympatie, popularność itp.).
  • Manipulowanie relacjami między ludźmi, umiejętność zbudowania relacji na każdym psychologicznym dystansie i stworzenia i narzucania norm zachowań.
  • Dążenie do humanistycznych ideałów (filantropia, politowanie itp.).
  • Dążenie do wzajemnego zaufania, podejmowania obowiązków, odpowiedzialności

 

Funkcje

Każdy element informacyjny spełnia pewną funkcję (rolę) w procesie przemiany informacji, odmienną w przypadku każdego socjotypu. Takich funkcji jest 8 i wyróżnione są kolejno:

1. Funkcja programowa – najsilniejsza z funkcji. Jest to pryzmat przez który patrzy się na rzeczywistość. Przez funkcję programową odbierane są informacje z otoczenia.

 Podstawowa funkcja opisuje najbardziej stabilne i solidne stany umysłu (szczególnie u dorosłych osób).
Opisuje główne zainteresowania osoby - rodzaj zainteresowań, które osoba będzie utrzymywała przez lata.
Gdy życie osoby nie jest umieszczone wokół funkcji podstawowej, czuje się zagubiona. Równocześnie ma tendencję do przesadzania z działaniami i wprowadzaniem umysłu w stan związany z funkcją podstawową i szukaniem potem form kompensacji.
Opisuje obszary w których osoba jest najpewniejsza i najlepiej się wypowiada.
W tych obszary osoba jest najbardziej odporna na sugestie i upiera się przy swojej interpretacji.
W tych obszarach osoba ciągle zbiera nowe informacje i dodaje je do jej istniejących poglądów.
Pamięć osoby jest ogólnie najlepsza w obszarach gdzie funkcja podstawowa przetwarza informacje (wrażenia) i strukturalizuje ją we właściwy sobie sposób.Aušr

2. Funkcja kreatywna – przetwarza, uzupełnia i wzbogaca informacje z funkcji programowej. Funkcja kreatywna jest stosunkowo mniej ważna od podstawowej. Jest czymś co przychodzi naturalnie i jest obszarem siły i pewności tak jak funkcja podstawowa, ale nie jest priorytetem i głównym punktem osobistych przekonań.
Osoba łatwo pokazuje kompetencje w obszarach drugiej funkcji, ale ma skłonność do stosowania jej siły i postrzegania jej w kontekście funkcji podstawowej, która jest widziana jako posiadająca absolutną ważność. Ludzie używają funkcji kreatywnej z łatwością jako narzędzia sytuacyjnego, ale mogą być łatwo rozproszeni sygnałami które dostarcza ich bardziej czuła funkcja podstawowa. W porównaniu do funkcji podstawowej która jest zazwyczaj zawsze "włączona". funkcja kreatywna włącza się i wyłącza w zależności od wymagań sytuacji.

3. Funkcja roli – stanowi dobre narzędzie w kontaktach międzyludzkich, ale na krótki czas. Rozwijana jest do tego stopnia, by w uproszczony sposób, na miarę potrzeb, wykonywać swoje zadania. Osoba często próbuje patrzeć w ten sposób (tak, aby nie ujawniać swoich słabych cech przed innymi), ale nie jest taka, w niebezpiecznej sytuacji funkcja ta zwiększa swe działanie.

4. Funkcja czuła, PoLR (ang.: Point or Place of Least Resistance) – najsłabsza z funkcji. Informacje przez nią przetworzone są niepewne. Uwagi dotyczące tej funkcji są odbierane jako drażniące.

5. Funkcja sugestywna – przez funkcję sugestywną informacje są podświadomie wyszukiwane i odbierane z otoczenia, a jeśli to niemożliwe, jest to negatywnie odczuwane.

6. Funkcja aktywacyjna – informacje odbierane przy pomocy tej funkcji bywają niezrozumiałe, ale są uważane za interesujące.

7. Funkcja ignorująca – odruchowo operuje informacjami z funkcji programowej i je uzupełnia.

8. Funkcja demonstracyjna – odruchowo operuje informacjami z funkcji kreatywnej i uzupełnia je o odniesienia w swojej dziedzinie.

 

1 2
4 3
6 5
7 8

 

Funkcje są przedstawiane schematycznie jako układ pól ponumerowanych w charakterystyczny sposób (jak powyżej). Taka numeracja wyznacza kierunek przepływu informacji, który odbywa się w dwóch kręgach. Wyróżnia się:

  • Krąg mentalny – funkcje 1, 2, 3, 4
  • Krąg witalny – funkcje 5, 6, 7, 8

W takim układzie istnieją też układy dwóch funkcji nazywane blokami. Są to (oznaczone kolorami):

     Blok ego – funkcje silne i cenione

     Blok super-ego – funkcje słabe i niecenione

     Blok super-id – funkcje słabe i cenione

     Blok id – funkcje silne i niecenione

 

Poniżej wszystkie typy socjoniczne przedstawione w formie modelu A:

socion-PL.png

A tak wygląda przykładowa relacja duali (typów które się dopełniają, są na bliskim dystansie psychologicznym ceniących te same elementy informacyjne. (XXXp + XXXp lub XXXj + XXXj) :

Socionics_scheme_duality_ILE-SEI.gif

Objaśnienie:  Po lewej został przedstawiony model typu ILE (ENTp - intuicyjno-logiczny ekstrawertyk<-- link do opisu typu ) a po prawej SEI(ISFj - Sensoryczno-etyczny introwertyk <-- link do opisu typu, a tu ich relacja

Element informacyjny Ti Socionics symbol Ti.svg u ILE jest w funkcji kreatywnej(2) czyli jako silny i ceniony element, zaś u SEI jest w szóstej funkcji zwanej aktywacyjną(6) czyli jako element słaby ale ceniony

Element informacyjny Si Socionics symbol Si.svg Natomiast jest u ESE funkcją programową (1) (również silny i ceniony) a u ILE sugestywną.( słaby ale ceniony)

To oznacza, że obydwa typy cenią elementy Si i Ti, tyle że, to co u jednego jest silne, u drugiego jest słabe. Sprawia to, że się idealnie uzupełniają. Sprawia to, że w dyskusji potrafią spojrzeć na daną rzecz z odmiennych perspektyw ale nie koliduje to ze sobą a sprawia wręcz, że łączy się to w wspólną całość. 

 

Typy osobowości + rozmieszczenie ich w kwadrach :

Kwadra Alfa

ENTp (ILE), ISFp (SEI), ESFj (ESE), INTj (LII)

Kwadra Beta

ESTp (SLE), INFp (IEI), ISTj (LSI), ENFj (EIE)

Kwadra Gamma

ENTj (LIE), ISFj (ESI), INTp (ILI), ESFp (SEE)

Kwadra Delta

ENFp (IEE), ISTp (SLI), ESTj (LSE), INFj (EII)

 

 

 

Jednakowym kolorem zostały zaznaczone pary dualne. W nawiasach macie linki do opisu poszczególnych typów.

 

Większość informacji zaczerpnęłam z tych dwóch stron:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Socjonika 

https://web.archive.org/web/20100310025155/http://socjonika.pl/index.php?strona=wprowadzenie

cenne informacje możecie uzyskać też tutaj:

https://www.sociotype.com/socionics/

http://e-kronika.pl/socjonika/elementy-informacyjne/fi/

https://enneagram.pl/forum/viewforum.php?f=20&sid=1081e86adf8ed556ea7d61811e0e03fb

https://www.the16types.info/vbulletin/content.php/106-Reinin-Dichotomies

Link do testu -----> https://www.sociotype.com/tests/ ( niestety po angielsku) 

 

Na razie to na tyle.

Jak coś nie jest jasne dla was, piszcie, postaram się objaśnić. Jest jeszcze parę kwestii do objaśnienia takie jak relacje, temperamenty, kluby - o tym kiedy indziej.

Zapraszam oczywiście do dyskusji w tym temacie. 

Chwalcie się swoimi typami.

Ja jestem klasycznym przykładem IEE (ENFp) aka samozwańczy psycholog :P 

PS Taka ciekawostka pod koniec... Kiedyś była fajna baza i jedna polska strona o socjonice, niestety została zlikwidowana. Były tam bardzo przydatne zdjęcia poszczególnych typów socjonicznych - pomagało to bardzo w typowaniu ludzi w otoczeniu. Jak się natknę na to albo coś podobnego, nie omieszkam tu wrzucić!

 

  • Like 8
  • Dzięki 3
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Z tej strony Kwadratowy Beta romantyk (INFp), posępny wygląd z umiłowaniem o tematach do śmierci, włóczykij, idealista.

Podbijam temat i warto zrobić sobie analizę :) 

Dziękuje za założenie wątku i za tak wielki trud włożony we wytłumaczenie tego wszystkiego, bo musiałaś się naprawdę przy tym narobić. 

Dziękuje również w imieniu innych, którym to pomoże zrozumieć siebie. Wymiana informacji - lubię to :D 

Edytowane przez SzatanKrieger
  • Like 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@SzatanKrieger

Często spotykam się z sytuacją, jak to panowie, którzy rozpoznają u siebie cechy INFP narzekają na to. Panuje przekonanie iż jest to po prostu jeden z tych typów, który pasuje stricte do kobiet, a z męskością ma niewiele wspólnego. Cóż, jeżeli taki facet chce mierzyć swoją męskość seryjnym zaliczaniem panienek, bądź "rozgniataniem" kolegów w pracy to może mieć niestety problem. I moim zdaniem uporczywe dążenie do tego przyniesie takiej osobie więcej szkody, niż pożytku. Ale jako, że żyjemy w świecie gdzie ten cały materializm jest ważny oraz najważniejszy, a może jeszcze więcej u wielu osób rodzi się frustracja, dlaczego on taki nie jest. Ano nie jest i nie będzie, co zrobisz jak nic nie zobisz ;)

 

I tu najważniejsze jest zrozumienie siebie. Zamiast się szarpać, taplać w bagnie, a później utonąć w nim, moim zdaniem trzeba się poddać nurtowi. Przyjąć do wiadomości, że taki człowiek jest jaki jest i zacząć wykorzystywać inne cechy, odnaleźć tzw. źródło w sobie. 

 

Sam jestem INFP i lata temu zdałem sobie sprawę, że pewnych rzeczy po prostu nie przeskoczę. Nigdy nie stanę się "seryjnym ruchaczem", bo wiem że takie coś mnie mentalnie na dłuższą metę wykończy. Nie jestem w stanie spotykać się kilkoma kobietami naraz i tak po prostu korzystać z tego. Nie twierdzę, iż jest to złe, jest to nie dla każdego w tym nie jest to dla mnie. Preferuję bycie seryjnym monogamistą, mam jedną konkretną kobietę na której koncentruję swoją uwagę, a jak nie wyjdzie to koncentruję się na innej. Tyle ;)

 

Jeżeli chodzi o pracę to moim środowiskiem nie będą korporacje i duże firmy. Pracowałem tam, przez rok nawet prowadziłem szkolenia w jednym z naszych (chociaż w sumie nie naszym ;) ) banków, a także przez krótki okres miałem pod sobą grupę sprzedawców/przedstawicieli handlowych. Cóż.. po jakimś czasie dałem sobie z tym spokój, nie jest ze mnie typ, który będzie łokciami się rozpychał, aby zarobić parę groszy więcej. I zdaję sobie sprawę, że dla wielu ludzi to jest słabość. No bo jak to? Facet jest od zarabiania, ma być silny i nieugięty w tego typu pracach. A tu zonk ? 

 

I tu pojawia się to zrozumienie. W skrócie, do tych mocnych cech INFP należą m.in: kreatywność i wyobraźnia (czasami za duża ? ), a także empatia. No i korzystam z nich bardzo obecnie. Niedawno wróciłem z siłowni, piszę tego posta, słuchając soundtracka z Gladiatora, a za chwilę będę robił zdjęcia i pisał artykuł na jedną z moich stron internetowych.  Finansowo na tym wychodzę przyzwoicie ;) Cóż, ja się odnalazłem jako INFP bardzo dobrze, nie wyobrażam sobie w życiu być kimś innym. Po prostu siebie lubię. Czego życzę również innym.

 

Jak ktoś interesuje się zagadnieniem i zna angielski to zachęcam do zajrzenia na: https://www.personalitycafe.com/forum/

Edytowane przez DavidStarsky
  • Like 4
  • Dzięki 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

5 godzin temu, Ancalagon napisał:

INTp(ILI) - Krytyk ;)

Czy aby na pewno? Ja Cię raczej jako alfiaka widzę... czyli w tym przypadku LII... Ale to moje takie wrażenie... Porównałabym więc opisy ze sobą, szczególnie też opisy poszczególnych kwadr ( w linkach które podałam spokojnie się do tego dokopiesz. ;) . Jeśli dalej masz dylemat...to trzeba to ugryźć od innej strony, mianowicie zastanowić się które elementy przeważają u Ciebie i cenisz a które są piętą achillesową. Poniżej ściąga ;) :

541a0d9d4c29a.jpg

Podam jak zachowuje się Ne i Ni oraz Te i Ti zarówno u LII jak i u ILI  oraz jak wyglądają funkcje PoLR.

 

Intuicja ekstratyczna: 

2. Ne jako funkcja kreatywna – druga – EII (INFj) i LII (INTj).

Osoba lubi stosować swoją wnikliwość do konkretnych sytuacji odnosząc się do większego obrazu. Lubi także dyskutować o wyidealizowanych okolicznościach – co mogłoby być aniżeli co aktualnie się dzieje (czy nie chodzi tutaj o zwykłe gdybanie? – przyp. tłum.). W konsekwencji ma ona zwykle wysokie standardy względem osób otaczających ją niekoniecznie mając uzasadnienie.

Nie poszukuje bezustannie nowych pomysłów lub możliwości dla samego „poszukiwania” (jak Ne1[?] – przyp. tłum.), a jedynie po to żeby je zastosować do konkretnych pytań i problemów, które uważa za istotne.

7. Ne jako funkcja ignorująca – siódma – IEI (INFp) i ILI (INTp).

Osoba rozumie „zewnętrzne” połączenia, które mają miejsce między różnymi sferami wiedzy lub własnym doświadczeniem, jednakże woli skupiać się na „ukrytych” połączeniach, które mają szczególne znaczenie i pomagają zrozumieć ukrytą naturę rzeczy.

Potrafi szybko uchwycić wewnętrzny potencjał danego zagadnienia lub sytuacji, jednakże woli ignorować tego rodzaju informacje na rzecz zrozumienia niewidocznych procesów lub niewypowiedzianych słów.

 

Intuicja introtyczna:

 

1. Ni jako funkcja bazowa – pierwsza – ILI (INTp) i IEI (INFp).

Jako funkcja bazowa, Ni na ogół przejawia się poprzez brak bezpośredniego zwracania uwagi przez daną osobę na świat dookoła i poczucie oderwania lub wolności od spraw rzeczywistego świata. Może to prowadzić do wysoko rozwiniętej wyobraźni i bardzo oryginalnego życia wewnętrznego, ale także do sporego lenistwa i widocznego braku aktywności. Ponieważ jednostka uzyskuje swoje podstawowe informacje o świecie poprzez wyobraźnię, osoba z bazowym Ni może być zdolna by osiągać powodzenie w sytuacjach gdzie dane są ubogie, lub gdzie brakuje jej wcześniejszego doświadczenia. Jednakże może się to stać także wadą, jeśli osoba zbyt ignoruje prawdziwe dane o świecie. Zdolność do przekraczania osi czasu i rozumienia występujących związków przyczynowo-skutkowych jest także jej cechą. Czasami powoduje to umiejętność dokładnego przewidywania ogólnych przyszłych trendów i nadchodzących ważnych wydarzeń.

8. Ni jako funkcja demonstracyjna – ósma – LII (INTj) i EII (INFj).

Osoba jest dość biegła w prowadzeniu dyskusji na temat rozwoju obecnych trendów w przyszłości i przyczynianiu się do nich od czasu do czasu, jeśli ma na to ochotę, ale nie bierze tego na poważnie w porównaniu z wyszukiwaniem możliwości w dziedzinach, którymi jest obecnie zainteresowana. Zazwyczaj odrzuca twierdzenia dotyczące nadprzyrodzonych rzeczy jako głupie, pobożne życzenia, jeśli nie są one związane z bardzo specyficzną religią, w którą jest skłonny wierzyć i która mogłaby zostać jednym z jego sposobów na spędzanie wolnego czasu.

 

Logika ekstratyczna:

 

2. Te jako funkcja kreatywna – druga – ILI (INTp) i SLI (ISTp).

Przejawia się to jako preferencja do przekładania faktycznej zgodności ponad ideologiczną spójność, oraz do obiektywnej, „surowej” komunikacji ponad ostrożną, unikającą negatywnej atmosfery. Widok otoczenia zewnętrznego jako efektywnego, rozsądnego i sensownego ma zasadnicze znaczenie dla ich dobrego samopoczucia i poczucia wewnętrznego spokoju, ale nie mają pilnej potrzeby bycia aktywnym lub produktywnym samemu w tym obszarze.

7. Te jako funkcja ignorująca – siódma – LSI (ISTj) i LII (INTj).

Osoba jest biegła w znajdowaniu zewnętrznych źródeł informacji opartych na faktach i pewna swojej umiejętności w ocenie ich wartości, ale uważa zbieranie danych jako mniej ważne od sprawiania, by pasowały one do spójnego, logicznego systemu. Wymienianie faktów bez analizy ich związków jest dla niej banalnym i nudnym zadaniem. Ceni sobie efektywność i produktywność, ale jest sceptyczna wobec tego, że zostaną one osiągnięte, jeśli czyjeś działania i procesy nie podążają za jasną procedurą.

 

Logika introtyczna: 

 

1. Ti jako funkcja bazowa – pierwsza – LII (INTj) i LSI (ISTj).

Osoba postrzega rzeczywistość poprzez pryzmat logiki, natychmiastowo dostrzegając to, czy różne rzeczy są poprawne i stosowne. Dostrzega także ich właściwe miejsce w rzeczywistości oraz w swoim systemie poglądów i zachowań. Łatwo czyni często przesadzone, logiczne stwierdzenia na temat nowych informacji i doświadczeń.

Za najważniejsze uważa te zasady, od których nie istnieją odstępstwa i notorycznie krytykuje ludzi lub rzeczy, które nie podążają za żadnym zbiorem reguł – czy są to te przyjęte przez daną społeczność, czy jej własne, lub nawet drugiej osoby. Mimo, że jest ona w stanie przyjąć zasady innych, to jej własne zawsze będą ostatnim słowem, a tamte obiektem ciągłego doskonalenia.

Często jest ona postrzegana jako „wymagająca” ze względu na jej wysokie standardy.

 

8. Ti jako funkcja demonstracyjna – ósma – ILI (INTp) i SLI (ISTp).

Osoba często krytykuje poglądy innych z logicznego punktu widzenia (z wyjątkiem twierdzeń i postulatów) i pokazuje, że są one logicznie błędne. Jednak nie decyduje się ona, aby robić to nadmiernie i nie oczekuje, że rzeczywistość będzie precyzyjnie wyrażona w schludny, logiczny i systematyczny sposób.

 

Słabe i niecenione elementy:

4. Se jako funkcja czuła – czwarta – LII (INTj) i EII (INFj).

Osoba ma skłonność do przesadnej reakcji na agresywne bądź konfrontacyjne zachowania innych, odbierając je jako osobiste zagrożenie, kiedy może to być tylko reakcja nieświadoma bądź wynik czyjegoś złego humoru.

Ma tendencję by unikać naruszania przestrzeni innych osób lub nieangażowania się w zachowania, które mogą być postrzegane jako przymuszanie innych, i próbuje poradzić sobie ze swoimi potrzebami poprzez bycie zdyscyplinowaną i dobrze przygotowaną, zamiast polegać na innych, że zrobią coś za nią. Jeśli te strategie zawiodą, jej starania by poradzić sobie z powstałym konfliktem sprawiają, że wydaje się natrętna w sposób, który przez inne osoby jest postrzegany jako dziwny lub nienaturalny. To powoduje u niej bolesny krytycyzm i poczucie słabości oraz bezradności.

Jest ona zdolna, by moralizować i pouczać innych na temat tego co powinni zrobić i dlaczego, ale nie jest przygotowana na aktywny opór innych i odmowę zrobienia tego, co ona chce. W jej przypadku będzie to wymagać, by odłożyła na bok rozsądek oraz uczucia i po prostu sprawiła, żeby druga osoba zrobiła to, co jest konieczne. Jednakże by tak działać, jest dla niej niezwykle trudne, niemalże niemożliwe.

4. Fe jako funkcja czuła – czwarta – ILI (INTp) i SLI (ISTp).

Osoba nigdy nie pozwala sobie na to, by „rozkleić się” emocjonalnie. Nawet silnych uczuć nie okazuje publicznie, gdyż okazywanie emocji nie jest dla niej naturalne oraz powoduje, że staje się nieśmiała (zażenowana? – przyp. tłum.) i wrażliwa na krytykę. To sprawia, że na ogół wydaje się emocjonalnie neutralna i uprzejmie obojętna na emocje oraz podniecenie wokół niej. Bardzo nie lubi, gdy inni zmuszają ją aby się rozchmurzyła bądź dołączyła do zabawy, zwłaszcza takiej gdzie występuje głośna ekspresja emocjonalna.

 

 

Tak można porównać każdy inny element informacyjny  dla pewności. Jednak na początek warto skupić się na słabych i silnych tak jak to rozpisałam. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@DavidStarsky

 

Rozumiem, że jesteś z jedną kobietą w związku tak?

Z ciekawości wiesz jaki to typ? I jak sobie poradziłeś z romantyczną stroną? Bo ja jestem bliski tego by się pożegnać z tym.

 

@Hippie

Pozwól, że podbiję Ci tutaj temat by dłużej na stronce się utrzymywał, jeśli jednak nie chcesz (mojej krótkiej wymiany z @DavidStarsky by tu opisywać INFP to zgłoś nawet do moda śmiało a ja przejdę na priv by Ci tu nie zaśmiecać)

 

 @DavidStarsky 

Moim zdaniem mamy bardzo do dupy z tą romantyczną częścią chociażby szczególnie w dzisiejszych czasach gdzie jest typ związków "fast food", powiem Ci że ruchacza można aktywować ale to się kłóci z tym, że z kimś jednym by się chciało coś fajnego tworzyć, więc faktycznie jest to działanie jawne przeciw naszej naturze. Generalnie naszym problemem jest chyba bycie zbyt uprzejmym, troskliwym i dającym siebie "na tacy".

Co jest nie atrakcyjne (a nam się wydaje, że jest), dlatego też pozbywam się tych cech mam już tego dosyć, po prostu to się nie sprawdza, powiem Ci coś @DavidStarsky moim zdaniem owszem faktycznie może to być nie męskie, te cechy ale...gdyby je odwrócić, wejść na ciemną stronę mocy (zaakceptować moc cienia), to czy nie widzisz tego jaką moc by miał INFP? Tylko niestety, musiałbyś się zabić wewnętrznie, serce schować do szafy i już nigdy nie wyciągać. Dlatego też narzekałem w innych tematach bo te INFP jest niepraktyczny w tym świecie, gdzie tak jak pisałeś liczy się twarda materia, bezwzględność, bycie chamskim, manipulującym itd itp, my naturalnie - przynajmniej ja odrzucałem te cechy, dlatego też się zainteresowałem koncepcją Cienia Junga, jestem o krok od wprowadzenia tego w życie ale gdy tam wejdę to uważam, że to już nie będzie fajnego @SzatanKrieger tylko bestia :D  Bo skoro INFP jest nie praktyczne, to odwrócone INFP bedzie bardzo praktyczne, nie będzie troskliwe itd, itp.

 

Widzę, że tak samo męczyli Cię ludzie, ja też stronię od ludzi ale zauważ, że my się męczymy przy ludziach a co jeśli byś manipulował nimi i kradł wręcz ich energię?

Osobiście uważam, że ten nasz typ ma ogromną siłę, może być bardzo słabym albo mega mocnym, tylko blokują nas moralność i bycie w porządku. Gdyby połączyć się z cieniem, to paleta działania stałaby się przeogromna i szczerze mówiąc z potencjału nakierowanego na jedną kobietę mógłbyś to rozbić i się bawić ile byś dał tylko radę. Myślę, że ten potencjał ma dużą siłę do czynienia zła, ponieważ nikt jak my nie miał tak łamanego serca romantyka (jeśli mowa tu o kobietach chociażby) czy byciem w porządku, które było postrzegane, że jesteś cienkim bolkiem i się dajesz innym.

 

Moim zdaniem gdyby odwrócić INFP - można dzierżyć przeogromną moc, z bycia słabym stać się MEGA ale to MEGA silnym w tym świecie.

 

Znalazłem ciekawy komentarz o tym o czym mówię, nie jest idealnie przetłumaczony ale można sens załapać - google translate:

 

"Zimno. Ciemniejsza strona INFP jest zimna. I nie jest to mroźny zimowy dzień ani wir polarny raz na dekadę. Jest to zero absolutne. Całe ciepło i dobroć moralna zostały opróżnione i nic nie zostało. To brak ciepła. To prawda, że dotarcie do tego punktu zajmuje dużo czasu. Ale jest to kulminacja działań i decyzji podejmowanych przez osobę lub osoby, które utorowały drogę.

I INFP będzie czuć się usprawiedliwionym we wszystkim, co robią teraz, gdy podmiot ich gniewu wyłączył się z ich kręgu. Mamy ścisły i nieskazitelny zestaw zasad moralnych, dzięki którym mierzymy każdą osobę, z którą się spotykamy. Wymyślimy usprawiedliwienia dla twoich niepowodzeń, postaramy się cię podnieść, weźmiemy bicie na twoim miejscu. Wybaczymy ci Ale nigdy nie zapomnimy i ostatecznie cię zostawimy. Prawdopodobnie będzie to coś małego, nieznaczącego, ale liczyła się słoma. Bardziej niż cokolwiek innego, najbardziej zaskakuje innych, gdy jest świadkiem mroźnej furii INFP, to całkowity i całkowity brak współczucia i poczucia winy, gdy działamy przeciwko podmiotowi naszej wściekłości. Jeśli o nas chodzi, zrobiłeś to sobie, zasługujesz na to. Zasługujemy na to, ponieważ pozwalamy mu dojść do tego punktu. Mediator stał się berserkerem (avatar mam z mangi o nazwie Berserk - przypadek? Nie sadzę :D ) 

Siła INFP pochodzi z miejsca empatii, ale jest zbudowana na fundamencie emocjonalnego męstwa. Ciężar emocji świata znosimy tak długo, że wykorzystywanie tych emocji jak broni precyzyjnej staje się drugą naturą. Nasze rany są głębokie i trwałe i wykonane z zimną złośliwością, jak biczowanie oczyszczające ducha, którego blizny będziemy nosić. Uzdrowiciel stał się łobuzem.

Najbezpieczniejszym rozwiązaniem jest wybranie opcji nieistnienia dla INFP. Podejście bliżej niż peryferia to niebezpieczeństwo. Wciąż obserwujemy, obserwujemy; szukam jakiegoś powodu, by wybaczyć, ale nie może to nastąpić bez czasu i znaczących zmian. Urazy będą się utrzymywać, gniew i poczucie zdrady mogą rozproszyć się, ale nigdy nie znikną. Chcieliśmy altruistycznej, szczęśliwej egzystencji tworzącej piękno, a ty pokryłeś naszą rzeczywistość, no cóż… gównem. Wziąłeś niewinność i zniszczyłeś ją dla własnego zysku. To niewybaczalne. Marzyciel stał się zabójcą"

 

Uważam to za bardzo ciekawe co jeśli odwrócicie nasz typ (lub wasze czytelnicy), tutaj są ciekawe komentarze dla INFP @DavidStarsky:

 

https://www.quora.com/Whats-the-dark-side-of-an-INFP

 

Co sądzisz, co sadzicie o ciemnej stronie waszego typu?

 

 

Edytowane przez SzatanKrieger
  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@SzatanKrieger Nie przeszkadza mi to, dopóki nie wybiega to za bardzo poza temat socjoniki/samorozwoju/psychologii. Jedyne co, to nie chcę by mieszał się tu za bardzo temat MBTI i enneagramu ( o tym drugim napiszę też oddzielny wątek). Choć małe nawiązania do tych typologii też mogą być przydatne, to jednak chcę by socjonika była tu przewodnim tematem. 

Powtórzę tylko...nie mieszajcie nazewnictwa MBTI z socjoniką. Pisząc tutaj typy z dużej litery, wygląda to tak jakbyś odnosił się do MBTI.

Cytat

Jedna uwaga:

W MBTI typy piszemy z dużej litery czyli właśnie jak piszesz: INFP, INTJ, INFJ itd. W socjonice zaś są dwie metody: INFp, INTj, INFj albo IEI, LII, EII itd. ;) 

Nie należy mylić tych dwóch typologii na dłuższą metę. ;) Socjonika jest o wiele bardziej rozbudowana i ma nieco inne zasady. Inaczej rozumie się w socjonice ostatnie literki (p lub j ) a inaczej w MBTI. 

Pisałam o tym w wątku o MBTI ale wklejam to też tutaj. ;) 

 

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zapewne bardzo interesujące, w tej chwili nie mam czasu by przeczytać w całości (nie omieszkam ten czas znaleźć), od siebie tylko na szybko rzucę takie przemyślenie - generalnie w psychologii aktualnie chyba dominuje pogląd, że jedyną klasyfikacją "coś" (i to wcale nie tak dużo) mówiącą o człowieku, jest klasyfikacja Myers-Briggs. Mówił o tym gdzieś m.in. Jordan Peterson. W sensie że jest jedyną klasyfikacją, na podstawie której można wyciągać (nie jakoś super trafne, ale zawsze) jakieś wnioski na temat zachowania ludzi, a inne klasyfikacje, po przeanalizowaniu statystycznym, sprowadzają się do MBTI.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dobrze @Hippie

To po prostu może jak się zdiagnozujecie według tego co podała @Hippie to najwyżej napiszcie jakim typem jesteście i sobie wysyłajcie privy by tu nie zaśmiecać. 

A jak coś @DavidStarsky to zapraszam na priv :) nie będziemy tu syfu robić, ewentualnie zawsze można nowy wątek założyć i tam dyskutować na poszczególne typy :) 

  • Dzięki 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@leto MBTI jest popularne wśród środowisk biznesowych, więc jakoś mnie to nie dziwi, że jest bardziej popularne. Ale błędem jest, że można najwięcej wynieść z MBTI. Socjonika jest bardziej wnikliwa. MBTI nie podaje relacji, nie ma podziału na kwadry, nie ma rozpisanych tak dokładnie elementów informacyjnych. No i przede wszystkim przeważa obecność modelu A - który bardzo dokładnie pokazuje różne zależności, słabe i mocne strony danego typu. 

W socjonice ponadto jest podział na kluby (NF, NT, SF i ST), temperamenty ( IP, IJ, EP, EJ) i postawy erotyczne ( Agresywna, uległa, opiekuńcza i infantylna). Dzięki temu można dokładniej się wytypować. Jest dużo czytania, ale warto ;)  

Rozwinięcie powyższych zagadnień znajdziecie na stronach, które podałam wyżej.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ha! Znalazłam! Nie wierzę! :D Fotki, które są w stanie pomóc w typowaniu. Można fajnie na nich zauważyć różnice między logikami a etykami np. ;) 

Jedna z metod potwierdzania czy aby na pewno się jest tym typem, to porównywanie ekspresji twarzy, ruchy, gdzie i jak siada dana osoba( np SLE i SEE zwykle będzie w miejscu, gdzie będzie dobrze go widać)...

Można dzięki temu typować inne osoby w otoczeniu, choć trzeba uważać, bo można też łatwo się pomylić. 

ILE(ENTp)

e9eaf2ca15f7a6eeac8e90062e0137e1.png

IEE (ENFp)

Znalezione obrazy dla zapytania socionics pictures

 

EII (INFj)

c834c4af68156291ff003356dfc2a6d1.png

 

LII (INTj)

9793fd994555d7cd4acbdac6252a35a0.png

 

ILI(INTp)

bd06ead3044c7c0f04dec7cbb7b5069c.png

 

LIE (ENTj)

724c4a8d31e185af75ae27e6f278c047.png

 

LSE (ESTj)

1ad5a50f76b8927801398d4574203960.png

 

 

tumblr_o82lc1jErc1uaknvxo1_1280.png

 

SLI (ISTp)

1fd76b87338952a955fa5f6fc89a5dc9.png

 

ESI(ISFj)

4288e054b78c8ee99a0c2f7a20213835.png

 

tumblr_o82l7pBmqe1uaknvxo1_1280.png

SLE (ESTp)

2503002c3a971525c9cb000fef50063a.png

 

SEI (ISFp)

d9b13628f9b87fb51c45188c3c7d6c40.png

 

LSI(ISTj)

4771537c67fbd5b9ce164570d0e4f9bb.png

 

 

tumblr_o82kveGhUI1uaknvxo1_1280.png

SEE(ESFp)

648676e1fc5386658741858648a342de.png

  • Like 3
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

2 godziny temu, DavidStarsky napisał:

Cóż, ja się odnalazłem jako INFP bardzo dobrze, nie wyobrażam sobie w życiu być kimś innym. Po prostu siebie lubię. Czego życzę również innym.

To tak jak ja.? :D

A jestem w związku z INTJ (raczej,?bo różnie mu wychodziło?). :D

 

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Właśnie! Trzeba siebie zaakceptować, tak jak wyżej nadmieniłam:

15 godzin temu, Hippie napisał:

Warto również zaznaczyć, iż Socjonika nie dzieli typy na „dobre” i „złe”. Wszystkie mają swoje mocne i słabe strony. Rekomenduje się skupienie na mocnych aspektach, a wtedy słabe rozwiną się wraz z nimi. Nie należy przyjmować swoich słabych stron jako niedostatków, tylko cieszyć się z silnych i pozostać sobą.

oraz

15 godzin temu, Hippie napisał:

Jednym z podstawowych pytań w Socjonice jest: czy można zmienić swój typ? Odpowiedź „klasycznych” socjoników brzmi jednoznacznie: nie. Jeżeli osoba jest „zmuszana” do zmiany typu, to prowadzi to najczęściej do nerwic i tylko powrót do wrodzonego typu powoduje ich ustąpienie.

Tych cech, które mamy nie da się zmienić. Można je jedynie wzmocnić i czerpać z nich potencjał. 

Bywa tak, że ludzie mają problem z wytypowaniem się poprawnie, bo chcą być innym typem, nie akceptują siebie takimi jacy są. 

 

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

1 hour ago, Hippie said:

Bywa tak, że ludzie mają problem z wytypowaniem się poprawnie, bo chcą być innym typem, nie akceptują siebie takimi jacy są. 

 

Tutaj właśnie leży problem wielu osób jeżeli chodzi o tego typu "ciekawostki" typu MBTI, Enneagram, czy Socjonika. Aby się dokładnie wytypować trzeba mieć wiedzę, trzeba poczytać na ten temat/pooglądać filmy, same testy tutaj nie wystarczą. Zdarza się, że ktoś rozwiąże raz, czy drugi test i koniec. Jest wynik, dopasowujemy odpowiedni znaczek i basta. A to może nie zadziałać, może następnego dnia w w innym nastroju, po jakimś radosnym/smutnym wydarzeniu inaczej podejdziemy do jakiegoś pytania, udzielimy innej odpowiedzi i jesteśmy innym znaczkiem ? 

 

Na swoim przykładzie mogę powiedzieć, iż tu generalnie nie chodzi o to, czy jestem 5, ENFP, czy ESTp. Sam znaczek nie miał wielkiego znaczenia. Interesowało mnie właśnie to jakie mogą być moje mocne/słabe strony, których ja nie zauważyłem, jak mogę je rozwinąć i na co zwrócić uwagę. Nie znaczy to, że ja siebie nie znam, bo znam (przynajmniej tak z grubsza ;) ), mnie bardziej chodziło o to co mogę zrobić jako osoba z konkretnym zestawem cech charakteru, predyspozycji. Wszystko po to, aby właśnie przestać się miotać i szarpać sam ze sobą. 

 

Lepiej przyjąć do wiadomości jaką się jest osobą, z jakimi możliwościami i jak te możliwości wykorzystać, niż lata udawać kogoś kim się nie jest. 

Edytowane przez DavidStarsky
  • Like 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zrobiłem test trochę 'po łebkach' ale obiektywnie szczerze. Wyszło mi ISFp (SEI) - Mediator, Uspokajacz, Dumas.

 

Z opisu wynika, że sporo się zgadza, zwłaszcza fakt, że lubię komfort i wygodę a także dobre jedzenie. :)

 

Faktycznie warto zwrócić uwagę na swoje słabe strony. Można zaoszczędzić sobie sporo przykrości. Pochylę się nad tym nieco bardziej w najbliższym czasie.

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Cortazar O, mój semi-dual. :D W sumie to mało SEIów znam...Ciekawe czy jakiś mój dual się tu ujawni...których też swoją drogą mało na swojej drodze spotkałam. ;) 

Godzinę temu, Cortazar napisał:

lubię komfort i wygodę a także dobre jedzenie.

To za sprawą dominującego Si ( sensoryka introtyczna), która u SEI jest w funkcji programowej. Ale rozważ też Typ SLI, dla pewności. ;) 

W tym momencie zastanów się nad elementem w funkcji kreatywnej: Fe (etyka emocji) czy Te (logika biznesu) . Powyżej podałam pełne opisy tych elementów.

 

Si Jako funkcja dominująca (ISTp i ISFp)
 

Ten rodzaj zmysłowości jest raczej pasywny, skupia się na doznawaniu tak wielu przyjemnych uczuć jak to tylko możliwe, na redukcji ilości niepotrzebnych ruchów, na jakości i funkcjonalności pracy. Ludzie z tą funkcja jako dominującą nie lubią się kłócić (jeśli zaczną to znaczy że stało się coś bardzo ważnego). Często są sprawni w pracy która wymaga skupienia na detalach, monotonnych obowiązkach itp. Lubią intelektualistów, nowe pomysły, ponieważ sprawiają one że ich życie staje się różnorodne, ale również śmieją się z intelektualistów z powodu ich „niepraktycznego podejścia”.

 

  • Abstrakcyjna SLI(ISTp):
  • Spokój jest osiągany przez zmysły. Cokolwiek idzie naprzeciw naturalnemu strumieniowi zdarzeń jest przyjmowane ostro. Odrzucają każde działania które sprzeciwia się normom towarzyskim, nie znoszą pierwotnych instynktów. Są przewrażliwieni. Są troskliwi i okazują szacunek do krewnych i kochanych. Jeśli widzą słabego człowieka to w ich naturze jest mu pomóc. Są wrażliwi i nigdy nie cieszą się z cierpienia innych. Możliwości doznań są dobrze rozumiane. Często są entuzjastami świeżego powietrza i lubią proste zajęcia: kampingi, łowienie ryb, i inne z wielu rzeczy które lubią. Nie narzucają swego nastroju na innych, jeśli są znudzeni lub niespokojni to nie mówią o tym. Łatwo ich zranić, ale nie powiedzą że ich nastrój się zepsuł. Aby przetrwać wiedzą jak znosić zasady i naśladować społeczne/towarzyskie stereotypy.
     
  • Konkretna SEI(ISFp):
  • Ludzie tradycyjnych przyjemności i prostego codziennego szczęścia. Wielce biorą pod uwagę przyzwyczajenia i wygody w swoim otoczeniu. Nie przerywają innym odpoczynku. Zawsze martwią się o zdrowie swoje i bliskich. Otaczają się przyjemnymi drobiazgami. Ubierają się prosto i z gustem. Odrzucają skrajności w zewnętrznych podglądach. Próbują się utrzymywać cieniu, nie idą ani w kierunku dobra ani zła. Są w dobrych stosunkach ze wszystkimi, ponieważ wiedzą jak zająć pozycję złotego środka. Uczą się spokoju uczuć. Lubią brać przedmioty do rąk, dotykać ich i postrzegać ich fizyczne cechy. Mają długoterminową pamięć do doznań. Łatwo manipulują przedmiotami, poszukując który jest dla nich najodpowiedniejszy.

Oceń czy bardziej pasuje to:

2. Fe jako funkcja kreatywna – druga – SEI (ISFp) i IEI (INFp).

Osoba jest wrażliwa na:

  • emocjonalną atmosferę wokół niej
  • stan emocjonalny osoby, grupy ludzi, przedmiotów nieożywionych (krajobrazu, środowiska naturalnego)
  • jej własne skojarzenia emocjonalne z miejscem albo ludźmi wokół niej

Pozytywny emocjonalny nastrój jest niezbędny dla jej dobrego samopoczucia i wewnętrznego spokoju, i stara się stwarzać go sama, albo oddala się od środowiska lub ludzi powodujących jej zdaniem negatywną atmosferę.

Dla SEI aspekt ten ma odzwierciedlenie w opowiadaniu dowcipów, próbach rozśmieszania ludzi lub po prostu odchodzeniu od nich, gdy postrzega ich jako wpływających na niego negatywnie.

Dla IEI ma to perspektywę długoterminową. Nie koncentruje się na bezpośrednim wpływie emocjonalnym otoczenia, ale na długoterminowym dostrzeganiu emocjonalnego nastawienia innych wobec swojej osoby. Odzwierciedla się to w byciu w dobrych stosunkach z innymi ewentualnie utrzymywaniu dystansu, szukaniu ochrony, albo „zapobiegawczym” atakowaniu tych których emocjonalne nastawienie postrzega jako nieodwracalnie wrogie.

 

Czy to?:

 

2. Te jako funkcja kreatywna – druga – ILI (INTp) i SLI (ISTp).

Przejawia się to jako preferencja do przekładania faktycznej zgodności ponad ideologiczną spójność, oraz do obiektywnej, „surowej” komunikacji ponad ostrożną, unikającą negatywnej atmosfery. Widok otoczenia zewnętrznego jako efektywnego, rozsądnego i sensownego ma zasadnicze znaczenie dla ich dobrego samopoczucia i poczucia wewnętrznego spokoju, ale nie mają pilnej potrzeby bycia aktywnym lub produktywnym samemu w tym obszarze.

 

Oraz to:

4. Fe jako funkcja czuła – czwarta – ILI (INTp) i SLI (ISTp).

Osoba nigdy nie pozwala sobie na to, by „rozkleić się” emocjonalnie. Nawet silnych uczuć nie okazuje publicznie, gdyż okazywanie emocji nie jest dla niej naturalne oraz powoduje, że staje się nieśmiała (zażenowana? – przyp. tłum.) i wrażliwa na krytykę. To sprawia, że na ogół wydaje się emocjonalnie neutralna i uprzejmie obojętna na emocje oraz podniecenie wokół niej. Bardzo nie lubi, gdy inni zmuszają ją aby się rozchmurzyła bądź dołączyła do zabawy, zwłaszcza takiej gdzie występuje głośna ekspresja emocjonalna.

 

Czy to?: 

4. Te jako funkcja czuła – czwarta – IEI (INFp) i SEI (ISFp).

Przejawia się to jako niechęć do opierania swoich przekonań, argumentów i działań na zewnętrznych źródłach informacji. Na przykład SEI zaufa raczej wiedzy kogoś, kto wydaje się mieć praktyczne doświadczenie, nawet jeśli ograniczone, niż kogoś kto demonstruje, jak wiele książek przeczytał na ten sam temat. IEI będzie opierać swoje opinie i poglądy na osobistych spostrzeżeniach i także będzie sceptyczne wobec faktycznych informacji „z drugiej ręki”, które są z nimi sprzeczne.

„Nie wierz we wszystko co przeczytasz” jest typową drwiną z tej funkcji, szczególnie w świetle źródeł informacji zewnętrznie postrzeganych jako neutralne i rzetelne, takich jak encyklopedie czy podręczniki. Innym przejawem jest niechęć do zajmowania się kwestiami efektywności, wydajności, lub też prawdziwości złożonych oświadczeń. Oświadczenia są składane zgodnie z informacjami pochodzącymi od innych funkcji, a nie z dobrze sprawdzonymi, zewnętrznymi faktami, które według niej mają mniejsze znaczenie dla rozważanej kwestii. Typy z tą funkcją nie mają umiejętności w znajdowaniu istotnych informacji w zewnętrznych źródłach.

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dzięki @Hippie!

 

Poza SEI (ISFp) pokazało mi się 98% zgodności z IEI (INFp) oraz 93% z SLI (ISTp) a także 90% z EII (INFj).

 

Co do funkcji dominującej to jednak SEI.

Przy funkcji kreatywnej również bardziej skłaniam się ku SEI.

Przy funkcji czułej jednak bardziej SLI.

 

 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

11 godzin temu, Cortazar napisał:

Przy funkcji czułej jednak bardziej SLI.

+

11 godzin temu, Cortazar napisał:

Przy funkcji kreatywnej również bardziej skłaniam się ku SEI.

Hahaha, no to mi się teraz w ogóle kupy nie trzyma. :P 

Musisz określić czy cenisz Fe czy Te a może Fi( przeczytaj opisy elementów dokładnie). Może być też tak, że jest ono mocne u Ciebie ale niecenione czyli w tym przypadku można się skłaniać ku EII (które też ceni Si(6) ale nie ma jego tak mocnego, jednak Si będzie się uaktywniało u osób, które je mają mocne) 

Poczytaj sobie o klubach, temperamentach, postawach erotycznych i kwadrach. Spróbuj się do nich przypasować. 

 

Temperamenty

Niektórzy socjoniści używali klasycznego temperamentu (melancholik, sangwinik, choleryk, flegmatyk). Przyjął się jednak ten zaproponowany przez Gulenkę:

1. EP – elastyczny-manewrowy  <--- pełny opis
2. EJ – liniowy-stanowczy
3. IJ – zrównoważony-trwały
4. IP – otwarty-adaptacyjny

Skup się na introwertykach czyli porównaj IJ z IP. 

Temperamenty:

Socjoniści mówiący o temperamentach nie mają na myśli tego samego co psycholodzy. Temperament w Socjonice jest pojęciem ogólnikowym i abstrakcyjnym. Jednak socjoniczny temperament gra dużą rolę w rozpoznawaniu podobieństw między czterema typami w kwadrach lub klubach.

 

Jeśli chodzi o kluby:

SF to klub towarzyski w którym jest SEI, ESE (kwadra alfa) oraz ESI i SEE(kwadra gamma) 

NF to klub humanitarny w którym jest EII, IEE (kwadra delta) oraz IEI, EIE (kwadra beta)

ST to klub pragmatyczny w którym jest SLI, LSE (kwadra delta) oraz LSI, SLE (kwadra beta)

NT to klub naukowy w którym jest LII, ILE (kwadra alfa) oraz ILI, LIE (kwadra gamma)

 

Tu skup się na SF i NF i ST ;) 

 

Postawy erotyczne:

Agresywna - typy z Se w bloku ego (tu jest SLE, LSI, ESI i SEE. )
Uległa -typy z Ni w bloku ego (tu jest EIE, IEI, LIE, i ILI. )

Opiekuńcza - typy z Si w bloku ego (tu jest ESE, SEI, LSE, i SLI. )

Infantylna  - Typy z Ne w bloku ego (tu jest ILE, LII, IEE, EII)

 

No i pozostały kwadry:

Alfa

Cenione elementy: Ne, Fe, Si, Ti

Niecenione: Ni, Fi, Se, Te

Beta

Cenione elementy: Se, Fe, Ni, Ti

Niecenione: Si, Fi, Ne, Te

Gamma

Cenione elementy: Se, Te, Ni, Fi

Niecenione: Si, Ti, Ne, Fe

Delta

Cenione elementy: Te, Ne, Si, Fi

Niecenione: Ti, Ni, Se, Fe

 

Duuuużo czytania, wiem... ;) 

Ale mam nadzieję, że ta metoda rozwieje wszelkie wątpliwości ;) Warto przy tym sobie notować wyniki i porównywać. Jeśli będzie jakaś sprzeczność - łatwo się to zauważy. :) 

Metoda dobra dla każdego, kto ma duże wątpliwości z wytypowaniem się. Myślę, że też ona pomaga w głębszym zrozumieniu systemu.

 

 

18 minut temu, Hippie napisał:

Musisz określić czy cenisz Fe czy Te a może Fi( przeczytaj opisy elementów dokładnie). Może być też tak, że jest ono mocne u Ciebie ale niecenione czyli w tym przypadku można się skłaniać ku EII (które też ceni Si(6) ale nie ma jego tak mocnego, jednak Si będzie się uaktywniało u osób, które je mają mocne) 

Za szybko zaczęłam poprawiać, a później już nie mogłam edytować...

Miało być: 

Musisz określić czy cenisz Fe czy Te a może Fi( przeczytaj opisy elementów dokładnie). Może być też tak, że Fe jest ono mocne u Ciebie ale niecenione czyli w tym przypadku można się skłaniać ku EII (które też ceni Si(6) ale nie ma jego tak mocnego, jednak Si będzie się uaktywniało u niego w towarzystwie osób, które je mają mocne, czyli np w towarzystwie SLI, który jest aktywatorem dla EII) 

 

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

No faktycznie jest tego trochę.

Dałaś mi wcześniej po dwa do wyboru to z każdego wybrałem ten do którego mi bliżej. Niektóre pytania są tak skonstruowane, że ciężko jednoznacznie odpowiedzieć bo i w jednym i w drugim jest cząstka z którą się można utożsamić.

 

Może jest jakiś bardziej rozbudowany test gdzie wynik będzie bardziej klarowny? ?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

45 minut temu, Cortazar napisał:

Może jest jakiś bardziej rozbudowany test gdzie wynik będzie bardziej klarowny?

Był prosty test na bazie Dychotomii Reinina ale niestety usunięto stronę... :( 

Tu są: https://www.the16types.info/vbulletin/showthread.php/44742-Socionics-Tests

ale wszystkie po ęgielsku. Spróbuj a nuż. ;)  

Po za tym same testy nie są miarodajne. Najlepiej jak się ogarnie cały system w socjonice, by wiedzieć na co zwracać uwagę. Typowanie się w tym momencie to takie układanie puzzli. 

Im więcej cząstek pasuje do danego typu, wtedy jest duże prawdopodobieństwo, że dobrze się wytypowało. 

 

 

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jezeli chodzi o MBTI a szczególnie socjonike to jestem mega sceptyczny, ale ponieważ @Hippie prosiła, żeby było bez krytykanctwa to z szacunku krytyczne uwagi wobec tych metodologii zachowam dla siebie.

 

Jestem typem xNTx w testach wychodziło mi najczesciej INTJ/INTP oraz ENTP aczkolwiek najlepiej dogaduje się z ludźmi Infp(moja dziewczyna, moja siostra oraz infj (mój najlepszy kumpel) a także ENFJ(mój drugi najlepszy kumpel) często są to znajomości burzliwe aczkolwiek wśród osób o tych typach udało mi się poznać najbardziej wartościowych, fajnych ludzi. 

 

Czasami nie nadążam za nimi emocjonalnie i zanim skumam o co im chodzi to zdążą się cztery razy obrazić, ale w konsekwencji nasza kooperacja wychodzi zawsze na plus dla obu stron.

 

Teoria MBTI i tym samym teoria socjoniki potwierdza moją obserwacje ponieważ te typy są najbardziej komplementarne z moim. 

 

ENTP - INFJ

INTP - ENFJ

INTJ - ENFP

 

Podejrzewam, że w socjonice ta komplementarnosc typów opiera się na podobnych zasadach. 

 

Jeśli chodzi o ludzi z forum to mam następujące podejrzenia co do ich typów:

@Florence INFP

@HippieENFP

@deomiINFP/INFJ

@Marek Kotoński INFP

@Mosze Red INTJ

@Rnext INTP

@archINTJ

@Quo Vadis? ISFP

@self-aware INTP

@Ksanti INTP

@Ważniak INFJ/ENFJ

@Fit DariaINFJ

 

Co do typów socjonicznych to sobie to można łatwo przełożyć z MBTI. 

 

 

Jeszcze dodam, że @Messer to ENFJ i @Obliteraror może byc infj. 

Edytowane przez dobryziomek
  • Haha 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@dobryziomek Zdecydowanie na innych zasadach się opiera...I jest to bardziej rozbudowane. ;)  Socjonika jest zdecydowanie bardziej rozbudowana niż MBTI (ono swoją drogą bardzo dużo pytań zostawia bez odpowiedzi). Każdy typ w socjonice ma inaczej rozłożone elementy informacyjne (patrz wyżej opisy)

Każdy typ tym samym ma inne relacje z każdym innym typem. Zdarza, się, że są typy które mają w danym bloku tak samo umiejscowiony dany element (tak jest np przy relacji biznesowej i podobieństwa) 

Polecam zaznajomić się z tym co napisałam poniżej ( wiem, duuużo do czytania) ;) :

U Ciebie w takim razie może to wyglądać tak:

INTj(LII) i INFp(IEI) relacja prośby (LII jako nadawca prośby, IEI jako odbiorca)

INTp(ILI) i INFp(IEI) relacja podobieństwa

ENTp(ILE) i INFp(IEI) relacja Iluzji

 

INTj(LII) i ENFj(EIE) relacja semi dualna (częściowej dwoistości)

 

INTj i INFj - relacja biznesowa 

(Niżej jak przewiniesz, będziesz miał opis wszystkich relacji, wyszukaj, te które u Ciebie mogą występować. znajdziesz je jako, relacje asymetryczne i relacje w sąsiednich kwadrach)

 

 
ENTp ISFp ESFj INTj
ENFj ISTj ESTp INFp
ESFp INTp ENTj ISFj
ESTj INFj ENFp ISTp
ENTp
ISFp
ESFj
INTj
T D A L
D T L A
A L T D
L A D T
P+ N+ B I
N+ P+ I B
Pd CD P- N-
CD Pd N- P-
SE Kr Q K
Kr SE K Q
Q K SE Kr
K Q Kr SE
P- N- Pd CD
N- P- CD Pd
B I P+ N+
I B N+ P+
ENFj
ISTj
ESTp
INFp
P- N- Pd CD
N- P- CD Pd
B I P+ N+
I B N+ P+
T D A L
D T L A
A L T D
L A D T
P+ N+ B I
N+ P+ I B
Pd CD P- N-
CD Pd N- P-
SE Kr Q K
Kr SE K Q
Q K SE Kr
K Q Kr SE
ESFp
INTp
ENTj
ISFj
SE Kr Q K
Kr SE K Q
Q K SE Kr
K Q Kr SE
P- N- Pd CD
N- P- CD Pd
B I P+ N+
I B N+ P+
T D A L
D T L A
A L T D
L A D T
P+ N+ B I
N+ P+ I B
Pd CD P- N-
CD Pd N- P-
ESTj
INFj
ENFp
ISTp
P+ N+ B I
N+ P+ I B
Pd CD P- N-
CD Pd N- P-
SE Kr Q K
Kr SE K Q
Q K SE Kr
K Q Kr SE
P- N- Pd CD
N- P- CD Pd
B I P+ N+
I B N+ P+
T D A L
D T L A
A L T D
L A D T

 

T
Tożsamości
D
Dwoistości
A
Aktywacji
L
Lustrzana
Pd
Podobieństwa
CD
Częściowej dwoistości
P+
Prośby (nadawca)
N+
Nadzoru (nadawca)
B
Biznesowa
I
Iluzji
P-
Prośby (odbiorca)
N-
Nadzoru (odbiorca)
SE
Super-ego
Kr
Kontrastu
KT
Kwasi-tożsamości
K
Konfliktu

 

Relacje intertypowe w Socjonice opisują naturę wymiany informacji między osobami. Ponieważ typy w socjonice reagują w różny sposób na najrozmaitsze rodzaje informacji, relacje konkretnego typu z innymi typami socjonicznymi rozwijają się różnymi drogami. Im bliższy psychologiczny dystans, bardziej oczywiste stają się relacje intertypowe. Równocześnie jeśli ktoś jest bardzo pochłonięty relacją tym mniej obiektywnie wie co się naprawdę dzieje. Doświadczenie mówi, że zwykle do piątego spotkania (kiedy ludzie oddziałują na siebie sam sam co najmniej 10 albo 15 minut) ludzie "nastawiają się" nieświadomie na swój typ socjoniczny i ich wzór wymiany informacji krzepnie do rozpoznawalnej relacji intertypowej. Od tego czasu podstawa wymiany informacji zmienia się mało, chociaż relacja i zewnętrzne zmiany zachowania partnerów rozwijają się.
 
Tak jak jest wiele innych czynników mających wpływ na zachowanie, talenty i społeczne role poza typem socjonicznym, jest wiele czynników, które oddziałują na relacje oprócz relacji intertypowej:
 
Rodzic - dziecko

są to relacje które służą przeżyciu, wykarmieniu, wychowaniu i wieloma czynnikami które mają mało wspólnego z typem socjonicznym chociaż typy zdecydowanie grają dużą rolę w tych relacjach.
 
Pozycja w hierarchii

pod rozkazami nie często ma miejsce nieformalny kontakt, spontaniczne współdziałanie które rozwija się między ludźmi równego stanu w hierarchii. Na przykład mało prawdopodobne jest, by dwoiste relacje rozwinęły się zupełnie, jeśli jeden partner jest szefem innego.
 
Różnice wieku:

ludzie, z którymi mógłbyś zadawać się towarzysko jeśli byliby w tym samym wieku mogą być " nauczycielami" albo " studentami" dla ciebie, jeśli oni są znacząco starsi albo młodsi.
 
Wspólne zainteresowania i poglądy:

mogą sprawić, że "najgorsze" relacje między typami stają się interesujące przez chwilę — aż poczują się zmęczeni drugą osobą która stale podkreśla rzeczy o które pierwsza nie dba i która po prostu „zachowuje się dziwnie”. Ta sama interakcja może być katastrofalna jeśli osoby te mają zupełnie różne poglądy i wartości. Nawet duale którzy mający zupełnie różne zainteresowania są najpierw w dużej mierze obojętni na siebie, ponieważ nie ma żadnej drogi która by ich połączyła
 
Społeczne tło:

ten czynnik jest podobny do „wspólnych zainteresowań i poglądów”. Sportowcy będą mieli lepsze relacje w stosunku do innych sportowców i gorsze do innych grup społecznych. Różne grupy mają różne wartości i filozofie życia. Relacje między osobami różnego społecznego pochodzenia które mają kolidujące wartości mogą być szczególnie trudne.
 
Pozycja w hierarchii

ten czynnik jest podobny do „wspólnych zainteresowań i poglądów”. Sportowcy będą mieli lepsze relacje w stosunku do innych sportowców i gorsze do innych grup społecznych. Różne grupy mają różne wartości i filozofie życia. Relacje między osobami różnego społecznego pochodzenia które mają kolidujące wartości mogą być szczególnie trudne.
 
Wrodzone nie-socjoniczne psycho-fizjologiczne cechy:

wrodzona nie-socjoniczna cecha może wpłynąć na relację intertypową w różnym stopniu poprzez to że partnerzy są mniej lub bardziej dla siebie atrakcyjni
 
Aktualny emocjonalny i psychologiczny stan partnerów:

ludzie z emocjonalnymi problemami potrzebują dobrych warunków by utworzyć zdrowe, stabilne relacje, a ludzie którzy emocjonalnie są zrównoważeni zwykle znajduje właściwy psychologiczny dystans dla każdej relacji.
 
Grupowe relacje:

silne grupowe przyjaźnie mają skłonność by zamaskować rolę relacji intertypową wśród członków grupy. Wspólny grupowy język i tradycje robią trudniejszym rozróżnianie między sprzyjającymi i niekorzystnymi relacjami intertypów - interpersonalne relacje wydają się wtapiać w ową relację grupową. Nawet kiedy dwaj ludzie z grupy spotykają się sam na sam, oni patrzą jeden na drugiego jako członka grupy, a nie jako odmienną osobę (przynajmniej na początku).
 
Miłość albo oczarowanie:

erotyczne uczucia albo zadurzenie mocno oddziałuje na chemię mózgu, ukrywając wiele efektów relacji intertypowych. Zwykle ten okres trwa kilka miesięcy do roku (jeśli to zdarza się w ogóle). Podczas tego okresu partnerzy jeden w drugim mają w zwyczaju wyobrażać sobie wszystkie cechy uzupełniające. Pary dualne są ogólnie w najlepszej pozycji by uniknąć rozczarowania później, ponieważ ich wyobrażenia są mniej lub więcej dokładne.
 
Z tymi wszystkimi "czynnikami ograniczającymi" może być zaskakując, że relacje międzyludzkie idą w ogóle za wzorami relacji intertypów. A jednak są one dużego zasięgu, pomimo wszystkich dodatkowych warstw dodanych przez czynniki spisane powyżej.

 

Opisy relacji 

 

Relacje w kwadrze (Najbardziej korzystne)

 

Dwoistości (D)


 Ogólnie bardzo przyjemna i przynosząca satysfakcję relacja, szczególnie jeśli partnerzy mają wspólne wartości i zainteresowania. Partnerzy starają się skrócić psychologiczny dystans, lubią po prostu być obok siebie i robić szeroki wachlarz działań razem. Efektywna współpraca ma miejsce automatycznie, a każdy partnerem przyjmuje na siebie coś w czym jest najlepszy. Jeśli partnerzy mają wspólne zainteresowania mają również produktywne dyskusje w których pomagają sobie widzieć rzeczy z różnych uzupełniających się punktów widzenia. Partnerzy relaksują się nawzajem i pomagają uwalniać zdławione myśli i emocje, ale rzadko czuć że się obciążają, wykonują razem kawał dobrej roboty. Dwoistość jest najlepszą relacją dla przywracania emocjonalnej równowagi, rozwijania spontaniczności i naturalnych cech osobowości, pokonywania strachu i kompleksów.
Związki tego rodzaju są najbardziej pomyślne i wygodne ze wszystkich kombinacji typów; dostarczają wszelkich wzajemnych psychologicznych uzupełnień. "Duale" są jak dwie polowy jednej całości. Najczęściej rozumieją oni swoje intencje bez potrzeby wypowiadania ich na głos. "Dual" w naturalny sposób ochroni Twoje słabe punkty przy jednoczesnym docenieniu Twojej silnej strony, bez oczekiwania czegokolwiek w zamian. Wzajemne oddziaływanie na siebie z Twoim "Dualem" pozwoli Ci na bycie sobą bez potrzeby dostosowywania się do partnera, jak to konieczne jest w jakichkolwiek innego rodzaju związkach/kombinacjach. To zwykle pozwala partnerom oszczędzić wiele energii, którą mogą spożytkować np. na swoje osobiste zainteresowania. Konflikty miedzy "Dualami" zdarzają się bardzo rzadko i jeśli takowe się zdarzają to trwają krótko i rozwiązywane sa bezbolesnie. Twoj "Dual" bedzie kochal Cie dokladnie za to kim jestes, i jesli istnieje cos takiego jak 'prawdziwa milosc' to prawdopodobnie mogloby to zaistniec tylko w zwiazkach "Dwoistosci".
Niemniej jednak, nie pozwólmy sobie zanadto idealizowac tego rodzaju zwiazku. Mimo ze teoretycznie zwiazki "Dwoistosci" sa najlepszymi z najlepszych, to w praktyce nie kazdy kto jest Twoim "Dualem" zisci Twoje marzenia. Powodem tego jest to, ze czesto doswiadczamy swoistego spaczenia/zwichrowania podczas toku naszego zycia, ze nasze juz "na dobre" uformowane i stabilne poglądy i postawy zyciowe sa w stanie bardzo silnie wplynac na nasze zwiazki. W rzeczywistosci, mlodsi ludzie maja wieksze szanse na odniesienie sukcesu w pogoni za swoim "idealnym partnerem", niz ludzie starsi. Jednak szanse na to istnieja zawsze.
Istnieja co najmniej dwa warunki potrzebne do spełnienia w odniesieniu do udanego zwiazku miedzy "Dualami". Po pierwsze: musi istniec conajmniej minimalny fizyczny pociag miedzy partnerami. Po drugie, i najwazniejsze jest to, jesli partnerzy wiernie/szczerze darza ku takim samym, lub podobnym rzeczom. To moze oznaczac podobne zainteresowania i/lub zyciowe cele. Partnerzy powaznie myslacy o zbudowaniu duzej rodziny sa dobrym tego przykladem. Logicznie mowiac: dwie polowy jednej jednosci potrzebuja nie odstreczac sie wzajemnie, ani nie podazac w dwoch przeciwnych kierunkach, w przeciwnym razie wspomniana calosc rozleci sie w kawalki. Zwiazki "Dwoistosci" rowniez przechodza kilka faz. Pierwsza faza czasami bywa bardzo napieta. Wyglada to jak nowy silnik, ktory poczatkowo wymaga "dotarcia". Jesli taki zwiazek rozpadnie sie to zwykle zdarza sie to w tej pierwszej jego fazie. Im wiecej faz zaliczonych przez partnerow tym bardziej niezniszczalny staje sie ich zwiazek.
Tym niemniej, natura splatala nam malego figla. Trudnym jest dostrzezenie Twojego "Duala" wsrod wszystkich innych Typow, a wrecz latwo jest go calkiem przeoczyc. Zwykle, podczas poczatkowego kontaktu Ekstrawertycy mysla o swoim Introwertycznym "Dualu" jak o kims pospolitym i przecietnym, dlatego tez niezaslugujacym na jego osobista uwage. W odpowiedzi na to Introwertycy odbieraja swoich Ekstrawertycznych "Duali" jako kogos zbyt atrakcyjnego jak dla nich, a dlatego i niedosięgłego. Oba polozenia moga byc odczuwane przez ludzi, ktorzy niedoswiadczyli zadnych relacji z "Dualami" w dziecinstwie i mlodosci. Magnetyczna moc "Dwoistosci" staje sie nagle jasna i oczywista gdy partnerzy przez jakis czas doswiadczyli rozlaki/nie widzieli sie przez jakis czas. Wylacznie dzieki byciu ze soba przez dluzszy okres czasu partnerzy zaczynaja orientowac sie jakze mocno sie wzajemnie potrzebuja. Definitywnie, tego rodzaju zwiazki sa najbardziej dogodne do przyjazni, zwiazkow malzenskich i udanych relacji rodzinnych. Posiadanie "Dwoistego" partnera jest czyms niezastapionym jesli przyjdzie Ci współzawodniczyć lub przeżyć w społecznie niebezpiecznym/chwiejnym środowisku.
 (wybaczcie brak polskich znaków, to nie ja , tylko ten kto wstawiał ten tekst na innej stronie :( ) 
Tożsamości (T)
Dwaj mający podobne poglądy partnerzy, którzy starają się zająć podobne miejsca w społeczeństwie. Rozumieją motywy i cele każdego z nich i łatwo stają się zazdrośni o sukcesy drugiego, szczególnie jeśli partnerzy mają ten sam społeczny status. Dobra relacja do nawiązywania kontaktu, dzielenia się doświadczeniami i dla celów nauki — szczególnie jeśli jeden partner jest starszy i ma więcej doświadczenia. Trudny dla robienia wieloaspektowych zadań razem; partnerzy szybko męczą się sobą i współpraca ma zwyczaj się psuć jeśli oni mają tą samą pozycję. Partnerzy skłaniają się by rozmawiać tylko o tematach związanych z ich wspólnymi siłami i unikają innych tematów. Nie są zdolni by pomagać sobie rozwiązywać prawdziwe problemy i mogą tylko zaoferować ogólną radę i odnosić się do osobistych doświadczeń. W otoczeniu grupowym partnerzy tożsami, którzy się osobiście znają są skłonni by unikać jeden drugiego.
 
Są to stosunki pełnego porozumienia między partnerami ale z niezdolnością, aby sobie wzajemnie pomagać. Identyczni partnerzy patrzą świat w identyczny sposób, jednakowo oceniają otrzymane informacje, dochodzą do identycznych wniosków i mają identyczne problemy. Identyczni partnerzy zazwyczaj czują do siebie sympatię, próbując się wspierać i wzajemnie usprawiedliwiać.
 
Stosunki pomiędzy identycznymi partnerami maja również stronę negatywną. Współdziałanie z Identycznym partnerem, może szybko stać się nudne, chyba, że partnerzy będą mieli wspólne interesy, pracując nad tym samym projektem, albo jeśli jeden z partnerów ma dostateczną przewagę wiedzy, tak że rozwinie się układ: wykładowca i student. Zazwyczaj, kiedy partnerzy nie otrzymują od siebie żadnej nowej informacji, uznają, ze współdziałanie jest bezcelowe i ich wzajemne stosunki stają się neutralne.
 
Jednak, okresowo nawet neutralne stosunki ożywają na krótki czas. To zdarza się, kiedy partnerzy odkrywają o sobie nowe rzeczy. Jeśli Identyczni partnerzy odczuwają wzajemną atrakcyjność, ich stosunki mogą być rzeczywiście pełne miłości i troski.
 
Aby relacje pomiędzy Identycznymi partnerami były trwałe, jeden partner musi przejąć role duala, jakby to była relacja dualna. Zazwyczaj zdarza się to naturalnie. Jeśli obaj są introwertykami, jeden często podświadomie stara się troszczyć się o ekstrawertyczne strony rzeczy, jeśli obaj są typami logicznymi, to jeden będzie próbował wypełnić stworzoną pustkę, emocjonalną etc. W tym wypadku Identycznym partnerom mogłyby pomóc różne pochodzenie i rozwój funkcji, jednak, jak z jakąkolwiek inną współzależnością musi być jakaś siła napędowa, która napędzałaby relację.
 
Wynikiem relacji Identycznych partnerów jest samorozwój, ponieważ te stosunki mogą pomóc spojrzeć na własne zdolności i fizyczne usterki pod różnym kątem. Identyczne relacje mogą być porównane z obserwacją siebie na wideo. Na koniec, tylko te stosunki mogą zapewnić osobie prawidłową samoocenę.
 
Aktywacji (A)
Partnerzy dobrze sobie pomagają w rozwiązywaniu prawdziwych życiowych problemów i są w stanie się otworzyć nawzajem bez powodowanie nieporozumień. W ten sposób rozmawianie o życiu i rozwiązywanie problemów jest bardzo satysfakcjonujące i produktywne. Kiedy robią razem złożone projekty wymaga to dużo planowania i zaangażowania, jednakże partnerzy odkrywają że mają różne rytmy działania i to małe nieporozumienie stale narasta. Partnerzy maja skłonność by brać się zbyt dosłownie i działać na polecenia drugiego zbyt szybko, doprowadzając do rozczarowania kiedy jeden nie doprowadza czegoś do końca albo robi zmiany w planach. Komunikacja jest albo zbyt intensywna albo zbyt powolna. Partnerzy rozgrzewają się umysłowo i fizycznie, potem potrzebują zwiększyć psychologiczny dystans by się odprężyć się i wrócić do stanu równowagi.
Te stosunki są zaczynają się w najłatwiejszy i najszybszy sposób. Podczas nawiązywania relacji Aktywatorzy nie doświadczają żadnych widocznych trudności, co może dziwić ich na początku. Partnerzy stymulują się wzajemnie do działania. Współdziałanie z partnerem Aktywacji staje się rzeczywiście satysfakcjonujące zwłaszcza, jeśli oba partnerzy są dla siebie atrakcyjni.
Jednak, wraz z bezustannym współdziałaniem przez długi okres przychodzi przesyt, który zazwyczaj prowadzi do wzajemnego znużenia (dobry przykład – oglądacie komedię, która jest tak śmieszna, że po połowie filmu nie macie energii, żeby się dalej śmiać). Kiedy to zdarza się, partnerzy Aktywacji potrzebują krótkiego odpoczynku od siebie, po którym mogą rozkoszować się pozytywnym wpływem na nowo. Ten wzór powtarza siebie, dając tym relacjom charakter oscylujący. Jeśli partnerzy nie mogą pozwolić sobie na odpoczynek od siebie, to miejsce pozytywnego wpływu może pojawić się negatywny.
Chociaż pełne współdziałanie między partnerami jest lekkie i przyjemne, kiedy przychodzi do wykonania wspólnie codziennych obowiązków, partnerzy zazwyczaj spotykają się z wieloma problemami. Zamiast rozwiązywać problemy, Aktywatorzy zazwyczaj dają sobie wzajemnie rady jak rozwiązać te problemy, często wpływając w ten sposób na swoje słabe punkty. Rada partnera Aktywatora jest zawsze pożyteczna, ponieważ to może wzmocnić wasz słaby punkt ale nie na tyle, by kiedykolwiek stał się waszą siłą.
Inny problem z tymi relacjami polega na tym, że informacje przekazywane między partnerami Aktywacji zawsze potrzebują drobnych korekt. Jeden partner może myśleć o nich jako o bardzo mglistych i niezbyt konkretnych, podczas gdy dla innego partnera są bardzo jednoznaczne. Współpraca jest również trudna, ponieważ partnerzy nie potrafią przewidzieć wzajemnie swojego zachowania i działań w tym, co zdaje się, jest zwyczajną sytuacją. Przez to, partnerzy nie mogą polegać na sobie albo liczyć na siebie całkowicie. Większość problemów, które pojawiają się w trakcie stosunków Aktywacji, wynika z tego, że jeden partner zawsze dostrzega a inny zawsze ocenia, co oznacza, że żyją w różnych rytmach życia.
Tego rodzaju stosunki są doskonałe w czasie wolnym, ale nie w ciągu dnia do codziennych działań. Kiedy dwie pary duali zbierają się razem (kształtowanie pełnej kwadry) przeżywają uczucie podniecenia. Kiedy dwie pary duali wchodzą ze sobą w interakcje, introwertycy (po jednym z każdej pary duali) i ekstrawertycy (również po jednym z pary) wchodzą w interakcje ze sobą jak w relacji Aktywacji. Introwertycy w stosunkach Aktywacji stają się lekko ekstrawertyczni i bardziej otwarci, podczas gdy ekstrawertycy uspakajają się trochę.
 
Lustrzana (L)
Partnerzy mogą być obok siebie bez powodowania nieporozumień. Partnerzy mają poprawne intuicyjne zrozumienie siebie i rzadko są zaskoczeni przez coś co drugi robi albo mówi. Sprzeczki są bardzo rzadkie. Zawsze mają coś do powiedzenia na te same tematy i łatwo dochodzą do jednomyślności, ale równocześnie kładą przeciwny nacisk na rzeczy tworząc zmienny skutek. Ta relacja jest skierowana na słowa, a partnerzy dyskutują na temat ich hobby (unikają innych tematów), zmieniając i dodając coś do swoich poglądów. Partnerzy męczą się przez dyskusyjną naturę relacji i próbują się rozdzielić, gdy pracują i odpoczywają. Partnerzy natychmiast się ożywiają kiedy pokazuje się ktoś inny, a jest „dwoistym” jednego i „aktywatorem” drugiego partnera.
Te związki opierają się na wzajemnej korekcie. Partnerzy mają podobne zainteresowania i pomysły, ale trochę inaczej rozumieją podobne kwestie. Każdy z nich widzi zazwyczaj tylko połowę problemu. Dlatego pierwszy znajduje, to co jest interesujące dla drugiego i odwrotnie. Zazwyczaj partnerzy postrzegają siebie jako podobnie myślących.
Pole pewności jednego partnera jest polem twórczej inwencji dla drugiego. To, co jeden z partnerów uważa za solidne i skończone, drugi traktuje jako zmienne i niepełne. Ta różnica może zaskakiwać partnerów zwłaszcza wtedy, gdy realizują wspólne plany. Może im się wzajemnie wydawać, że ich partner nie zrozumiał istoty rzeczy. Dlatego partnerzy starają się naprowadzać się nawzajem na właściwe tory, ale najczęściej im się to nie udaje, ponieważ druga strona próbuje tego samego w stosunku do pierwszej w tym samym czasie. Każdy ze swojego punktu widzenia, który jemu wydaje się oczywisty. Skutkiem tego partnerzy toczą między sobą gorące spory, które mogą prowadzić nawet do rękoczynów.
Mimo wszystko, partnerzy tzw. związków lustrzanych są bardzo dobrymi przyjaciółmi. Gdy pracują razem nad tym samym projektem, ich wzajemne korygowanie siebie, przybiera postać konstruktywnej i użytecznej krytyki. Główną przyczyną pewnego dyskomfortu w relacjach tego typu jest różnica pomiędzy natężeniem rozsądku po jednej, a wnikliwością, po drugiej stronie. Partnerzy relacji tego typu zgadzają się przy ustalaniu celów krótkoterminowych, ale nie ma między nimi zgody w sprawie celów zasadniczych. Zazwyczaj w takim związku brakuje ciepła i serdeczności. Ta sytuacja zwykle zmienia się w obecności osoby trzeciej, która jest dualem dla jednej i aktywatorem dla drugiej strony.

 

 

Relacje w sąsiednich kwadrach:

 

Częściowej dwoistości (CD)

Podobna do dwoistości w dostarczaniu głębokiego psychologicznego wsparcia i zrozumienia wraz z elementem wzajemnej fascynacji. Jednakże, kompletna jedność i równowaga są nieosiągalne. Partnerzy są przyciągani do różnych grup ludzi i wewnętrznie nie są jak zaangażowani i oddani jeden drugiemu jak mogliby być podczas chwil gdy są ze sobą. Partnerzy skłaniają się by mówić dużo i robić mało jak gdyby unikając obszaru wspólnych słabości.
 
Są to związki niekompletnej dwoistości. Partnerzy częściowo dualni zwykle nie mają problemów w rozumieniu siebie nawzajem ani swoich celów, co najmniej wtedy, kiedy te cele są dopiero zarysowane. Jeśli chodzi o wprowadzanie w życie wspólnych planów, partnerzy zwykle zawodzą we współpracy. Partner ekstrawertyczny nie wkłada energii w wsłuchiwanie się w punkt widzenia introwertyka, koncentrując się glównie na swoim własnym. Jednakże, introwertyczny partner nie przejmuje się tym, wobec czego często są w stanie odnaleźć sposób, by się wspólnie dostosować. Częściowi duale najczęściej mają wiele tematów do rozmów, i rozmowy te nie zdają się być nudne.
 
Częściowi duale, przede wszystkim jeśli są innej płci, mogą w sobie odnaleźć silne wzajemne zainteresowanie sobą, które jest pomnożone dodatkowo, jeśli podobają się sobie z wyglądu. Jednakże wtedy, gdy dochodzą oni do półmetku kompletnego zrozumienia, jedno z nich czyni coś, nie celowo, co rujnuje całą ustanowioną do tej pory harmonię, cofając partnerów do punktu, w którym rozpoczęli znajomość. To sposób, w jaki niekompletna Dwoistość manifestuje swoje istnienie.
 
Partnerzy częściowej dwoistości nie są w stanie gniewać się na siebie przez dluższy okres czasu. Po tym jak partnerzy już uspokoili się, probują zbliżyć się z powrotem do siebie, co niefortunnie wywołuje kolejne nieporozumienie. Dla postronnego obserwatora związki te odbierane są jako wielce namiętne i kochające. Związki częściowej dwoistości mogą być porównane ze zjawiskiem "ćmy i płomienia".
 
Jeśli nie są brane poważnie, związki te mogą być płodne w drobne, tymczasowe wstrząsy, utrzymując partnerów "czujnymi". Związki częściowej dwoistości są również pełne kontrastów: od zadowolenia z uwagi na spotkanie się z partnerem, po momentalne rozczarowanie i dezorientację.


Podobieństwa (Pd)
Partnerzy mający podobne zapatrywania i podobne style myślenia i poglądy ale kładą różny nacisk na wspólną sferę zainteresowań. Ogólnie lubią dyskutować o swoich poglądach, ale rzadko są w stanie dojść do całkowitego porozumienia albo podjąć wspólnie decyzję. Mniej rywalizacji i unikania siebie w grupach niż w przypadku partnerów tożsamych, ale też mniej potencjału nauczania. Partnerzy męczą się sobą po kilku godzinach kontaktu. Współpraca jest możliwa jeśli jest sformalizowana lub jeśli partnerzy są w stanie utrzymać swą autonomię.
 
 
Biznesowa (B)
 Partnerzy są zainteresowani w wielu tych samych dziedzinach, ale podchodzą do nich zupełnie innymi drogami. Partnerzy ogólnie imponują sobie i cenią nawzajem swoje siły na pewnej odległości, ale ciężko jest im odnieść dla siebie jakieś praktyczne korzyści z tych sił. Partnerzy nie mogą stworzyć nic więcej niż tylko powierzchowną relację.
 
Iluzji (I)
Partnerzy są w stanie dostarczać sobie znaczącej pomocy w obszarach słabości, często współpracując owocnie w doprowadzaniu spraw do końca. Partnerzy są dla siebie przydatni, ale prawie nigdy fascynujący (np. nie chcą się poznać głębiej). W ten sposób partnerzy mają skłonność by nie robić i nie rozmawiać za dużo.

 

Relacje Asymetryczne

 

Prośby (P) (Korzyści)
Asymetryczna relacja. Jeden partner (odbiorca) okrywa że stale próbuje rozwiązać problemy drugiej osoba (nadawca) i jest nadmiernie emocjonalnie włączony w życie tego partnera — zawsze czekając na nagrodę od nadawcy. Nadawca z drugiej strony, jest w dużej mierze nieświadomy tego i zastanawia się, dlaczego odbiorca jest tak zależny i tak wrażliwy na rzeczy które on (nadawca) mówi.
Te relacje są asymetryczne. Jeden z partnerów, zwany Benefaktorem (Dawcą), jest zawsze w korzystniejszej pozycji w stosunku do drugiej osoby, Beneficjenta (Odbiorcy), który uważa swojego partnera za osobę interesującą, wyrazistą, początkowo często go przeceniającą. Beneficjent może być zachwycony zachowaniem partnera, jego manierami, sposobem myślenia i zdolnością do łatwego radzenia sobie z rzeczami, które Beneficjent postrzega jako skomplikowane. Gdy partnerzy są razem, Beneficjent odruchowo zaczyna wkradać się w łaski Benefaktora, próbując sprawiać mu przyjemność bez oczywistego powodu. W najgorszych przypadkach zaczyna się to od drobnych rzeczy, a potem staje się coraz bardziej natężone do czasu, gdy Beneficjent zda sobie sprawę z głupoty takiej sytuacji.
Beneficjent może widzieć słabości Benefaktora, chcąc pomóc swojemu partnerowi się wzmocnić. Ponieważ najsilniejszy punkt Beneficjenta jest nieświadomie słabym punktem Benefaktora, Beneficjent jest przekonany że jest w stanie pomóc. Jednakże, kiedy Beneficjent stara się pomóc, Benefaktor zwykle odrzuca pomoc bez żadnego wyjaśnienia. Beneficjent zazwyczaj słucha każdego słowa Benefaktora, lecz brak odzewu sprawia wrażenie jakby Benefaktor nie słyszał swojego partnera. To może być czasem nieprzyjemne, a nawet irytujące dla Beneficjenta.
Benefaktor uznaje Beneficjenta za kogoś o niższej pozycji społecznej i często na początku go nie docenia. Powodem tego jest przeczucie, że Beneficjent czegoś od niego potrzebuje, czegoś specjalnego, co tylko on, Benefaktor, może dostarczyć. Dlatego w oczywisty sposób odnajduje się w wyższej pozycji względem Beneficjenta, jednocześnie chcąc się nim zaopiekować i dodać mu odwagi.
Relacje Korzyści mogą się okazać zrównoważone i wolne od konfliktów. Zwykle to Benefaktor inicjuje kontakt. Partnerzy mogą nawet czuć pewien rodzaj duchowego połączenia między sobą. Jednak te relacje trwają tylko tak długo, jak Benefaktor może coś dać, a Beneficjent ma tego potrzebę. Jeśli ten główny warunek nie jest więcej spełniany, relacje wchodzą w dość nieprzyjemny etap swojego rozwoju. Beneficjent może zacząć całkowicie ignorować Benefaktora, podkreślać jego niezdolności, prowokując spory i kłótnie. Jeśli Benefaktor znajduje się na pozycji zwierzchnika względem Beneficjenta, relacje układają się całkiem dobrze. Lecz nie wtedy kiedy jest odwrotnie.
 
Nadzoru (N)
Asymetryczna relacja. Jeden partner (odbiorca) czuje się jak by był oglądany dokładnie przez drugiego (nadawca) i staje się nadmiernie skrępowany i nastawiony na obronę albo skruszony. Nadawca nie docenia większości co odbiorca robi i nie docenia jego zdolności i osobistych cech, co rani poczucie własnej godności odbiorcy i może doprowadzić do długotrwałych blizn. Nadawca jest zaskoczony przez wrażliwość odbiorcy i nie wie co by z tym zrobić. Odbiorca czuje że nie może podjąć inicjatywy kiedy on jest obok nadawcy, z ten a kolei zastanawia się dlaczego odbiorca nie robi niczego z własnej woli. Trudna relacja dla bliskiego albo średniego dystansu psychologicznego.
Są to relacje asymetryczne jak relacje Korzyści. Jeden z partnerów, zwany nadzorcą jest zawsze w korzystniejszej pozycji w stosunku do drugiego partnera nazywanego nadzorowanym.
Relacje nadzoru mogą sprawiać wrażenie, że nadzorca ciągle obserwuje każdy krok nadzorowanego. Ten drugi zwykle czuje tę kontrolę nawet wtedy, gdy nadzorca nic nie mówi. Wyjaśnieniem tego zjawiska jest fakt, iż słabe punkty nadzorowanego są mocnymi stronami nadzorcy. To powoduje, że nadzorowany jest nerwowy i oczekuje najgorszego.
Mimo, iż nadzorca może wydawać się zadowolony z siebie, małostkowy, gderliwy i może szukać dziury w całym, nadzorowany zwraca uwagę na jego działania i je za konsekwentne. Nadzorowany zwykle chce uzyskać uznanie i podziw nadzorcy. Jednakże może się wydawać, że nadzorca zwykle niedocenia zdolności nadzorowanego. To zaś powoduje, że nadzorowany próbuje udowodnić swoją wartość podejmując różne działania, ale szansa na to, że mu się w końcu uda, jest niewielka.
Nadzorca postrzega nadzorowanego jako całkiem interesującego i uzdolnionego, ale niewystarczająco, a co za tym idzie potrzebującego pomocy i rady. Nadzorowany nie reaguje odpowiednio na ten rodzaj pomocy, a to zwykle intensyfikuje starania nadzorcy, by zmienić nadzorowanego. Z jednej strony nadzorowany zwyczajnie nie rozumie, czego chce od niego nadzorca, a z drugiej nadzorca irytuje się, bo uważa, że nadzorowany po prostu nie chce tego zrozumieć.
W relacji nadzoru może się wydawać, że nadzorca matkuje nadzorowanemu, co może być upokarzające dla tego drugiego. W obecności osób trzecich, nadzorowany często próbuje uwolnić się spod kontroli nadzorcy przez wszczynanie kłótni na ten temat lub poprzez próby stawiania się w nadrzędnej pozycji. Na nieszczęście próby te do niczego nie prowadzą. Nadzorca może za to myśleć, że nadzorowany po prostu domaga się więcej uwagi.
Partnerzy w relacji nadzoru zwykle wyglądają jak dobrzy przyjaciele. Wyjaśnieniem tego zjawiska jest fakt, iż obaj partnerzy wyczuwają swoją społeczną wartość: nadzorca jako anioł stróż, bez którego nadzorowany wpakuje się w kłopoty, a nadzorowany jako obiekt uwagi.
 

Relacje w Oktawie ( najmniej korzystne)

 

Kontrastu (Kr)
Partnerzy czują dziwny pociąg do siebie, który wydaje się obiecywać dużo ale nigdy niczego nie dostarcza. Partnerzy wydają się być zainteresowani tymi samymi dziedzinami i mają podobne pragnienia, ale opisują oni rzeczy w dziwny i fascynujący ale ostatecznie niezgłębiony sposób. Oczekiwania które przechodzą w interesującą rozmowę nie są prawie nigdy spełnione.
Są to związki niestabilnego dystansu psychologicznego. Obaj partnerzy mają trudności ze zbudowaniem i utrzymaniem stabilnego dystansu psychologicznego pomiędzy sobą. Partnerzy mają szansę, by dobrze żyć ze sobą, ale muszą być sami. W innych przypadkach partnerzy zwykle konkurują ze sobą wykorzystując swoje mocne strony. Zdarza się tak w obecności osób trzecich, każdy z partnerów próbuje zwrócić uwagę słuchacza popisując się swoimi mocnymi stronami. Partnerzy w związku przeciwieństw mogą lubić niektóre zachowania partnera i często właśnie to pozwala im na stworzenie bliższego związku. Jednakże, kiedy znajdą się w towarzystwie ich wzajemne relacje mogą się dramatyczne zmienić. Introwertyczny partner zwykle oddala się, związek traci wewnętrzne ciepło, staje się bardziej formalny i powściągliwy. Oboje partnerzy mogą zacząć żałować, że byli zbyt ufni.
Ekstrawertyczny partner odnosi fałszywe wrażenie, że introwertyczny partner celowo działa przeciwko niemu. To powoduje wiele nieporozumień, partnerzy są zaskoczeni sytuacją, ponieważ trwają w przekonaniu, że wcześniej wszystko było dobrze. Introwertyczny partner zwykle zaczyna dławić inicjatywy partnera ekstrawertycznego i może je krytykować i wyszydzać. Partner ekstrawertyczny w odwecie może zachowywać się w ten sam sposób.
Partner ekstrawertyczny jest w tym zawiązku bardziej podatny na zranienie, ponieważ może czuć się zdradzany. W końcu ekstrawertyczny partner zaczyna przesadnie obawiać się każdego następnego kroku, ponieważ boi się popełnić błąd, a w konsekwencji może stać się bardzo podejrzliwy. Niestety ekstrawertyczny partner nie dostrzega tego, że jego introwertyczny partner nie jest taki zły, jak on go sobie zaczął wyobrażać.
 
Konfliktu (K)
Obaj partnerzy wydają się monitorować swoje słabe obszary. To powstrzymuje od otwartego konfliktu, ponieważ obaj partnerzy czują się zbyt niepewni by omówić skutecznie swą relację. Jako skutek, konflikty duszą się pod powierzchnią — powodując ból i długotrwałą obrazę (jeśli partnerzy oczekują coś od siebie) — bez jakiejś nadziei na rozwiązanie. Początkowo partnerzy mogą przyciągać się z daleka, ponieważ są tak przeciwni, ale ich język i wzory myślenia są beznadziejnie trudne do przetrawienia na bliskim dystansie psychologicznym. W najlepszym wypadku partnerzy mogą mieć sporadycznie rzadkie momenty wzajemnego zrozumienia kiedy oboje są w dziwnym nastroju i zaczynają mówić o życiu bez skupiania uwagi na sobie nawzajem.
Jest to rodzaj związku w którym nieustannie rozwijają się konflikty. Związki konfliktowe powstają pomiędzy partnerami o najmniejszym stopniu zgodności. Jednakże nie bywa to tak oczywiste, zwłaszcza w początkowych fazach rozwoju związku, kiedy to partnerzy konfliktowi wydają się sobie wzajemnie atrakcyjni, interesujący i posiadający imponujące zdolności.
 
Oboje partnerzy są z reguły przekonani, że mogą współistnieć i współpracować bez żadnych problemów, ale szybko okazuje się, że coś jest zawsze nie tak i związek wciąż staje pod znakiem zapytania. Oboje partnerzy mogą utwierdzać się w błędnym przekonaniu, że przyczyny problemów są błahe i łatwo można sobie z nimi poradzić, a wszystko czego trzeba, to zwiększenie wysiłku w celu lepszego zrozumienie partnera.
 
Niestety te próby permanentnego nacisku na dalszy rozwój związku, spowodują wkrótce otwarty konflikt pomiędzy partnerami. Gdy konflikt się zaczyna, partnerzy uderzają dokładnie tam, gdzie najbardziej zaboli. W odwecie druga strona może kontratakować nawet jeszcze bardziej agresywnie. Z każdym konfliktem związki te stają się coraz gorsze.
 
Pomimo tego, iż partnerzy w związku konfliktowym okazują pewność siebie w tych dziedzinach, w których ich partner jest jej pozbawiony, nie posiadają umiejętności wzajemnej ochrony i asekuracji swoich słabych punktów. To powoduje częste kłótnie i ogólne rozczarowanie związkiem. Kiedy po kilku bezowocnych próbach zbudowania stabilnego związku partnerzy poddają się i zrywają związek, czują ogromną ulgę, czują się ocaleni.
 
Super-Ego (SE)
Każdy partner jest ucieleśnieniem wielu cech które chciałby mieć drugi i próbuje bezskutecznie rozwinąć w sobie. Mówienie o tych respektowanych siłach może być fascynujące jeśli partnerzy znajdują zainteresowanie w sobie. Jeśli partnerzy mają wspólną misję każdy ubezpiecza słabe obszary drugiego tworząc potężny zespół. Jednakże bliska współpraca i rozwiązywanie problemów szczegółowych to trudna sprawa ponieważ partnerzy nie mogą się z zasady zgodzić. Konflikty i różnice zdań między partnerami super-ego są otwarte i zwykle są dyskutowane na głos czasami powodując gorącą kłótnię bez jasnego zwycięzcy.
Są to relacje wzajemnego szacunku między partnerami. Partnerzy Super-Ego mogą myśleć o sobie wzajemnie jak o odległym i lekko tajemniczym ideale. Często wykazują wzajemne zainteresowanie swoimi manierami, zachowaniem i sposobem myślenia. Obaj partnerzy darzą się ciepłymi uczuciami, ale dla kogoś z zewnątrz, te stosunki, mogą wyglądać na chłodne.
Jeśli partnerzy Super-Ego nie mogą znaleźć wspólnych zainteresowań, ich współdziałanie może stać się bardzo formalne. Partnerzy zazwyczaj myślą więcej o wyrażeniu ich własnego punktu widzenia, aniżeli przysłuchaniu się partnerowi. Ten sposób wyrażania pochodzi od mocnej strony jednego z partnerów i dotyka słabej drugiego. Odpowiadając i jednocześnie próbując się bronić, drugi partner prezentuje swoje mocne strony. Partnerzy zazwyczaj wykazują zainteresowanie i szacunek wobec siebie, jeśli nie znają się zbyt dobrze. Kiedy zaczynają bliższą interakcję, pojawiają się liczne problemy.
Partnerzy Super-Ego mogą myśleć, że dobrze się rozumieją. Jednak, kiedy przychodzi do wykonywania wspólnie codziennych obowiązków, partnerzy zaczynają myśleć, że ich partner świadomie próbuje zrobić wszystko na opak. Partnerzy Super-Ego nie są zainteresowane swoimi intencjami i nie informują się o nich wzajemnie. Dlatego ich działania mogą wyglądać na dokładnie odwrotne do oczekiwanych. Chociaż nadzieja i uczucia między partnerami, mogą trwać nadal, nie zapobiega to konfliktom pojawiającym się w związku.
Kiedy obaj partnerzy są ekstrawertykami, jeden z ich jest zazwyczaj bardziej niezadowolony ze swojej pozycji. Uważa, że drugi z partnerów nie poświęca mu tyle uwagi, co powinien i jest zbyt zaaferowany własnymi sprawami. Pomiędzy dwoma partnerami introwertycznymi, jeden zawsze myśli o drugim, że jest bardzo natrętny i lepki. Tak czy inaczej, tarcie zazwyczaj zaczyna się, kiedy partnerzy zmierzają do bliższej relacji.


Quasi tożsamości (Q)
Partnerzy wydają się podzielać szerokie obszary zainteresowania w tym sensie w jakim jest to w przypadku „tożsamości” lub „pokrewieństwa”. Jednakże język w jakim formułują swoje myśli jest beznadziejnie inny i ciężkostrawny by byli na bliskim psychologicznym dystansie. Ponadto, partnerzy są przyciągani do przeciwnych grup towarzyskich, w których drugi partner czuje się niedobrze. Partnerzy są niezdolni, by zapewnić sobie znaczące poparcie i muszą się wysilić by osiągnąć wzajemne zrozumienie.
Są to głównie relacje nieporozumienia. Partnerzy Quasi tożsamości mogą współdziałać w mniej lub bardziej pokojowej formie, jeśli oba partnerzy są typami logicznymi. Jeśli jednak są typami etycznymi, będą prawdopodobnie mieli relację pełną sporów.
 
Podobnie jak w innych relacjach osobista atrakcyjność może być bardzo ważna dla pokojowej relacji. Brak atrakcyjności może wywołać niepotrzebne wewnętrzne napięcie prowadzące do konfliktu między partnerami. Jednak te kłótnie nie trwają zbyt długo. Po tym, jak obaj partnerzy uwalniają swoje wewnętrzne napięcie, partner postrzegający zazwyczaj jako pierwszy wychodzi z inicjatywą do zgody.
 
Dodatni aspekt tych stosunków jest taki, że partnerzy Quasi tożsamości nie podkreślają wzajemnie swoich słabych miejsc i dlatego nie uważają się wzajemnie za niebezpiecznych. Nie postrzegają się również jako równych. Każdy partner widzi drugiego jako mniej zdolnego od siebie i mniej utalentowanego. Jednak, partnerzy Quasi tożsamości błędnie uważają, że to ich partner osiąga więcej niż oni. Jest to odbierane jako niesprawiedliwość i może przeszkadzać ambicjom ich obu.
 
W tych relacjach partnerzy zawsze mają trudność z całkowitym zrozumieniem się wzajemnie. Partnerzy Quasi tożsamości potrzebują zawsze przekształcenia wzajemnie informacji tak, że koresponduje ona z ich własnym rozumieniem. Ta konwersja wymaga dużo energii i nie przynosi pożądane efektu. Książek, napisanych przez typ waszego Quasi tożsamości nie sposób przeczytać. Dzieła waszego Quasi tożsamości wyglądają okropnie. Rozmowy z waszym Quasi tożsamości, chociaż niezbyt ciężkie, również nie przynoszą żadnego zadowolenia. Jeden z partnerów może myśleć, że drugi komplikuje proste rzeczy i upraszcza ważne punkty, próbując świadomie ich zdezorientować i wprowadzić w błąd. Obaj partnerzy są przekonani, że cokolwiek ich partner by nie próbował powiedzieć, mógłby to wyjaśnić w inny i bardziej zrozumiały sposób. Partnerzy Quasi tożsamości zwykle nie mają żadnych trudności w znajdywaniu tematów do rozmowy lub dyskusji. Kiedy przychodzi do rozwiązywania problemów wspólnie, partnerzy Quasi tożsamości zaczynają rozumieć, że myślą w bardzo różny sposób. Niedługo partnerzy Quasi tożsamości mogą żałować czasu, który spędzili razem, uważając, że to czas stracony. Stosunki Quasi tożsamości są bardzo kruche i zazwyczaj kończą się bez żalu i z reguły nie ma nic, co by przeciwdziałało ich rozdzieleniu.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.