Historie niespodziewane - wędrowny druid

[Ósme_wcielenie_dra_Lao]

Młodym jeszcze wtedy byłem adeptem nauk duchowych i goniłem za wszystkimi świetlikami, które obiecywały rozwój.

Pewnego dnia spotkałem na swojej drodze sędziwego druida, który medytował oparty o pień dębu.

Usiadłem nieopodal i czekałem.

Powitałem go, kiedy po jakimś czasie dał mi do zrozumienia, że dostrzega moją obecność.

- Wielebny, pozwól pozdrowić cię i zadać jedno pytanie, które nurtuje mnie od czasu jak ciebie zobaczyłem.

- Pytaj synu - uśmiechnął się nieznacznie kącikami ust.

- W swojej przewielkiej zarozumiałości byłem przekonany, że wy, druidzi, kontemplujecie w gajach dębów europejskich, a ty, jak widzę, opierasz się o pień dębu amerykańskiego. Czy to bez znaczenia?

- Oczywiście, chłopcze, bez znaczenia, chociaż pod dębem amerykańskim dużo lepiej wychodzi kontemplacja w języku angielskim.

[Brzytwa]

A to ci śmieszek :>

[The_Man]

hmmmm czemuz ta przypowiesc ma sluzyc?

[Brzytwa]

Ano chyba temu, że granice ustanowione przez człowieka to czysty abstrakt i dla natury nie maja żadnego znaczenia.
Ale mogę się mylić.