Abstrakcyjny myślotok

[Infernal Dopamine]

Podróż po ciemnych zakamarkach duszy,
Samotny pasażer siedzi w pustym wagonie,
Jak budować, a nie zamieniać w gruzy,
Jak dotknąć nieba zanim ziemia nas pochłonie,

 

Atomowa konstrukcja dąży do rozkładu,
Do próżni muszą trafić wypowiedziane słowa,
Samotny taniec na opustoszałym balu,
To Bóg stworzył umysł, czy to umysł stworzył Boga ?

 

Niewolnicy biologii, cząstki pełne skaz,
Produkty uboczne gwiezdnego pyłu,
Miłość zrywa łańcuch, by potem się nim stać,
Coś się wysuwa naprzód, żeby póżniej zostać z tyłu,

 

W jednym umyśle żyją dwa światy,
Wojna i pokój, jawa i sen,
Korzysta z wyblakłej, nieaktualnej mapy,
Gdzie wszystkie barwy zlewają się w czerń,

 

Mikroskopijne byty w rozległej galaktyce,

Zanim zrobią krok naprzód muszą zrobić dwa wstecz,

Żeby mogły dalej żyć muszą zabrać czemuś życie,

By w następnej kolejności ofiarować swoją śmierć,

,

Imperatyw biologiczny kontra logiczne podejście,
Odwieczna wojna pragnienia z rozsądkiem,
Psychodeliczna podróż w nieznaną czasoprzestrzeń,
Gdzie koniec czegoś staje się czegoś początkiem,

 

Antagonizmy zawsze będą nierozdzielne,
Coś współistnieje z czymś, to naturalna forma,
Materia musi stworzyć jakąś antymaterie,
Tak jak to co złe nie istniałoby bez dobra,