Uzależnienie od niebieskiego światła

[Levis]

Cześć Bracia,

 

Byłem ostatnio w Warszawie miałem zamiar miło spędzić czas, poznać te miasto, i po około 1h od przyjazdu złapałem dzisiejszą "depreche", wszystko zaczęło mnie drażnić, czułem że moja twarz jakby się zmieniła na "lepiej nie podchodź" i poza tym, że nie miałem ochoty dalej zwiedzać, to marzyłem by wrócić do domu, odpalić gierkę i w coś pograć, lub jakiś film obejrzeć, w każdym razie porobić coś co mnie odizoluje od prawdziwego świata.

 

Krew ,tarczyca, hormony są w normie, sport uprawiam, także w tych polach nie mam problemu. Natomiast myślę, że problem leży w psychice i moje lata "przegrane" na grach komputerowych przyzwyczaiły mój mózg do życia wirtualnego, przez co w normalnej codzienności nie odczuwam " przyjemności, napędu do działania/rozmów,", zastanawiałem się czy możliwe, że taki problem mam już na stałe i nic tego nie zmieni.

 

Jestem ciekawe czy ktoś z Was miał podobny problem( i czy samo odcięcie się od tv/komputera/telefonu załatwiło sprawę, jeśli tak to po ilu można zauważyć efekty) jeśli nie, to jestem ciekaw Waszego spojrzenia na sprawę.

[Cycles]

22 godziny temu, Levis napisał:

Jestem ciekawe czy ktoś z Was miał podobny problem( i czy samo odcięcie się od tv/komputera/telefonu załatwiło sprawę, jeśli tak to po ilu można zauważyć efekty) jeśli nie, to jestem ciekaw Waszego spojrzenia na sprawę.

Tak. Odcinasz raka raz i dobrze. Dlatego niech nie interesuje Cię to, po jakim czasie można zauważyć efekty. Nie nastawiaj się na to, że jak ułożysz swoje stosunki z rozpraszaczami uwagi, to nagle doznasz oświecenia. To jest tylko kolejna cegiełka w poznaniu samego siebie.

 

Tak jak z innymi uzależnieniami. Nie ważne jak się teraz czujesz i jak się będziesz czuć, Wykluczasz, albo minimalizujesz wpływ uzależniacza na swoje życie i kropka, bez względu na odczucia i czy akurat nie został wybrany Twój kandydat na prezydenta.

 

Komputer i internet to narzędzia. Imponujące jeśliby spojrzeć z góry. Możesz przekazać swoją myśl całemu światu bez większego wysiłku, przewertować teorie naukowe w kilka chwil, słuchać muzyki kiedy tylko chcesz. Jeszcze kilkadziesiąt lat temu było to nie do pomyślenia.

 

Nie mówię, że nie można w takim przypadku już nigdy skorzystać z internetu/komputera/iphona. Trzeba tylko zmienić tryb działania, z działania kompulsywnego na świadome i traktować urządzenia elektroniczne jako narzędzia wykorzystywane w konkretnym celu, a nie coś co określa nasze życie i determinuje samopoczucie. 

 

Osobiście nie mam Smarphona, Iphona i tego typu telefonów, bo nigdy nie znalazłem u siebie takiej potrzeby. Korzystam z telefonu typu Nokia-cegła, aby móc zadzwonić i odebrać połączenie, ewentualnie SMS. Heh, o funkcji budzika nie wspominam, ale przecież budzik mógłbym kupić osobno.