Skocz do zawartości

Prywaciarz - kim jest?


Adams

Rekomendowane odpowiedzi

Co jakiś czas na forum pojawia się słowo 'prywaciarz', zwykle w kontekście wskazującym na pejoratywny wydźwięk tego określenia (np. zagonić prywaciarzy do normalnej roboty). W moim środowisku nikt nie używa tego słowa - ani w pracy, ani w rodzinie, ani wśród znajomych. Jak słyszę rozmowy w knajpach, w transporcie publicznym, w kolejkach do kasy, to też nie zdarza mi się wyłapać tego terminu. Brakuje mi czucia, kim jest taki człek i po czym go poznać?

 

Będę wdzięczny za wszelkie wskazówki, przykłady jak również wykluczenia -że np. ten i tamten pasują do definicji prywaciarza, ale nie są prywaciarzami, bo to i tamto. Czy to się jakoś stopniuje? Czy po prostu się jest albo nie (jak w ciąży)? To jest przypadłość wrodzona czy nabyta? Jak zostaje się prywaciarzem? Można przestać być czy to jest 'tytuł' dożywotni? Są jacyś sławni prywaciarze? Jaki jest zasięg geograficzny występowania prywaciarzy? Czy są jakieś grupy społeczne wolne od tego zjawiska?

 

Będę wdzięczny za wszelkie komentarze.

  • Like 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

,,Prywaciarz" to wyłącznie pejoratywne określenie osoby, która prowadzi własną działalność gospodarczą.

 

Dywagacje, na temat tego, kto jest prywaciarzem a kto nie, ma taki sam sens, jak ustalanie, którzy obywatele Niemiec to po prostu Niemcy, a którzy to Szwaby.

  • Like 3
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

32 minuty temu, Throgg napisał:

,,Prywaciarz" to wyłącznie pejoratywne określenie osoby, która prowadzi własną działalność gospodarczą.

 

Dywagacje, na temat tego, kto jest prywaciarzem a kto nie, ma taki sam sens, jak ustalanie, którzy obywatele Niemiec to po prostu Niemcy, a którzy to Szwaby.

Czy to znaczy, że każdy, kto prowadzi własną działalność jest 'prywaciarzem'? 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Prywaciarz to po prostu obraźliwe nazwanie człowieka prowadzącego prywatną działalność gospodarczą w tym chorym kraju.

 

Używają go osobnicy bez ambicji, którym nie chcę się pracować i z chęcią by żyli tylko na socjalu.

 

Z resztą to określenie dla ludzi mentalnie żyjących w komunie, którym dzieła Marksa i Lenina za mocno weszły do pustych łbów.

  • Like 3
  • Smutny 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Prywaciarz, to osoba, która efektywniej niż ty sam, potrafi spożytkować twój czas i zdolności. 

Dzięki temu wszystkim żyje się lepiej, zwłaszcza że nie wywozi się już ludzi na roboty przymusowe. Obowiązku pracy też już jak w komunie - nie ma. 

 

Komuna starała się wzbudzić wieloma określeniami (prywaciarz, badylarz, łapiduch, kułak etc...) pogardę do każdego zagrożenia dla czerwonego establishmentu, wśród jedynie słusznych "chłopo-robotników niewykwalifikowanych".

Należało się wówczas wstydzić, że chce się być kimś czy mieć coś. Widzę, że duch w narodzie nie ginie. 

  • Like 9
  • Dzięki 3
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Chujem, wiele razy tak słyszałem więc musi to być prawda - no i u tych chujów TYLKO porządni ludzie pracują, tak też słyszałem. Nigdy nie słyszałem o przypadku by nie chuj pracował u prywaciarza. 

 

 

Edytowane przez SzatanKrieger
  • Like 1
  • Haha 3
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

 

Prywaciarz to przedsiębiorca, który ma ego w stratosferze, debilnie zarządza. Własną głupotą sabotuje firmę, sugestie optymalizacji traktuje jak atak na pozycje. Wiecznie narzeka na podatki i zus i na pracowników którzy są niewdzięczni i odchodzą. 

 

Uber prywaciarzem jest prezes Comarchu który narzeka na odpływ pracowników tam gdzie lepiej płacą

  • Like 1
  • Dzięki 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

To taki Czarny Lud od wielu lat. Przynajmniej odkąd pamiętam. Obśmiewany od czasów handlu ze szczęk za przysłowiowe skarpety noszone do sandałów. Ta nomenklatura to pokłosie polskiej historii, idealnie zobrazowane m.in w "Lalce". A resztę napisał @Rnext.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Kiedyś za komuny było coś takiego jak prywatna inicjatywa. Jak ktoś nie pracował na państwowym i nie był rzemieślnikiem. Zwykle wiązało się to z zatrudnianiem innych osób. Dziś ludzie tak mówią zwykle o kimś kto zatrudnia pracowników, ale nie w budżetówce. Ludzie prawie nie odróżniają czy ktoś ma działalność czy spółkę zoo czy jeszcze w innej formie prowadzi biznes. 

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

2 hours ago, Leniwiec said:

Termin rodem z PRL-u. Pejoratywne określenie przez zazdrosnych Januszy, człowieka posiadającego własną firmę. 

Często zatrudnia pracowników za najniższą krajową, sam zaś rozbija się drogimi samochodami i wczasuje w bogatych krajach

To jest najwłaściwsza definicja. Jest to termin rodem z PRL, jest pejoratywny i portretuje mikroprzedsiębiorcę jako Janusza biznesu, zatrudniającego za najniższe stawki ludzi a samemu ronijającego się nowym meśkiem w leasingu, na zagranicznych wczasach.

 

Takie jest ogólne postrzeganie, niekoniecznie i nie tylko przez "zazdrosnych Januszy" ale przez socjalistyczną większość i przez władzę.

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zajrzałem przed chwilą do słownika naszego języka i w potocznym znaczeniu jest to prywatny przedsiębiorca, rzemieślnik lub kupiec. Pierwotnie nie ma to zabarwienia pejoratywnego. W życiu nie pomyślałbym, że osoba sprzedająca mi na bazarze warzywa i owoce lub szewc naprawiający mi buty albo krawiec szyjący mi spodnie to jakiś wróg ludu jak próbowała w przeszłości wmówić komunistyczna władza.

 

Nie spotkałem się szczerze mówiąc podczas lektury forum z tym określeniem i to jeszcze w tym negatywnym znaczeniu. Przynajmniej sobie nie przypominam. Jeśli ktoś używa tego słowa w takim znaczeniu, to moim zdaniem albo jest mentalnie w epoce minionej lub jest zwykłym ignorantem nie rozumiejącym zależności społeczno-gospodarczych. Idąc do prywatnego warzywniaka na bazarze dokonuję przecież dobrowolnej wymiany swoich pieniędzy na warzywa i owoce, których aktualnie potrzebuję lub mam na nie ochotę, Zarówno ja jak i sprzedający mi je człowiek jesteśmy zadowoleni, ja nabywając u niego towar zaspokajam swój głód, a on sprzedając mi swój towar ma na życie i też może zaspokoić swój głód. Nikt nas do tej wymiany przecież nie zmusił.

 

Takiego określenia właścicieli firm mogą używać także osoby będące nieudacznikami, którzy sami nie posiadają umiejętności, wiedzy a także kapitału potrzebnego do założenia takiej firmy i są zazdrośni o to, że komuś się coś udało. Tłumaczą sobie w ten sposób swoje niepowodzenia zwalając winę na kogoś innego, a nie na siebie. Jeśli nie jesteś zadowolony z pracy u kogoś, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby poszukać lepszej pracy, podnieść swoje kwalifikacje i przez to awansować w firmie lub przenieść się do innej, lepszej albo samemu założyć działalność. Należy również pamiętać, że przecież sam się na takie warunki pracy zgodziłeś. Nikt zdaje się do tego nie przymuszał przystawiając do głowy pistolet lub coś podobnego.

 

Ogrom wynalazków, a tym samym udogodniej naszego życia to przecież inicjatywa prywatna. Nie kojarzę wynalazków znacząco polepszających życie ludzkie powstałych w komuniźmie czy przez urzędnika państwowego. Przykładem prywaciarza może być poniższy gość:

Demotywatory.pl

 

3 godziny temu, Adams napisał:

Jaki jest zasięg geograficzny występowania prywaciarzy?

Tak jest takie miejsce. Przykładem jest Korea Północna. Tam nie masz inicjatywy prywatnej a stopa życiowa jest przecież tak wysoka, że my nigdy jej nawet nie dogonimy. Istny raj dla wrogów prywaciarzy.

Edytowane przez Krugerrand
  • Like 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

1 godzinę temu, Rnext napisał:

Prywaciarz, to osoba, która efektywniej niż ty sam, potrafi spożytkować twój czas i zdolności. 

Dzięki temu wszystkim żyje się lepiej, zwłaszcza że nie wywozi się już ludzi na roboty przymusowe. Obowiązku pracy też już jak w komunie - nie ma. 

 

Komuna starała się wzbudzić wieloma określeniami (prywaciarz, badylarz, łapiduch, kułak etc...) pogardę do każdego zagrożenia dla czerwonego establishmentu, wśród jedynie słusznych "chłopo-robotników niewykwalifikowanych".

Należało się wówczas wstydzić, że chce się być kimś czy mieć coś. Widzę, że duch w narodzie nie ginie. 

No właśnie - za komuny usiłowano zgnoić i udupić każdy przejaw inicjatywy. W dodatku wszystko było państwowe = duże, solidne, niezatapialne. Prywatne przedsiębiorstwa praktycznie nie istniały, a jak już ktoś prowadził interes, to siłą rzeczy było to coś małego, co w porównaniu do państwowych przedsiębiorstw wyglądało licho i marnie. Przy okazji ówczesnej władzy prywatna inicjatywy była nie w smak, więc istnienie takiego określenia w tamtym czasie jest do ogarnięcia.

 

Ale mamy inne czasy. Teraz przedsiębiorstw państwowych jest mało, dominuje kapitał prywatny, w dodatku przedsiębiorstwa państwowe zwykle są mniej efektywne i po prostu zacofane. To prywatne przedsiębiorstwa napędzają gospodarkę i tworzą miejsca pracy. Także właściwie dlaczego powstają takie postulaty:

W dniu 13.09.2020 o 11:47, Analconda napisał:

Za mordę prywaciarzy

???

Godzinę temu, Libertyn napisał:

Prywaciarz to przedsiębiorca, który ma ego w stratosferze, debilnie zarządza. Własną głupotą sabotuje firmę, sugestie optymalizacji traktuje jak atak na pozycje. Wiecznie narzeka na podatki i zus i na pracowników którzy są niewdzięczni i odchodzą. 

Sam opis bardziej pasuje do 'Janusza biznesu'... ? A jak taki debil utrzymuje się na rynku, skoro tak źle zarządza i wręcz sabotuje swoją firmę?

15 minut temu, Krugerrand napisał:

Nie spotkałem się szczerze mówiąc podczas lektury forum z tym określeniem

Może nie jesteś wyczulony tak jak ja - jak wpiszesz w wyszukiwarkę, to wyskoczy kilkadziesiąt wyników.

5 minut temu, Johny_B napisał:

Badylarz - Ten zlodziej szef

Za komuny 'badylarz' to był ziomek, który uprawiał kwiaty i tym podobne 'badyle'. Przynajmniej w mojej okolicy. O ile pamiętam, to określenie nie było szczególnie negatywne. Zwyczaj dawania kwiatów na różne okazje zawsze istniał, więc każdy się zgadzał, że badylarze są potrzebni. Mnie zawsze uczono, że wręczyć sztuczny kwiatek to siara na maksa.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Prywaciarz to chuj jebany który zatrudnia cię na gównianym zleceniu i daje śmieszne pieniądze a potem się dziwi że twoja praca jest adekwatna do warunków zatrudnienia. 

 

Dał by dwa razy tyle i umowę o pracę to nagle efektywność pracy skoczyła by o 300 procent. 

Edytowane przez bassfreak
  • Haha 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Pod koniec lat osiemdziesiątych jako licealista pracowałem u prywaciarza w weekendy. Można było dorobić pensję przeciętną.

Pan Prywaciarz wykonywał wtedy siatki na zakupy. Nigdy mnie nie oszukał.

 

Chciało mu się. Po prostu chciało a nie pierdolił, że mu się nie chce, że nie ma nastroju /melodii do pracy. Proste

 

 

 

 

  • Like 4
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

52 minutes ago, bassfreak said:

Prywaciarz to chuj jebany który zatrudnia cię na gównianym zleceniu i daje śmieszne pieniądze a potem się dziwi że twoja praca jest adekwatna do warunków zatrudnienia. 

 

Dał by dwa razy tyle i umowę o pracę to nagle efektywność pracy skoczyła by o 300 procent. 

Tutaj prawidłowe jest określenie janusze biznesu niestety.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Janusz biznesu to się dzisiaj mówi, za komuny wszyscy prywatni to byli prywaciarze. Komuna chciała za wszelką cenę obzydzić przywatną działalność bo ta im mentalnie i ideologicznie zagrażała albo przynajmniej utrudniała "pracę", bo prywaciarz nie był uzależniony od państwa tylko zależny od swojej pracy co się przekładało na niechęć do popierania władzy. Czy to za pomoca głosów czy za pomoca czynów.

 

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.