Skocz do zawartości

"Rozstanie" wisi w powietrzu


Rekomendowane odpowiedzi

Pozbywają się negatywnych emocji, wyrzucają je z siebie, nasze kochane niewinne neiwiasty.

11 minut temu, GriTo napisał:

"Niektóre, to nawet płaczą gdy się pierdolą.."

 

55 minut temu, Wolverine1993 napisał:

/tygodni

???? Ni99a Please!!

39 minut temu, Wolverine1993 napisał:

Poza tym porządanie do mnie czuła przynajmniej w łóżku robiła rzeczy o których wcześniej mogłem tylko pomarzyć.

Nie wiem co się stało i dlaczego tak nagle. Jak mawia klasyk "jak do tego doszło? Nie wiem" J

Wyczuwam zapach innego chuja.

@Wolverine1993 spokoje głowa do góry KIP JA HED AP.

Edytowane przez zuckerfrei
  • Like 1
  • Haha 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

1 godzinę temu, Wolverine1993 napisał:

Nie pobiegła za mną ani nie próbowała zatrzymać także wiem że zrobiłem dobrze. Widocznie nic do mnie nie czuła. 

Albo miała konflikt i nie potrafiła się zdecydować - jak ma się zachować.

Skoro jest DDA to styki nie funkcjonują jak należy, może być tak, że czuje, że może być coś więcej, ale wewnętrzne zaburzenie to torpeduje.

 

Godzinę temu, Wolverine1993 napisał:

albo specjalnie tak manipulowała żeby udawać niewiniątko żebym czul się winny że nic do mnie nie czuje

Na Twoim miejscu nie wkręcałbym sobie. Podchodzenie tego typu skutkuje przyzwyczajeniem do "szukania powodów", a później łatwo stracić nad tym kontrolę i wpaść w skrajność.

A później nakręcać w sobie spiralę lęków, złości, wchodzenia w dziwne teorie.

 

Godzinę temu, Wolverine1993 napisał:

Akurat pierwszy raz przy mnie płakała. Wczesniej jak mi pisala o ojcu alkoholiku to coś tak wspomniała se się rozkleiła. 

To był dobry moment na wsparcie. Przy czym wsparcie to nie jest beciakowe przytulenie + obiecywanie wielkiej świetlanej przyszłości (a może i oświadczyny).

Przytulasz, wysłuchujesz i z empatią reagujesz, adekwatnie do tego co czujesz do niej i jak się czujesz w sytuacji.

 

Godzinę temu, Wolverine1993 napisał:

No oczywiście że tak, jak mogłoby być inaczej 😏 Trzeba spojrzeć prawdzie w oczy. Też bym pewnie tak zrobił gdyby pojawiła się lepsza na horyzoncie

Kolejne dopowiadanie-urojenia. Nie wiem po co Wy to sobie robicie. Racjonalizacja. Szedłem tą drogą, to jest kompletne nieporozumienie.

Jeśli wierzysz w to co podkreśliłem to byłbyś i tak słabym ogniwem w tym związku. A przynajmniej nie miałby potencjału na coś dłuższego.

Jeśli to racjonalizacja - to przestań się oszukiwać.

Jeśli Ci zależy pogadaj z nią normalnie i tyle. Nie ma obowiązku, abyś wspierał DDA, ale jest różnica, gdy wspierasz kogoś, a to gdy próbujesz podejmować terapię za kogoś.

 

Godzinę temu, Wolverine1993 napisał:

W głębi duszy nie chciałem tego kończyć,

Ale chyba nie skończyłeś, tylko wyszedłeś no nie? Powiedzmy, że zostawiłeś piłkę po jej stronie.

Jak się do Ciebie odzewie, zawsze możesz ją pociągnąć za język w takiej rozmowie, bo być może "na spokojnie" wróci jej rozum/stabilny tryb funkcjonowania. Wtedy możesz jej powiedzieć, że fajnie się spędzało czas, ale nie podoba Ci się, że się odsuwa, podczas gdy w normalnej sytuacji zaangażowanie by nie słabło.

 

Wtedy możesz zapytać czy jest jakiś zewnętrzny powód jej zachowania. I oczywiście będziesz musiał trzymać emocje na wodzy, coś pomiędzy jakby Ci zależało i nie zależało. Wpadnięcie na emocje lęku, pragnienia (tego, aby zachowała się jak chcesz), żalu i okazanie tego będzie oznaczać, że te emocje nie są odpowiednio trzymane. Jak by Ci wtedy wypaliła, że jest ktoś inny, to wtedy możesz odpalić jej tekst, że "preferujesz jak kobieta, wie co czuje do faceta i się tego trzyma. Bo to Cię nakręca i podoba Ci się. A kobieta, która ma wątpliwości czy inny facet jest lepszy to słaba partia dla Ciebie."

Wtedy dziękujesz, że wyszło to tak szybko. Ucinasz kontakt i do widzenia, dziękując sobie, że to tylko parę miechów, a nie parę lat. I chociażby czując do siebie wdzięczność, że zrobiłeś co mogłeś. Dałeś jej również feedback. I w żadnym wypadku nie wchodzisz w tryb racjonalizowania sobie, w wibrację dumy typu "ale ją zgasiłem jak peta, należało jej się!", już lepiej współczucie jej i jej przyszłemu facetowi.

 

Ja Ty się do niej odezwiesz - to lepiej by było, abyś się odzywał nie bezpośrednio w temacie. Jakiś smalltalk a potem dopiero możesz poruszyć ten temat, jeśli będziesz odpowiednio wyluzowany i nie będzie ryzyka, że zjedziesz w wibrację lękową, złości czy pragnienia dowiedzenia się za wszelką cenę "o co kaman". Zwykle jednak łatwiej w tym przypadku wejść na tą wibrację, co kończy się tym, że druga strona wyczuwa niespójność, gadzi mózg wyczuwa słabość i jest po zawodach.

 

Jeśli okaże się, że nie ma zewnętrznych powodów, a ona sama w sobie ma problemy, to wtedy możesz powiedzieć, że są takie zaburzenia, gdzie ktoś boi się zaangażować. I że takie rzeczy się leczy, jeśli komuś na związku zależy ale i tak pierwszym krokiem jest świadomie przyznane się przed sobą, że ma się z tym problem. I wtedy też możesz powiedzieć jej, aby na spokojnie się zastanowiła nad tym, że dasz jej czas, aby dowiedziała się sama wstępnie o tym temacie. Wtedy powinieneś być w możliwie wysokiej wibracji, opartej na współczuciu (miłość) ,w żadnym wypadku na wibracji pragnienia. Swoją drogą ciekawe, bo ostatnio nad tym myślałem. Co jest przeciwieństwem miłości? Nie nienawiść, nie obojętność. Pożądanie, pragnienie. Miłość zakłada dawanie, często poświęcenie "dam to Tobie, bo tego potrzebujesz". Pragnienie zakłada "chcę to wziąć, bo mi się to należy". To że się tak jebie na świecie wskazuje, że masy bardziej kierują się drugą opcją.

OK wracam z offtopa:

 

Zagadujesz, ile Ci potrzebne? Parę dni, tydzień, dwa? Coś tam Ci powie, jak się będzie motać to powiedz, że za tydzień dwa oddzwonisz i sprawdzisz, jak sobie radzi w tym.

Potem możesz iść w smalltalk, albo coś lub też zakończyć rozmowę, aby nie była ona zakończona negatywnie i presją.

Nie dajesz jej jednoznacznego ultimatum typu "jak nie rozwiążesz problemu to się rozstaniemy" lub pogardliwego "zaczynam się spotykać z innymi, może rozważę powrót do Ciebie", ale też nie pokazujesz jej, że ruszają Cię takie problemy, abyś chciał je za nią rozwiązywać.

Możesz jej powiedzieć "jeśli będziesz miała z tym problemem, możesz do mnie zadzwonić, ale bierz pod uwagę, że przez tę sytuację zmieniam swoje plany - bo mam inne z zaangażowaną kobietą i inne z kobietą, która z tym zaangażowaniem ma problem." Tylko nie gadaj tego na roszczeniowym/pogardliwym tonie. Może ten tekst proponowany nie jest zbyt trafiony, chodzi o to, aby to nie był szantaż, ale w miarę jasne postawienie swojej granicy. Specjalnie nie dodałem tutaj "jak chcesz zakończyć związek to powiedz", bo to już sugeruje słabość i Twoje pragnienie, aby tego nie kończyć. Tobie zależy na związku, ale nie na wątpiącej w relację połowicy, więc nie ma sensu promować negatywnych zdarzeń.

 

Obojętnie co będzie, skoncentrujesz się w tym wolnym od relacji czasie na sobie, możesz myśleć o niej ciepło, ale dla Ciebie to znak, abyś się wyparł tego elementu "pożądaniowego" jak myślisz o niej. Miłość tak, pożądanie nie. Podobnie nie możesz pozwalać sobie na wibrację żalu ("ale kiedyś to było z nią fajnie"), już lepiej wdzięczność, że przeżyłeś z nią fajne chwile.

Zajmiesz się sobą, zaczniesz robić coś co lubisz. Na poziomie subtelnym Twoje zaangażowanie w tą relację spadnie, ona to odczuje i zależnie od tego co jest Wam pisane...no cóż, jak nic nie jest pewne, to wszystko jest możliwe :)

Edytowane przez lync
  • Like 4
  • Dzięki 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

2 hours ago, Wolverine1993 said:

Wyszło chyba na to że to ja zakończyłem albo specjalnie tak manipulowała żeby udawać niewiniątko żebym czul się winny że nic do mnie nie czuje

[...]

Nie wiem co się stało i dlaczego tak nagle.

LOL, ja nie rozumiem, jak można nie widzieć co się stało.

Laska uznała, że czas sprawdzić, czy dla ciebie to jest coś na poważnie, czy tylko ruchanko, i jakie masz plany co do waszej relacji.

Ale bała się cisnąć prosto z mostu, że masz się zadeklarować.

Więc rzuciła standardowym teścikiem, żeby zobaczyć jak reagujesz i jak ci się widzi relacja "na poważnie", Że niby ona ha ha nie gotowa, i nie wie czy chce, i chciałaby i się boi, i wcale nie naciska, nie nie wcale nie, dokładnie odwrotnie, ale jakby co, to tematem zarzuciła, a ty się produkuj i pokaż swoje karty. W domyśle chciała, żebyś się zadeklarował i cisnął ją, że chcesz na poważnie, a ona mogłaby odgrywać księżniczkę, którą trzeba zdobyć.  

Ty się wymiksowałeś, jej się zrobiło przykro, że to jednak było tylko ruchanko, więc się poryczała.

Prościzna.

 

 

 

 

  • Like 5
  • Dzięki 2
  • Haha 1
  • Smutny 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

1 godzinę temu, Wolverine1993 napisał:

 Od razu na wstępie zapytałem o co chodzi. Zbierała się parę minut aż mi wyznała że ona nigdy nie była w poważnym związku i ma problemem ze nie potrafi/boi się zaangażować i boi się poważnych związków/relacji. 

Usiadłem przy stoliku, ona siedziała na kanapie. Oczywiście się wypierała że ona nie chce końca znajomości. 

Zachowałem zimna krew nie widać było po mnie jakiegoś specjalnego żalu ani wzruszenia, za to ona płakała i patrzyła na mnie oczami kota ze Shreka. 

Nie mogłem już tego znieść i w pewnej chwili pożegnałem się i wyszedłem. Nie pobiegła za mną ani nie próbowała zatrzymać także wiem że zrobiłem dobrze. Widocznie nic do mnie nie czuła. 

 

Gdybyś zarabiał 15k na miesiąc, miał 195 cm wzrostu, kwadratową szczękę, a z kranu w Twoim jachcie płynąłby Johny Walker to by nie bała się zaangażować. Czy gdyby dostała milion złotych spadku to odmówiłaby przyjęcia bo nigdy nie miała takiej kasy? Wątpię. Pani ma większe ambicje niż Twoja osoba i takimi tekstami właśnie sobie to racjonalizuje :) Trzymaj się dzielnie, teraz kolej innego samca na wysłuchiwanie jej opowieści po bolcowaniu.

 

 

Edytowane przez horseman
  • Like 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

9 godzin temu, Wolverine1993 napisał:

Jestem przygotowany na taką ewentualność,

 

9 godzin temu, Wolverine1993 napisał:

Jak to rozegrać?

 

6 godzin temu, Wolverine1993 napisał:

uszanowałem fakt że nie chce nic mówić. 

 

A i ponoć byłem pierwszym facetem któremu  powiedziała o tym fakcie i druga obcą osobą po swojej najlepszej psiapsiolce. ( Nie wiem, może leje wodę może nie, akurat tym się nie przejmuje. ) 

 

5 godzin temu, Wolverine1993 napisał:

Po 3 latach na forum, kilku związkach mam świadomość co się dzieje wokół mnie. 

 

not-sure-if-true-or-false-16348982.png

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

20 godzin temu, Wolverine1993 napisał:

Aż do wczoraj jak mi napisała że ma jakieś problemy i musi mi się wyżalić i dotyczą też mnie. 

Wczesniej przez przypadek wyżaliła mi się że ma ojca alkoholika, ale nie chciała wyznać żadnych szczegółów. 

Czuje się wywołany do tablicy bo temat DDA, a widzę że tylko kilka osób poruszyło temat alkoholu 

Przeczytaj 


Generalnie po moich tamtych doświadczeniach oraz próbie ratowania tej dziewczyny która potem wróciła do mnie na jakieś 1,5 miesiąca - powiem NIE pchaj się świadomie na minę.

 

Dorosłych dzieci alkoholików jest bardzo dużo w naszym kraju, to ten klimat i ułańska fantazja. 
 

Moja mina na początku ukrywała swoją przeszłość i dopiero ok 3 miesiąca przyznała że jej mama piła bo miała ciężką niewyleczalną chorobę i na tym temat urwała, po 9 miesiącach .........okazało się że oboje rodzice pili, były ucieczki z domu, nie było co jeść, była przemoc fizyczna i psychiczna....

 

Generalnie dziewczynka która miała mniej niż 10 lat doświadczała takich tematów. Co spowodowało że do dziś kręci się na tej orbicie nieszczęścia. Szukając pocieszenia w kolejnych ramionach które mają ją wybawić ze zła tego świata. Rozwiązanie sprawy jest w niej.  

 

Nie każdy przypadek jest taki sam ale charakter zaburzeń które mogą powstać po rodzicach którzy piją alkohol też jest szeroki bo zależy od skali i rodzaju złych rzeczy jakich osoba doświadczyła oraz jej wieku. 
Porównałbym to trochę do samochodu który jest wypadkowy (DDA) i bezwypadkowy. Wiesz że samochód jest bity ale nie wiesz które komponenty nie będą funkcjonować i zepsują się w przyszłości bo uszkodzenia są w środku a Ty widzisz ładne opakowanie i do tego takie osoby mogą Cię bombardować na początku swoją miłością a Ty poczujesz że nikt inny tak nie robił. Niestety ale w przypadku DDA najbardziej ucierpiał komputer pokładowy 

Cz.2 mojej przygody z DDA opisałem tutaj na początku tematu 
 

 

Jest też takie forum DDA
https://www.dda.pl/forum/

gdy miałem dylemat, tamte historie mnie wyleczyły z próby samodzielnej pomocy, zmusiłem ją szantażem aby podjęła terapię i nawet to nie pomogło. 

 

To moje doświadczenia i historia z której płynie wniosek .... Nie pchaj się  świadomie w to. 

Taka osoba to puszka Pandory która dopiero zaczyna się otwierać... im będziesz wchodził głębiej tym bardziej ryzykujesz. 

 

Idź dalej do przodu ale nie wybieraj takich osób.

Ja po rozstaniu i powrocie na portale znów trafiałem takie osoby ale miałem świadomość czym to się je. 

Nigdy się z kimś takim nie zwiąże. 

 

I zadaj sobie pytanie:  Czy chcesz świadomie brać rozbity egzemplarz ? 

 

To Ty wybierasz dla Siebie. Pozdrawiam

 

 

  • Like 1
  • Dzięki 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@spitfire Do mojej "lubej" bardziej pasuje ten tekst :

 

Dorosłe dzieci alkoholików czują silną potrzebę bycia z kimś w związku i bycia kochanym, niemniej jednak nie potrafią i nie chcą pokazać uczuć. Stanowi to swoisty mechanizm obronny przed możliwym odrzuceniem i porzuceniem. Dlatego też dorosłe dzieci alkoholików nie chcą okazywać uczuć, by nie czuć upokorzenia wynikającego z odtrącenia. Osoby z DDA przeżywają dysonans pomiędzy pragnieniem miłości, zakochania się i chęcią wejścia w związek partnerski, a nawet małżeński a lękiem przed uczuciami. Z tego powodu nie potrafią one cieszyć się ze związku, radość przysłania im strach przed samotnością i odejściem partnera. Skutkuje to ukrywaniem swoich emocji, nierzadko zatajaniem uczuć, co skutkuje wycofaniem w sytuacji pojawienia się zaangażowania. Związane jest to z faktem, że uczucia miłości, radości, lęku czy wstydu – to emocje, które często są zakazane w rodzinach z problemem alkoholowym. Dlatego w życiu dorosłym również kojarzą się z czymś niewłaściwym, a nawet niedozwolonym. 

 

JAk już wspominałem to sam jestem dda, ale nie bałem się zaangażować jak na horyzoncie pojawiała się kobieta, która mi się podobała i widziałem że ja jej tez się podobam. 

W aktualnym przypadku wiedziałem że skoro siee sobie podobamy fizycznie, fajnie się dogadujemy to warto by spróbować czegoś więcej - w przyszłości nie spiesząc się ani nie naciskając .

I w taki oto sposób zacząłem się podświadomie angażować przez co czuję, że coś do niej czuję i nie będę przecież tego ukrywał przed światem. 

 

Każdy przypadek dda jest inny gdybym miał oceniać swoj problem z tym w skali od 1-10 to słabym sobie miedzy 3 a 4. Natomiast jej dałbym pewnie ocenę dość wysoką coś koło 7-8. 

 

Pwiersze porównanie to fakt że jak mój ojciec zaczął pić po paru latach abstynencji jakieś 7 lat temu, to mogłem o tym powiedzieć dosłownie każdemu i się tego nie wstydziłem, natomiast moja koleżanka powiedziała o tym ze jej ojciec ma problem dwóm osobom.

Pierwszą była najlepsza psiapsi, bo się rozkleiła podczas jakiegoś filmu, a druga osoba ponoć byłem ja, ponieważ sam najpierw bez żadnych skrupułów powiedziałem jej że mój ojciec ma problem z alkoholem i przez tą sytuacje sam staram się nie nadużywać alkoholu, bo nie chce iść w ślady ojca.

 

 

 

  • Like 3
  • Dzięki 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Nieźle @Wolverine1993, dużo się nauczyłeś. Pamiętaj, że poziom zaawansowany rozstań to coś na zasadzie ona pierdoli, jak jej smutno, a ty wyciągasz fona i pokazujesz jej memolca jakiegoś i zaczynasz gnić. Patrz, jaki debil hehehhehehe, zajebisty memol, nie? Aha, nie do śmiechu ci dzisiaj widzę, a jak ty się w ogóle nazywasz? Dobra, nieistotne. Ale mam dzisiaj dobry humor, hehe, ale ten mem mnie rozjebał, hehe. Dobra, nara, idę na pizzę z przyjaciółką, trzymaj się i nie pękaj mordo 😆 Jak już się rozchodzić to nie z płaczem, tylko z gniciem na ryju.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

7 godzin temu, trop napisał:

Zajebisty artykuł. Wszystko ujęte w jedną całość.

No to wszystko co zostało tam ujęte bardzo mi przypomina tą moją relację i wszystkie zależności jakie były między nami. 

 

Ja chyba chciałem bardziej a ona mniej. 

Co ciekawe w poprzednich związkach i relacjach było odwrotnie to panny bardziej chciały a ja nie. 

 

Dobrze poznać też lepiej siebie przez pryzmat takiej relacji 🙂

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.