Dodanie sobie lat w pracy

[Haruka]

Rozumiem problem. 

Moja kuzynka ścięła włosy zaraz po studiach, żeby wyglądać poważniej, bo (jak twierdziła) klienci traktują ją z góry. Jest architektem.

Brat zapuścił brodę, bo pomimo wieku 30+, wygląda na studenta pierwszoroczniaka. Jest lekarzem.

 

Jakiś czas temu czekałam na przyjęcie na oddział w szpitalu. Przyjmowała mnie jakaś bardzo bardzo młodo wyglądająca kobieta i w pewnym momencie wypaliłam: "a kiedy przyjdzie lekarz?" Ależ kobieta się oburzyła mówiąc "ja jestem lekarzem!" Potem coś tam jeszcze brzęczała pod nosem z oburzenia. cóż, myślałam, że to jakaś stażystka papiery wypełnia. Zwykłe nieporozumienie, ale reakcja tej lekarki sugeruje, że to nie pierwsza taka sytuacja z jaką  się zetknęła, inaczej by to przyjęła na luzie. 

 

 

 

Edytowane 15 Czerwca 2021 przez Haruka

[JudgeMe]

W dniu 6.06.2021 o 14:46, Claudianne napisał:

Dodałam do codziennej stylizacji okulary, ale to i tak nie za bardzo pomaga. Mam bardzo delikatną i dziewczęcą urodę, więc makijażem nie mogę nic zdziałać, żeby nie wyglądać karykaturalnie. 

Ja właśnie jak ubieram okulary, to wyglądam młodziej.  A ostatnio częściej w nich chodzę.  

Ostatnio rozmawiałam sobie z grupką chłopców w wieku 17-18 lat, i tak sobie z nimi gadam, a oni się mnie pytają: a ty do jakiej szkoły chodzisz?

Myślałam, że tam parsknę śmiechem, odpowiedziałam im z uśmiechem, że ja już po szkole i po studiach jestem, że w przeciągu dwóch lat już kilka razy zmieniałam pracę.  

W poprzednim środowisku, gdzie również chodziłam w okularach, byłam podrywana przez młodziaków mających góra 20 lat, kiedy im mówiłam, ile mam naprawdę, byli w wielkim szoku, ale ich zapał jednak się nie kończył. Serio mnie to dziwiło. 

 

Mi tam to nie przeszkadza.

 

Co mnie postarza: brak okularów, jakiś mocniejszy makijaż, bardziej eleganckie ciuchy.