Jak być umocnionym sam w sobie?

[Dziki Roland]

Witam Bracia!!! 

Zwracam się do Was z prośbą o radę. W jaki sposób udało wam się zdobyć niezłomną pewność siebie i ogarnąć w życiu. 

Opisze Wam w skrócie moją historię. 

Mam 29 lat i dopiero niedawno zacząłem stawać na nogi. Od dziecka wychowywałem się bez ojca, który nie mógł dogadać się z matką (był okres kiedy przez 5 lat nie dawał znaku życia). Matka oczywiście wieszała na nim koty. Mieszkaliśmy z dziadkami (ja, mój brat i mama). Dziadek był schorowany i miał na pieńku z wioską przez co od knapa obserwowałem różne burdy i byłem brany w ogień konfliktu jako powód do wszczęcia bójki. Przez to od dziecka cierpiałem na zaburzenia lękowe. Dziadek już jako 5 letniego chłopca brał mnie do pomocy w załatwianiu spraw urzędowych (był po zabiegu usunięcia krtani spowodowanego nowotworem) mówił szeptem a ja jako jeden z nielicznych go rozumiałem. Zmarł gdy miałem 10 lat. W międzyczasie znalazł się ojciec, który początkowo chciał się angażować w wychowanie, ale nie dogadywali się z matką więc znalazł sobie 20 lat młodszą i olał nas. Gdy miałem 14 lat ojciec również zmarł. Miałem problemy w szkole, nie potrafiłem się dogadać z rówieśnikami. Również dopiero teraz zrozumiałem, że w rozbitych rodzinach najstarszy syn najczęściej przejmuje role ,,męża". Tak było ze mną. Rodzina (rodzeństwo mojej mamy to dwulicowe przegrywy, które tylko krytykują i zgrywają pseudo-intelektualistów). Był czas studiów, które rzuciłem (dwa razy). Długo siedziałem na bezrobociu, ponieważ często rzucałem pracę. Moją pasją zawsze była działka fizjo i dopiero teraz zacząłem robić coś w tym kierunku. Obecnie pracuje jak asystent osób z niepełnosprawnością (konkretnie niewidomych). Jest to praca całkiem satysfakcjonująca i trudna zarazem (ludzie mają swoje dziwactwa, ale niektórzy są niesamowici mimo swoich ułomności). Trenuje 2-3 razy w tygodniu. 

 

Jeśli przeczytaliście do końca, zwracam się do Was z prośbą o radę jak nabrać pewności siebie w życiu, czego się nauczyć, jak nakreślać swoje granice i najważniejsze, czyli zachować przy tym człowieczeństwo. Nie pogardzę też wartościową lekturą, która nakreśli ważne pewne rzeczy. 

Pozdrawiam!!!

[Gościu]

Z tego co piszesz, padłeś ofiarą alienacji przez toksyczną madkę, stąd problemy z rozwojem.

 

Może to Ci pomoże:

https://www.amazon.com/Toksyczni-Rodzice-Polska-wersja-jezykowa/dp/B00A7497VC

 

[Kamil9612]

Terapia, medytacja, trzeba odnaleźć siebie.

Już ćwiczysz to dobrze.

Naucz się grać w szachy, mądra gra.

Uczy dyscypliny i szacunku dla oponenta.

Szermierka jest fajna,

Sztuki walki są przydatne.

Może bushcraft?

Przetrawić gówno i iść dalej.

Toksyczna przeszłość to tragedia, ale dajesz radę,stajesz na nogi.

Nie szukaj lasek na siłę, one nie dają radości tak dużo jakby się mogło wydawać.

Szukaj szczęścia nie u ludzi a w sobie

[thyr]

Nigdy nie trac wiary w siebie a rzeczywistosc sie jakos ulozy.I praca , praca praca nad soba ,wlasnymi ulomnosciami .Tutaj nic nie ma za darmo , nawet ci co im sie pofarcilo z lepszym startem jak nic pozytywnego ze soba nie robia to zle koncza .