Skocz do zawartości

Nie umiem rozmawiać


xander99

Rekomendowane odpowiedzi

Witam. Chciałem się was zapytać czy znacie kogoś albo jesteście takimi osobami co po prostu nie potrafią rozmawiać z ludźmi. Ostatnio byłem na weselu i w zasadzie nikt do mnie się nie odezwał chyba zauważyli że jestem nudziarz. Nawet jak ktoś zagada do mnie na jakiś dziwny temat to nie potrafię odpowiedzieć. Jedynie ze swoim rodzeństwem i szwagrami potrafię rozmawiać.

  • Like 3
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

9 godzin temu, xander99 napisał:

Chciałem się was zapytać czy znacie kogoś albo jesteście takimi osobami co po prostu nie potrafią rozmawiać z ludźmi.

 

Tak, bywają tacy. Pytanie czy Ty chcesz to zmienić, czy taki pozostać.

Jak chcesz to zmienić, to trzeba ćwiczyć, ćwiczyć i jeszcze raz ćwiczyć. Tak jak każdą umiejętność w życiu. 

Jak ćwiczyć rozmowy? Najlepiej z obcymi - proste, krótkie rozmowy. Z panią w sklepie, z kasjerką w mcdonaldzie, z sąsiadką spotkaną pod domem.

 

  • Like 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Patrząc na siebie jestem aspołeczny. Mam tak samo wąskie grono osób z którymi mogę porozmawiać. Lecz jeżeli wejdę w temat, który mnie interesuje to mogę kawałek czasu nawijać o tym nawet nowo poznanym osobom.

Tutaj zależy czy chcesz to zmienić czy dobrze Ci tak jak jest. Jeśli chcesz musisz zagadywać do ludzi: w sklepie, na parkingu, w kolejce na stację itd. Nabywasz pewności siebie.

U mnie zależy od dnia. Czasami dla treningu zagadam z kimś zupełnie obcym na byle jaki temat. Czy po tym czuję, że coś się zmieniło? Raczej nie.

Po prostu może taki typ jestem i nie chce mi się gonić za czymś czego nie mam szans dogonić. W życiu takim osobom trudniej, ale przez to może mniej rozczarowań w życiu.

  • Like 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wiem co czujesz stary. Od dawna miałem tego rodzaju problem. Prawdopodobnie łatwiej Ci się rozmawia z kimś kogo już znasz a przy obcych czujesz pustkę w głowie. Strzelam, że tak masz dlatego, że ja tak miałem. Nie martw się - jest to do przepracowania właśnie tak jak u góry pisali inni. To zwykła umiejętność którą trzeba ćwiczyć, pomału podnosząc poprzeczkę. Kiedyś byłem przekonany że taki już jestem i tak ma być . Dzisiaj jest spora różnica - wręcz niebo a ziemia ale dalej się rozwijam. Co do zagadywania - nie powinieneś biernie czekać aż ktoś zagada, staraj się sam pierwszy zaczynać a jeśli ktoś nie wykazuje zainteresowania rozmową to odpuszczasz. To jak postrzegają Cię inni jako rozmówcę na pewno wpływa też Twoja mowa ciała i Twoje nastawienie do otoczenia. Warto się uśmiechać do ludzi.   

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

12 godzin temu, xander99 napisał:

Witam. Chciałem się was zapytać czy znacie kogoś albo jesteście takimi osobami co po prostu nie potrafią rozmawiać z ludźmi. Ostatnio byłem na weselu i w zasadzie nikt do mnie się nie odezwał chyba zauważyli że jestem nudziarz. Nawet jak ktoś zagada do mnie na jakiś dziwny temat to nie potrafię odpowiedzieć. Jedynie ze swoim rodzeństwem i szwagrami potrafię rozmawiać.

Stary, ja Ci powiem tak.

Za chwilę dostaniesz tu dalszą wywrotkę tego jaki musisz być zajebisty w rozmowie itd.

Masz potrafić rozmawiać z każdym, nie ważne czy kierowca szambiarki czy zastepca prezesa lokalnego banku... takie Ci będą pierdoły wciskać i kupę pierdolenia

 

Tymczasem Ty musisz sb zdać sprawę jaki jesteś. Jesli bardziej jako introwertyk to mniej potrzebujesz szumu i towarzystwa innych osób, CO NIE ZNACZY ŻE nie bedziesz miał takich dni od czasu do czasu że będziesz az zarażał pozytywną energią gdzies ludzi na jakims zgromadzeniu/imprezie i świetnie się bawił.

 

Daj sobie czas, poznaj siebie. Nie musisz być taki jak chcą tego internetowi mądrale. A na pewno nie ma co iść pod prąd.

 

Umiejętność rozmowy i skill socjalny jest spoko. Ale nie popadajmy w skrajność. Nie ma się co orac za to że nie masz czasem ochoty z kimś gaworzyć/nie idzie Ci. 

 

 

Ale tak dla ćwiczenia np. przez kolejny miesiąc wejdz na olx/allegro i wykonaj kilkadziesiąt telefonów niby próbując kupić auto. Udawaj kulturalnego zaciekawionego ofertą potencjalnego kupca. Ćwiczenie z pozoru głupie, nawet zjebane bym powiedział :D

Ale mała klapka potem się w procesorze uchyla :)

  • Like 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ja też nie mam o czym gadać z większością ludzi i mam w to wyjebane. Wrzucam swój temat jak się nie klei to odbijam a jak mi się nie chce to nic nie gadam.

 

Najgorsze co możesz zrobić to się tym przejmować i nie chodź w miejsca gdzie jest dużo ludzi jak się męczysz na przyszłość.

  • Like 4
  • Dzięki 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

27 minut temu, Król Jarosław I napisał:

Ja też nie mam o czym gadać z większością ludzi i mam w to wyjebane. Wrzucam swój temat jak się nie klei to odbijam a jak mi się nie chce to nic nie gadam.

 

Najgorsze co możesz zrobić to się tym przejmować i nie chodź w miejsca gdzie jest dużo ludzi jak się męczysz na przyszłość.

Niby jest to jakiś sposób jednak to jest ominięcie provlemu a nie jego rozwiązanie. 

 

Człowiek nie działa w próżni i Kontakty między ludzkie są bardzo wskazane i często jakość naszego życia zależy od tego jak mamy gadane. 

 

Czy ktoś może ma jakieś książki lub doświadczenie jak nabiera pewności siebie w rozmowie? Albo może dobre książki o samej sztuce prowadzenia rozmowy 🤔

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

3 godziny temu, Adrianos napisał:

Jak ćwiczyć rozmowy? Najlepiej z obcymi - proste, krótkie rozmowy. Z panią w sklepie, z kasjerką w mcdonaldzie, z sąsiadką spotkaną pod domem

Dokładnie tak, jak napisałeś.

No i nie zapominać o podnoszeniu energii. Jak ma się więcej energii, gadka lepiej wchodzi.

 

12 godzin temu, xander99 napisał:

albo jesteście takimi osobami co po prostu nie potrafią rozmawiać z ludźm

No jasne!

Wśród bliskich można się odezwać, wśród obcych trudno. Miałem tak przez wiele, wiele lat. Miewam oczywiście dalej, ale z mniejszym natężeniem.

Czasem wpadał tryb towarzyski na chwilę, w zasadzie jakbym teraz miał popatrzeć na to przez pryzmat obecnej wiedzy, to zwykle wtedy gdy jechałem na wysokiej wibracji.

Powodem była np. radość z sukcesu, poczucie że dzień się fajnie układa ale najmocniej ze wspólnych chwil z kobietą, gdy czuło się tę miłość w powietrzu.

Szkoda, że tych chwil nie było zbyt dużo, ale gdyby ktoś się w to wgryzł to i tak znajdzie pewien wspólny mianownik odnośnie płaszczyzny odniesienia.

 

Zauważyłem, że ten problem z gadaniem w zasadzie jest bardziej widoczny, gdy operuje się na niższej wibracji (lękowa, niepokój, żalu, wstydu, poczuciu obowiązku) oraz na niskiej energii. W stanie wysokim wchodzi zupełnie inny styl gadania, ton i moc głosu.

 

To, co pomaga na takie stany to praca nad sobą, nad znajomościami (nawiązywanie nowych kontaktów), przebijanie się przez strefę komfortu (zagadywanie do obcych panien pomaga, o ile temat lasek nie jest Ci obojętny), podwyższanie energii (wysiłek fizyczny, nawet spacery, fajna muzyka, podnoszące świadomość czy pozytywne myślenie publikacje, eliminacja źródeł negatywnej wibracji typu zagłębianie się w tv/mainstream). Nie przychodzi od razu, ale jest progres, jeśli jesteś w tym konsekwentny.

 

Na Twoim miejscu zwróciłbym uwagę (uważność) na to, czy gdy dochodzi do takiej rozmowy - jak się czujesz.  Czy jesteś raczej wypoczęty czy zmęczony. Czy w tej chwili akceptujesz samego siebie w stanie w jakim jesteś? Jakie emocje odczuwasz? czy bardziej niepokój czy pragnienie, aby móc "fajnie rozmawiać". 

Jak włączasz uważność, to możesz dostrzec pewne rzeczy. Intuicja może Ci coś podpowiedzieć.

W markecie chociażby skomentować jakąś rzecz, którą ktoś ma na ladzie i masz kontekst do rozmowy.

 

Ja np. dziś stałem i widzę, jak klientka przede mną wrzuca na ladę sporo żarcia dla kotów. Było tego tak dużo, że możnaby wykarmić tygrysa :) 

 

Najpierw zażartowałem sobie na ten temat z parką, która stała obok (w 99% sytuacji czegoś takiego nie robię - tj. nie zagaduję do grup ludzi, więc złamałem pewien schemat), a potem bezczelnie tej pani zapytaniem   "jakiej wielkości ma kota, że tyle karmy kupuje?".

 

Ale przez chwilę wpadło, że to durne. Więc ten pomysł na zapytanie mógł utknąć i nigdy się nie wydostać.

Takie piękne wyjebanie miałem, choć były momenty lekkiego spięcia tak 90% luzu. Miałem wywalone na to, czy ona coś odpowie, czy nie, czy się oburzy czy może zaśmieje.

Był uśmiech, luz i kompletny brak nacisku na jakikolwiek efekt. I wyszło spoko, był lekki smalltalk.

Ale właśnie zauważyłem, że to zastanawianie się "czy jest dobrze" zwiększa spinanie się. Bo w następnym sklepie akurat zwróciłem uwagę na to, czy jest ok, stała za mną albo zmęczona, albo znudzona trochę starsza kobita i się tak trochę zestresowałem nie widząc "efektu" po zagadaniu.

Bo na chwilę stan wyjechał - bo włączyła się "kontrola czy jest dobrze" (na bazie obserwacji).

To musisz odpuszczać, dlatego uważność jest taka istotna. Nie karać się za to, że nie umiesz gadać.

Chcesz umieć gadać, to rób coś w tym kierunku.

Będziesz miał dyskomfort,  bo zwykle tego nie robiłeś. Ale powoli, powoli coś się zacznie zmieniać.

 

Nie zawsze jest powód do rozpoczęcia interakcji, ale zwykle można złapać to odczucie, że jest coś na rzeczy i potencjał do zagadania. Tylko w przypadku introwertyka może uruchomić się moduł apatii-niepokoju, odrzucenie możliwości nawiązania kontaktu. Tak to widzę u siebie.

Zależnie od zawalenia głowy problemami wbija się na znudzenie (niecierpliwość, aż się kolejka skończy) i wtedy trudno zagadać. A jak jesteś w trybie lękowym - to szybko znajduje się wymówka, że np. takie zagadanie może być "wieśniackie".

Podobnie na pragnieniu (żeby być towarzyskim i fajnie zagadać). No tak się nie da. Te osoby, które na luzie gadają, one to robią, bo taki mają styl, a nie że sobie to wcześniej planują czy robią to w sposób kontrolowany.

 

Na początek proponuję odrzucić myślenie "jestem nudziarz, nie potrafię rozmawiać z ludźmi".

Takie myślenie to wbijanie się na poczucie winy czy wstydu. To torpedowanie swojej pomyślności w temacie.

Jeśli już masz coś torpedować, to torpeduj wbijanie siebie na niską wibrację.

 

Wywalasz "jestem nudziarz, nie" a resztę zostawiasz ;)

 

  • Like 5
  • Dzięki 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Mam podobnie, też z większością ludzi nie mam o czym gadać albo mi się po prostu nie chcę, nie lubię gadki o niczym byleby zabić ciszę. Znałem w życiu tylko garstkę osób z którymi nadawałem na podobnych falach. Jest w "Pulp Fiction" fajna scena, gdzie Vic Vega siedzi w knajpie z laską swojego szefa (Uma Thurman) i w pewnym momencie zapada cisza, bo nie mają już więcej tematów do rozmowy. Stwierdzają, że po tym poznaje się wyjątkowych ludzi, gdy można z nimi wspólnie pomilczeć i nie jest to "niezręczna cisza". 

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Też nie umiem rozmawiać. Mam taką pustkę w głowie.  

Jak kogoś znam to wymienię parę zdań i tyle, później pustka. Najgorzej jak z babami siedzę to kompletnie nie wiem co mówić bo pustka.  

Moje odpowiedzi są bardzo krótkie i mało słów w nich jest, tak jak bym nie pamiętał ich. 

Zawsze się dziwię jak ludzie piszą i mówią ściany tekstu.  

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Też mi się tak przytrafiało, że nie potrafiłem porozmawiać. Od jakiegoś czasu pracuje nad poprawa, aby mieć o czym pogadać z ludźmi. 

Co mi pomogło:

- medytacje, polegające na skupieniu się na jakiejś rzeczy

- mieć w zapasie jakiś temat na tzw. niezręczna ciszę np. coś o filmach, muzyce czy jedzeniu

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Rozmawiaj z tymi, co coś wnoszą do Twojego życia. Z osobami, które mają podobne zainteresowania, podobny światopogląd. Nie przejmuj się ludźmi prymitywnymi, którymi głównymi tematami jest chlanie, ćpanie, ruchanie. To ameby umysłowe. Dla nich taka rozrywka jest najwyższym spełnieniem. Ciekawe tematy do rozmów? Sport, polityka, religia, duchowość, pieniądze, specjalizacje techniczne. Jest wiele możliwości. Sam z reguły dużo nie mówię, jedynie z osobami, z którymi lubię przebywać i którzy, po części mają podobne zainteresowania. Oczywiście im więcej rozmawiasz, tym pokonujesz lęki społeczne, ćwiczysz skille społeczne. Zawsze możesz też wzbogacić swój zasób słownictwa, przez to, będziesz lepiej postrzegany w już bardziej wymagającym towarzystwie.

  • Like 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Godzinę temu, Wincenty napisał:

Ale tak dla ćwiczenia np. przez kolejny miesiąc wejdz na olx/allegro i wykonaj kilkadziesiąt telefonów niby próbując kupić auto. Udawaj kulturalnego zaciekawionego ofertą potencjalnego kupca. Ćwiczenie z pozoru głupie, nawet zjebane bym powiedział :D

Ale bardzo szybko można z tego uczynić wspaniałe zajęcie! Zamiast truć dupę porządnym ludziom (no chyba że handlarzom :D ) przy zakładaniu abonamentu nauczymy się specyfikacji każdego telefonu, każdej oferty na pamięć, wszystkich opinii konsultanta i wiele, wiele więcej! Są jeszcze polisy na życie, majątkowe, można być ekspertem prawie we wszystkim.

 

59 minut temu, Cień napisał:

Niby jest to jakiś sposób jednak to jest ominięcie provlemu a nie jego rozwiązanie. 

Ale z większością ludzi nie ma o czym rozmawiać. Opowiadają pierdoły jakby to był skok na spadochronie bez spadochronu, ekscytacja i fiksacja na punkcie rzeczy niskolotnych. 

 

Rozmowa o polityce? No każdy to trochę zna, prawie zawsze tematy zastępcze albo pasek z TVP. Tak jest niestety z większością, niski poziom świadomości i wiedzy.

 

 

Znajomych trzeba sobie dobierać, sam podobnie wyczuwam z kim mam do czynienia i decyduję czy jest sens zawierać znajomość. Szczerze często ten sposób owocuje chociażby jakimiś korzystnymi "transakcjami", wiele ludzi się wykrusza ale przychodzą nowi, takie życie.

 

Ważny jest też styl tego życia, z poziomu piwnicy to będzie ciężko, trzeba się w końcu spotkać :D Ja mam pracę wśród ludzi, jak nie na firmie trzeba coś dogadać to zaraz kontakt z klientem, jak jest czas to często gadka się wywiązuje. Może na odklejenie warto w tę stronę iść? 

 

Sam czuję się introwertyczny, ale mam praktycznie ciągły kontakt z ludźmi odkąd skończyłem szkołę. Moim zdaniem to dużo daje, chcąc nie chcąc ciągły trening.

45 minut temu, Chcni napisał:

Stwierdzają, że po tym poznaje się wyjątkowych ludzi, gdy można z nimi wspólnie pomilczeć i nie jest to "niezręczna cisza". 

Te zdanie jest nieprawdziwe. Ja mam taki odruch że jak mi się nie chce gadać to nie gadam, nawet jakieś pytanie potrafię olać kompletnie :D Czasami czuję taką niezręczność ale ze strony drugiej osoby, zazwyczaj po chwili wrzucają na luz, tak mi się przynajmniej wydaje. 

Jakby nie patrzeć przydatna umiejętność zwłaszcza przy sporej niechęci do gadki o pierdołach, warto to połączyć z ucinaniem tematu, efekt i cisza murowana :D

 

Edytowane przez Imiennik
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

To co ja zauważyłem po sobie.

Od ponad 2 tygodni jestem na nofap + trening pozytywnego myślenia + medytacja, w efekcie chodzę bardziej uśmiechnięty, pogodny - wizualnie to na pewno widać. Ludzie zaczęli mnie trochę zagadywać przy różnych okazjach, czekając na windę ktoś rzucił jakiś komentarz, na grzybach byłem starszy gość mnie zagadał, kasjerki ze 3 razy. Także uśmiech, wyprostowana pewna postawa to pomoże. 

I tak jak @lync pisze w prostych sytuacjach warto zagadywać dla treningu, ja polecam nie oczekiwać konkretnego rezultatu. Przykład ode mnie, idę przez park, dziewczyna przede mną wstaje z ławki, robi z 10 kroków, wraca i podnosi worek foliowy z ławki o jakim zapomniała. Rzuciłem komentarz z uśmiechem "podziwiam cię, że dbasz o porządek", i sobie poszedlem dalej, ona zadowolona uśmiechnęła się. Nie oczekiwałem że od razu ją poderwę czy nawiążę rozmowę, chciałem tylko komentarz rzucić. Możesz tak zaczynać - stopniowo.

Polecam tez słuchać ludzi, każdy lubi być wysłuchany i doceniany. Daj się ludziom wygadać, zadawaj pytania. Obejrzyj sobie film, polecam też kanał tego gościa

 

 

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

1 minutę temu, krzy_siek napisał:

Rzuciłem komentarz z uśmiechem "podziwiam cię, że dbasz o porządek", i sobie poszedlem dalej, ona zadowolona uśmiechnęła się. Nie oczekiwałem że od razu ją poderwę czy nawiążę rozmowę, chciałem tylko komentarz rzucić.

Dokładnie. I zajebiście!

Chęć podrywu czy poprowadzenia interakcji w którąś ze stron - jeśli wjeżdża w formie fantazji czy oczekiwań - już psuje wibrację, bo pojawia się nacisk na efekt.

Skoro jest efekt, to może być i strach, że nie pójdzie jak trzeba.

Tym samym wysuwa się w stronę drugą osobę coś, co nakłada na nią presję.

 

Widzę to czasem przy sytuacjach, w których myślę i mam coś w rodzaju "oo zagadam", ale wpada takie poczucie spięcia i automatycznego rozpatrywania scenariusza.

Jakbym chciał wyprzedzić sytuację, przygotować się do niej, przeżywając ją wcześniej w wyobraźni (introwertyka to uspokaja, jak będzie przygotowanym zawczasu).

Gorzej, że to nie idzie na trybie "ooo wyobrażę sobie jakby to było" - czyli świadoma decyzja. Niestety to wjeżdża z automatu, czy tego chcę czy nie.

 

Np. idę sobie ulicą widzę z daleka pannę z pieskiem i od razu mi wpada myśl, że o coś tam zagaduję, ona odpowiada i już mam komiks w głowie na kilkanaście następnych klatek.

To też wyzwala emocje i rozkminianie jak potencjalnie poprowadzić interakcję, gdybym się na czymś zablokował (zwykle gdzieś po iluś klatkach wpada mi myśl, że laska o coś spyta, a ja się zastanawiam jak jej odpowiedzieć). Wyzwaniem jest po prostu - nie myśleć lub to zablokować, zignorować to fantazjowanie, zagłuszyć je.

 

Czasem to powoduje, ze osoba, do której mógłbym zagadać akurat zostaje przez coś zajęta (np. nagle spada jej coś i odwraca uwagę lub też sama z siebie się odwraca, np. jak jest z psem). Na moje to podświadomość tę presję wyczuwa i osoba, która z jakiegoś względu nie jest gotowa podjąć interakcji - ucieka od niej.

Z kolei w trybie wyluzowania częściej bywa odwrotnie. Łatwiej jest zacząć, więcej rzeczy zatrybia od początku, łatwiej o flow.

 

3 minuty temu, krzy_siek napisał:

Ludzie zaczęli mnie trochę zagadywać przy różnych okazjach, czekając na windę ktoś rzucił jakiś komentarz, na grzybach byłem starszy gość mnie zagadał, kasjerki ze 3 razy. Także uśmiech, wyprostowana pewna postawa to pomoże. 

Ja mam współczynnik zagadywania przez innych raczej z tych niższych. Wiążę to z tym, że u mnie podświadomie częściej jeszcze wjeżdża to co wyżej, czyli niejako pragnienie uzyskania spójności fantazji z realem lub ew. koncentracji na tym, jak interakcję odbiera druga osoba. To są właśnie te rzeczy, które warto mieć na uwadze, ale się nimi nie przejmować, tylko robić swoje.

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wpierw trzeba zrozumieć, że ze wszystkimi ludźmi nie będziesz nadawał na tych samych falach dlatego rozmowa nie będzie się kleić bądź w ogóle nie zaistnieje.

Mężczyźni mają często problem z rozmowami z kobietami wiesz dlaczego? Bo nakładają na siebie presję, że coś muszą, że to ich obowiązek.

Dlatego trzeba wywalić z głowy negatywne przekonania w stylu muszę na chce lub mogę.

Wtedy zobaczysz jakie cuda zaczną się dziać jak będziesz wśród ludzi.

Zniknie stres, będziesz bardziej pewniejszy siebie, samoocena się polepszy i nie wiesz kiedy a będziesz pomału swobodniej się czół i zagadywał, sypał żartami.

Przy systematycznej pracy nad sobą, która jest nieunikniona do poprawy swojego życia w obszarach umysł i ciało, ale także zdrowa dieta czy pozbywanie się stresu, lęków, fobii

po czasie będziesz dostrzegał wiele rzeczy w osobach takich jak nastawienie, energia, humor gdzie szybko będziesz wyłapywał i wiedział czy ktoś nadaje się do rozmowy czy nie.

Ba gdy uspokoisz rozbrykaną duszę w sobie to obce osoby widząc twój spokój i opanowanie same będą do ciebie lgnęły, zagadywały.

Rady w stylu wyjdź do ludzi, podejdź do setek kobiet, zagaduj ludzi gdziekolwiek niestety nie zadziała u człowieka z zaniżoną samooceną, lękami, fobiami, nieśmiałością.

Dlatego tak ważna jest praca nad mindsetem.

Szukaj ludzi i otaczaj się osobami Ci przyjaznymi, otwartymi na znajomość, podobnych do ciebie pasjami, zainteresowaniami, światopoglądem, z wyczuwalną dobrą energią

często starsze osoby z doświadczeniem życiowym są dobrymi rozmówcami, które przede wszystkim nie oceniają tylko chcą po prostu z kimś pogadać.

 

 

 

 

 

49 minut temu, nowy00 napisał:

mieć w zapasie jakiś temat na tzw. niezręczna ciszę

 

Nie ma czegoś takiego jak niezręczna cisza.

Osoba, która tak myśli o tym po prostu w tej ciszy źle się czuje.

Tak ma mnóstwo ludzi dlatego gdy zapada od razu zaczynają paplać jakieś bzdety i wtedy dopiero jest niezręcznie gdzie u wrażliwych osób żenadometr wybija do górnej skali😁

W takim wypadku należy wewnętrznie sobie powiedzieć, że to coś normalnego, nie ma powodu do niepokoju, robienia głupstw czy dziwnych zachowań.

Niestety na taki stan pracuje się latami, różnymi metodami jak wspomniana medytacja, afirmacje, budowanie pewności siebie, samooceny, pokonywanie stresu, lęków czy słabości.

 

 

  • Like 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

U mnie też zniechęcający do rozmowy innych jest mój wygląd, słyszałem wiele razy że mam nieprzyjemny wyraz twarzy, takie wrogie spojrzenie. Kiedyś kumpel mi powiedział, że wyglądam jakbym chciał mu wpierdolić, gdy patrzy mi w oczy. Częściej odczuwam tą niechęć w relacjach czy interakcjach z mężczyznami, a z dresami szczególnie niektórych prowokuje samą obecnością. Jakieś interakcje czy próby zagadania np. w sklepie z inicjatywy innych najczęściej zdarzają mi się ze starszymi ode mnie kobietami. One jakby mniej to wyczuwały.

@Imiennik Chodzi o sytuację w której obie strony czują się dobrze milcząc razem. Przecież jeśli spędzasz z kimś dłuższy czas nie będziecie non stop nawijać, bo to jest męczące przynajmniej dla mnie jako introwertyka.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Pewnie jest poradnik jak zacząć i kontynuować rozmowę. I tam pewnie będą już przygotowane scenariusze jak prowadzić rozmowę. Np na weselu. Pewnie jakieś 3 zdania, które kończysz miło było porozmawiać. 99 % procent osób gdy znajdziecie się w wspólnym gronie zapyta "czym się zajmujesz". Jak prowadzisz nudne, szare życie, warto wykuć jakiś ciekawy życiorys. Jak jakiś agent przerzucany na teren wroga czy przyjaciela dostaje nową tożsamość, Ty uczysz się swojej. Nie zajmie to dużo czasu, a spowoduje, że staniesz się ciekawy. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

10 godzin temu, kryszak86 napisał:

Patrząc na siebie jestem aspołeczny. Mam tak samo wąskie grono osób z którymi mogę porozmawiać. Lecz jeżeli wejdę w temat, który mnie interesuje to mogę kawałek czasu nawijać o tym nawet nowo poznanym osobom.

Tutaj zależy czy chcesz to zmienić czy dobrze Ci tak jak jest. Jeśli chcesz musisz zagadywać do ludzi: w sklepie, na parkingu, w kolejce na stację itd. Nabywasz pewności siebie.

U mnie zależy od dnia. Czasami dla treningu zagadam z kimś zupełnie obcym na byle jaki temat. Czy po tym czuję, że coś się zmieniło? Raczej nie.

Po prostu może taki typ jestem i nie chce mi się gonić za czymś czego nie mam szans dogonić. W życiu takim osobom trudniej, ale przez to może mniej rozczarowań w życiu.

Pełna zgoda, nie tyle co nie umiem co mi się nie chce. Nie widzę potrzeby gadania z ludźmi tylko po to żeby pogadać tym bardziej, że większość nie ma nic ciekawego do powiedzenia.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Tutaj mamy przykład człowieka niezbyt dobrego w debatach. Niby temat o mowie ciała, ale to wszystko jest powiązane z pewnością siebie w danej sytuacji.

 

Dlatego wszelkie metody typu wykuj jakąś gadkę na pamięć nie zadziałają. @Fury King Wyobraź sobie takiego kapele któremu przygotowano z 5 pełnych zdań by odpowiedzieć Stanowskiemu. Nie wiadomo nawet czy te tematy będą poruszone to raz, a dwa Jaś i tak by spalił na panewce próbując pociągnąć temat.

 

Tutaj trzeba wykuć mindset, mieć cały zestaw cech, pracować nad mimiką, mową ciała, tonacją głosu, zmniejszać poziom stresu. Inaczej sami się w ten nierozmowny stan wprowadzimy i żadne teksty tu nie pomogą. Równie dobrze można iść na podryw znając jedynie kilka tekstów z neta.

 

@Chcni

Praca przed lustrem, mimika jest bardzo ważna. 

 

@Throgg

No z tym fryzjerem i taksówkarzem to się nie zgodzę, ważne by umieli dostosować się do klienta. Chętniej zostawiam napiwek gdy oprócz otrzymania usługi posiedziałem w spokoju/porozmawiałem - zależnie od nastroju.

 

  • Like 1
  • Haha 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ja umiałem rozmawiać i określano mnie jako gadułę ekstrawertyka. Z wiekiem mi przeszło i teraz nie chce mi się odzywać do nikogo obcego. 

No, może do jakiejś miłej i młodej pani bym się odezwał ale tylko w jednym celu... ;) Rozmowa bez celu przestała mnie interesować. 

 

A co do ciebie - to jeśli ci to przeszkadza to nie mam innej opcji jak się zmusić do rozmowy  z innymi. Czyli raczej nastawić się na pewien dyskomfort niż przyjemność.  

Edytowane przez RealLife
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.