Skocz do zawartości

Jaki powinien być mężczyzna?


Rekomendowane odpowiedzi

Na pytanie:

 

Jaki powinien być mężczyzna, niejednokrotnie słyszy się, że powinien być troskliwy i opiekuńczy.

 

Według definicji opiekuńczość to sprawować nad kimś opiekę, wyrażający dbałość.

Troskliwy- dbanie o kogoś, lub zabieganie o kogoś.

 

Czy kobiety w dzisiejszych czasach, rzeczywiście potrzebują, by ktoś nad nimi sprawował opiekę i aby ktoś o nie dbał, tudzież zabiegał, i skąd się to wzięło?

Czy mężczyźni lubią być stawiani w roli opiekuna, tudzież czy lubią bez ustanku o kogoś dbać, zabiegać?

 

Oczywiście, moje zdanie podlega dyskusji.

 

W początkowych fazach relacji obie te cechy być może i są pożądane, jednak z czasem mogą być albo uciążliwe- dla mężczyzn, których to partnerka ciągle tego oczekuje, a obowiązków w związku nie ubywa.

W przypadku kobiet natomiast, z czasem te cechy mogą być odbierane jako zachowanie kogoś słabszego, a nawet przeszkadzającego.

 

Tutaj granica myślę, że może być nie zauważalna, a łatwa do przekroczenia. W przypadku gdy mężczyzna jest zbyt opiekuńczy lub kobieta wymaga zbytniej opieki, możliwe, że istnieją podstawowe problemy, nad którymi jednostka winna się zastanowić. W przypadku mężczyzn, zbytnia opiekuńczość może być oznaką niepewności lub zaborczości. W przypadku kobiet, może być oznaką współuzależnienia lub podstawowego problemu ze zdrowiem psychicznym. 

Zdrowy związek jak wiemy, mimo wszystko to ten, w którym każda ze stron nie czuje się zależna od tej drugiej. Długoterminowa potrzeba opiekuńczości jest przeciwieństwem tego, co może dać powody ku zmartwieniu.

 

Ta granica, zapewne jest trudna do zdefiniowania, również różni się pewnie od zwykłego poziomu zaangażowania się jednostki w daną relację. Opieka, czy też bycie opiekuńczym w związku powinno pozwalać drugiej osobie na samodzielność oraz powinna być zachowana przestrzeń do realizacji własnych interesów i podejmowaniu własnych decyzji.

( Nadmierne pytanie: co mam zrobić, co myślisz- od razu dyskredytuje zdrową potrzebę bycia zaopiekowanym).

 

Z kolei zbytnia opiekuńczość przejawia się już zazdrością, zaborczością czy niechęcią do pozwolenia partnerowi podejmowaniu ryzyka.

 

W każdym bądź razie, uważam, że opiekuńczość czy troska w pierwszych etapach relacji jest dosyć naturalnym zjawiskiem i świadczy o równym zaangażowaniu dwóch stron. Ich brak, może być również sygnałem dla nas, że tej drugiej osobie nie zależy tak jak nam, ale trzeba pamiętać by nie przekraczać granicy. W dłuższych relacjach po prostu pojawia się zaufanie.

 

Czy Wy mężczyźni lubicie opiekować się kobietami i na jakich zasadach, w jakich sytuacjach?

 

 

  • Like 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Moje związkowe życie nauczyło mnie, że kobiety w związku potrzebują emocji a nie opiekuńczości. Wtedy kiedy jeszcze nie wiedziałem jak to działa, starałem się być opiekuńczy, pomagać, robić wiele rzeczy za nią, bo ona przecież biedna. Co dostawałem w zamian? Pretensje, że za mało się staram, a ona się przecież poświęca rozkładając przede mną nogi. Takie wbijanie poczucia winy. Takie związki kończyły się dla mnie dość szybko i boleśnie. Gdy już coś mi w głowie zaświtało i nie byłem taki, to poziom emocji dla pani był odpowiedni, co było też widocznie między innymi w sypialni. Ale niestety ja się strasznie z tym na dłuższą metę męczyłem.

 

Także jeśli kobieta chce faceta opiekuńczego, to należy się jej nie słuchać i robić dokładnie odwrotnie. Wtedy mamy gwarantowane emocje, a kobiety przecież tymi emocjami się karmią i potrzebują ich jak ryba potrzebuje wody. Opiekuńczość będzie odbierana jako coś co jej się należy, będzie chciała z czasem więcej oczywiście od siebie w zamian dając najwyżej niewiele. Z czasem może to być też postrzegane jako słabość i odpowiednio wykorzystywane za pomocą kobiecych manipulacji.

 

Zresztą nie ma dziś potrzeby opiekowania się panią w związku. Tę potrzebę przejęło dziś państwo i za pomocą swoich urzędów oraz stanowionego prawa przejmuje rolę opiekuna na koszt mężczyzn. W Nowej Zelandii zdaję się było badanie, z którego wynikło, że płatnikami netto podatków są głównie panowie, a odbiorcami tychże podatków są głównie panie. U nas jest podobnie, według danych GUS to panowie w wieku produkcyjnym tworzą gospodarkę i są płatnikami podatków, a panie czynne zawodowo, których jest dużo mniej niż panów, pracują głównie w urzędach, a więc utrzymują się z podatków płaconych przeważnie przez mężczyzn.

 

Ponadto rozwiązania prawne w tym kraju nie sprzyjają opiekowaniu się kobietami. Gdy pani w związku już tych tak potrzebnych emocji nie ma zaczyna się nudzić. Gdy się nudzi, to już zaczyna przygotowywać się do ewakuacji. A taką ewakuację ma oczywiście wraz z jej konsekwencjami sfinansować mężczyzna. Alimenty na nią, bo pogorszył się standard życia, na dzieci, które oczywiście zostaną przy niej, można w zgodzie z prawem zastosować alienację rodzicielską, bo wyroki sądów są dla nas panów, a nie pań, podział majątku, do którego głównie przełożył się mąż w stopniu przynajmniej po równo. Teraz można chodzić po świecie i mówić jaką jest się silną i niezależna kobietą. Feministki przecież też mówią, że to kobietą jest siłą.

  • Like 18
  • Dzięki 6
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Lalka, @melody

Po latach doświadczeń uważam, że męska opiekuńczość to białorycerstwo.

Tak jak melody wspomniała na czacie oba bierze, a facet daje. Czyli jednostronna wymiana korzyści za dostęp do waginy.

Owszem można coś dźwignąć bo jest się silniejszym, "wesprzeć męskim ramieniem" czy radą, ale to co odstawiamy w zalotach to mocna przesada.

Edytowane przez Brat Jan
  • Like 4
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

14 minut temu, Brat Jan napisał:

za dostęp do waginy

Która to po kilku latach bycia w związku przestaje być (pierwszoplanowym) wyznacznikiem atrakcyjności / przydatności kobiety do wspólnego życia, za to na znaczeniu nabiera przydatność (obecnie najczęściej iluzoryczna) kobiety do wsparcia swego mężczyzny chociażby w kwestii jego zdrowia, odpowiedniego wyżywienia, wspólnego ponoszenia kosztów funkcjonowania związku czy nawet zwyczajnie godziwego zachowania się wobec niego w zaawansowanym związku.

To tak z moich doświadczeń związkowych.

  • Like 5
  • Dzięki 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Kobiety nie lubią zbyt czułych i opiekuńczych, bo raz, że to męczące, a dwa, wskazuje na pewną miękkość, która nie jest ceniona u mężczyzn.

 

Mężczyza ma być jak Indy Jones - trochę szorstki i łobuzerski, z pozoru niezbyt adorujący, ale w razie potrzeby gotowy do interwencji wszelakiego rodzaju. ;)

 

Takie kiedyś były wzorce, a teraz to sam już nie wiem. I prawdę mówiąc, mam wyjebane. Wg mnie jeżeli kobieta nie potrafi zaakceptować męskich słabości (również tego, że mężczyzna też czasem potrzebuje trochę ciepła, zwłaszcza w domu), to nie nadaje się na ltr. Kobita ma być i do tańca, i do różańca. A jak jest tylko do tańca, to niech się nie dziwi, że nikt nie chce z nią paciorka odmawiać. ;) 

  • Like 9
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@PyrMen Dzisiaj mam urodziny :) 18 plus vat.

Jeszcze gdzieś tam prześwituję pod tą pelerynką niewidką czasami. Ale to już tak ino ino.

Byłam ostatnio na weselu u kumpla i tańcowałam jak szalona do 4 nad ranem i śpiewałam głośno przyśpiewajki. Ja nie czuję skrępowania, ale boję się, że odbierana jestem już jak typowy "wujcio wariatuńcio".

Powoli muszę się przestawiać na nobliwą, dostojną panią.

 

Edytowane przez Amperka
  • Haha 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

6 minut temu, PyrMen napisał:

@Amperka, jesteś w wieku w którym kobieta staje się niewidzialna? 🤔

 

Pytanie retoryczne

 

A odpowiedź praktyczna, ja ustawiam na srinderku zawsze od 18 do max 25, starsze wybrały karierę to niech już sobie kupią psa lub kota, dopiero przy 40stce może zrozumieją że  zostały oszukane tymi bzdetami z mediów o czym pisała była redaktorka COSMO w książce subverted: https://www.amazon.com/Subverted-Helped-Sexual-Revolution-Movement/dp/1586177966

  • Like 4
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

8 hours ago, Lalka said:

Czy kobiety w dzisiejszych czasach, rzeczywiście potrzebują, by ktoś nad nimi sprawował opiekę i aby ktoś o nie dbał, tudzież zabiegał, i skąd się to wzięło?

Mało że potrzebują, to jeszcze korzystają bez świadomości odnoszenia korzyści a wręcz ją wypierają, bo one takie "silne i niezależne", więc na potrzeby racjonalizacji - wypierają fakt bycia beneficjentkami systemu. Odkąd aparat państwowy (de facto pod przymusem okradając ich z praw i dóbr, żeby je transferować do kobiet) przejął rolę mężczyzn, mężczyzna stał się pozornie zbędny. I nie chodzi o same bezpośrednie zastrzyki żywej gotówki i szeroko pojętą opiekę socjalną, ale o wciąż rozbudowywany system tworzenia "świata preferencji" dla "płci pięknej". W ogóle odnoszę wrażenie, że te wszystkie nowoczesne zmiany, gdzieś tam prowadzą do tego, żeby mężczyźni wstydzili się być mężczyznami. No, oczywiście z wyjątkiem medialnych gwiazd i herosów w oku kamery, którzy stają się jedynymi akceptowalnymi "alfa czadami". Dla reszty mężczyzn dostępna będzie jedynie pogarda. 

 

2 hours ago, Krugerrand said:

Także jeśli kobieta chce faceta opiekuńczego, to należy się jej nie słuchać i robić dokładnie odwrotnie. Wtedy mamy gwarantowane emocje, a kobiety przecież tymi emocjami się karmią i potrzebują ich jak ryba potrzebuje wody.

Powiązane z powyższym. Od faceta już nie potrzebuje bo ma od państwa. Więc teraz bezkarnie może się nad nim de facto znęcać (naprawdę potencjał przemocowo-sadystyczny jest w paniach niedoceniany a czerpią z niego pełnymi garściami) bo jest niezależna od jego szeroko rozumianej, męskiej opiekuńczości. Dlatego oczekuje dostaw emocji, które najzwyczajniej mężczyzn wyczerpują i eksploatują do granic. To po prostu jest rak dla męskiej psychiki. Ale pani gadziny mózg ma się pysznie, zalewany emocjami nad którymi zwyczajnie jak mała rozpieszczona dziewczynka, nie musi panować. 

 

2 hours ago, Krugerrand said:

Wtedy kiedy jeszcze nie wiedziałem jak to działa, starałem się być opiekuńczy, pomagać, robić wiele rzeczy za nią, bo ona przecież biedna. Co dostawałem w zamian? Pretensje, że za mało się staram, a ona się przecież poświęca rozkładając przede mną nogi.

Uj tam z rozkładanymi nogami, tyle to potrafi nawet koza ;) Chodzi głównie o wewnętrzny mechanizm wyceny u kobiet. To co Ty robisz i niezależnie od tego jak dużo, w jej oczach MUSI być to wyceniane poniżej wartości jej wkładu i odpowiednio, jako bezwartościowe kodowane w Twojej głowie, żeby jakoś zgrać wewnętrzne lenistwo kobiet z rosnącym w miarę jedzenia apetytem. 

 

ps. Możliwe że to miał kiedyś na myśli Korwin, mówiąc że kobieta jest kim pomiędzy dzieckiem a mężczyzną. 

  • Like 10
  • Dzięki 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Lalka tak, Twój post mi się z tinderem skojarzył, sam nie wiem dlaczego.

 

Pewno jakiś malutki promil procenta kobiet tak ma.

 

Wczoraj z koleżanką omawiałem przypadek naszej wspólnej młodszej koleżanki - pozycja faceta, wyrywa facetów starszych którzy mają pozycję zawodową wysoko i żeruje na nich... ma z tego satysfakcję. Jeden z nich jest w szychą w szkole w której się dokształca, tam tez starego typa wyrwała i ma plecy już w tej szkole... trzeba sobie radzić. 

  • Haha 2
  • Smutny 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

A co mnie obchodzi jaki powinien być mężczyzna. Kiedyś się tym zajmowałem. Dzisiaj mam to gdzieś. Mam własne życie do przeżycia. Własne problemy, i ograniczenia i musze sobie z tym poradzić. A to co o mnie myślą w szczególności kobiety to mam tam gdzie światło nie dochodzi.

  • Like 8
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

No jak to jaki? ;)

 

Troskliwy i opiekuńczy miś do rany przyłóż, jednocześnie silny samiec alfa trzymający ramę zawsze i wszędzie, osobowość mnoga, albo przynajmniej bipolarna xD Oschły i jednocześnie ciepły, czuły i jednocześnie bezwzględny, twardy jak stal i tak miękki jak wosk, do urabiania przez swoją królewnę. Zapewniający finansowe bezpieczeństwo i życie bez stresów,  jednocześnie spędzający większość doby ze swoją partnerką i potomstwem i tak dalej.... ;)

 

Na wyspach Bergamutach
Podobno jest kot w butach
Widziano także osła
Którego mrówka niosła

Jest kura samograjka
Znosząca złote jajka
Na dębach rosną jabłka
W gronostajowych czapkach
Jest i wieloryb stary
Co nosi okulary
Uczone są łososie
W pomidorowym sosie
I tresowane szczury

Na szczycie szklanej góry
Jest słoń z trąbami dwiema
I tylko wysp tych nie ma

39 minut temu, Amperka napisał:

Dzisiaj mam urodziny

Najlepszego! :)

 

Edytowane przez Obliteraror
  • Like 6
  • Dzięki 1
  • Haha 4
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

To jest tak. Gdy kobieta siedzi na tyłu przed ekranem komputera pisze jedno. Tu kobieta jest szlachetna i delikatna. Ważne jest też kierowanie się prawami kobiet. Oczywiście dla dobrego własnego samopoczucia. 

A w życiu realnym oczekuje zupełnie czegoś innego. Często wybiera jakiegoś alkoholika, by stać się tzw. silną kobietą. Albo imponuje jej bezwzględny koleś o wysokim statusie. Albo gdy jest wynudzoną mężatką, poleci na wyrzeźbiony tors jakiegoś gogusia.

Ogólnie to jest tak, jak w znanym filmie mówiono: jest prawda czasu i prawda ekranu. :) 

 

  • Like 3
  • Dzięki 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Prawdziwy facet powinien być posłuszny, być na każde zawołanie panny

 

Prawdziwy facet nie chodzi z kolegami na piwo i mecze. 

 

Prawdziwy facet nie ma swojego zdania. 

 

Prawdziwy facet zawsze wybiera kompromis czyt. ( to co chce kobieta) 

 

Prawdziwy facet potrafi wszystko

 

( sprzątanie, pranie, gotowanie, mechanika pojazdowa, budownictwo, wystrój wnętrz, architektura, cukiernictwo, analiza finansowa, inwestycje) -  tak by kobieta, nie musiała totalnie nic robić. 

 

Taki powinien być prawdziwy facet. 

  • Like 3
  • Haha 4
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@zychui @Rnext fajne wpisy, ciężko się nie zgodzić.

 

@Lalka Ja lubię być opiekuńczy i w związku taki jestem. Zanim niektórzy już pomyślą, że jestem cucoldem, białym rycerzem beta, flepem to chwila wyjaśnienia. Jeśli widzę, że moja kobieta nie radzi sobie z pewnymi rzeczami a jest wobec mnie uczciwa, nie wykorzystuje mnie, potrafi sama od siebie wiele dać (nie dupki) to dlaczego mam być oschły? To nie wygląda w ten sposób, że kupuje jej nowego Iphona, żeby pokazać jaki jestem hojny (gratulacje dla klaunów, którzy mają taki pomysł na związek- sami sobie w stopę strzelają) ale nie mam problemu, żeby np. sam od siebie porąbać jej drewno, jeśli nie będzie mnie dzisiaj w domu a wiem, że średnio sobie z tym radzi i boje się żeby sobie ręki nie odrąbała 😁. Jeśli to ma być pokazanie słabości i mam unikać tego typu zachowania w życiu, związku to chyba lepiej palnąć sobie w łeb. Co to za życie, ciągle analizowanie czy strach czy ktoś przypadkiem spuści mnie w kibel, bo wymieniłem kobiecie żarówkę w aucie czy zrobiłem coś zwyczajnie uprzejmego. Jeśli ona tak uzna i chce odejść: droga wolna. Idź, jeszcze jej drzwi otworze, niech szuka szczęścia gdzie indziej. Chciałbym zaznaczyć, że jestem świadomy kiedy ktoś chce mnie wykorzystać i wtedy zachowuje się jak SSman, nie wiem czy czasami nawet nie przesadzam. I jestem do tego do bólu konsekwentny (nawyk po mojej pracy).
 

PS: dawno Cię tu nie czytałem.

  • Like 9
  • Dzięki 3
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.