Skocz do zawartości

Jakie studia wybrać?


VerminatorX

Rekomendowane odpowiedzi

Witajcie. Jestem w klasie maturalnej i nie mam zielonego pojęcia jakie wybrać studia. "Wybierz to co cię interesuje" powiecie. Niestety na moich zainteresowaniach ciężko zarobić... w ogóle w tym kraju ciężko zarobić, a same studia nic nie gwarantują.

 

Macie jakieś sugestie? Jakich kierunków unikać? A może nie iść na studia i zacząć się usamodzielniać?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

No ja z drugiej strony powiem ci, że nie warto też totalnie iść na studia typowo dla kasy. Ja poszedłem i żałuję

 

Wszystko zależy zresztą jakim jesteś człowiekiem. Jeżeli potrafisz znaleźć w sobie entuzjazm i motywację dla tego, czego nie lubisz a musisz to spoko. Podczas swoich studiów nabawiłem się strasznych syndromów amotywacyjnych. Typowa scena z moich studiów: mam coś do zrobienia na następny tydzień. Myślę sobie ok, siadam w piątek - zrobię coś - będzie do przodu. Potem porobię coś z pasji a potem jakiś balet. Sobota wolna to odwiedzę kogoś. No to zaczynamy. Kurwa nie chce mi się już po pięciu minutach (a wiem, że rzecz jest łatwa ale żmudna) no i chuj internety, jak nie internety to książki, potem na fajkę, potem coś zjeść znowu fajka, pogapię się przez okno, obejrzę film, kolejny film, muzyka. Jednym słowem wszystko, żeby nie robić nic. Oczywiście nic konstruktywnego. Leci czas. Wyrzut sumienia coraz większy. W końcu - 2-3 w nocy a pracy wykonanej może na 30 minut. Solenne obietnice, że jutro nadrobię. Kurwa to samo przez cały dzień. Cały weekend zleciał. To co mam zrobić robię ostatecznie, na ostatni moment. Do późna w nocy. Następnego dnia jestem zajebany - kawa, fajki. Po takim mitingu najlepiej się zajebać alko. Oczywiście na następny dzień kac. Zabawa chujowa  bo mam wyrzut sumienia. Coraz bardziej zjebany humor, coraz bardziej zaniżona samoocena. I tak to kurwa leciało przez kilka lat w kółko. Dzięki sporej zdolności pojmowania bardzo długo byłem w stanie skutecznie odpierdalać rzeczy na ostatni moment. Tylko, że tak z perspektywy to zmarnowałem sobie najlepsze lata życia. Gdybym powiedział sobie - pierdolę idę na panny, wódę, jadę w świat coś bym z tego miał. 

 

Z drugiej strony czasami coś na czym pozornie nie da się zarobić potrafi dać karierę. Np. mam znajomą co studiuje judaistykę ("żydoznawstwo") i ona zafascynowana tym tematem robi teraz doktorat, udziela się przy jakimś muzem, pisuje publikację i coś tam z tego wyciąga, Inny znajomy w ramach rozwijania pasji zrobił sobie stronkę internetową - wkręcił się i jest teraz dobrze zarabiającym webdeveloperem. 

 

Także kluczem jest jednak coś w co się chętnie będziesz angażował. 

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

To bardzo rozbudowane pytanie. Po pierwsze odpowiedz samemu sobie, czego oczekujesz po studiach:

'pewnej' pracy? świetnej zabawy? poznania masy ciekawych ludzi? realizacji pasji/zainteresowań? nauki/zgłębiania wiedzy? 

Czy może idziesz tak tylko dlatego, że reszta idzie, że rodzina gada, że 'tak trzeba' (a ch*ja tam trzeba, wykształcenie nie piwo nie musi być pełne)

Studia to wielozadaniowy twór. Mogą być środkiem, celem samym w sobie, lub nawet (jak kot Schrodingera) jednym i drugim.

 

Mnie studia nauczyły trzech rzeczy:
- tego, jak się efektywnie uczyć

- umiejętności korzystania ze źródeł

- tego, że uczelnie wyższe to jedna wielka mafia, i jak coś chcesz, to załatwisz

 

PS: Jeżeli szukasz 'pewnej' roboty - to wyłącznie wyższe seminarium duchowne. Haha.
A tak bardziej na poważnie to największe szanse zatrudnienia ma sektor inżynieryjny, fizyka, informatyka, itp. Ale wg mnie, bezsensem jest taki kierunek studiować i potem w tym pracować, jak Cię to nie kręci. Będziesz się męczył do końca życia.

 

A i jeszcze jedno. Ja poszedłem na studia związane tylko z moją pasją - sztuką. A wiadomo jak zarabia 'artysta'. Mimo wszystko, nie żałuję. Więc powtórzę po koledze i po sobie, że nie ma się co sugerować możliwościami zarobkowymi ale wewnętrznym kompasem.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Przede wszytskim - z dala od domu. Bez różnicy akademik czy stancja, grunt żeby oderwać się od maminego cyca. Nauczysz się samodzielności, odpowiedzialności, godzenia nauki z pracą itd. (no i mieszkając w akademiku lub stancji uczysz się koegzystować z najróżniejszymi ludźmi, również takimi, których na codzień byś unikał - bardzo cenna umiejętnośc kiedy przyjdzie ci pracować z idiotami ;D) Jasne, mieszkając z rodzicami też można, ale mieszkając samemu trzeba - różnica drobna acz znacząca.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gdybym mogła się cofnąć i znów mieć 18 lat, to poszłabym na AWF, albo jakieś studia związane z tańcem. Obowiązkowe ćwiczenia i ruch to jest to. Na każdych innych studiach i w robocie siedzącej człowiek kapcanieje. A po AWFie można być np. trenerem na siłce, albo animatorem w jakimś fajnym hotelu np. na Kanarach. Całkiem spoko praca. No ale, to trzeba lubić, tzn. lubić ruch i być przyjaźnie nastawionym do ludzi.

Pomyśl też może nad jakimiś studiami językowymi - znając bardzo dobrze dwa języki obce, można znaleźć naprawdę fajną robotę. Tutaj możliwości jest naprawdę sporo: od pilota wycieczek, tłumacza, po marketingowca. 

 

U mnie była taka historia, że mając 15 lat już wiedziałam co chcę w życiu robić. Skończyłam studia z tym związane. Pracuję w zawodzie, ale co z tego, jeśli ta praca dzisiaj jedynie daje mi trochę kasy (nie za wiele) a tak to przytłacza. 

Żałuję również, że nie nauczyłam się perfect angielskiego + hiszpańskiego, co utrudnia mi spakowanie manatek i szybki wyjazd gdziekolwiek.

Niestety nie odkryłam w sobie wcześniej pasji do zdrowego stylu życia i sportu. Zamuliło mnie zamiłowanie do grafiki. Dziś bolą mnie plecy, a oczy mam jak kret.

Cóż, widocznie tak musiało być. Dziś powoli się przebranżawiam, ale to jest trudne i mozolne.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

+ zmiana systemu pracy

 

Jeśli masz możliwości polecam poeksperymentować. Np. system znajomego. 3x,3,5h. Z godzinnymi przerwami na żarcie i spacer. On twierdzi, że od czasu jak tak pracuje ma dziennie 10,5 h efektywnej pracy (nie przeciąga nigdy) i od czasu jak daje sobie spacery to nie bolą go ani oczy ani plecy.

 

Do tego dodatkowe tipy:

- przy pracy przed kompem tylko lekkostrawne posiłki

- maksymalna koncentracja na robcie - żadnych fejsów i informacji

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.