Skocz do zawartości

Uzależnienia


self

Rekomendowane odpowiedzi

Znakomity koleś. Poogladalem jego dłuższe wykłady i zainteresowało mnie to, ze rozwój obwodów mózgowych w okresie prenatalnym i kilka lat po urodzeniu, w skutek stresu i ogólnie panującej patoli może być zaburzony. Wniosek z tego taki, ze to (poza czysto psychicznymi uwarunkowaniami) nieprawidlowo rozwiniety gar, wskutek destrukcyjno-psychologicznego wplywu otoczenia, jest czynnikiem wpychajacym w szpony nalogu. Uzaleznienie - tj. branie dragow zmieniajacych biochemie mozgu, jest niczym innym jak proba kompensacji biomentalnej kastracji. Mało ma to więc wspólnego z wolną wolą. Na szczęście gar  jest plastyczny - stąd te wszystkie psychologicznie modulujace go -terapie, samodoskonalenia, grupy wsparcia.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Trochę nie widze sensu w grupach wsparcia. Jest to wtłoczenie człowieka do środowiska w którym nie będzie zagrożony, a przyjęty bez wysiłku. Stresu nie eliminuje, za to uczy szukania bezpiecznych grup, a nie radzenia sobie w grupach nieprzyjaznych - albo nawet w byciu samemu, kiedy nie ma tej "miłości". Może czegoś nie zauważam, ale wychodzi na to że człowiek któremu nadał się uszczerbek w mózgu w czasie ciąży czy pierwszych lat życia dostaje znamię osobowości zależnej, czyli uzależnia się: od ludzi, od opinii, od używek. Wejście do grupy wsparcia jedynie maskuje problem na moment, leki też uzależniają i jeśli pomagają to na moment. Z np. alkoholizmu jeszcze nikogo nie wyleczono całkowicie, nie wiem jak z innymi uzależnieniami. Czy to pic na wodę wszystkie terapie?

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

To nie jest tak, że z jednego uzależnienia wchodzi sie w drugie, tyle że z negatywnego w pozytywne? Czyli nie byłoby to leczenie przyczyn, tylko objawów.

 

Czynniki zmniejszające ryzyko korzystania z alkoholu i innych substancji psychoaktywnych, za Hawkinsem: silna więź z rodzicami, sukcesy w nauce, praktyki religijne, szacunek dla norm społecznych i autorytetów oraz konstruktywna grupa rówieśnicza.

 

Czyli nadal taka osoba jest zależna, ale już nie od alkoholu, a od np. ludzi którzy mogą zniknąć, czy sukcesów które mogą w mgnieniu oka stać się porażkami i wtedy następuje zatoczenie koła: szukanie pomocy w poprzednim uzależnieniu.

 

Podam taki przykład Wiśniewskiego. Miliony na koncie (czyli mógłby zapłacić za super leczenie), a chleje już ile lat (DDA) i mówi, że najmniejsza porażka go boli jakby świat się walił, a sukcesy cieszą tylko na chwilę. Dostał wszywke, a terapia mówi że niewiele daje.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

1 godzinę temu, M.Dabrowski napisał:

Trochę nie widze sensu w grupach wsparcia. Jest to wtłoczenie człowieka do środowiska w którym nie będzie zagrożony, a przyjęty bez wysiłku. Stresu nie eliminuje, za to uczy szukania bezpiecznych grup, a nie radzenia sobie w grupach nieprzyjaznych - albo nawet w byciu samemu, kiedy nie ma tej "miłości". Może czegoś nie zauważam, ale wychodzi na to że człowiek któremu nadał się uszczerbek w mózgu w czasie ciąży czy pierwszych lat życia dostaje znamię osobowości zależnej, czyli uzależnia się: od ludzi, od opinii, od używek. Wejście do grupy wsparcia jedynie maskuje problem na moment, leki też uzależniają i jeśli pomagają to na moment. Z np. alkoholizmu jeszcze nikogo nie wyleczono całkowicie, nie wiem jak z innymi uzależnieniami. Czy to pic na wodę wszystkie terapie?

 

Zapomniałeś o jednej sprawie. Żeby człowiek się zmienił, czyli nabrał wyższej samooceny (dopamina o której mówi świetnie ten Pan, i ja od lat), musi mieć CZAS. Nie będzie go miał, jeśli jego toksyczne środowisko wepchnie go w małżeństwo z osobą chorą psychicznie - pójdzie ten człowiek na dno.

 

Grupa - np. nasza, daje mu siłę i wsparcie, by nie podążał za tłumem i toksycznym środowiskiem do czasu, gdy nie nabierze na tyle własnej przyjemności, że sam będzie sobie mógł z tym poradzić.

 

Chodzi o czas, danie przestrzeni ludziom do zmiany - o to mi chodziło gdy powstawało forum. Reszta w waszych rękach.

  • Like 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ciekawy film. Nowe, świeże spojrzenie na zagadnienie uzależnień. Ale skłonność do uzależnień to nie tylko uszkodzenia połączeń nerwowych w mózgu, które są skutkiem złych warunków w okresie ciąży oraz w pierwszych latach po urodzeniu.

"

To też indywidualny, świadomy odbiór rzeczywistości przez potencjalnego nałogowca. Jego stopień wrażliwości i umiejętności radzenia sobie ze stresem. Gabor Mate podał przykład Indian, którzy mając dostęp do różnych używek, m. in. peyotlu (sam chętnie bym spróbował :) ) wcale od nich się nie uzależniali. Dopiero kontakt z cywilizacją białych, ich bezwzględna ekspansja i niszczenie społeczności Indian doprowadziła do ich upadku. Nie radzili sobie z rzeczywistością, agresywną, bezwzględną  i niszczącą. Nie mając umiejętności radzenia sobie ze stresem byli skazani na autodestrukcję.

Po prostu: jeżeli rzeczywistość i środowisko, w którym  znajduje się jednostka jest dla niej nie do zniesienia, musi ona znaleźć sposób na zredukowanie stresu z tym związanego. Musi sobie też skompensować braki tego środowiska. I teraz są dwie opcje. Jedni wejdą w uzależnienie, inni w choroby psychiczne. Rodzaj używki nie ma tu znaczenia, użyjesz tego co dla Ciebie będzie dostępne. Jako tzw. normalni w tym środowisku pozostaną tylko ci najbardziej odporni, czyli ci najmniej wrażliwi, najmniej sensytywni. Najbardziej "gruboskórni"

"

Jeżeli dla jednostki rzeczywistość jest nie do zniesienia może też próbować się z nią pogodzić, oswoić ją, przyjąć te same zasady gry, które panują w tym środowisku. Ci "buntownicy" nie mają innego wyjścia jak wejść w inną, już swoją rzeczywistość, świat uzależnienia lub choroby psychicznej.

"

Tak działa psychika człowieka i tak on reaguje na interakcje z innymi w danym środowisku. Jest jeszcze inny mechanizm - wchodzenie w chorobę. Jeżeli czegoś nie chcę widzieć, wtedy słabnie mi wzrok, lub tracę go zupełnie, jeżeli czegoś lub kogoś nie chcę już słuchać, to tracę słuch, lub on mi się osłabia. To siła i potęga podświadomości, która może nieraz człowieka zniszczyć lub nawet zabić.

"

Zawsze jak miałem kontakt z osobami uzależnionymi lub uważanymi za chorych psychicznie wyczuwałem u nich wielką wrażliwość, pewne piękno ich wnętrza, mimo fatalnego stanu zewnętrznego. Ci ludzie to często bardzo wartościowi ludzie. 

 

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

4 godziny temu, TPakal1 napisał:

Zawsze jak miałem kontakt z osobami uzależnionymi lub uważanymi za chorych psychicznie wyczuwałem u nich wielką wrażliwość, pewne piękno ich wnętrza, mimo fatalnego stanu zewnętrznego. Ci ludzie to często bardzo wartościowi ludzie. 

 

 

To by mówiło czemu kobiety lecą na alkoholików i ich usprawiedliwiają ;) chociaż z drugiej strony przecież kobiety gardzą słabościami, a taka wrażliwość z ucieczką w alkohol nią jest.

 

Ludzie wrażliwi, możliwie głęboko patrzący na świat, wielowarstwowo mogą być w dużej części melanholikami. Zbyt wiele złego widzą na nim, jak na swój słaby system nerwowy i dlatego uciekają w coś co zakłóci ich pole widzenia. Dlatego rozwiązaniem może i są grupy wsparcia, może by była miłość kobiety... gdyby kobiety umiały kochać cokolwiek innego oprócz korzyści i "empatycznie" nie wytykać słabości.

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Przed chwilą, M.Dabrowski napisał:

 

To by mówiło czemu kobiety lecą na alkoholików i ich usprawiedliwiają ;) chociaż z drugiej strony przecież kobiety gardzą słabościami, a taka wrażliwość z ucieczką w alkohol nią jest.

 

Ludzie wrażliwi, możliwie głęboko patrzący na świat, wielowarstwowo mogą być w dużej części melanholikami. Zbyt wiele złego widzą na nim, jak na swój słaby system nerwowy i dlatego uciekają w coś co zakłóci ich pole widzenia. Dlatego rozwiązaniem może i są grupy wsparcia, może by była miłość kobiety... gdyby kobiety umiały kochać cokolwiek innego oprócz korzyści i "empatycznie" nie wytykać słabości.

Ta fascynacja kobiet takimi ludźmi, to bardziej ich próba zmiany człowieka, moim zdaniem mało tu jest chęci bezinteresownej pomocy, a bardziej próba zmiany pod ich obraz i podobieństwo. :) Podobnie też próbują zmieniać swoich "normalnych" facetów, zmienią ich, psychicznie "wykastrują", a potem stwierdzą, że się nimi znudziły. Że nie ma z nimi tych emocji co wcześniej.

I kop w dupę połączony z przeskokiem na drugą gałąź. :)

 

Ja mam na myśli spostrzeżenia dotyczące takich ludzi, z których wielu to wrażliwi, ale nieraz niedostosowani do społeczeństwa osobnicy, którzy mają inny sposób na życie, ale społeczny walec wymusza na nich życie zgodnie z regułami i wzorcami społecznymi.

 

Poziom wrażliwości u ludzi moim zdaniem bierze się nie tylko z innej konstrukcji układu nerwowego, ale też z większej percepcji (większej ilości przyjmowanych informacji od otoczenia) i większej sensoryczności. Ich mózgi mają do "obróbki" miliony informacji więcej, niż u innych mniej sensorycznych osób. Problemy z przetwarzaniem takiej ilości informacji przez mózg powoduje, że powstają "zatory" informacyjne, które mogą skutkować w przyszłości różnymi zaburzeniami psychicznymi i skłonnością do nałogów.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

jest związane

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Uzależnienia są przeważnie chęcią wyłączenia myślotoku który cały czas sprawia nam ból. Myślotok/ego to ciągłe przerabianie cierpienia z przeszłości.Jedynym sposobem który znam to świadoma  obserwacja tendencji ego(na poziomie fizycznym jest to stabilizowanie wydzielania chemii mózgu).Uzależnienie wprost przeciwnie do tej metody zwiększa cierpienie bo zwiększamy zapotrzebowanie na dopaminę .Wydaje mi się jednak,że w na prawdę ciężkich przypadkach leki(to samo co narkotyki,także zwiększają poziom dopaminy) faktycznie mogą być jedynym wyjściem.Leki jednak powinny być tylko częściowym epizodem w procesie leczenia.Teraz wygląda to tak ,że lekarze przepisują leki i zostawiają pacjenta w uzależnieniu.

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

15 godzin temu, Jednonogi Kapelusz napisał:

Mało ma to więc wspólnego z wolną wolą.

 

Nie ma czegoś takiego jak wolna wola w rozumieniu społecznym. Jest tylko determinizm:

  • genetyczny
  • behawioralny

Mam na tapecie akurat ten temat. Świetny materiał, muszę się przyjrzeć temu człowiekowi bliżej.

Dzięki.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wolna wola istnieje jedynie w utożsamieniu z umysłem.Wygląda to tak jak byś jechał jako pasażer w samochodzie i myślał że to ty nim sterujesz.Myśl powstaje zawsze po działaniu.

Co do tematu to przypomniało mi się pewne nagranie: 

Tak jak pisałem wcześniej.Można  pokusić się o wniosek  ,ze medytacja doprowadza do stabilizacji chemii mózgu.

 

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

9 godzin temu, TPakal1 napisał:

Po prostu: jeżeli rzeczywistość i środowisko, w którym  znajduje się jednostka jest dla niej nie do zniesienia, musi ona znaleźć sposób na zredukowanie stresu z tym związanego. Musi sobie też skompensować braki tego środowiska. I teraz są dwie opcje. Jedni wejdą w uzależnienie, inni w choroby psychiczne.

Zawsze jak miałem kontakt z osobami uzależnionymi lub uważanymi za chorych psychicznie wyczuwałem u nich wielką wrażliwość, pewne piękno ich wnętrza, mimo fatalnego stanu zewnętrznego. Ci ludzie to często bardzo wartościowi ludzie. 

 

Odważę się tutaj wdać w pewną dyskusję:D Pomijając takie skrajne przypadki, że rzeczywistość faktycznie może być nie do zniesienia (np. obóz koncentracyjny), wydaje mi się, że w dzisiejszej, chociażby Polsce, to nie rzeczywistość jest problematyczna,a często nasz (ego) stosunek do niej. Jesteśmy przez system, ideologicznie uwarunkowani tak, żeby obiektywnie nie dość ciężka rzeczywistość była odbierana jako koszmar. Piętnowanie słabości, kult siły, nowych trendów, "konieczność" jak najszybszego dorobienia się i tak dalej. Człowiek, na starcie nie ma godności za to, kim jest ale za to, co posiada/potrafi. Wiesz, to całe pranie mózgu, dzięki któremu pewne grupy trzymają w ryzach społeczeństwa i mają z tego interes. Czy mnie to(trzymanie) dziwi ? Od pewnego czasu nie, jesteśmy zwierzętami przechodzącymi ewolucję. Tak jak mrówka ma ograniczone możliwości percepcji, tak człowiek - jako istota, hipotetycznie rzecz ujmując gdyby ewolucja miała szansę potrwać jeszcze setki milionów lat, mógłby przestać dzierżyć berło najbardziej rozwiniętej istoty na ziemi.
A więc wracając do tematu - komuś zależy na tym, by obiektywnie niezła rzeczywistość była ciężka do strawienia, a człowiek jako istota krucha nie tylko fizycznie ale i mentalnie (zwłaszcza w dzieciństwie, kiedy to proces programowania wywołuje największe i często nieodwracalne skutki) - daje się na to nabierać, "dziedziczy" schematy, percepcję,co do obiektywnego świata i się kręci. 

 

Co do "wrażliwości" ludzi uzależnionych. Często ta wrażliwość wynika z prostej przyczyny - jest to sposób na przeżycie (psychiczne) .  Taki ktoś nie radzi sobie w społeczeństwie i chcąc przywrócić sobie "prawa człowieka", (no bo przecież nie spełnia warunków, [ z jego niezależnymi od niego słabościami], by uznać go za pełnoprawnego obywatela), kompensuje sobie mentalność hiperwrażliwością. Tego typu wrażliwość może i jest piękna, ale wiedzieć trzeba że za tą maską kryje się cały pokład cierpienia, wstydu i poczucia winy. Przy bliższym kontakcie z taką osobą, w pewnym momencie zacznie Cię boleśnie kąsać.

Edytowane przez Jednonogi Kapelusz
  • Like 3
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

10 minut temu, Jednonogi Kapelusz napisał:

Co do "wrażliwości" ludzi uzależnionych. Często ta wrażliwość wynika z prostej przyczyny - jest to sposób na przeżycie (psychiczne) .  Taki ktoś nie radzi sobie w społeczeństwie i chcąc przywrócić sobie "prawa człowieka", (no bo przecież nie spełnia warunków, [ z jego niezależnymi od niego słabościami], by uznać go za pełnoprawnego obywatela), kompensuje sobie mentalność hiperwrażliwością. Tego typu wrażliwość może i jest piękna, ale wiedzieć trzeba że za tą maską kryje się cały pokład cierpienia, wstydu i poczucia winy. Przy bliższym kontakcie z taką osobą, w pewnym momencie zacznie Cię boleśnie kąsać.

 

Sprawa jest trochę bardziej skomplikowana, ale generalnie trudno się z Tobą nie zgodzić. Mechanizm kompensacyjny znajduje tutaj swoje 100% zastosowanie.

 

Ciekawym przykładem są np. badania osób, które uzależnione są od jedzenia, nawyku kompulsywnego obżerania się, itd. W zdecydowanej większości wynika to z zaburzonej osobowości i niskiego poczucia własnej wartości lub zaburzeń relacyjnych z bliskimi i otoczeniem. Oznacza to, że uzależnienie będzie symptomem a nie przyczyną problemów. Np. kobieta, mająca problem w nawiązaniu bliskiej relacji z mężczyzną, obżera się nadmiernie, aby być grubą i nieatrakcyjną i w ten sposób niejako znaleźć "usprawiedliwienie" dla swoich niepowodzeń. Wtedy już samotności i braku relacji winna jest przecież jej powierzchowność i wygląd (czyli coś gorszego, no bo liczy się tylko wnętrze :D ), a nie fakt, że ciężko z nią wytrzymać i nawiązać sensowną relację. A to tylko jeden z przykładów...

 

  • Like 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.