Puchowy

Niby tak, ale zawsze jest jakieś wyjście. Albo szukasz kogoś kto to zaakceptuje, albo ma tak samo, a ześwirowanych fetyszystów i fetyszystek nie brakuje (tylko nie zawsze są to osoby warte wejścia z nimi w związek), albo idziesz na terapię i próbujesz coś zmienić. Tylko najważniejsze jest żeby samemu to zaakceptować. Bez akceptacji zawsze zrobimy z tego ciemną stronę naszego życia i tak też będziemy odbierani przez innych.

Ukrywałem się i dopiero jestem na etapie "wyjścia". Mega się boję, ale czuję ogromną ulgę i rozumiem, że bez tego, zawsze będę uciekał w ciemny kąt

Problemy zawsze mogą wystąpić. Czy ktoś ma fetysz, czy nie.
Ja mam fetysz i dopóki był to problem dla mnie i to ukrywałem, to rzeczywiście doprowadzało to do niepowodzeń, a w zasadzie katastrof w relacjach z kobietami.
Zmarnowałem 20 lat mojego życia na ukrywanie się i kombinowanie. W tym czasie oczywiście świetnie się bawiłem, rozkręcałem się coraz bardziej, a że wszystko było potajemne i ukrywane, to byłem mega zmęczony i traciłem kontrolę nad tym, żeby się nie pogubić w tych dwóch, zupełnie osobnych światach. Wpadłem kilkakrotni i zostawałem z niczym. Kobiety, które kochałem, a szczególnie jedną z nich, zostawiały mnie, były zaskoczone i czuły się mega skrzywdzone. Teraz wiem, że kolejnej kobiecie powiem o swoich preferencjach, bo tylko w ten sposób możemy na samym początku się zweryfikować.
Nie fetysz więc jest źródłem problemów, ale to, co mamy w głowie i jak sobie z tym radzimy.

Cześć, jestem nowy, ogarniam sobie powoli forum, czytam i chętnie przyłączę się do dyskusji.

Bratem fetyszowym, możliwe. Inne powinowactwa nie wchodzą w grę.

Ukrywanie przed kobietami swoich preferencji jest gorsze niż zaproponowanie czegoś wstydliwego. Kobiety szybciej zaakceptują 'udziwnienia" niż kłamstwo, które w końcu i tak wyjdzie na jaw.
Możecie stworzyć coś, co będzie tylko wasze i będzie satysfakcjonowało was oboje. Fetysz nie jest problemem. Problemy zaczynają się tam, gdzie zaczyna się kombinowanie, ukrywanie i realizacja na boku.