Zenek

Ostatnio dochodzę do podobnych wniosków związanych z ezoteryką itp. 

Przeczytałem dość sporo na ten temat, jakieś doświadczenia praktyczne mam, co prawda niewielkie

i nie dające się zweryfikować (może to wytwór mojego umysłu). Przez długi okres czasu wgłębiałem się w to,

chciałem osiągnąć w tym temacie coś więcej, chodziłem odrealniony rozkminiając różne tematy

związane z duchowością, aż stosunkowo niedawno, przyszło olśnienie:

Pieprzyć to, im więcej czytam i się zagłębiam w tematach ezopodobnych, tym mniej skupiam się na podstawach, czyli sprawach materialnych,

samorozwoju. 

Rozwój umysłu, świadomość -ok, ale nie trzeba wchodzić w tematy ezoteryczne, żeby się rozwijać.

Jest tyle innych rzeczy do przerobienia. 

Co do pełnej świadomości, to osoby praktykujące od lat twierdzą, że jest to niemożliwe do osiągnięcia,

że rozwój trwa w nieskończoność. Tylko, czy oświecenie=pełna świadomość? 

Bycie bardziej świadomym, może oznaczać poznawanie mechanizmów wewnętrznych i zewnętrznych,

czyli poznanie jak działasz Ty i jak działa świat. Choć świadomość jest  szerszym pojęciem(nie potrafię go sprecyzować).

Myślę, że jest różnica między byciem uważnym , a świadomym (przykład parku to uważność).

Świadomość wyłania się z uważności, bo świadomość przychodzi poprzez  obserwację(R. Steiner uczył 

metody obserwacji która prowadziła do świadomości).

Jest jeszcze kwestia wiary, którą poruszyłeś. Wzbudza ona moje wątpliwości. 

Słyszałem niejednokrotnie, że w rozwoju duchowym, nie chodzi o wiarę, tylko 

o pewność, o świadomość, a wielu praktyków ezoteryki, bierze pewne rzeczy na wiarę,

takie podejście nie różni się zbytnio od tego w religii.