Meta-analiza korelatów zachowań kryminalnych Ellisa i Walsha (2000) potwierdziła silną asocjację między nimi a liczbą liczbą partnerek seksualnych u mężczyzn. 23 badania zademonstrowały związek różnych form antyspołecznego behawioru ze zwiększoną liczbą partnerów seksualnych, w tym: demoralizacja, rozboje, recydywa, osobowość dyssocjalna. 20 powiązało większy sukces partnerski z zażywaniem narkotyków. Tylko w jednym badaniu nie udało się znaleźć ww.

Autorzy odkryli też, że w 17 badaniach wspomniane występki są silnym predyktorem wcześniejszej inicjacji seksualnej u obu płci, a w 13 tym samym okazała się narkomania. Na podstawie wcześniejszych badań stwierdzono, iż ankietowanie
jest rozsądną miarą faktycznej ilości partnerów, zwłaszcza u mężczyzn.

Cyt.:

"Jak widać, dowody jednoznacznie wskazują kryminalistów i przestępców jako zgłaszających średnio większą aktywność seksualną i wcześniejsze jej rozpoczęcie od innych osób w tym samym wieku. To samo dotyczy tych, u których zdiagnozowano zaburzenia osobowości i/lub psychopatię."

"Liczność partnerów seksualnych może być naukowo mierzona jedynie z pomocą odpowiedzi na kwestionariusz (...) Aby ocenić dokładność tychże, kilka badań ankietowało te same osoby dwa lub trzy razy, przedstawiając im to samo pytanie. Badania te ujawniły, że istnieje ogólna tendencja do zaniżania liczby partnerów, zwłaszcza u kobiet (...) Niemniej jednak odpowiedzi udzielane przez większość badanych wydają się być dokładne."

Lit.:

Ellis L, Walsh A. 2000. Criminology: A Global Perspective, 1st Edition. pp 227: Table 8.11.