Herbu Pietruszka

14 minut temu, Endeg napisał:

A Breivik to niby co, ślepakami strzelał? O masakrze na wyspie Utoya już mało kto pamięta. Co prawda ta maskara nie dokonała się w miejscu kultu, ale ofiarami byli bardzo młodzi ludzie.

Ale on nie strzelał do muzułmanów, tylko do młodych lewicowych działaczy.

Jak dla mnie, to ta wojna dopiero teraz zacznie się rozkręcać, ponieważ do tej pory nigdy nikt z "naszych" nie zrobił takiej masakry wobec muzułmanów. Ktoś wyżej napisał, że ISIS zapowiedziało odwet, więc przypuszczam, że przygotują coś bardzo krwawego. Następnie, skoro jedni z "naszych" się odważyli i im się udało, to następni wezmą z nich przykład i będą chcieli zrobić kolejny odwet. W ten sposób ta krwawa spirala zacznie się rozkręcać.

@Normalny Wolę nie pytać, bo skończy prawdopodobnie wielką awanturą rodzinną. To są tylko moje podejrzenia.

Z tego, co czytam w Internecie, to jest genetycznie niemożliwe. Zazwyczaj dzieci są mniej więcej wzrostu rodziców, a u mnie w rodzinie różnica między moim ojcem, a braćmi to 20 cm. Dodam, że ojciec miał kolor włosów taki rudawy blond. Ja mam taki i dwóch braci młodszych, a najmłodszy ma czarne po matce i jest do niej z twarzy bardzo podobny. Natomiast pozostali nie są podobni do matki ani ojca. Jeszcze dodam, że od zawsze moi bracia między sobą się dobrze dogadywali, a ze mną były zawsze kłótnie.

Witajcie,

nurtuje mnie od niedawna pewna sprawa. Otóż mam trzech rodzonych młodszych braci. Mój nieżyjący już ojciec miał 165 cm wzrostu i był to na pewno mój biologiczny ojciec, bo jestem do niego bardzo podobny, matka ma 155 cm, ja mam 165 cm. Natomiast pozostali bracia mają po 185-190 cm i nie są jakoś specjalnie podobni oprócz koloru włosów. Mam podejrzenie, że są z innego ojca. Pytanie, czy to możliwe z biologicznego punktu widzenia, że z ojca 165 cm i matki 155 cm urodziło się trzech po 185-190 cm? Moim zdaniem nie...

Pozdrawiam i z góry dzięki za odpowiedź.

@Brat Jan Znając życie pewnie karynki się wykręcą.

Ciekaw jestem, czy politycy, którzy wprowadzają takie prawa są świadomi prawdziwych skutków, o których się tutaj pisze, i robią to pod jakimś zewnętrznym przymusem, czy może to po prostu idioci, którzy nie wiedzą, co robią.

Ja się kiedyś tak mocno zakochałem, że po rozstaniu leczyłem się z niej prawie trzy lata. To był istny koszmar. Na zmianę depresja, bezsens, zazdrość, niepewność, lęki różne. Z całą pewnością mogę doradzić, że odcięcie się od byłej w 100% przyspiesza ten proces. Wiem z doświadczenia, że to trudne, ale trzeba się zmusić. Dodatkowo bardzo mi pomogli bliscy znajomi, którzy podnosili mnie na duchu. Umawianie się z innymi kobietami też troszkę pomogło. Jednak moim zdaniem czas musi zrobić swoje.

Witajcie!

Słucham Marka od dwóch lat, przeczytałem wszystkie książki, czytam trochę forum od czasu do czasu i postanowiłem się w końcu zarejestrować i dzielić swoimi przemyśleniami, których się nazbierało przez ten czas. Do tego czasu miałem straszny bałagan w głowie przez zupełnie inną wiedzę, której naucza Marek, ale powoli zaczyna się wszystko układać w nowy porządek. Mam 32 lata, na co dzień prowadzę własną działalność.