Wolność

[Guliver]

Czuję, że właśnie nadszedł moment, w którym powinienem napisać tego posta.
Dziękuję Wam za całą wiedzę, którą się tutaj dzielicie. To forum jest na podium najlepszych rzeczy, jakie przytrafiły się w moim życiu, zaraz obok mojego najlepszego przyjaciela, dzięki któremu zacząłem kroczyć ścieżką oświecenia, oraz obok LSD, które otworzyło mój umysł i sprawiło, że zacząłem wszystko dostrzegać inaczej, szerzej (w momencie napisania tego zdania zacząłem płakać ze szczęścia jak dziecko, moja świadomość doświadczyła tu i teraz, co dzieje się ostatnio coraz częściej. Samo egzystowanie jest tak piękne i cudowne, że nie sposób tego opisać).

Bycie świadomym jest najcudowniejszym uczuciem jakiego kiedykolwiek doznałem. Żyję SWOIM życiem, odrzucam te programy, które nie są dla mnie dobre i stale się rozwijam. Oglądam, czuję, słucham, wącham, smakuję świata, który z każdą sekundą jest inny. Nowy. Zachwycający. Piękny. Niepowtarzalny. Płynę z życiem.

Dzięki rozmowom, medytacji i prowadzeniu dziennika zdaję sobie sprawę ile wartościowych rzeczy mam w głowie, które wymagają uporządkowania(i uświadomienia sobie ich).
Wiedza to potęga, a świadomość, to jej władca.
Dzięki Markowi pokochałem czytanie książek, bo to od jego książki i artykułów zaczęła się moja wielka przemiana.
Dzięki Wam, poznałem schematy zachowań, których doświadczałem i nadal doświadczam na codzień, lecz dopiero teraz je zrozumiałem. Nie boję się już samotności. Zrozumiałem, że tylko ja jestem odpowiedzialny za swoje życie i chcę je przeżyć tak, żeby spełniły się moje marzenia.

Dziękuję z całego serca.

A najwspanialsze jest to, że przytrafiło mi się to wszystko w tak młodym wieku.

Edytowane 7 Listopada 2015 przez Guliver

[TPakal1]

Twój tekst to olbrzymi ładunek pozytywnej energii. Ważne, że dostrzegasz piękno świata i nie boisz się samotności. 

 

Cytaty:

Wol­nym bo­wiem jest człowiek tyl­ko wte­dy, gdy jest samotny. A. Schopenhauer

 

Życie ludzkie jest jak bieg po okręgu, człowiek uciekając przed sa­mot­nością, chro­ni się w ra­miona ludzi, po czym poz­nając ich obłudę i zło, ucieka w samotność. A. Lisak - kobieta