Styl przywiązania w miłości - Uzależniony od miłości (love addict)

[SzatanK]

To już raczej ostatnia seria psychologii od złego szatana  

 

Myślałem czy nie zrobić tematu uzależniony/a od miłości vs unikający/a miłości bo tak powinno być prawidłowo ale pal licho. Jeśli ktoś chce poczytać o unikającej/unikającym stylu w związkach to zapraszam do tematu bo w tym poruszymy styl w związku - uzależnionego od miłości ale jako wzmiankę dodam by była jasność pewne rozróżnienie:

 

 

Podczas gdy osoby uzależnione od miłości wymagają stałej emocjonalnej otuchy i uwagi jako dowodu miłosnego związku, osoba unikająca miłości często czuje, że ich miłość jest udowodniona po prostu poprzez wspieranie partnera na poziomie ekonomicznym i fizycznym.

Dla osoby unikającej emocji miłość staje się obowiązkiem. Kiedy partner wyraża rozpacz z powodu braku emocjonalnej intymności w związku, osoba unikająca miłości może zostać przytłoczona, zwracając się do pornografii, nadużywania substancji lub pracoholizmu jako odwrócenia uwagi od ich frustracji.

Jeśli trudno jest ci być emocjonalnie blisko z innymi ludźmi, jeśli boisz się zaangażowania lub czujesz się przytłumiony… lub kochasz swojego partnera, ale kompulsywnie odsuwasz się od niego i szukasz rozrywki, możesz unikać miłości.

Geneza tego zachowania jest często zakorzeniona w traumatycznych przeżyciach z dzieciństwa, które wyrządziły jednostce znaczne szkody emocjonalne. Prawie zawsze cykl unikania można przypisać destrukcyjnej relacji z rodzicem.

Dzięki naszemu programowi możesz nauczyć się rozpoznawać, jak ranią cię twoje wczesne relacje, utrudniając zaufanie ludziom i nawiązanie emocjonalnej więzi z bliskimi w dorosłym życiu.

Zdając sobie sprawę, jak zaczął się wzorzec unikania, możesz zatrzymać destrukcyjny cykl, który okradł cię z spełnienia. Naprawdę możesz stać się wrażliwy, otwartym oraz cieszyć się korzyściami płynącymi z ufnego i trwałego związku miłosnego.

 

https://centerforhealthysexuality.com/love-addiction-love-avoidance/

 

 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Uzależniony od miłości: niespokojnie przywiązany (anxious attachment) „zakochany” (Love addict)

 

Osoby uzależnione od miłości mogą wyglądać i zachowywać się jak osoby uzależnione od narkotyków. Główna różnica polega na tym, że obsesja uzależnionych od miłości nie dotyczy jakiejś substancji, ale jednej konkretnej osoby, z którą zazwyczaj się romantycznie. Doświadczają euforycznych „wzlotów” wywołanych fantazją o osobie, z którą są romantycznie związani.

W związkach mają tendencję do niespokojnego przywiązania do emocjonalnie niedostępnych osób o niepewnym, unikającym stylu przywiązania, unikających miłości. Często nawiązują również relacje z unikającymi narcyzami osobami. Po nawiązaniu romantycznego związku, uzależniony od miłości nieustannie dąży do zbliżania się coraz bardziej do unikającego partnera i jest stale wyzwalany przez obojętność partnera i taktykę dystansowania się.

 

Uzależniony od miłości - Kluczowe punkty:
 

- Fantazje o związkach/romansach używane do ukojenia/pocieszenia siebie poprzez obsesję na punkcie jednej „magicznej” osoby.
Skłonny do przywiązania do związków miłosnych, nawet jeśli są toksyczne; ma trudności z odpuszczeniem.
 
- Wzorzec zależności używany do poszukiwania zewnętrznej walidacji; próbować kompensować, łagodzić i regulować emocje; uciec od nieprzyjemnych uczuć.
Skupienie/obsesja dotyczy jednej ważnej relacji/osoby – ostateczna więź jest ważna; skłonny do pozostawania w toksycznym związku.
 
- Kompulsywny cykl manifestujący się wokół poszukiwania i/lub utrzymywania jednego związku; unikanie porzucenia/odrzucenia, fantazja osoby.
Wstyd/rozpacz – nasilone, gdy odrzucenie/porzucenie/utrata związku („Widzisz, naprawdę jestem złą, niekochaną osobą”).

 

Główna przyczyna obsesji uzależnionych od miłości: niesione wiadomości oparte na wstydzie, wierzenia, zniekształcenia z dzieciństwa

Większość ekspertów zgadza się, że źródło uzależnienia od związków można doszukiwać się w dzieciństwie. W dzieciństwie większość osób uzależnionych od miłości mogła doświadczać różnych dysfunkcyjnych środowisk rodzinnych, takich jak uzależnienie chemiczne, przewlekła choroba psychiczna, przewlekła choroba fizyczna, przemoc fizyczna, przemoc seksualna, przemoc emocjonalna, rozwód, środowisko hiperkrytyczne lub brak miłości lub utrata jeden przez śmierć itp.

 

Osoby uzależnione od miłości mają tendencję do przenoszenia niezdrowych wyuczonych adaptacji i problemów z porzuceniem w swoim dorosłym życiu i związkach. Co więcej, mają tendencję do przenoszenia z dzieciństwa wiadomości opartych na wstydzie i zniekształconych przekonaniach od jednego lub więcej rodziców, które pozostawiają im głębokie poczucie, że są niekochani i bezwartościowi. W rezultacie czują, że potrzebują osoby w romantycznym związku, aby czuć się żywym, docenianym i godnym.

Uczucie „zakochania” i obsesja aż do kompulsji

Kiedy większość ludzi po raz pierwszy zaczyna romantyczny związek i zakochuje się, normalne jest odczuwanie namiętności, euforii i podekscytowania. Jest ten błysk w oku, ten nowy uśmiech i nadzieja na szczęśliwą przyszłość z nową osobą.

Substancje chemiczne w mózgu są wzmacniane, gdy miłość jest nowa – to nasze „szczęśliwe chemikalia” – neuroprzekaźnik dopaminy. W normalnym, zdrowym procesie zakochiwania się istnieje podstawowy składnik „rzeczywistości”.

Kiedy uzależniony od miłości zakochuje się, euforyczne uczucia są znacznie nasilone i fałszywie mylone z prawdziwą miłością, blokując rzeczywistość, która naprawdę istnieje. „Jeśli chemia jest świetna, to musi być prawdziwa miłość, moja bratnia dusza”, uważa miłośnik miłości.

W ich fantazji rzeczywistość jest mocno zniekształcona, gdy pojawia się przywiązanie do innej osoby. Odłączają wszelką logikę racjonalną i zastępują ją zniekształceniami i zaprzeczeniem.

Rzeczywistość zostaje wyrzucona, a złudzenie zostaje wrzucone. Romantyczny „haj”, jaki odczuwają, gdy zakochują się w innym, jest tworzony przez fantazję ich partnera i tego, co przyniesie przyszłość z ich nowym „Królem Zbawicielem” lub „Księżniczką Cudów”.

Opętany i zakochany, uzależniony od miłości nigdy nie zauważa, kim naprawdę jest jego partner. Będą „wymyślać”, kim chcą, aby był ich partner, i ignorują to, kim naprawdę jest ich partner.

Obsesja na punkcie osoby (jego obiektu-narkotyku z wyboru) pozwala im czuć się żywym, mieć poczucie celu oraz zyskać poczucie sensu i poczucia własnej wartości w świecie. Jeśli uzależniony od miłości miał jakiś cel lub poczucie siebie przed związkiem, gubi się w zależności od fantazji.

 

Fantazja – zaprzeczenie rzeczywistości – ignorowanie czerwonych flag

Sygnały ostrzegawcze – negatywne zachowanie, uzależnienia, brak szacunku i bariery emocjonalne innych osób – pozostają niezauważone, są odrzucane lub minimalizowane. Idealizują swojego partnera i stawiają go wysoko na piedestale, wierząc, że mają moc zaspokojenia intensywnego pragnienia miłości i akceptacji.

Postrzegają swojego partnera jako lepszego niż „silna i niezależna osoba, która ma wszystko razem” – i/lub wymyślają, że „on/ona ma tak duży potencjał jako osoba”, co często uzależnić uzależnionego od miłości, aby stał się ich zbawicielem.

W miarę jak związek trwa, a rzeczywistość zaczyna się wkraczać, osoby uzależnione od miłości stają się źli i urażeni z powodu niespełnienia przez partnera oczekiwań (oczekiwań, których nie jest w stanie spełnić żadna osoba).

Niedostępność partnera i zwiększone unikanie wywołują niepokój i uczucie porzucenia, które powoduje, że dusi się i żąda coraz więcej, gdy próbuje odzyskać to uczucie euforii (lub poczucie normalności) i zaczyna się toksyczny taniec między nimi.

Gdy uzależniony od miłości desperacko stara się zwrócić na siebie uwagę partnera i zaspokoić potrzeby związane z intymnością, jego partner dodatkowo tworzy dystans, skupiając się poza związkiem (inne uzależnienia lub kompulsywne zachowania są powszechne u osób unikających), a wypieranie się osoby uzależnionej od miłości powoli zaczyna się rozpadać .

To tak, jakby uzależniony od kokainy tracił zapasy narkotyku – zaczynają się pojawiać objawy odstawienia, a rzeczywistość staje się bardziej obecna. Ale nawet gdy stanie się jasne, że związek zmierza donikąd, uzależniony od miłości będzie walczył w każdym zakamarku, aby uniknąć nieuniknionej rzeczywistości braku zaangażowania partnera i często nieznośnych zachowań

Nawet jeśli uzależniony od miłości partner stanie się słownie obraźliwy, manipulujący, obwiniający i kontrolujący, uzależniony od miłości często będzie kontynuował skrajne zaprzeczanie, aby uniknąć utraty związku.

Uzależniony od miłości będzie tolerował coraz więcej nie do zniesienia zachowań, ponieważ przebywanie z tą osobą byłoby lepsze niż samotność.

Będą dawać więcej i robić więcej (oraz tracić więcej ze swojej tożsamości) w związku, otrzymując coraz mniej. Przyjmą winę za rzeczy, za które nie był odpowiedzialny, i obwinią siebie za nieszczęście partnera unikającego.

„Wszystko”, ale wystarczy utrata związku. Jeśli uzależniony od miłości odejdzie, fantazja i zaprzeczenie zostaną przeniesione na następnego „tego”, który sprawi, że poczuje się wyjątkowo, a destrukcyjny wzór powtarza się ponownie.

W efekcie każde romantyczne połączenie przynosi ulotne poczucie bezpieczeństwa i życia. Fantazja i złudzenie, które tworzą, zawierają fałszywą obietnicę emocjonalnego bezpieczeństwa, oddalającego od gryzącej pustkę, niepokoju i samotności – choćby na chwilę. Ich wzorce relacji są kompulsywne, wymykają się spod kontroli i trwają pomimo niekorzystnego wpływu na ich relacje i życie.

 

Leczenie uzależnienia od miłości
Aby osoby uzależnione od miłości wyleczyły się z tego problemu, trzeba leczyć podstawowe problemy. Na przykład uzdrowienie wstydu i niskiej samooceny, niezdrowych granic, przełamanie toksycznych wzorców relacji; i zmienianie niezdrowych przekonań na temat tego, jak naprawdę powinny wyglądać relacje. Poszukaj pomocy u profesjonalisty, który specjalizuje się w pomaganiu osobom uzależnionym od miłości.

 

5 podstawowych problemów do rozwiązania w leczeniu uzależnienia od miłości

 

 

1. Strach przed porzuceniem… jeden z największych lęków uzależnionych od miłości i wyzwalaczy emocjonalnych w związkach.

 

2. Zaprzeczenie… osoby uzależnione od miłości wchodzą w związki w zaprzeczeniu – zaprzeczeniu rzeczywistości partnera, związku i jaźni. Kiedy to zaprzeczenie zaczyna się rozpadać w związku lub po rozpadzie, wtedy pojawią się objawy odstawienia.

 

3. Upośledzony poczucie własnej wartości – toksyczny wstyd… z wewnętrznym poczuciem wstydu niesionym od dzieciństwa, uzależnieni od miłości mają trudności z potwierdzeniem ich wrodzonej wartości i wartości, mają zniekształconą rzeczywistość i noszą fałszywe przekonania na temat siebie oraz miłości i intymności; problemy gniewu, izolacji, depresji.

Niektóre oznaki i cechy charakterystyczne problemów związanych z poczuciem własnej wartości i niepewnością mogą obejmować:

* Perfekcjonizm
* Umiejscowienie
* Opieka
* Ratowanie
* Strach przed intymnością (powyżej)
* Odrzucanie kogoś, kto chce się zbliżyć
* Włącznik
* Męczennik
* Ofiara

 

4. Nierealistyczne oczekiwania… uzależnieni od miłości wchodzą w związki z nierealistycznymi oczekiwaniami, którym nikt nie jest w stanie sprostać, nawet ich unikający partner.

Ponieważ uzależniony od miłości ma trudności z zaspokojeniem własnych potrzeb – nierealistyczne oczekiwania, że jedna osoba zaspokoi wszystkie ich potrzeby; opiekować się nimi emocjonalnie, fizycznie lub finansowo --- wypełnić ich wewnętrzną pustkę, usunąć ich lęki, niepokoje i nieznośne uczucia wstydu i niskiej samooceny... to ich pochłania.

Zwykle oczekują, że jedna osoba będzie całkowicie do ich dyspozycji i oczekują od związku więcej, niż może zapewnić jakikolwiek związek. Zakochują się w inspirowanej Hollywood fantazją, że ich idealna kochanka powinna mnie kochać bez względu na wszystko.

Następnie, gdy ich partner nie spełnia tych oczekiwań, czuje się zdradzony, sfrustrowany, zły; i ostatecznie wywnioskować, że oczekiwania nie są spełnione, ponieważ zrobili coś złego – sami to włączają.

5. Upośledzenie granic… osoby uzależnione od miłości wchodzą w związki z niewidzialnymi granicami – może to przejawiać się tolerowaniem nieznośnych zachowań drugiej osoby; bycie zbyt otwartym na początkowych etapach spotkania z kimś; duszenie partnera; stawianie żądań; skrajna potrzeba.

Upośledzenie granic jest również widoczne w trudnościach w zidentyfikowaniu ich prawa do posiadania własnych opinii, przekonań i uczuć; w tym ochrona „ja” zdrowymi granicami osobistymi.

 

Oto rzecz, mój przyjacielu, problem NIE dotyczy twojego partnera… problemem są te podstawowe problemy, które doprowadziły większość z nas do naszej toksycznej zależności.

Większość z nas dorastała w dysfunkcyjnej dynamice rodziny lub miała traumatyczne lub obraźliwe doświadczenia, które również prawdopodobnie sprzyjają problemowi obsesyjnej miłości.

Musimy zrozumieć, skąd wzięły się nasze uzależnione od miłości problemy i zidentyfikować fałszywe przekonania na temat nas samych i relacji, które nadal sprzyjają dysfunkcjonalnym wzorcom.

Jeśli nie przeanalizujemy, dlaczego myślimy, czujemy i wybieramy to, co posiadamy, powrót do zdrowia prawdopodobnie się nie powiedzie. Kiedy zaczynamy je rozpoznawać i wyraźnie identyfikujemy, stajemy się bardziej zdolni do przejścia przez proces leczenia i bardziej zdolni do ustanowienia zdrowych zachowań.

Stajemy się w stanie ustalić zdrowe granice, jasno je wyrazić, jak i kiedy odpowiednio się dzielić, być odpowiedzialnym i wyrażać autentyczną miłość.

Musimy nauczyć się przytulać nasze uczucia i emocje zamiast ignorować, minimalizować lub bić się za posiadanie uczuć.

Kiedy nauczymy się szanować, akceptować nasze emocje i słuchać przesłania, jakie niesie każda emocja, możemy zacząć odwracać naszą samokrytycyzm i zależność od innych.

Z czasem, cierpliwością i zaangażowaniem w zmianę na lepsze, możemy nauczyć się innych opcji behawioralnych, z których możemy wybierać, zamiast zamykać się w starych, dysfunkcjonalnych znanych wzorcach.

Uzależnienie od miłości jest podstępnym i przebiegłym zaburzeniem.

 

https://www.loveaddictionhelp.com/the-love-addict

 

https://www.loveaddictionhelp.com/treating-love-addiction

Edytowane 21 Września 2021 przez SzatanKrieger

[SzatanK]

Ważne jest, aby zrozumieć, że istnieje nadzieja dla "unikających".

Jak zauważa Cleveland Clinic, zaburzenia osobowości są zazwyczaj trudne do leczenia, ale zaburzenie osobowości unikającej może być jednym z łatwiejszych do leczenia zaburzeń osobowości. Osoby z zaburzeniami osobowości unikającej często pragną zdrowych relacji i są w stanie je utrzymać — problem polega na tym, że nie wierzą, że są godni takich relacji.

Poczucie chęci znalezienia zdrowych relacji i towarzystwa może być jednym z czynników motywujących osoby z zaburzeniami osobowości unikającej do leczenia. Korzyści z leczenia tego zaburzenia są obfite; w końcu doświadczanie kochających i satysfakcjonujących związków z innymi jest czymś, na co wszyscy zasługujemy.

 

https://www.talkspace.com/blog/avoidant-personality-disorder-signs-symptoms-treatments-what-is/

 

Terapie uzależnienia od miłości
Często istnieje ukryty wstyd i pustka, które wymagają uzdrowienia i świadomości. Dodatkowo mogą pojawić się obsesje i lęki, których osoby uzależnione od miłości nie potrafią rozwiązać samodzielnie. Terapie, takie jak terapia poznawczo-behawioralna, mogą pomóc uświadomić miłośnikom miłości, gdy będą pamiętać o swoich myślach (bycie świadomym mindfulnes).

Medytacja może spowolnić uczucie niepokoju i przynieść współczucie cierpiącej osobie.

W przypadkach, w których istnieje niepokój, medytacja i pielęgnowanie miłości własnej mogą zdziałać cuda, aby skoncentrować się z powrotem na indywidualnym cierpieniu, jednocześnie pozwalając im budować poczucie własnej wartości i wypełniać pustkę. W przypadku traumy terapeuci w placówkach rehabilitacji szpitalnej mogą zarówno zapewnić pomocny wgląd, jak i rozpoznać niezdrowe wzorce z dzieciństwa lub dorosłości, które mogą mieć wpływ na diagnozowanie niezdrowych wzorców lub zachowań. Wreszcie, przydatne leki na depresję lub stany lękowe mogą przynieść korzyści jednostce.

 

----------------

 

Jak na ironię wspólną cechą osób unikających miłości jest pogoń – przynajmniej na początku. Uwielbiają idealizować swoich partnerów, chwalić ich i obdarzać ich uczuciem, ponieważ wraca do nich. Biorąc pod uwagę, że uzależnienie od miłości i unikanie miłości to dwie strony tego samego medalu, często łączą się w pary.
Ci, którzy unikają intymności i miłości, często wydają się światowi, czarujący i jako „superman” lub „superwoman”, który jest odpowiedzią na potrzeby partnera. Lubią wyzwanie polegające na zdobyciu uwagi i uczucia partnera – im większym wyzwaniem jest partner, tym większa jest jego początkowa „nagroda” i wzmocnienie Ego.

 

Po jednej stronie medalu są ci, którzy są „uzależnieni” od miłości. Mają tendencję do obwiniania się za wszystko, co poszło na marne w ich związku, w problemach z rodziną, przyjaciółmi lub pracą i mają tendencję do odczuwania zbyt wiele. Po drugiej stronie medalu są ci, którzy „unikają” miłości, którzy często nie myślą, że mają problem, dopóki nie tracą kontaktu z własnymi emocjami i uczuciami innych, że wpływa to na ich pracę, przyjaciół i życie osobiste; nie czują się wystarczająco.

 

Jeśli naprawdę kogoś kochasz, chodzi o to, by spojrzeć pod personę, pod „maskę”, pod naciskiem i rozproszeniem, paraliżującym zachowaniem i uwarunkowaniami z dzieciństwa. Chodzi o to, by spojrzeć w głąb… – na siebie i naszego partnera. Nikt nie jest perfekcyjny.

 

-------------------

 

 

Uzależnienie od miłości powstaje zwykle w dzieciństwie, kiedy rodzic lub główny opiekun nie jest w stanie okazywać miłości lub tworzyć więzi ze swoim dzieckiem, na przykład rodzic, który stoi za emocjonalnym murem, być może nadużywa narkotyków lub alkoholu lub jest przesadą. osiągnięcia w miejscu pracy lub w społeczeństwie. Ponieważ psychologicznie niemożliwe jest, aby dziecko uwierzyło, że to sprawa rodzica, dziecko nie ma wyboru, musi wziąć na siebie winę i zaczyna czuć się „mniej niż”.

W wieku dorosłym osoba uzależniona od miłości wierzy, że jeśli nikt się nią nie zajmie, zostanie porzucona, pozostawiona sama i nie będzie w stanie przetrwać. W rezultacie uzależniony od miłości ma bardzo niewiele granic osobistych, staje się potrzebujący i tworzy dramat (lub intensywność) w związku, aby zwrócić na siebie uwagę, aby zostać zauważonym, a zatem „utrzymany przy życiu”.

Osoby uzależnione od miłości żyją w świecie rozpaczliwych potrzeb i emocjonalnej rozpaczy. Bojąc się samotności lub odrzucenia, miłośnicy miłości bez końca szukają tej wyjątkowej osoby – Białego Rycerza lub Księżniczki Lei, osoby, która sprawi, że poczują się bezpiecznie. Jak na ironię, uzależnieni od miłości przeoczyli wiele okazji do doświadczania prawdziwej intymności, o której myślą, że chcą. Przechodząc obok wielu dobrych mężczyzn lub kobiet, ponieważ uzależniony od miłości myśli, że są nudni. Głównie dlatego, że osobę uzależnioną od miłości bardziej pociąga intensywne doświadczenie „zakochiwania się” niż spokojna intymność zdrowego związku. W związku z tym większość czasu spędzają na polowaniu na „tego jedynego”. Niemal wszystkie swoje życiowe wybory opierają na pragnieniu i poszukiwaniu idealnego związku – osoba z dyplomem Ivy League, ciekawa praca, facet z idealną garderobą lub kobieta o gorącym ciele. Uzależniony od miłości będzie odgrywał rolę kameleona, angażując się w hobby, które może go nie interesować lub przedstawiając się w rozmowach i interakcjach społecznych, aby przyciągnąć partnera. Ale czym jest osoba unikająca miłości?

 

Czym jest osoba unikająca miłości?
Definicja osoby unikającej miłości to „systematyczne używanie murów relacji podczas kontaktu intymnego, aby nie czuć się przytłoczonym przez drugą osobę. Osoba unikająca miłości kojarzy „miłość” z „obowiązkiem” lub pracą”.

Ten mechanizm radzenia sobie jest zwykle wynikiem rodzicielstwa dziecka przez osobę dorosłą bez osobistych granic, co sprawia, że dziecko jest „odpowiedzialne” za szczęście głównego opiekuna, a czasami za jego przetrwanie. Dziecko często czuje się uduszone przez rodzica. W rezultacie dziecko traci poczucie siebie i zaczyna wierzyć, że szacunek jest bezpośrednio związany z tym, jak bardzo dba o innych ludzi. Dla osoby unikającej miłości bycie w związku (tj. relacyjnym) polega na upewnieniu się, że istnieją mury, aby zmniejszyć intensywność związku, uniknąć bycia kontrolowanym lub przytłumionym i/lub uniknąć ryzyka okazania wrażliwości.

 

Taniec miłośnika miłości i unikającego miłości
Uzależniony od miłości wie, że nie chce emocjonalnie niedostępnego partnera, a unikający miłości wie, że chce emocjonalnie odległego partnera. Jednak miłośnik miłości i unikający miłości w końcu są do siebie pociągani.

Uzależniony od miłości, który doświadczył w dzieciństwie emocjonalnego i/lub fizycznego porzucenia, będzie szukał kogoś, kto może go „ocalić”.
Unikający miłości, który doświadczył w dzieciństwie uwikłania, będzie szukał osoby do „ratowania”.
Osoby unikające miłości rozpoznają silny strach uzależnionych od miłości przed porzuceniem i pociąga go. Osoby unikające wiedzą, że mają kontrolę nad uzależnionym od miłości. Wszystko, co muszą zrobić, aby wywołać strach u partnera przed porzuceniem, będąc odległym lub grożąc odejściem. Kochaj unikających, gdy tylko pociągają za spust „wychodzę”, używaj go, aby mieć kontrolę. Dzięki temu mogą być zdystansowani, uciekać i unikać intymności, kiedy tylko chcą. Zachowanie osoby unikającej sprawia, że uzależniony od miłości robi wszystko, aby go zatrzymać, wszystko za wszelką cenę, aby nie zostać porzuconym. Ta interakcja jest tym, co nazywamy „tańcem”.

 

Podrap powierzchnię osoby uzależnionej od miłości, a znajdziesz osobę, która unika miłości. Może to być jedna i ta sama osoba.

Oboje doświadczyli traumy w dzieciństwie, oboje muszą nauczyć się, jak stawić czoła swoim lękom i traumom porzucenia. Oboje muszą przyjąć pragnienie osiągnięcia zdrowej intymności ze swoim partnerem.

[SzatanK]

 

[SzatanK]