Basiur

wy jesteście nienormalni jak wysyłacie swoje intymne zdjęcia nieznajomym, ale nawet znajomym.

denerwuje mnie brak możliwości wejścia w związek

Cześć samcy! Piszę do was z taką sprawą (jestem facetem, więc dział być może zły wybrałem). Moją uwagę przykuła firma savoir, która sprzedaje perfumy zbliżone do znanych i cenionych perfum(przynajmniej tak wyczytałem w internecie). Czy jest sens poświęcać jej uwagę, jak i pieniądze? Czekam na wasze opinie bo nie znalazłem zbyt dużo informacji w sieci o tych perfumach.

A nie masz czasami tak, że jakaś dziewczyna szalenie Ci się podoba/podobała? Czy coś takiego też uważasz za działanie pod presją społeczeństwa?

To kto w takim przypadku może być dobrą partnerką dla 19 latka? Nie chcę tutaj mówić o czterdziestkach bo to nie jest to co chciałbym osiągnąć. To co? Lepiej całe życie się okłamywać? To mniej więcej tak jakby Ci rodzice mówili, że musisz mieć dobre oceny w szkole, a dziewczyny same przyjdą.

Po co zakładać nowy temat podczas gdy istnieje ten? Nie chcę tworzyć kolejnego tematu, w którym narzeka się na to "jakie baby są złe bo nas nie chcą!", tylko potrzebuję pomocy tutaj. Nie lubię narzekać, ale w tej kwestii muszę trochę ponarzekać, abyście dali mi jakieś prawdziwe wskazówki, a nie porady w stylu "wyjdź do ludzi, pobiegaj, uśmiechnij się".

Nie miałem tego na myśli, podawałem przykład tylko. Człowieku, ja nawet żadnych przyjaciół nie mam.

Całe życie chcesz jechać na ręcznym? Zresztą, nie o to tylko chodzi. Każdy człowiek ma wewnętrzną potrzebę głębszej relacji z partnerem/partnerką. Kiedy patrzysz na te wszystkie ładne, miłe kobiety, a one Ciebie nie mogą dostrzec to co wtedy czujesz? Przez takie zachowania odnoszę wrażenie, że jestem kimś gorszym, a z pewnością nie jestem. Czas coraz szybciej ucieka, a ja nie chcę siedzieć w miejscu i czekać na gotowe, zresztą nie mam takich predyspozycji (wygląd lub kasa). Im dłużej o tym rozmyślam, tym częściej łapię "dołki". I tu nie chodzi o wracanie do domu po ciężkim dniu i płakanie jak to mi źle, chodzi mi o to, że niemalże każdy ma swoją drugą połówkę (nie chcę tu nikogo obrażać, ale nawet ci najmniej atrakcyjni fizycznie). Pogodziłem się z tym, że będę miał partnerkę po przejściach, z dużym przebiegiem, ale to jest okropnie smutne. Nie chcę wychowywać czyjegoś dzieciaka. Kiedyś rozwody były potępiane przez społeczeństwo, teraz do małżeństwa podchodzi się tak beztrosko, że rozwód po +/- 10 latach to normalka, to nie było to uczucie co na początku i tak dalej... Nie chcę tutaj zbytnio na ten temat dywagować, bo temat jest raczej o czym innym, ale co poszło nie tak? 30 letni partner 19 letniej dziewczyny to normalka w dzisiejszych czasach, rozwód to normalka, samotne matki to normalka. Nie chcę brzmieć jak jakiś incel, ale wystarczy usiąść i pomyśleć trochę nad rzeczywistością.

Zależy co masz na myśli. Nie jestem jakimś supermanem, który każdego dnia ratuje ludzi i jest super silny, ale z drugiej strony nie chodzę całe dnie zamulony (kiedyś taki byłem). Samoocenę mam w normie, nie jestem przesadnie zapatrzony w siebie, ale też zdaję sobie sprawę z tego, że nie jestem Einsteinem.

Gdybym zaczął trollować i bawić się czyimś kosztem to bezsensownie nabijałbym posty jak ty

Znalezienie skromnej kobiety bez dziar i kolczyków w dzisiejszych czasach graniczy z cudem, choć nie jest niemożliwe!

Momentami pluję sobie w brodę ile okazji zmarnowałem (chociaż te okazje z pewnością byłyby stratą czasu i nerwów). Zastanawia mnie gdzie mógłbym znaleźć kobiety spokojne i raczej trzymające się na uboczu (introwertyczki(?)). Często widuję dziewczyny wracające z imprez, które są pijane w trupa i za każdym razem mój mózg zapętla myśli krążące wokół tego jak można się doprowadzić do takiego stanu, a nie sądzę żeby taka osoba była dobrym materiałem na żonę.

Uwaga, update! Przez te dwa dni może 4 mijane kobiety odwzajemniły mój uśmiech, a to już coś! Jeśli macie jakieś dobre rady to z chęcią was wysłucham (albo wyczytam(?)). Teraz powiedzcie coś odnośnie zagadywania. Jeśli mam jakiś konkretny temat to wydaje mi się, że jestem w stanie poprowadzić w miarę ciekawą rozmowę, a co jeśli go brak? Do czego można nawiązać? Gadki o pogodzie są moim zdaniem złym pomysłem dla kogoś, kto dopiero próbuje się przełamać do rozmowy z obcymi ludźmi.

Xin zrozumiał mój problem, ale za wszelkie rady również dziękuję. Odkąd zacząłem zmieniać swoją postawę to widzę, że ludzie traktują mnie lepiej niż wcześniej. Jeśli chodzi o bycie uśmiechniętym to zazwyczaj stare baby mi uśmiech odwzajemniają, a one nie są moim targetem.

Noszę nowe ubrania, głównie slimfity plain(?). Generalnie tak żeby wyglądać prosto i jednocześnie elegancko, żadnych bluz z kapturem, koszulek z "śmiesznymi" nadrukami typu "po co jeździć jak można latać" itd. Jeśli chodzi o emanowanie pozytywną energią to spróbuję i dam sobie kilka dni na to, później zdam relację :P Często staram się zainicjować kontakt uśmiechem, ale w związku z tym, że jestem duchem to druga osoba tego nie dostrzega, chociaż pamiętam sytuację, że raz w tłumie dziewczyna odwzajemniła mój uśmiech, ale to chyba tylko raz mi się zdarzyło.