Odpowiedzialność

[Assasyn]

Dziś zastanawiałem sie nad pojęciem odpowiedzialności. Doszedłem do wniosków(wstyd sie przyznać) ale jestem osobą kompletnie nie odpowiedzialną. Wszystko zostawiam na ostatnią chwilę a później winę za to obarczam wszystkich dokoła. Cały czas przerzucam odpowiedzialność za swoje życie po kolei na;

 

Boga

Rodzina

Otoczenie

Społeczeństwo

 

Po wnikliwej analizie tego przypadku stwierdziłem że jestem kompletnie bez jaj i zachowuje się jak małe dziecko robiąc takie rzeczy. Chodzi o strach przed braniem na siebie odpowiedzialności i załatwianiu wszystkiego na ''Jakoś to będzie'' .

Wstyd mi teraz w momencie kiedy sobie to uświadomiłem, boje się brać odpowiedzialności i ciągle oczekuje od tego aby Ci (co wymieniłem w czterech przypadkach) brali odpowiedzialność za mnie i za moje życie a ja mam czekać aż coś się wydrze, czyli wiecie, coś na zasadzie ; Manny z nieba bądź cudu. Lipa trochę że ciągle operuję tym systemem od dzieciństwa ale może uświadomienie go sobie będzie pierwszym krokiem do wolności osobistej. Reasumując ciągle czekam, boję się zadziałać w swoim życiu i wreszcie brać za nie odpowiedzialność. Czemu? Być może boję się konsekwencji...Jeśli chodzi o kobiety, nie mam szans narazie na kompletną i fajna kobiete z tym iż brakuje mi tej odpowiedzialności i ta ciągła pępowina...

[Subiektywny]

Pierwsza i bodajże kardynalna cecha mężczyzny - odpowiedzialność za własne czyny i zaniechania oraz za powierzone sobie

osoby, mienie i sprawy.

I nie przerzucanie jej na podmioty trzecie gdy coś pójdzie nie tak.

 

 

S.

[Assasyn]

To mnie wkurwia, absolutnie się tu przed braćmi przyznaję JESTEM NIE ODPOWIEDZIALNY  i wstyd mi że zrobiłem dziś awanturę Bogu ducha winnej mamie za moją ''bylejakość'' w pewnej sprawie...Biorę się do roboty za siebie, z takim brakiem odpowiedzialności mogę jedynie liczyć na laskie II III sortu jeśli zdecyduje się na jakiś związek...

[wroński]

Pierwsza i bodajże kardynalna cecha mężczyzny - odpowiedzialność za własne czyny i zaniechania oraz za powierzone sobie

osoby, mienie i sprawy.

I nie przerzucanie jej na podmioty trzecie gdy coś pójdzie nie tak.

 

 

S.

Nie zgodzę się.

A prowadzi do B->C->D itd.

 

Branie na siebie pełnej odpowiedzialności za punkt N, wynikły tylko po części z naszej woli to "moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina". Katolskie pieprzenie.

Do tego dochodzi kwestia podświadomości, która odpowiada de facto za jakieś 90% decyzji. To "świadome" decydowanie to tylko tłumaczenie prymalnego wpływu podświadomości właśnie.

 

Rodziny, społeczeństwa się nie wybiera, otoczenie tylko częściowo. Te czynniki wpływają znacząco na bazowy "program", któremu na imię podświadomość.

A "świadome myślenie"... . Subiektywny podaj proszę  przykład dowolnego draństwa, którego nie jestem w stanie racjonalnie uzasadnić bądź obalić hipotezy, że to draństwo

 

"Można oszukiwać, kłamać, mataczyć. Sprawiedliwość musi być po mojej stronie."

 

Bazowy program, przetrwanie. Pomimo wszystko.

Albo zniszczenie wroga, pomimo chęci życia

[baca]

Mamy 2 kategorie ludzi. 90% działa, bo się boi. Pozostałe 10% możemy podzielić na tych co rozumieją i to wykorzystują i tych co rozumieją i chcą pomóc. Moim zdaniem celuj w tych ostatnich - reszta to relatywistyczne gówno

[Subiektywny]

Wroński,

 

Uściślę, bo sporo nieporozumień przy komunikacji słowem pisanym wynika z różnej interpretacji przekazywanej treści.

 

Jeśli podejmuję się czegoś to w razie niepowodzenia - nie mówię sorry, chciałem dobrze ale okoliczności mi nie pozwoliły.

Jeśli miałem coś zrobić, zapomniałem, nastąpiła szkoda to również biorę na klatę a nie mówię, że zabiegany byłem, zarobiony i jakoś tak przeoczyłem.

[wroński]

Wroński,

 

Uściślę, bo sporo nieporozumień przy komunikacji słowem pisanym wynika z różnej interpretacji przekazywanej treści.

 

Jeśli podejmuję się czegoś to w razie niepowodzenia - nie mówię sorry, chciałem dobrze ale okoliczności mi nie pozwoliły.

Jeśli miałem coś zrobić, zapomniałem, nastąpiła szkoda to również biorę na klatę a nie mówię, że zabiegany byłem, zarobiony i jakoś tak przeoczyłem.

 

Ok. Ja pisałem o kretyńskim podejściu jakim jest branie czego tylko się da na siebie.

Choć jeśli  chodzi o okoliczności to nie wiem.

 

Przykład.

Ktoś ma być w pracy o danej godzinie. Auto trafił szlag/był korek, nieważne. Stwierdzenie, że to jego wina, że się spóźnił. Że powinien był wyjechać wcześniej to proszenie się o strzał w mordę.

Okoliczności łagodzące i sytuacje znoszące tzw. winę to mocna sprawa.

[aras]

Mi się wydaje, ze na odpowiedzialność, jeszcze mamy czas, ale sam widzę, że brakuje mi konsekwencji i w działaniu i w raz podjętych decyzjach i się tak miotam, Folguję swoim zachciankom, a przez to, robię rzeczy, których nie chcę i wcale mi do szczęścia, nie sa potrzebne.