Nero

@Wypas @Improwizator i inni dziękuję za rady. Na pewno będę pomagać innym bezinteresownie, nie wszyscy są przecież tacy sami.

Dziękuję za szybki odzew, nawet z rana przed południem. Lepiej na duchu jak ktoś ma podobne poglądy i doświadczenia. Cieszę się, że to forum istnieje, gdzie na spokojnie można wymienić się refleksjami

Cześć, przychodzę z kolejnym tematem, a czemu by nie. Słuchając kolejnych audycji Pana Marka, o tym, że powinniśmy pomagać, ale brać coś w zamian (nie chodzi mi o wszelakie akcje charytatywne itp.). Wiecie, żeby nie być takim workiem dobroci bez dna, żeby zapytać się co dostaniemy w zamian. Na początku ograniczałam swoje myślenie do dorosłych ludzi, hejterów, kobiet z "depresją" i wampirów energetycznych. Jednak zauważyłam taką przypadłość w mojej klasie, a kto wie, może w każdej tak jest. Przez to, że dobrze się uczę, z lekcji na lekcje, ostatnio przed trudnym przedmiotem - zawodowym (jestem w technikum), prawie wszystkie moje 'koleżanki' z klasy zaczęły nalegać, żebym zgłosiła się do odpowiedzi. Kiedyś się zgadzałam, nie dostawałam nic w zamian, żadnej pomocy w szkole, po prostu nic. Ale chcę w końcu nauczyć się asertywności, więc zapytałam 'a co będę mieć w zamian?'. Na początku wszystkie w szok, pomyślały, że to żart, potem zaczęły się śmiać. Jednak ja się nie śmiałam. Potem jeszcze nalegały 'nie bądź taka; dostaniesz dobrą ocenę; jesteśmy PRZYJACIÓŁMI'. Kiedy zaczęła się lekcja, wiedząc, że się nie zgłaszam, wszystkie zabrały np. (nieprzygotowanie do lekcji - 2 na semestr) oprócz mnie i jednej dziewczyny, która nie brała udziału w tych błaganiach na przerwie. Dostałam bardzo dobrą ocenę i byłam zadowolona, bo uczyłam się tego dzień wcześniej przez dłuższy czas. Potem na przerwie doszły mnie słuchy, jaka to ja jestem przemądrzała, wredna, że nikt mnie nie będzie lubił. Nie piszę tego postu, bo się przejęłam tymi prostymi obelgami, tylko dlatego, że już te wszystkie mechanizmy, o których usłyszałam z audycji występują u tak młodych osób. Może nie lubię nawiązywać więzów z innymi, ale ich zachowanie jest bardzo interesujące. Miłego dnia forumowicze. Nero ?

Może macie rację. Poczekam kolejne kilka lat i zobaczę, czy coś się zmieni

Dziękuję jeszcze raz za stracenie czasu na mnie. Jednak nie wiem, czy jestem w stanie komuś spowiadać się z moich przeżyć i doświadczeń z przeszłości, tak face to face, szczególnie jakby miał kontakt z moją rodziną.

Nie boję się cierpienia. Mam za sobą epizody, w których czułam się źle przez otoczenie. Choć to nie tak, że ich nienawidzę, a raczej stają się obojętni, bo wiem, że negatywne emocje odbijają się na nas. @maggienovak Może masz rację, że mam taki typ osobowości. Od kilku lat ciągle zmuszam się do śmiania przez cudze żarty, męcząc się niemiłosiernie. Dopiero jak odkryłam kanał Radio Samiec, ogarnęłam trochę, dlaczego się tak czuję. Jednak zawsze warto zapoznać się z przemyśleniami ludzi, którzy nie są blisko Twojego otoczenia. Ja siebie w ogóle nie widzę w roli matki, może przypominam trochę Twojego tatę.

Jejku, jaki wybór. Już nie wspominając o wątkach historycznych

@maggienovak Dziękuję za odpowiedź. Nie czuję potrzeby, żeby utrzymywać jakiekolwiek romantyczne relacje. Nie z powodu bycia gorszym, a po prostu raczej ze świadomości jak to wszystko działa. Tak myślę, chociaż nie chcę wyjść na jakąś przemądrzałą. Chciałam się tylko dowiedzieć, czy ktoś czuje podobnie. Tylko nie wiem co z tym faktem, że przestaje mi zależeć na innych ludziach, nieważne czy znajomy, czy rodzina. @Masza Tobie też dziękuję za szybki odzew. Samotność w ogóle mnie nie męczy. Czuję się okropnie idąc do szkoły, chociaż lubię się uczyć i dostaje same dobre oceny. W tamtym roku miałam niską frekwencje, a średnią 5,3.

Na pewno zobaczę wszystkie gry, zapisuje w notatniku, żeby nie zapomnieć.

Tak jak w tytule. Nie jestem pewna czy w dobrym dziale dałam temat, ale do rzeczy. Mam 18 lat i w ogóle nie interesuje się związkami, ani z chłopakiem, ani z dziewczyną. Czuję wręcz lekkie obrzydzenie i zażenowanie. Nie pociąga mnie nic, o czym rozmawiają moi znajomi w szkole. Czasem się zastanawiam czy ze mną coś nie tak, bo przecież wkoło ciągle słyszymy o związkach. Nawet na forum są podejmowane głównie tematy jak sobie radzić z kobietami i odwrotnie. Myślałam też, że może dla mnie za wcześnie na takie sprawy. Nie wiem czy to ma związek z tym, ale także mam wrażenie, że moje relacje z innymi osobami nikną. Znajomi, czy rodzina. Zaczynam odczuwać brak jakiejkolwiek więzi z nimi łączącej, czy przywiązania. Czy ktoś ma lub miał podobnie?

Kiedyś chciałam grać, ale pvp z komputerem jest dość nużące, ale kto wie, może zagram partyjkę.

Przypadkiem dowiedziałam się, że mój brat słucha Radia Samiec. To było z 2 lata temu

SławomirP czy na profilowym to główna postać z Gothica? A przynajmniej, bardzo podobna, wracają wspomnienia i dzięki za odpowiedź, zaraz zobaczę o czym jest

Czy ktoś mógłby polecić gry na pc? Najlepiej strategiczne. Ostatnio każda jedna nie zasługiwała na szczególną uwagę. Mogą być mmo lub mmorpg. Chętnie pogram w inne gry, które są dość mądre, a przynajmniej nie głupim pożeraczem czasu. *nie jestem pewna co do tematu, ale w zakładce pisało 'zainteresowania', więc myślę, że jest dobrze*

Przypadek