Rodeo

Przyjaźniłem się kiedyś z jednym gościem, tak mi się wtedy wydawało, że to przyjaźń. Osoba ta miała wtedy parcie na poznanie jednego z najbardziej znanych kałczów rozboju osobliwego w Polsce. Ciśnienie było na tyle duże, że gość dowiedział się kiedy guru ma urodziny i przesłał w tym dniu zdjęcie z plaży z napisem na piasku 100 lat. Przez okres naszej znajomości każdego roku składałem mu życzenia urodzinowe, z jego strony nigdy nie otrzymałem życzeń urodzinowych. Spotkaliśmy się po roku, bo tyle nie mieliśmy ze sobą kontaktu, byłem ciekawy co u niego, nawet nie zapytał co u mnie, nic żadnego zainteresowania, osłupiałem po wyjściu. Przestałem się łudzić bo wiem jak jest z ludźmi. Tobie życzę wszystkiego co najlepsze, zadowolenia z życia, z siebie i poczucia spełnienia. Co do twoich kolegów, niech to będzie dla Ciebie lekcja i przestroga.

U mnie spadek wagi z 80kg do 65kg Omdlenia mogą się zdarzyć, ja natomiast ich nie miałem, dlatego też warto się solidnie przygotować. Ja na kilka tygodni przed docelową głodówką robiłem głodówkę w każdą niedzielę i też tylko na wodzie no i jeszcze przed dłuższą głodówką zrobiłem 3 dni wstępnie, żeby zbadać nieco grunt ? Myślę, że jeszcze w tym roku zabiorę się za głodówkę 42 dniową oczywiście jeżeli coś będzie nie tak, to się wycofam, zdrowie jest najważniejsze.

Hej, ja robiłem głodówkę, która trwała 3 tygodnie czyli 21 dni, chciałem dociągnąć do 42 ale pomyślałem, że na początek nie będę od razu się pchał w paszczę lwa. Moim celem było oczyszczenie organizmu, wzmocnienie samodyscypliny oraz kierowała mną też trochę ciekawość, jak zareguję na brak pokarmu. Czasami jak czytam, że ktoś robił głodówkę na wodzie z cytryną, wodzie kokosowej, czy herbatkach, to mi się smiać chce. Głodówkę robi się tylko na samej wodzie, najlepiej mineralnej, a jak już nie możesz patrzeć na wodę bo się rzygać chce od samego patrzenia, to wtedy urozmaicasz i wtedy pijesz wodę ciepłą hehe ? Bardzo ważne jest przygotowanie, oraz zachowanie po głodówce, znajdziesz na ten temat info w necie. Ja przez cały okres odczuwałem głód, raz mocniej, raz słabiej, jak już było mi ciężko, to wąchałem jedzenie i zapisywałem na liście co to ja będę jadł jak już wszystko zakończę. Co do samopoczucia, czasami było tak, że cieżko było wejść po schodach bo zadyszka i zawroty głowy, robiło się czarno przed oczami, ból brzucha po 9 dniu bo całę to cholerstwo opuszcza jelita, w których odkłada się cały syf, tak zwane kamienie kałowe, ochyda. 18 dnia wpadłem w euforię, stan radości, spokoju, szczęścia, trwało to do końca głodówki, być może stan ten nie utrzymałby się dłużej, nie wiem. Kilka dni przed 18 dniem zmiejszyło mi się zapotrzebowanie na sen 3 godziny snu było ok, plus mega zastrzyk energii na całe dnie do końca głodówki. Uświadomiło mi to jak bardzo wpływa na nasze samopoczucie to czym się odżywiamy. Spotkałem się z negatywną opinią osób, które uważają, że głodówka wyniszcza organizm, w szczególności podczas mojej głodówki. Zazwyczaj wypowiadają się tak ludzie, którzy nie mają o tym pojęcia. Jest wiele badań naukowych o tym, że głodówka bardzo pozytywnie wpływa na organizm, ale nie jest dla każdego, trzeba być bardzo ostrożnym i obserwować swoje ciało w trakcie bo można sobie zaszkodzić. Nie zachęcam do głodówek ale też nie odradzam, wszystko trzeba robić na własną odpowiedzialność i przemyśleć to zanim się za to zabierzesz, badania, badania, badania, ja dodatkowo mierzyłem co drugi, trzeci dzień poziom cukru we krwi, akurat miałem taką możliwość za free. Moja rada, pochowaj jedzenie, tak, zebyś nie musiał go oglądać i nie mów o tym wszystkim bo będą siać panikę.

Ech RENGERS jak Ty to dobrze ująłeś, kochamy się w mitach o braterskiej przyjaźni do końca życia, jak to pasuje do moich doświadczeń i do kolejnej sytuacji, w której ostatnio przyjaciel odmówił mi pomocy w trudnej sytuacji. Chyba czas najwyższy się obudzić, przestać się oszukiwać i przejrzeć na oczy. Pozdro RENGERS ?

Heja ? właśnie oglądałem program którego bohaterami są faceci po przejsciach. Prowadząca program wypowiedziała się w kwesti czym różni się chłopiec od prawdziwego mężczyzny. Jej zdaniem różnica jest następująca, chłopiec chce brać, a prawdziwy mężczyzna chce dawać. Coraz częściej spotykam się z tym jaki to powinien być prawdziwy mężczyzna, z rozczeniową postawą pań. Wielu nieświadomych meżczyzn nabiera się na tą starą jak swiat śpiewkę jaki powinien być prawdziwy mężczyzna nie spostrzegając kryjącej się za tym manipulacji, która staje się codzienną zagrywką pań, tylko po to żeby wywrzeć presję na swoim misiu i osiągnąć cel. No przecież jestem prawdziwym mezczyzną z krwi i kości, udowodnie jej to. Całe życie dawał, dzielił się swoimi zasobami, a pod koniec otrzymał pogardę, no ale co tam przecież był prawiwym mężczyzną. Tak jak facet daje i dzieli się tak nie powinien mieć problemu z tym żeby brać i wymagać. Napewno temat ten przewinął się przez forum wiele razy więc dla przypomnienia tak samo jak dajemy i się dzielimy tak samo bierzmy i wymagajmy od kobiet.

Faktycznie, zauważyłem to, że jak się jest wporządku wobec kumpli, to często się obrywa ale nie wszyscy to wykorzystują. Odnośnie wyglądu to też były przytyki, miałem wtedy długie włosy do ramion, tekst w stylu co ty masz na tej głowie, weź to zgól, powiedziałem wprost, że ja nie mam z tym żadnego problemu, mam długie włosy bo chciałem mieć długie i jak ci to nie pasuje, to nie musimy spedzać razem czasu. Brat bratu odbił kobitę powiadasz, rany rynce opadajo, hańba. Tak, to też kwestia tego jak byłem wychowany i jakie wartości mi wpajano ale też poprostu czułem, że tak się nie powinno robić. Środowisko zweryfikowałem, i faktycznie mam takiego ziomka i dbam o tę relację. Coraz bardzie dostrzegam, że z facetami jest podobnie jak z kobietami dzisiaj są, jutro już nie. Masz rację, trzeba umieć sobie wybaczać, niestety ludzie coraz bardziej traktują relacje międzyludzkie jak rzeczy, jak się coś popsuje, to na śmietnik, po co naprawiać, kupię nowe. Co do ceny, to spadła mi wiara w relacje i pewnie na każdą nową będę patrzył podejrzliwie i nieufnie. Hehe ? Coś o tym wiem, faktycznie jest tak jak piszesz, komuś się wydaje, a reszta grupy w to wierzy. Ja też stronie od samozwańczych liderów.

Cześć, Chciałbym podzielić się swoimi spostrzeżeniami na temat tego, co może stać się z wieloletnią przyjaźnią, relacjami gdy w grę wchodzą kobiety czy pieniądze. Otaczają nas osoby, które uważamy za kolegów, znajomych czy bliskich przyjaciół. Tych ostatnich ma się raczej niewielu. Bardzo dużą rolę odgrywa to, jak definiujemy te osoby, każdy z nas może postrzegać to inaczej i przypisywać każdej z tych osób różne cechy czy zachowania. Zatem do sedna sprawy. Wiele razy zdarzyło mi się w relacji koleżeńskiej czy przyjacielskiej, zachowanie ściągające w dół, najczęściej i w szczególności przy kobietach. Wywlekanie na wierzch jakichś zachowań sprzed lat gdzie powinęła mi się noga czy czegoś żenującego, po to tylko żeby umniejszyć w oczach kobiety moją osobę. Kiedyś nawet wziąłem wtedy jeszcze ,,kumpla'' na bok, znamy się od przedszkola i mówię stary co ty odpierdalasz, jesteśmy razem na dupach, a ty pierdolisz jej jakieś głupoty o mnie. Mieliśmy wspólną paczkę, był on wtedy w związku z pewną dupką, coś im się nie układało, znajomy mu zaczął mówić żeby ją zostawił bo jest taka i owaka i że znajdzie sobie lepszą. Jak już było po wszytkim to koleś sam się za nią wziął i są razem do dziś, kurwa to się nazywa przyjaźń hehe. Takich akcji było sporo, widziałem jak jeden drugiemu pannę rwał. Kiedyś z kolegą z bloku mieliśmy wspólnych znajomych w tym osobę z którą razem trenowaliśmy, kolega z bloku kiedyś powiedział mi uważaj na niego bo on ma 2 twarze, pomyślałem sobie co ty gadasz, mnie traktuje dobrze, ta do czasu. Jak spedzaliśmy czas sam na sam było ok, jak byliśmy w towarzystwie kobiet to zaczynały się docinki w moją stronę, próba pokazania, kto tu jest szefem. Kiedyś jak byliśmy na imprezie i zakręciły się przy nas laski to powiedział mi po imprezie, że dziunia, którą bajerował powiedziała mu, że widzi, że jest szefem całej ekipy, było nas wtedy kilku i najwidoczniej on to za bardzo wziął do siebie bo nawet adres emailowy ma szef hihi. Ze względu na to, że pracujemy w podobnej branży i kilku jego klientów korzystało z moich usług to przestał mnie do siebie początkowo zapraszać, odpisywać na smsy czy odbierać telefony, mówić cześć i utrzymywać kontakt. Kiedyś mi nawet sam powiedział, to było jeszcze jak nie myślałem o biznesie, że powinno odcinać się od ludzi, którzy podkradają ci celowo klientów bo taką sytuację miał jego kolega i z tym się zgadzam, z tym że ja nikomu klientów nie podbierałem, nawet nie proponowałem im swoich usług, sami się o mnie dowiedzieli. Uważam, że sprzedał naszą wieloletnią przyjaźń za pieniądze. Nigdy żadnemu z moich znajomych, kolegów czy przyjaciół nie zazdrościłem niczego tym bardziej pieniędzy i kobiet, nigdy nie przekładałem przyjaźni nad kobiety czy pieniądze bo widziałem co można stracić przez jakąś dupę czy kilka złotych. Jest we mnie żal do tych osób, że zostałem potraktowany w taki sposób, że odwrócili się ode mnie ale teraz wiem, że tam gdzie chodzi o pieniądze i kobiety tam nie ma przyjaźni, jest tylko chęć zysku jest tylko JA. Jakie są wasze doświadczenia?

Cześć wszystkim, Na początku dziękuję bardzo Markowi i każdemu użytkownikowi forum za swój wkład, za dzielenie się swoją wiedzą oraz za porady, które potrafią pomoć. Wasza wiedza oparta na waszych przeżyciach jest bezcenna i potrzebna. O mnie: Cały czas uczę się i dowiaduję czegoś, czego jeszcze nie wiedziałem, z pokorą przyjmuję to co druga osoba ma do powiedzenia, a także wyrażam swoje zdanie, które wynika z mojego doświadczenia.