John Wayne Parr - mój ulubiony fighter

[aras]

https://youtu.be/9jITscoy7

https://youtu.be/ixMij3Gx4nU

[Quizas Jeremi]

Jakieś uzasadnienie dlaczego?

[aras]

Po prostu, ale jak szukać uzasadnienia, to nie kozaczy, trenował/mieszkał w tajlandii, walczył z najlepszymi i nigdy się nie poddaje

[AdrianoPeruggio]

Mój ulubiony to  James Thompson i Emalienko. Lubię, jak wielkie byki rozjeżdżają wroga jak ciężarówka:)

[Quizas Jeremi]

Klasyka!

 

https://www.youtube.com/watch?v=ZrDaODvrejw

[AdrianoPeruggio]

To brat Emalienki, tak? Sędzia nie powinien przerywać. James się potknął tylko. Swoją drogą-postawa Emalienki przed walką zajebista! Totalne wyjebanie, przeciwnik się spina, a on, jak prawdziwy samiec, robi po swojemu:)

 

Piękny fight-nie to, co często widzę, że się do siebie kleją jak pedały i robią wygibasy w uścisku.

 

No i potwierdzenie twgo, co pisałem w innym wątku o bójce-spójrzcie na Rosjanina-obtłuszczony, ale po pierwsze-szybki, po drugie-nie boi się, jak widzi naprzeciw siebie górę mięśni. To jest super psychika.

Edytowane 4 Października 2015 przez AdrianoPeruggio

[Eredin]

A mój to Różal.

 

Za szczerość. Nie udaje przed kamerami wielkiego och-ach, tylko mówi - często w dosadny sposób - to co myśli.

W dodatku ma dobre serce mimo wyglądu kreującego go na kogoś innego.

 

 

Bracia E. są mocni

 

No i potwierdzenie twgo, co pisałem w innym wątku o bójce-spójrzcie na Rosjanina-obtłuszczony, ale po pierwsze-szybki, po drugie-nie boi się, jak widzi naprzeciw siebie górę mięśni. To jest super psychika.

 

 

Psychika jest najważniejsza. Na pierwszym miejscu. Można trenować, osiągać sukcesy, a na ulicy wyjdzie wytatuowany byk z mordą zabójcy i nogi się zawodnikowi uginają... Nie mówię, że każdemu, ale są tacy.

No, ale sporty walki same w sobie wyrabiają psychikę (z tym, że taką 'właściwą', nie bandycką).

Edytowane 4 Października 2015 przez Vercetti

[aras]

http://www.dailymotion.com/video/x8nn8_zulu-vs-fedor_news

Edytowane 4 Października 2015 przez aras

[AdrianoPeruggio]

To, co mi się podoba u Fiodora, to fakt, że nie kończy walk jakimiś duszeniami czy wygibasami, ale konkretną młócką, poza tym jak jest wymiana ciosów z przeciwnikiem, to w jego salwie armatniej niemal każdy lub każdy cios nie pada na ślepo, a np. celuje w szczękę, nawet w szybkiej wymianie wszystko jest przemyślane na zimno.