Denki

Gwoli sprawiedliwości... Ona - narusza Twoją prywatność, przeglądając Twój telefon. Ty - naruszasz jej prywatność, wywlekając sprawy osobiste publicznie. Moim zdaniem 1:1

Solidny kop w d*pe ode mnie. Zrobiłeś błąd podstawowy - nie mając satysfakcjonujących doświadczeń z kobietami w realu, wszedłeś na Tindera. Społecznościówki są miejscem specyficznym, gdzie wstępnie ocenia się wyłącznie poprzez pryzmat powierzchowności – no bo jak niby inaczej? Jeśli nie jesteś zajebiście przystojny, nie mieścisz się w promowanych kanonach, to i zainteresowaniem dużym cieszył się tam nie będziesz. Ale wiesz co? To jeszcze nie oznacza, że jesteś paskudny. I absolutnie nie jest to wyznacznik, że w świecie rzeczywistym masz tak samo marne szanse. W realu ocena opiera się na czymś więcej, niźli samym wyglądzie – podświadomość ocenia postać całkowitą, czyli wyciąga średnią również z m.in. postawy, ruchów, zachowania, głosu... Dlatego, mając ciekawy image, siłę charakteru, możesz naprawdę sporo ugrać i przyciągać zajebiste laski, nawet te sporo powyżej własnego smv Napisałeś, że jesteś samotnikiem, w dodatku z Twojej wypowiedzi wynika, że musisz naprawdę mocno popracować nad postawą i samooceną. Depresyjnie bardzo z Twojej strony. Twierdzisz, że nie opłaca Ci się pracować nad sobą – błąd! Wręcz musisz to zrobić. Ale nie dla kobiet, bo ich zainteresowanie ma być jedynie skutkiem ubocznym Twej pracy na rzecz samego siebie. Własnego samopoczucia wynikającego z samorealizacji na wielu innych polach w życiu. To właśnie samorealizacja kształtuje nas pozytywnie i wpływa na pozytywny odbiór nas przez innych ludzi. Natomiast, spełnienie i zaspokojenie ego nie ogranicza się wyłącznie do spraw damsko-męskich. Zacznij robić, co lubisz, wytycz sobie jakieś cele i dąż do ich osiągnięcia. Rozwijaj zainteresowania. Zadbaj o siebie, by nie gnębiło Cię poczucie, że ‘’mogłeś więcej’’. Jakaś aktywność, sport rekreacyjnie, może siłka, by poprawić kondycję i zdrowie, też dla hormonów szczęścia. Ale przede wszystkim dla psychiki. Małe zwycięstwa podniosą Twoją wiarę we własne siły i możliwości, a wtedy też podejście do kobiet z automatu się zmieni – i vice versa. Także, nie marudź i nie kwękaj, tylko zabieraj się do roboty!!

Miałem podobny kłopot w swojej knajpie, codziennie przychodził obszarpany brudny bezdomny z okolicy. Spoko rozmowny towarzyski gość, ale z higieną ostro na bakier. Nie chciałem go wyrzucać, więc ustawiłem pojedynczy stolik nieco na uboczu i powiedziałem, że to specjalnie dla ulubionych stałych klientów. Myślę, że obeszło się bez bólu z jednej i z drugiej strony, więc może to jest jakieś wyjście z sytuacji... zwracanie uwagi na czyjś zapach jest zawsze nietaktowne i krępujące, nie robiłbym tego.

No i błąd. Pokazałeś, że jednak Tobie zależy i inwestujesz emocje. Dobrowolne upodlenie, samice na ogół nie raczą wyjaśniać swojego zachowania, a jak już, wciskają lipę. Jeśli urywają kontakt, najlepiej zapomnieć i zająć się własnym życiem. Żadna strata, a wręcz korzyść, kiedy odchodzi osoba nie wykazująca szacunku do Ciebie. Według mnie wygląda to tak, że przestałeś być 'Panem Nauczycielem' i przestało jej się opłacać kręcić dupką. Osiągnęła swój cel? Traktowałeś ją bardziej ulgowo? i

Też mnie zastanawiało... Wysnułem kiedyś taką teorię, że system nie wykształca w obywatelach samodzielności i odpowiedzialności, przy czym wlepia srogie konsekwencje za potknięcia. Tłamsi i wali kłody pod nogi. Jednocześnie media serwują piękne zachodnie obrazki i kodują to, do czego ‘’powinno się’’ dążyć i jaki styl życia przyjąć (gdzie, marginesem, drugie z góry przekreśla pierwsze). Propagowane nowomodne wzorce wychowania dokładają się, generując cały bagaż problemów młodemu człowiekowi w przyszłości. Także z jednej strony jednostka chce czegoś, z drugiej jest ograniczona obawą przed ryzykiem i sankcjami (słabość charakteru), z trzeciej własnym lenistwem... szkoła zniechęca do rzetelnej pracy i osiągania celów ‘krok po kroku’, a pojawiające się po drodze ułatwienia (np. w sieci) niszczą zacięcie i ambicje. W takich warunkach, jeśli komuś już udało się oprzeć ograniczeniom państwa i presji tłumu, i osiągnął coś ponad ‘dozwoloną’ normę, staje się obiektem zazdrości. Ale zazdrości wynikającej nie tyle z podziwu (co i jak osiągnął), lecz mającej źródło w niskiej samoocenie ‘szaraków’. Oni czują – choć niekoniecznie sobie uświadamiają – że przegrali własne życie i automatycznie odgrywają się na jednostkach wybitnych.... I tak rodzi się zawiść. Według mnie, by pozbyć się zawiści potrzebny jest całościowy przewrót w systemie. 'Objawowo' może też czasem pomóc moda na ''rozwój osobisty''... nie popieram zjawiska, ale jeśli jeden z drugim w końcu zrozumieją, że by 'mieć i być' trza wziąć dupsko w troki i zacząć się kształtować, bo nikt nie wyręczy... także nie wyręczy z obowiązków obywatelskich... będzie to wystarczająco pozytywne. Praca nad sobą i dążenie do świadomości doprowadzi prędzej czy później do zakwestionowania bieżących realiów, wtedy może przyjdzie czas na większe zmiany...

Matka postawiła Cię ‘’pod ścianą’’, i niech wie, że nie może tak postępować. Na Twoim miejscu zwyczajnie oznajmiłbym, że nie podpiszę i trzeba sprawę przełożyć na czas, kiedy będę mógł się nią zająć. Prawne zobowiązanie to nie zabawa, i słusznie, że myślisz o konsultacji z radcą... Nieważne, że rodzina, swoich interesów trzeba pilnować :/

Witam się z Wami. Długi czas jako obserwator, dziś postanowiłem dołączyć... ...i postarać się 'posklejać' na nowo. Mam nadzieję, że mogę na Was liczyć, i też liczę. Jak również sam postaram się być użyteczny... Szczęścia i zdrowia wszystkim.