PT91mateo

Nigdy nie miałem dziewczyny. Bałem się kobiet przez całe życie, nie rozmawiałem z nimi, nie dotykałem, unikałem jak ognia. Fantazje były, ale zostawały we mnie, a wszelkie pragnienia były tłumione. Lęk paniczny był przed kobietami. Zapisałem się na kurs uwodzenia, to dało mi trochę pewności siebie i umożliwiło mi zbliżenie się do kobiet, ale dalej nie umiem emanować dotykiem, uwodzić i mam wrażenie ze kobiety nie traktują mnie jako mężczyznę tylko jako dziecko, albo kolegę i tyle. Pierwszy raz miałem z prostytutką za pieniądze. Był nieudany. W kolejnych próbach pojawiły się środki uspokajające i środki wzmacniające erekcje, spodziewany efekt nastąpił jednak było to mechaniczne. To była namiastka bliskości, czułości. Pełnego spełnienia nigdy nie było. Byłem zakochany platoniczne w dziewczynie poznanej przez internet, ale do spotkania nigdy nie doszło, a zerwaliśmy kontakt w bardzo bolesny sposób co spowodowało popadnięcie w depresję ( podejrzewam moją nieporadność w wirtualnym seksie). Teraz widzę ze to nie był związek ale dalej podświadomie czuję że to było coś dla mnie ważnego. W tym momencie do lęku wobec kobiet doszedł gniew w związku z sytuacją pracy i fakt że dominowały w niej kobiety i ich sposób wyrażania poleceń i komunikacji był dla mnie nie do zaakceptowania. Podświadomie szukam potwierdzenia porównania kobieta-harpia, którą widzę u matki, w koleżankach z pracy oraz w kobietach kierownikach. Czytając różnego rodzaju publikacje utwierdzam się tylko w tym, że bez bycia silnym i odpornym psychicznie mężczyzną nie mam szans na znalezienie partnerki, a bycie uczuciowym i wrażliwym mężczyzną jest uznawane za słabość i niechęć do wiązania się z takim facetem. Podświadomie boję się że kobieta może mnie potraktować jak moja matka swojego męża i urodzić nie jego dziecko. W ostatnim czasie dość często korzystałem z usług prostytutek i zaczęło mi to dawać jakieś poczucie satysfakcji, przyjemności (być może poczucie władzy nad kobietą). Mam też obawy o bycie uzależnionym od seksu. Z perspektywy lat widzę że było kilka okazji do bycia w związku jednak z nich nieskorzy stałem, odrzuciłem je.

Jeżeli się jest wrażliwym i ma się to: http://zaburzeniaosobowosci.pl/unikajaca.html to jest jakaś masakra... wiem bo sam mam...

Ja mimo tego że umiem tańczyć to też nie lubię chodzić do klubów ze względu na tłok oraz chyba ważniejsze brak ekipy, a pójście samemu do takiego lokalu... strasznie dziwnie bym się czuł. Ale w tym momencie dochodzi do mnie że wiele wrażeń mnie omija i chyba trzeba to zmienić. Słyszałem też jednak że klub to nie jest najlepsze miejsce na podryw bo laski wiedzą że będą wyrywane.... Jakby co jestem z Krakowa

Wszystko fajne tylko że propaganda wbija im do głowy że facet zaczyna się od 185cm, a na ulicy bez aparycji Brada Pitta lub innego bożyszcza szanse są mizerne

Witam, Chciałbym sie od Was dowiedzieć co w największym stopniu odstrasza kobietę w wyglądzie mężczyzny. Wydaje mi się że u mnie to może być niski wzrost (169cm) młody wygląd (mam 27 a wyglądam na 20) czy uzębienie (krzywe zęby) Z drugiej strony wiem że od Marka K. że jeśli facet ma kasę albo włada innymi facetami i jest przy tym silny psychicznie to wygląd schodzi na dalszy plan jak uważacie ?

Ave Bratia, Legionarae Mateus te salutat!!! Mam nadzieję że przyjmiecie mnie do legionów ku chwale Senatu i Ludu Braci Samców a obserwacje, wnioski i przeżycia co do kobiet mam podobne jak większość tu zgromadzonych... myślę że więcej opiszę w swojej historii