Jorgen Svensson

Niestety racja, z moją ex nawet razem udało nam się kilka razy dojść jednocześnie, nie było to łatwe żeby się zgrać, a jak zaczęło się sypać i zamknęła "warsztat", powiedziała, że i tak strzelam po 5 sek więc po co sex. Takie życie.

@PewnySiebie bracie umówiliśmy się na seks, ale nie płacę jej ani złotówki

@PewnySiebie w moim przypadku to cichodajka przez neta wyhaczona, full service z dostawą do domu mój wygląd jej leży.

Bracie @Exar Jorgen jest tylko jeden. 😁 Jutro sobie z nią o tym porozmawiam.

Dokładnie chyba trafiłeś w punkt z jednej strony właśnie czuje od niej jakby matczyne ciepło i to ogromne, akceptację, spokój, stabilność co mnie rozbraja bo nie wiem jak to nazwać inaczej, chciałbym, żeby mnie tak zagarnęła i przytuliła (jakbym był od tego uzależniony), a z drugiej to bym ją wziął na tym biurku w gabinecie 😁 mam fantazję z nią w roli głównej. Miałem też uczucie zazdrości i złości, jak była na urlopie, że może być z innym facetem, więc wszystko się chyba zgadza. Jak to przerwę to mnie rozerwie chyba z poczucia straty tego o czym napisałem wyżej. Nie chce znowu pół roku chodzić do tyłu, znów zamknę się w sobie jak po tym pierwszym milfie. Będzie to bardzo bolesne dla mnie, dlatego jakby nie mogę się od tego oderwać. Jak sobie z tym poradzić już bez terapii? Czy się da wogóle wyleczyć z tego bez niczyjej pomocy? Dziękuję Ci bracie @Messer bo prawdopodobnie postawiłeś mi diagnozę, którą ona powinna postawić i to nazwać bo mówię jej o tym, może nie jakoś bardzo otwarcie, ale wie. Mam 3 dychy na karku, a jakby postawił dwie Panie koło siebie o podobnej atrakcyjności 20 lat i 40 lat to czterdziecha rządzi. 😂 Faktycznie to chyba brak profesjonalizmu, bo nawet jak czuje jakieś emocje czy się też zakochuje to nie powinna o tym mówić, takie mam przynajmniej odczucie i wiedzieć kiedy przesunąć pacjenta do kogoś innego, albo przerwać ja sama wpada. Nie pytałem o to, ale podobno się poddaje regularnej superwizji, jak ona też ma jakieś emocje czy uczucia do mnie to faktycznie powinienem to przerwać bez względu na mój późniejszy stan. Jeszcze ją tam wezmę na tym biurku i dopiero będzie.

Jest to trochę dziwny typ relacji muszę to przyznać, ona też uległa jak twierdzi mojemu bardzo kokietującemu i uwodzącemu stylowi bycia o czym nie miałem świadomości. To też się zdarza w psychoterapii i to chyba nie tak rzadko. Mam duży ciąg na bramkę, ale to co przeżywam te dwa dni po spotkaniu mnie masakruje, straszny zjazd, a wiem, że jak przerwę teraz to będę się czuł jak po ostatnim rozstaniu z kobietą która miała podobny zestaw cech, mam na myśli status, bardzo kobiecy styl bycia tylko pod sufitem pokrzywiona. Dlatego właśnie jestem w kropce od jakiegoś czasu i nie wiem co mam z tym zrobić, mówiłem o tym, ale ona jakby chciała mnie przytrzymać i twierdzi, że nie jest to powód do przerwania terapii, żadna emocja która się pojawia nie jest powodem do przerwania terapii nawet nienawiść, tak mówi. Teraz mam rozkminę, bo może dlatego chce mnie przytrzymać, że ją wybijam z roli terapeuty, przyznała się raz, ale wydaj mi się, że to już od jakiegoś czasu trwa. Raz też na sam koniec sesji kiedy jak dobrze pamiętam pierwszy raz o tym powiedziałem, powiedziała, że jak jestem jej pacjentem to nie da rady, ale po terapii to co innego może się spotkać jak będzie wolna, co przeczy kodeksowi etycznemu zdaje się, więc nie wiem co mam z tym robić kompletnie 😶, może ktoś kumaty doradzi? @Messer?

Chciałem to zrobić, ale się waham. Mój stan będzie podobny do tego przez który się zgłosiłem do niej. Zaliczę niezły dół, przez to właśnie się waham. Z resztą na drugi, trzeci dzień po wizycie mam zjazdy jak o niej myślę, nawet nie wiem jak ten stan nazwać. Potwierdza to moją słabość do kobiety typu, 35-40 letni zadbany atrakcyjny milf.

Jestem u kobiety psychologa od ponad roku i od jakiegoś pół roku mam objawy zakochania sam się zastanawiam czy nie powinienem wybrać mężczyzny i właśnie przez Pani psycholożka też się przyznała, że wybijam ją z roli terapeuty (jak dotąd raz), więc przy wyborze weź to pod uwagę, że możesz się bujnąć w terapeucie. To też ma swoje plusy bo dowiadujesz się jak reagujesz na rozłąkę z kimś bądź co bądź dla Ciebie ważnym na takim etapie życia. Kilkukrotnie zwracałem uwagę, że przez to, że się zakochałem chcę przerwać spotkania jednak nie jest to powodem do przerwania wg Pani. Podsumowując najbardziej intymna relacja z kobietą w jakiej kiedykolwiek byłem.

Najmłodsza 19, najstarsza 37, późno zacząłem różnica do tyłu 11 lat do przodu 8 lat.

Popełniłem kilka dużych błędów przy tym przejściu. Jest to przejście do innego zakładu, ale w ramach tego samego pracodawcy. Nie zrobiłem tak zwanego wywiadu środowiskowego i nie do końca zdawałem sobie sprawę na co się piszę. Nikt tam nie chce robić z tego co wiem i ludzie uciekają stamtąd, przynajmniej z tego stanowiska co ja jestem. Jestem po drugim dniu w tej pracy i straszny burdel tam panuje i nerwówka. Ludzie na L4 nie bez powodu, nawet zapytać się nie ma kogo o co. Shit i tyle. Cóż mogłem negocjować stawkę jak nie mam doświadczenia w tym temacie kompletnie? Lata to na wariackich papierach totalnie. Jeszcze dobrze nie zacząłem, a już trochę żałuję. Zrezygnować mi teraz głupio bo mnie ktoś polecił i jakoś z twarzą muszę wyjść. Gdybym wiedział jak to hula to bym się trzy razy zastanowił czy przechodzić. Miałem istną sielankę, a wjebałem się w oko cyklonu. Średnia wieku pracowników to zdrowo 50+ a ja mam trzy dychy. Przejebane z każdej strony.

Dlatego, że baby w zdecydowanej większości chodzą na siłkę czy na sporty walki po to żeby poznać silnego samca, a nie po to żeby ćwiczyć, choć zdarzają się takie jednostki. Mam podejście do tego tematu jak brat @dobryziomek.

Właśnie w piątek zacząłem pierwszy dzień w nowej pracy z biura przeniosłem się na produkcję w charakterze mistrza, nie mam w tym doświadczenia. Płaca ok. 3k na łapę i ok. 30 osób pod sobą, takie są właśnie realia, rzuciłem się na głęboką wodę, nie będąc do końca świadomym jak to wygląda, warunki dosyć ciężkie. Dodam tylko nie żeby się chwalić bo nie w tym rzecz, że skończyłem dwa kierunki techniczne i ang. na poziomie komunikatywnym. Wyobrażenia, wyobrażeniami, wymagania co do płacy pracownika swoją drogą, a rzeczywistość swoją drogą, ni jak się nie ma do oczekiwań ludzi, smutne, ale prawdziwe. Coś mi się zdaje, że wyjdę na tym jak stryjek co zamienił siekierkę na kijek.

Zasadnicze pytanie bracia. Co z tym zrobimy ?

W jakiej branży się obracasz jeśli to nie tajemnica ?

Niestety co racja to racja. Pismaki i telewizornia trąbi jaki to nie dobrobyt w Polsce, a realia realiami. Sam się zderzyłem z rzeczywistością niedawno, jak straciłem kupę siana przez własną głupotę i brak doświadczenia i teraz z trzech źródełek zostało jedno - etat. Kokosów nie było, ale komfort był. Samemu mi bliżej do średniej krajowej niż do minimalnej i szaleństwa nie ma. Podstawowe koszty życia i wygód takich jak 20 letni Volkswagen pochłania większość z tego co zarobię, czasem coś wypadnie, trzeba iść do lekarza, naprawić coś w aucie czy kupić jakiś ciuch. I jak tu myśleć o swojej jaskini czy rodzinie jak sam się nie możesz tak na spokojnie z tego utrzymać. Tak można sobie zarabiać jak mieszkasz z rodzicami i partycypujesz w kosztach, a nie żyć na własną rękę. Zostaje brać kredo i suchary przez 30 lat, albo praca na dwa etaty, albo rzucić to w cholerę i wyjechać.