asasu

@nesq teoretycznie wszystko jest możliwe. Praktycznie jednak, żaden adwokat/radca nie powinien dopuścić do takiej sytuacji. Tym bardziej, ze ta odmowa z punktu widzenia sądu jest korzystna dla ciebie. No i tak jak mówię można zrobić to na własna rękę i wnioskować o dopuszczenie dowodu z badań prywatnych.

@nesq Oczywiście, ze mogą. Są brane pod uwagę nie tylko zeznania matki, ale także potencjalnego ojca. Teoretycznie jest potrzebna zgoda opiekunów prawnych, ale może także pojawić się sytuacja, ze na badania zostanie skierowana przez sad. Wówczas powinna się stawić, a odmowa może nawet skutkować grzywna. Dodatkowo taka odmowa jest korzystna jednak dla potencjalnego ojca w ocenie sądu, jeśli odmowa jest na zasadzie „nie bo nie”, jednakże zmusić nikt nikogo nie zmusi. A nawet nieuzasadniona odmowa może być powodem ograniczenia praw rodzicielskich matki, ale to jak wszystko w tym państwo „to zależy od konkretnej sytuacji”. Ja jednak bym na miejscu opa gdyby matka postawiła mnie przed takim faktem zrobiła badania na własna rękę, czyli prywatne. Uda, ze chce poznać dziecko pobierze włos czy ślinę przeprowadzi badania i sad może dopuścić dowód z badań prywatnych. Jeszcze jest wykazanie większego prwadopodiwnstwa ojcostwa innego mezczyzny.

Wiem, ze poza „rezerwatem”, ale chciałam napisać do opa na priv i nie mam takiej możliwości. Z góry przepraszam. @maroon nie ma takiej możliwości żeby za przeproszeniem z dupy wpisała sobie ojca (chyba ze małżeństwo było) . Konieczna byłby twoja wizyta w USC lub wytoczenie powództwa o ustalenie ojcostawa, a wtedy to badania tym bardziej, iż pojawił się nowy partner/partnerzy. Dodatkowo panowie w 2019 bodajże była nowelizacja KRO i aktualnie mężczyzna ma rok od momentu, w którym dowiedział się, iż nie jest ojcem na zaprzeczenie ojcostwa. Termin liczony jest od momentu pozyskania informacji, a nie narodzin dziecka.

U mnie w związku to ja bardziej miałam parcie na „te informacje”. Ostatecznie Pan wyjawił liczbę, a po jakimś czasie tak na logikę wyszło mi, że trochę sobie zawyżył jednak. Ostatecznie doszłam do wniosku, że pytanie o takie rzeczy jest bezsensu, ponieważ i tak nie masz gwarancji usłyszenia prawdy...

O i to jest jakiś pomysł, chociaż z tych śniadanek do łóżka nie skorzystam bo dostaje szału na widok pobrudzonej pościeli ale z reszty jak najbardziej.

Akurat z tym się nie zgodzę, ponieważ większość planów "wypadowych" robię ja. Chodzimy i to całkiem często. Po takim długotrwałym "siedzeniu w domu" jest to dla nas ważne, szczególnie dla zdrowia psychicznego. Ogarnąć się trochę wizualnie też bardziej na takie wyjście. Nie szukam nowego samca, wcześniej też długo byłam sama. Mam dużo obowiązków i wejście w ten związek juz zupełnie wypełniło mój czas. Gdybym miała znowu zostać sama to odczekałabym aż pokończę pewne rzeczy i nie będę mieć świadomości, że inwestuje czas w jedno kosztem drugiego. Jestem raczej z tych osób, które się wycofują w sytuacjach, które nie są dla mnie komfortowe, a robienie sobie z życia jakiegoś wyścigu kto jest lepszy zdecydowanie taka dla mnie jest. Poza tym wychodzę z założenia, że jak ktoś doprowadza do sytuacji "możliwej zdrady" to prędzej czy później pójdzie krok dalej.

@Devilsgirl w sumie w tak poważnym nie byłam. Dość szybko razem zamieszkaliśmy bo wirus praca zdalna to nie musieliśmy żyć w dwóch miastach. Raczej staramy się spędzać czas fajnie i sobie chodzić w różne miejsca, szczególnie żeby nie zdziczeć w tym domu... @RENGERS akurat myśle, ze na aspekt seksualny oboje nie możemy narzekać. Robimy to regularnie i często. Co prawda może nie jak na początku, ale jest naprawdę dobrze. Osobiście jednak wolałabym popracować nad sobą/relacja niż od razu wyrzucać na śmietnik bo coś do końca nie gra. @BlacKnight a to akurat trochę prawda, ale oboje jesteśmy dosc spokojnymi ludźmi na co dzień.

Cześć, jesteśmy w poważniejszym związku ok. Roku. Ostatnio zauważyłam u siebie, ze znacznie spadło moje zainteresowanie partnerem. Nie czekam już na wiadomości, powrót do domu, nawet jakiś drobnych sprzeczek nie robię z czegoś co wcześniej by mnie doprowadziło do szału. Partner okazuje mi sporo zainteresowania, głównie to on inicjuje kontakty ostatnio. Nie mam nikogo (żadnego kolegi nawet Aka tampona emocjonalnego), a na pytanie czy kocham odpowiedziałbym bez wachania „tak”. Zastanawiam się, czy może macie jakieś rady, jak przywrócić ostudzone uczucia? Chciałabym to jakoś naprawić...

Zawsze jak do mnie ponownie pisze jakiś facet, z którym byłam na randce/pisałam/podrywał mnie, ale nic z tego nie wyszło to chce mi się z nich śmiać. Ale jestem dla nich w miarę miła bo w sumie trochę komplementów dadzą itp. Sama z siebie nie pisze pierwsza do nich. W sumie najczęściej im się przypomina po jakimś nowym zdjęciu w social mediach.

Zmieniać świat? To nie ja. Ja po prostu chce być skuteczna i realizować postawione cele, które raczej znacznie odbiegają od walki o uciskanych ?

może jak mi facet zbrzydnie ?

@zen Wiadomo, że z czasem częstotliwość się zmienia, ale zupełny brak to raczej czerwone światło, że coś nie gra w relacji i warto się zainteresować powodem tego.

@B24 no to akurat śmieszne by było Najpierw go tam wysłać a pozniej zrobic drame o zdrade i rozstanie z jego iwny @zen Najzwyczajniej w świecie nie traktuje czynności seksualnych jako prezent. To jest coś co dajemy sobie razem, na czym budujemy jakąś bliskość, więc dla mnie robienie z seksu coś co się daje (facetowi) jest śmieszne i nie chce "uprzedmiotowić" tego. Poza tym ciężko traktować coś co dostajesz na co dzień jako prezent.

Wolałabym nie fundować swojemu facetowi happy endów u obcych kobiet ?

Ja tworzę wnioski, skargi, pozwy (czasami wymaga dużo kreatywności). Liczy się? ?

Przedwczesny wytrysk, zaburzenia erekcji itp. Jak na to powinno się reagować? Wiadomo, że jeśli jest to stałą częścią związku to wypadałoby porozmawiać o wizycie u lekarza. Co w sytuacji kiedy jest to sporadyczne, ale widać, że mężczyzna się tym przejmuje? Zignorować, powiedzieć "nic się nie stało"? Dodatkowo jeszcze podpinam pytanie jak delikatnie dać facetowi znać, że nic z tego dziś nie będzie (orgazmu) choćby się zalizał/zamachał na śmierć?

Jeszcze nikogo tak nie nazwałam, ale Ty jesteś na dobrej drodze do uzyskania takiego przydomka

Mój partner nie potrzebuje specjalnych okazji do realizowania swoich fantazji seksualnych. Tak samo w drugą stronę. I znowu współczuję traktowania seksu jako prezentu.

Gdybyś opanował w podstawówce czytanie ze zrozumieniem to wiedziałbyś, że napisałam "śmierdzą desperacją i stulejką", a nie nazwałam kogoś tak personalnie. Chociaż... jak mówi pewne przysłowie "uderz w stół, a nożyce się odezwą" Ze swojej strony zalecam koledze popracować nad zaniedbaniami z lat wczesnoszkolnych i nie odbierać wszystkie tak personalnie.

O widzisz, to tak samo jak ja odnośnie Twojego chamstwa Plus z forum to TY MNIE WYGANIASZ, ja zrobiłam sio z mojego postu (skoro Ci nie odpowiada). Podsumowując: Cieszy mnie Twoje zgłoszenie, którym mireczku pogrążasz się.

Mój facet też nie chce. Czasami zadaje mu tzw. "pytania kontrolne", czyli coś sobie oglądam i zadaje pytanie co by bylo gdyby/czy by chciał. I kiedyś zadałam takie pytanie o jakieś kolaboracje seksualne i powiedział, że po 1 go to nie kręci, a po 2 nie chce żeby ktoś obcy mnie dotykał (ani kobieta ani mężczyzna). Moim zdaniem takie osobiste przekonania drugiej osoby, szczególnie w sferze seksualnej, najzwyczajniej w świecie trzeba uszanować. Nic na siłę.

Na razie chamstem to wykazujesz się Ty, więc papa.

Tak, a teraz sio z mojego postu.

Osobiście z radami podarowania czynności seksualnych jako prezentu spotkałam się tylko od mężczyzn. Imo jeśli będzie to wybitne ruchanko to why not?

Raczej pomocy nie szukam, bo wszystkie "okazje" na najblizsze kilka miesięcy mam z głowy. Męski punkt widzenia? hehe lodzik hehe trójkącik? Brzmi bardziej jak chłopięcy punkt widzenia, dzieciaczka wkraczającego w okres dojrzewania, który odkrył porno niż dorosłego mężczyzny. BTW jeśli u Ciebie seks jest traktowany jako prezent na okazje to współczuję