Bez-nazwy

Tak z ciekawości - przeczytałeś jakąkolwiek książkę Michaliny Wisłockiej od początku do końca? Czy tylko plakat z Magdaleną Boczarską widziałeś gdzieś na mieście? Myślę, że brakuje tutaj obiektywnego spojrzenia. Wyłuskaliście fragment, który odpowiada waszym wyobrażeniom o was samych. Sama Michalina nie była kobietą, którą opisuje jako 'modelową'. Realizowała się jako naukowiec, a dzieci itp nie stanowiły osi jej życia. Jedyną stałą rzeczą jest zmiana

Moim zdaniem ktoś, kto ocenia motywy współczesnych młodych dziewcząt i kobiet powinien być mniej leciwy. Ok, Wisłocka to ważna postać, dzięki niej dokonała się ta słynna rewolucja seksualna - super. Ale na tym jej rola się kończy. Z całym szacunkiem, ale jej poglądy (być może nie wszystkie) nie przystają do naszych czasów. Nagle Pani, która udziela się w telewizji śniadaniowej oraz pisze dla portali typu babyboom.pl i gazet "Wróżka", stała się autorytetem i kimś kogo samiec z takim przekonaniem cytuje? Dlaczego zwróciłam na to uwagę? Ponieważ w moim odczuciu ten "artykuł" przyczynia się do umacniania stereotypu jakoby jedynym marzeniem oraz celem życiowym każdej kobiety było wziąć ślub i / lub rodzić dzieci. A tak nie jest.

No myślałam, że to "dobre na cerę", ale sam widzisz efekty... ?

@Rnext Znalazłam ten artykuł. Czy to na nim się opierałeś w swojej wypowiedzi? https://www.babyboom.pl/rodzina/rodzicielstwo/dlaczego-chcemy-miec-dzieci Tak na marginesie to Wisłocka w 2002 roku miała 81 lat. Kim jest Ewa Krawczyńska - nie wiem.

@Rnext Czy mógłbyś podać z której publikacji Michaliny Wisłockiej jest zaczerpnięty ten cytat?

No i popsułaś mi zabawę...

@Czerwona666 Albo na taki całkowity początek do swojego odbicia w lustrze. Jest taki bardzo prosty i banalny sposób, przez wielu wyśmiewany, ale przeze mnie sprawdzony i w mojej opinii skuteczny. Każdą złą myśl, która wpadnie Ci do głowy i którą, z tego co czytam, wbijasz sobie głęboko i powtarzasz jak mantrę, odwracaj i zamieniaj na dobrą. Przykład: "Nie mam szans" zamieniasz na "Mam dużą szansę" "Myślą za mnie" -> "Myślę samodzielnie" "Potrzebuję bliskości, jestem samotna" -> "Jestem wartościowa, jestem swoim najlepszym przyjacielem" etc. Spróbuj tez zrobić coś dobrego dla swojego ciała. Może joga? To jest za darmo, wystarczą chęci. Te małe kroki, mogą spowodować zmianę Twojego myślenia i nastawienia a w rezultacie tego, co Cię otacza. Uwierz, że masz na to wpływ. Bo masz. Głowa do góry, dziewczyno!

Popieram, to podejście bardzo dobrze się sprawdza. Właśnie tak postępuję z moim dzieckiem i stopniowo osiągam coraz lepsze rezultaty.

@LiderMen W dół to taka, abym nie miała wrażenia, że spoglądam na mężczyznę "z góry". Nie jestem pewna ile to może być 2-3 cm? Nie wynika to z tego, że mam jakieś 'standardy', tylko nie lubię czuć się ogólnie większa od faceta. Natomiast w górę lubię mieć z mężczyzną kontakt wzrokowy bez podnoszenia głowy. Może być nieznacznie wyższy - 5-7 cm? Podczas przytulania lubię się wtulić w jego szyję i niuchać ładne zapachy, a nie uderzać twarzą w klatkę piersiową lub co gorsza w brzuch jak jakieś dziecko

To nie są wymagania. To moje upodobania. Jednak nie skreślam człowieka tylko dlatego, że jest wysoki Mam 1,7m. Zgadzam się z tym, że duża różnica wzrostu jest niewygodna.

A ja wolę niskich.

@Hippie Piszę z doświadczenia własnego oraz bliskich mi osób

@Hippie Mówimy tylko o zainteresowaniach a nie kwalifikacjach i doświadczeniu A jest to tylko jakaś tam dodatkowa sprawa na cv, a nie kluczowa kwestia. No i jest kilka dziedzin, gdzie taki niekonwencjonalny wpis mógłby się sprawdzić. Choćby copywriting, game development etc. Dziedziny, w których kreatywne myślenie jest w cenie. Jednak całość powinna być spójna i zgrana pod konkretne stanowisko, ale także firmę, ponieważ różna jest kultura pracy w różnych miejscach

To zależy od danego pracodawcy i stanowiska Nie chcę robić offtopu, bo to dość obszerny temat. Możesz tak napisać. Tylko po co? Nikt nie pyta o to, bo chce wyśledzić, czym to Ty się tam zajmujesz, jak nikt nie patrzy Tylko po to, aby trochę lepiej poznać kandydata, mieć dodatkowe info i tematy na rozmowie kwalifikacyjnej tudzież 'interview' w obecnych czasach Naprawdę?

Cieszą mnie wypowiedzi niektórych Panów udzielających się w wątku. @Bohun, uderzyłeś naprawdę z grubej rury i obawiałam się, że reszta wypowiedzi będzie w podobnym, tendencyjnym tonie. Miło się tak rozczarować. @mac mam identyczną historię z cv, tylko z panami w roli głównej, więc takie sytuacje naprawdę niczego nie dowodzą.

Ale pierdzielisz @Bohun Breaking Bad też widziałam, chociaż pod koniec ostatniej serii odrobinę mi się dłużył. I sorry, ale co to ma być za nobilitacja dla Twojego mózgu, że McGyvera i Drużynę A oglądałeś? To niby lepsze niż Gra o tron? Prosz...

Pojechałeś teraz. A tak w ogóle to co złego jest w serialach? W niedzielę z moim facetem (który też 'interesuje się' od czasu do czasu serialami) zmiażdżyliśmy "Czarnobyl". Nie chce mi się w sumie pisać i udowadniać komuś, że nie jestem tępą dzidą i licytować się na zainteresowania. Mężczyźni muszą sobie tak to tłumaczyć, bo lubią dominować fizycznie i intelektualnie nad kobietami. Taka ich natura, co zrobić.

@Myrmidon a kto tu się martwi? Po prostu rozbawiło mnie to, co napisałeś

Za to to jest 'godne dorosłej kobiety'.

Mieli się wypowiadać Panowie, ale muszę się podpisać pod tym, co napisała @Natii Zaufaj swojej intuicji, najwyraźniej odczuwasz dyskomfort związany z tym, jak traktuje Cię ten mężczyzna. Ktoś wyżej napisał, że rozmowa to nie sposób komunikacji z facetem. Z własnego doświadczenia dodam, że jeśli mu zależy to się wysili i na słowa. Jeśli nie, to jeszcze długo może robić Cię w przysłowiowego ch***.

@Pola90 Może w tej audycji znajdziesz jakieś wskazówki.

Wiesz co, nie do końca czuję temat. Zjawisko przelewających się przez społeczeństwo trendów jest zauważalne, lecz wydaje mi się, że dotyczy to zarówno kobiet jak i mężczyzn. Szczególnie tych, którzy w sposób świadomy chcą za pomocą ubioru przekazać jakiś komunikat na swój temat. Od zaznaczenia swojego statusu, atrakcyjności, poprzez przynależność i identyfikowanie się z jakąś konkretną grupą czy zamanifestowanie buntu, kończąc na "mam na to wyjebane" Nie przywiązuję do tego dużej wagi przy poznawaniu człowieka. Jeśli generalizujemy, patrząc na polskie ulice, to faktycznie można by wysnuć wniosek, że są dość zachowawcze, jak od kalki. Może to kwestia tego, że jesteśmy nadal stosunkowo mało tolerancyjnym społeczeństwem, więc ludzie wolą się ubierać w to samo co 'somsiad', aby przypadkiem się nie wyróżnić? Chociaż widać już zmiany i to jest ok. Każdy powinien móc się ubrać tak jak mu się podoba. I to dotyczy również "normalsów", do których ja chyba się zaliczam i na ulicy raczej nie wzbudziłabym szerszego zainteresowania. Jak mam do załatwienia sprawy na mieście, to zakładam dżinsy, t-shirt i wygodne buty. Nie mam czasu ani serca do wymyślania skomplikowanych stylizacji na co dzień. Szkoda mi też na to kasy, a nie mam umiejętności, aby szyć sobie oryginalne fraki czy inne pióropusze po nocach. Nie przepadam za obwieszaniem się biżuterią, nie zrobiłabym sobie tatuażu czy tuneli (choć zawsze chętnie popatrzę jak fajnie zrobione u innych), nie farbuję włosów na różowo. I lubię sukienki w kwiatki z sieciówek. W ten sposób prawdopodobnie zlewam się z tłumem. Who cares?

Nie miałam na myśli ewolucji, a raczej konsekwencję zmian w stylu życia ludzi. Popęd nie jest cechą, która istnieje niezależnie od czynników zewnętrznych. Jest warunkowany poziomem hormonów, a na poziom hormonów mogą wpływać różne choroby cywilizacyjne, stres, leki, substancje w pożywieniu, których 40 lat temu nie było. Niestety nie mam specjalistycznej wiedzy na ten temat, ani lektury do polecenia. Podchodzę intuicyjnie do tematu, a pewne, niezbyt fajne, sytuacje z lekarzami nauczyły mnie sceptycznie podchodzić do badań naukowych sprzed prawie pół wieku @Mabel Pines

Wykres z książki wydanej w 1978 roku. Nic się nie zmienia w tych kwestiach w związku ze zmianami kulturowymi, nawykami żywieniowymi, stylem życia etc?