ale

Odpowiedzialni za ewentualny brak oc są spadkobiercy ale temat często odstawiany jest na bok i później jest problem gdy po 20 latach od śmierci ktoś pojazd chce sprzedać na przykład. Ciotka prawdopodobnie czuje się właścicielem i uważa, że potwierdzenie płaty oc to dowód na to, opłaca na poczcie/przelewem przychodzące co roku kwity a ubezpieczalnia nie wie o śmierci właściciela, takich nieuporządkowanych spraw jest masa.

Słyszałam teorię na ten temat, osoby z wyższym wykształceniem mogą być bardziej podatne na teorie spiskowe ponieważ dzięki właśnie temu wykształceniu bardziej ufają swoim poglądom i przemyśleniom, podpięty pod to był wykres efektu Duninga-Krugera. Dziś przepływ informacji jest całkowicie inny, w kilka sekund możesz znaleźć jakąś grupkę/ forum osób które wpadły na podobne pomysły a później echo chamber się tylko zacieśnia, skoro inni też w to wierzą to nie jestem wariatem nie? Jak mówi stare powiedzonko: kiedyś tylko rodzina wiedziała żeś debil.

Jak na moje zajebiste środowisko, mogą się pochwalić i podjarać swoimi hobby. Co w tym złego? Sama chętnie częściej bym się chwaliła swoimi osiągnięciami i zajawkami ale panuje właśnie taka dziwna mentalność że nie wypada. W końcu zamiast samemu się za coś zabrać i mieć jakieś osiągnięcia łatwiej ściągnąć w dół tych, którzy takowe na swoim koncie mają. Podobnie z zakupami, irytuje mnie to. Zarabiam, mam pieniądze więc kupuję sobie na przykład lepszy wóz- zaczyna się zazdrość, komentarze i krzywe spojrzenia, dlaczego?? PS: nie ma nic fajniejszego niż przyjaciele którzy cieszą się z Twoich osiągnięć razem z Tobą.

Byłam kiedyś w takiej sytuacji, chwila emocji wysypałam się- okazało się, że nie przyznawał mi się ale od kilku tygodni spotykał się z inną i wiązał z nią nadzieje. Ok, nie miałam prawa mieć żalu. Jego stosunek do mnie jednak się zmienił, jakby miał poczucie winy, patrzył też inaczej. Fajna relacja umarła w niecały tydzień, mijają już trzy lata i składamy sobie jedynie życzenia przy okazji świąt. Wiem, że jakbym sobie wybiła to z głowy i przestała po babsku fantazjować miałabym kumpla do dziś. Trzeba być konkretnym, nie tylko w stosunku do innych ale przede wszystkim siebie. Stawiasz kawę na ławę licz się z konsekwencjami, może wyjść nie musi. Wybijesz sobie to z głowy odpowiednio racjonalizując temat, zwróć uwagę że my babki lubimy idealizować- wyobrażasz sobie wspólne życie ale to wyobrażenia, nie fakty. Obecnie mam takiego kumpla ale wolę jednak tą przyjaźń niż związek, jest atrakcyjny, mamy podobne zainteresowania ale zamiast patrzeć przez różowe okulary wypunktowałam sobie w głowie dlaczego to nie ma sensu działać i trzymam się tej wersji. To nie jedyny facet na świecie a chyba już wiesz, że życie to nie film romantyczny.

zrobili eksperyment w ten deseń, eksperyment Callhouna inaczej mysia utopia, nie wyszło najlepiej

Nie ma takiej opcji, ludzie bywają dziwaczni i moim zdaniem za dużo tu opcji do potknięć. Widuję jednak takie dziwne akcje, w pracy często odbywają się wyjazdowe szkolenia, imprezy-nagrody dla najwybitniejszych etc., po alkoholu fantazja zaczyna działać, nie raz odbijałam podboje starszych ode mnie gości z rodzinką i dziećmi w domu, przyznam szczerze po tych podbojach wiele stracili w moich oczach.

Atlas Chmur Apollo 13 Death Proof Święty Graal Kids Moja Dziewczyna Beautifull Boy Spirited Away

Kilka razy przerabiałam ten test, na zmianę logik/działacz.

Nie jesteś pępkiem świata. Nie wszystko i wszyscy obracają się wokół Ciebie, czyny innych nie muszą być złośliwe bądź atakiem w kierunku Twojej osoby. Zrozum, że popełniasz błędy i nie szukaj winnych tych błędów, tu trzeba w końcu dorosnąć. Inna sprawa wspomniana już wyżej, bycie ofiarą jest zajebiście wygodne, bo zawsze będzie "ktoś" odpowiedzialny za słabą sytuację, jak nie zły szef to zły horoskop ? Ja pozbyłam się tego właśnie słowami "nie jestem pępkiem świata", szukając dalej błędów które mogły zostać popełnione po drodze. Trzeba wziąć to na klatę, inni ludzie mogą mieć tak samo zmienne nastroje jak my.

akurat z tej części niewiele wyniosłam ? szczerze mówiąc przez lata nabawiłam się głębokiego braku zaufania do kobiet, gdzie nie rzadko spotykam honor i moralność. Ubolewam też nad tym

Dzień dobry, obserwuję forum od dłuższego czasu ale dopiero teraz postanowiłam się zarejestrować. Bardzo szanuję tą społeczność, wzajemny szacunek oraz ilość ciekawej i praktycznej wiedzy jaką mogę tu pozyskać ale przede wszystkim za wiedzę którą wykorzystuję praktycznie w życiu. Przyszło mi żyć z (podejrzewam bardzo mocno) siostrą borderką oraz podobnie toksyczną matką, byłam również w związkach z zaburzonymi facetami przejawiającymi podobne zachowania jak kochana rodzinka. Żywot to ciężki, siada lekko na psychikę a to forum dało mi sporo wiedzy na temat takich kobiet i ich pobudek. Lektura waszych doświadczeń dała mi światełko nadziei i siłę do obrony przed ich problemami i projekcjami na mnie. Dzięki chłopaki! Pozdrawiam cieplutko