Mężczyzna vs jego matka

[Figurantowy]

4 minuty temu, MalVina napisał:

A można mniej generalizować? 

 

Mężczyźni też kłamią. To niezależne od płci. A od charakteru i od sumiemia (lub jego braku) u danej osoby.

Wiadomo że wszyscy kłamią, ja tylko napisałem że kobieta nie ma takich oporów przed kłamstwem jak mężczyzna. Bardzo łatwo je usprawiedliwia, o wiele lepiej potrafi je maskować, jej ciało i umysł nie odrzuca tego tak bardzo jak u mężczyzny. Jak chcesz to walcz z takim twierdzeniem, ale ono nie oznacza tego o czym pomyślałaś  

[deleteduser80]

10 minut temu, Figurantowy napisał:

Wiadomo że wszyscy kłamią, ja tylko napisałem że kobieta nie ma takich oporów przed kłamstwem jak mężczyzna. Bardzo łatwo je usprawiedliwia, o wiele lepiej potrafi je maskować, jej ciało i umysł nie odrzuca tego tak bardzo jak u mężczyzny. Jak chcesz to walcz z takim twierdzeniem, ale ono nie oznacza tego o czym pomyślałaś  

Kłamstwo to kłamstwo. Jeśli komuś kłamanie przychodzi łatwo, to oczywiste, że nie będzie miał rozkmin moralnych albo bedzie je sobie racjonalizowac. Nie zauwazylam mniejszych oporow w kobietach. 

[gwiezdny_pył]

W dniu 21.08.2019 o 13:31, Androgeniczna napisał:

@gwiezdny_pył

Bardzo rzadko. Raczej mi nie robił takich akcji

Napisałaś, że straciłaś do niego szacunek po tym jak użył kłamstwa, aby poświęcić czas matce zamiast kolegom. Czy gdyby powiedział prawdę szanowałabyś go dalej, czy twój szacunek opierał się na kwestii jego wyboru odnośnie osób z którymi spędza czas? 

W dniu 24.08.2019 o 11:46, Helena K. napisał:

Postać matki partnera w zwiazku ujawnia się bardzo szybko lecz nie bezpośrednio. Podejście do partnerki, innych kobiet, funkcjonowania w domu przesycone jest sposobem wychowania przez matkę, im relacja jest bardziej niepoukladana (partner-jego matka) tym bardziej widać obraz owej matki.

Patrząc wstecz umiałabym wskazać, które zachowania mojego partnera miały tutaj swoją przyczynę i motywację.

 

Mogłabyś podać kilka przykładów? 

[Androgeniczna]

W dniu 24.08.2019 o 13:31, Helena K. napisał:

czy zdarzają się jednak dalsze przypadki?

Zdażają się ale jest ich coraz mniej. Myślę że z czasem będą całkiem wyelimonowane

17 godzin temu, gwiezdny_pył napisał:

Napisałaś, że straciłaś do niego szacunek po tym jak użył kłamstwa, aby poświęcić czas matce zamiast kolegom. Czy gdyby powiedział prawdę szanowałabyś go dalej, czy twój szacunek opierał się na kwestii jego wyboru odnośnie osób z którymi spędza czas? 

Słuchaj to wyglądało tak. Umówił sie z kolegami i z matką w tym samym czasie. Przez tydzien zwodził kumpli ze bedzie a w ostatniej chwili mówił ze nie moze bo mu cos wypadlo. Po takich akcjach go przestałam szanowac. Gdyby otwarcie powiedział ze nie moze bo pomaga mamie to przeciez by zrozumieli ale on wolał ich zwodzic. Często tak robił. 

[Helena K.]

W dniu 25.08.2019 o 18:27, gwiezdny_pył napisał:

Mogłabyś podać kilka przykładów? 

Chociażby niemożność ogarnięcia przestrzeni, w której się funkcjonuje i podstawowych potrzeb samemu.

Kiedy matka na codzień w domu wszystko zapewnia i podsuwa pod nos, potrzebne do podstawowej egzystencji wtedy zamieszkanie z partnerką wywraca świat takich osobników do góry nogami.

Na szczęście to szybko wychodzi.

 

Matka chwaląc i zapatrzona w syna jak w obrazek powoduje, że każda krytyka lub nawet inna opinia odbierana jest jako atak.

 

Matka, która angażuje się w sprawy prywatne swojego potomka będzie doprowadzała do sytuacji życia w niechcianym trójkącie.

 

Matka dominująca sprawi, że każda Twoja decyzja będzie represjonowana przez partnera słowami matki, która Cię nie akceptuję dlatego tylko, że śmiałaś się pojawić w jego życiu.

 

Byłam wewnetrznie  przekonana, że dobrowolne wejście w związek z dorosłą osobą jest jej świadomą decyzją, ale moje ww. obserwacje i po części to forum jednak pokazuję, że  niektórzy szukają schematycznych relacji wyniesionych z domu.

10 godzin temu, Androgeniczna napisał:

Po takich akcjach go przestałam szanowac. 

To znaczy, że jesteś z mężczyzną, który Cię bardzo potrzebuje, bo jedyna dajesz mu prawdziwą miłość, ale jednocześnie go nie szanujesz?

Czy to się nie nazywa litość?

Edytowane 26 Sierpnia 2019 przez Helena K.

[gwiezdny_pył]

Godzinę temu, Helena K. napisał:

Byłam wewnetrznie  przekonana, że dobrowolne wejście w związek z dorosłą osobą jest jej świadomą decyzją, ale moje ww. obserwacje i po części to forum jednak pokazuję, że  niektórzy szukają schematycznych relacji wyniesionych z domu.

Podbijam stawkę - im bardziej nie chcesz powielać schematycznych relacji wyniesionych z domu, tym bardziej zwiększasz prawdopodobieństwo że w nie wpadniesz - to wynika z moich obserwacji poczynionych w temacie. 

 

A co do męskich umiejętności z kategorii życia codziennego, z innych moich obserwacji wynika że posiadają one zdolności ewaporyzacyjne - ulatniają się, jak tylko pojawia się w ich najbliższym otoczeniu kobieca para rąk. 

[Helena K.]

16 minut temu, gwiezdny_pył napisał:

im bardziej nie chcesz powielać schematycznych relacji wyniesionych z domu, tym bardziej zwiększasz prawdopodobieństwo że w nie wpadniesz

To optymistyczne złożenie jednak, bo hipoteza zakłada świadomość schematów, o ile jej brak jest równią pochyłą, to sytuacja przeciwna nie determinuje innego obrotu sprawy.

Może być tak jak to wnioskujesz (niestety dla wszystkich) ale wcale nierzadkie są przypadki gdy relacje są uświadomione i przepracowane, chociaż moje spostrzeżenia są ograniczone do mało liczącej się statystycznie grupy.

[Androgeniczna]

13 godzin temu, Helena K. napisał:

To znaczy, że jesteś z mężczyzną, który Cię bardzo potrzebuje, bo jedyna dajesz mu prawdziwą miłość, ale jednocześnie go nie szanujesz?

Czy to się nie nazywa litość?

To mój były chłopak. Jego nie szanowałam. Obcenego szanuje i on nie robi takich akcji. Pomyliłaś chlopaków