Niska inteligencja emocjonalna

[z prawego łoża]

Mam dosyć duży problem. Uważam, że musze stawić czoła wielkiemu problemowi jakim jest niska lub nawet brak inteligencji emocjonalnej. Dochodzi do tego jeszcze dosyć mocny narcyzm. Nie mam wielu przyjaciół, jestem osobą bardzo polaryzującą innych. Uważam się za inteligentnego aczkolwiek prawda jest zgoła inna. O tyle, ze moje umietnosci są dosyć wysokie. Potrafię montować filmy, byłem fotografem, operatorem kamery, trenowałem wyczynowo sport kiedy byłem młodszy, gralem zawodowo w pokera na średnich stawkach. Teraz tworze muzykę, na początku szło mi to słabo ale teraz poziom jest satysfakcjonujący. Mogę tak pisać i pisać ale problem jest, ze nie umiem rozmawiać z ludzmi. Mam do was pytanie. Czy ktoś zmaga się z takimi schorzeniami i czy udało się i w jaki sposób zmienić swoje zachowanie.

Dziekuje wszystkim za poświęcony czas i wysiłek, który włożycie w ten temat.

Chcialby dodać ze mam 21 lat 

[smerf]

5 hours ago, z prawego łoża said:

Mogę tak pisać i pisać ale problem jest, ze nie umiem rozmawiać z ludzmi.

Rozmowa z ludzmi to przedewszystkim słuchanie, jeśli zrozumiesz podstawy asertywnej komunikacji i będziesz potrafił wysłuchać drugiego człowieka to będzie łatwiej się tobie komunikować.

Większość ludzi jest prosta potrzebuje jednynie trochę epmatii.

 

https://stressfree.pl/asertywna-komunikacja-uslyszec-by-zrozumiec/

[Yolo]

6 godzin temu, z prawego łoża napisał:

Mam dosyć duży problem. Uważam, że musze stawić czoła wielkiemu problemowi jakim jest niska lub nawet brak inteligencji emocjonalnej. 

Nie piszesz, skąd takie wnioski. 

Nieumiejętność prowadzenia rozmowy nie świadczy o inteligencji emocjonalnej, a o słabej socjalizacji. 

Uwierz mi, prawdziwy narcyz umie rozmawiać z ludźmi, jest przy tym uroczy i interesujący. Przynajmniej do czasu.

 

Zrób sobie ćwiczenie; zapisuj w ciagu dnia emocje i sytuacje w jakich przychodzą. 

Nazywaj je i szukaj źródła takich a nie innych reakcji.

Daj znać jak Ci idzie, będzie baza do rozpoznania.

[salt0]

   To nie są żadne schorzenia tylko brak skilla. Z podejściem takim samym jak do muzyki czy sportu osiągniesz rezultaty, nauka i praktyka czyni mistrza. Drąż temat ile się da, może wprowadź jakiś system pomiaru rezultatów dla dodatkowej motywacji.

W dniu 8.01.2020 o 14:10, z prawego łoża napisał:

Teraz tworze muzykę, na początku szło mi to słabo ale teraz poziom jest satysfakcjonujący.

   Mam dosyć duży problem. Uważam, że musze stawić czoła wielkiemu problemowi jakim jest niska lub nawet brak inteligencji muzycznej. Dochodzi do tego jeszcze dosyć słaby słuch. Nie mam wielu instrumentów muzycznych, jestem osobą o drewnianych dłoniach. Mogę tak pisać i pisać ale problem jest, ze nie umiem komponować muzyki. Mam do was pytanie. Czy ktoś zmaga się z takimi schorzeniami i czy udało się i w jaki sposób zmienić swoje zachowanie.

Dziekuje wszystkim za poświęcony czas i wysiłek, który włożycie w ten temat.

 

   ...see that? 

[leto]

@z prawego łoża miałem (mam) to samo. Z mojego doświadczenia - wymaga to po prostu praktyki. Dużo praktyki. Spotykania się z ludźmi, rozmawiania. Tak jak trafnie napisał @smerf - nauczenia się ich słuchania. Z czasem nabiera się jakiejś wprawy, po prostu przez powtarzanie, przez świadome lub podświadome przyswajanie sobie odruchów, jakie ludzie okazują w trakcie kontaktów itd.

[BumTrarara]

Inteligencja emocjonalna, inteligencja językowa, inteligencja seksualna, inteligencja....

A nie można po prostu: empatia, zdolności językowe, rozwiązłość (:P), itd.?

 

Tylko wtedy, całe to lewicowe towarzystwo, poczułoby się głupsze.

-To nic, że masz 80 IQ, jak masz 230 IS!!! Widzisz jaka jesteś mądra? ?

 

 

[FraterPerdurabo]

34 minuty temu, BumTrarara napisał:

Inteligencja emocjonalna, inteligencja językowa, inteligencja seksualna, inteligencja....

A nie można po prostu: empatia, zdolności językowe, rozwiązłość (:P), itd.?

 

Tylko wtedy, całe to lewicowe towarzystwo, poczułoby się głupsze.

-To nic, że masz 80 IQ, jak masz 230 IS!!! Widzisz jaka jesteś mądra? ?

 

 

Popieram. Poza tym, nauka wyróżnia tylko dwa "rodzaje" inteligencji: płynną (odpowiedzialną za szybkość i umiejętność uczenia się nowych abstraktów) oraz skrystalizowaną (odpowiedzialną za umiejętność wykorzystania praktycznego poznanych abstraktów). Te dwa rodzaje są wysoko skolerowane i między innymi to sprawia, że można stosować do nich wspólne pojęcie inteligencji.

[Reinmar von Bielau]

4 godziny temu, leto napisał:

@z prawego łoża miałem (mam) to samo. Z mojego doświadczenia - wymaga to po prostu praktyki. Dużo praktyki. Spotykania się z ludźmi, rozmawiania. Tak jak trafnie napisał @smerf - nauczenia się ich słuchania. Z czasem nabiera się jakiejś wprawy, po prostu przez powtarzanie, przez świadome lub podświadome przyswajanie sobie odruchów, jakie ludzie okazują w trakcie kontaktów itd.

 

Gdy pieniędzy wiele w koło przyjaciele. Wtedy człowiek szybko się uczy bycia pozytywnym i przebojowym, i innych pierdół tak cenionych przez księżniczki, a przynajmniej wielu się uczy, wiadomo, że niektórzy maja większe problemy.

Edytowane 9 Stycznia 2020 przez Reinmar von Bielau