Haruka

Dzień dobry. Proszę o usunięcie konta. Zakładam temat, bo nie mam możliwości usunąć konta sama, brak jest też odpowiedniego działu do zgłoszenia chęci opuszczenia forum i nie mam możliwości również napisania prywatnej wiadomości do moderatorów (wyświetla się komunikat: "Możesz wysłać tylko 0 wiadomości na minutę. Proszę spróbować ponownie później."). Pozdrawiam.

Najlepsze są zapachy spod pachy. Poleca Jan III Sobieski. Co za tematy. Idę spać.

Co za bzdury.

Mnie zawsze dziwi postawa mężczyzn, którzy wiążą się z młodymi kobietami i potem są zaskoczeni, kiedy kobieta po kilku latach bycia razem mówi o dzieciach i założeniu rodziny. To jest normalna kolej rzeczy, chyba, że wcześniej inaczej było ustalone. "Sorry bejbe, seksy tak, ale dzieci i rodzina nie. Albo to kupujesz, albo papa". Taka postawa jest uczciwa. A nie robić nadzieję, oświadczać się, obiecywać gruszki na wierzbie, żeby tylko kobieta nie zostawiła. Słabe.

Nie lubię tego serialu. Odpaliłam sobie ze 2, 3 odcinki z ciekawości, bo jest dość popularny, ale to nie dla mnie. Ile można gadać i słuchać o związkach, na dodatek toksycznych. Aktualnie oglądam Alice in Borderland i Upadek królestwa.

@Amperka Ja nie pomogę niestety, ale muszę napisać, że podziwiam Twoją przedsiębiorczość i życiowe ogarnięcie.

Pracuję w branży gdzie mam do czynienia z ludźmi niepełnosprawnymi. Wielokrotnie spotykałam się z przypadkami, gdzie niepełnosprawny mąż był na utrzymaniu żony/partnerki i zdany na jej opiekę. Nie znam przypadku, gdzie kobieta zostawia partnera i odchodzi, bo ten zachorował, uległ wypadkowi. Czy to miłość? Na pewno poczucie obowiązku, przywiązanie, nadzieja na poprawę, lepsze jutro. Kobieta zrobi też wiele, żeby postawić partnera na nogi, z korzyścią dla nich obojga.

Ktoś widział, ktoś napisał, można spać spokojnie. Uff...

Ja mam inny problem. Ja lubię sama w domu posiedzieć, posłuchać głuchej ciszy i bym chciała, żeby mąż chociaż od czasu do czasu gdzieś wyskoczył na dzień, dwa. Niestety jego koledzy siedzą jak @Brat Jan uziemieni w domu, więc i mój siedzi mimowolnie.

Na jakiej zasadzie to działa? Czy dziecko ma matkę, opieka naprzemienna czy ojciec ma wyłączność na opiekę? Tak, dla zdrowego psychicznie rodzica dziecko zawsze jest priorytetem.

People: "Why are we here? Earth: "Plastic, assholes".

Pantoflarstwo, brak samodzielnego myślenia, brak decyzyjności nawet w największych pierdołach (słynne "muszę zapytać żony"). Takie miękiszony. Brak pewności siebie, wewnętrznego luzu, sztywniactwo w kontaktach z kobietami (myślę, że wielu polskich mężczyzn wolałoby stracić tysiaka niż porozmawiać z atrakcyjną kobietą). Za bardzo lubią alko, papieroski i inne używki. Panowie po 40 są zazwyczaj brzuchaci. Ulubiony sport, to meczyk w TV.

@Ważniak wyczerpał temat w pierwszym poście. Kobieta MUSI pracować, jeśli nie odziedziczyła milionów. No chyba, że chce żyć w wiecznym stresie, że w każdym momencie może zostać bez środków do życia (z dziećmi). Partner zawsze może 1. stracić pracę, 2. kopnąć w tyłek, 3. zachorować, 4. umrzeć, 5. okazać się psycholem. Generalnie, jest wiele możliwości. Dobrze mieć też świadomość, że nie jest się od kogoś uzależnionym finansowo, bo takie uczucia rodzą też patologie. No, ale niektórzy żyją chwilą i marzeniami, że dobre czasy będą trwać wiecznie.

Rozumiem problem. Moja kuzynka ścięła włosy zaraz po studiach, żeby wyglądać poważniej, bo (jak twierdziła) klienci traktują ją z góry. Jest architektem. Brat zapuścił brodę, bo pomimo wieku 30+, wygląda na studenta pierwszoroczniaka. Jest lekarzem. Jakiś czas temu czekałam na przyjęcie na oddział w szpitalu. Przyjmowała mnie jakaś bardzo bardzo młodo wyglądająca kobieta i w pewnym momencie wypaliłam: "a kiedy przyjdzie lekarz?" Ależ kobieta się oburzyła mówiąc "ja jestem lekarzem!" Potem coś tam jeszcze brzęczała pod nosem z oburzenia. cóż, myślałam, że to jakaś stażystka papiery wypełnia. Zwykłe nieporozumienie, ale reakcja tej lekarki sugeruje, że to nie pierwsza taka sytuacja z jaką się zetknęła, inaczej by to przyjęła na luzie.

Ciągle ktoś pisze, że to wygoda (wręcz lenistwo) i oszczędność w pielęgnacji. Miałam krótkie włosy jako nastolatka. Nigdy nie miałam tylu kosmetyków do włosów i przyrządów do ich układania jak w tamtym okresie. Żele, lakiery, spinki, szczotki w różnych rozmiarach. Ułożyć krótkie włosy wcale nie jest tak łatwo. I ciągle je poprawiałam w ciągu dnia. Leci też kasa na fryzjerów, bo po około 1,5 miesiąca fryzura traci kształt. Teraz mam długie i to jest dopiero wygoda. Wiążę kok, kucyk i po robocie. Fryzjera ostatni raz widziałam ze dwa lata temu. Sama podcinam swoje włosy, to bułka z masłem przy dłuższych.